Ο Σιωνισμός και ο ρόλος του στην παγκόσμια ιστορία
(Από τον "Λόγιο Ερμή" 7/12/2014)
Το άρθρο που ακολουθεί επιχειρεί να δώσει μια αναλυτική και ψύχραιμη εικόνα για το αμφιλεγόμενο θέμα του Σιωνισμού και τον ρόλο που αυτός διαδραμάτισε στην παγκόσμια ιστορία μέχρι σήμερα βασισμένο σε ιστορικά ντοκουμέντα και βιβλία.
Τι είναι ο Σιωνισμός
Ο Σιωνισμός –ή εβραϊκός εθνικισμός– είναι ένα σύγχρονο πολιτικό κίνημα. Ο βασικός πυρήνας της ιδεολογίας του είναι ότι όλοι οι Εβραίοι αποτελούν ένα έθνος, και όχι απλά μια θρησκεία ή εθνική κοινότητα και επιπλέον ότι η μόνη λύση στον αντί-σημιτισμό είναι η συγκέντρωση όσο το δυνατόν περισσότερων Εβραίων στην Παλαιστίνη και η δημιουργία κράτους σ’ αυτή.
Η Παγκόσμια Σιωνιστική Οργάνωση δημιουργήθηκε από τον Θεόδωρο Χερτζλ στα 1897 διακηρύσσοντας ότι ο βασικός σκοπός του Σιωνισμού ήταν η εγκαθίδρυση “ενός έθνους που θα αποτελέσει το σπίτι των Εβραίων και θα διασφαλίζεται υπό καθεστώς Δικαίου”.
Ο Σιωνισμός εκμεταλλεύτηκε τη συσχέτιση της εβραϊκής θρησκείας με την πόλη της Ιερουσαλήμ και τη γη του Ισραήλ (Ερέτζ Ισραήλ). Όμως οι πολιτικές του σιωνισμού ήταν επηρεασμένες και από εθνικιστικές ιδεολογίες και αντίστοιχες αποικιοκρατικές, εμποτισμένες με το ευρωπαϊκό αίτημα για επέκταση και εγκατάστασή του και σε άλλα μέρη του κόσμου.
Ο Σιωνισμός βρήκε απήχηση μεταξύ των Εβραίων και υποστηρίχθηκε από πολλούς Δυτικούς ως συνέπεια των δολοφονικών διώξεων κατά των Εβραίων (γνωστά ως πογκρόμ) στη Ρωσική Αυτοκρατορία, στα τέλη του 19ου αι. και στις αρχές του 20ού. Επιπλέον η γενοκτονία των Ναζί (ολοκαύτωμα) έναντι των Εβραίων κατά τη διάρκεια του Β’ παγκοσμίου Πολέμου, που πιστεύεται ότι είχε σαν αποτέλεσμα την εξόντωση πάνω από έξι εκατομμυρίων Εβραίων (σημ. Αντίλογου: Ο αριθμός αυτός είναι αυθαίρετος, αρχικά μιλούσαν για 300 ως 600.000, μετά το 1947 σκόπιμα υπερδιογκωμένος για γεωπολιτική εκμετάλλευση από τους σιωνιστές όπως καταγγέλλουν και πολλοί Εβραίοι αντισιωνιστές ιστορικοί συγγραφείς και αφορά σε σύνολο εξακριβωμένων 50 εκατομμυρίων νεκρών του πολέμου στην Ευρώπη οι μισοί των οποίων στην ΕΣΣΔ κι άλλων 50 από την "ξεχασμένη" σε όλα τα βιβλία ιστορίας εισβολή της Ιαπωνίας στην Κίνα) συνηγόρησε στην εδραίωση της διεθνούς υποστήριξης για τη δημιουργία ενός Εβραϊκού Κράτους.
Ο Σιωνισμός βρήκε απήχηση μεταξύ των Εβραίων και υποστηρίχθηκε από πολλούς Δυτικούς ως συνέπεια των δολοφονικών διώξεων κατά των Εβραίων (γνωστά ως πογκρόμ) στη Ρωσική Αυτοκρατορία, στα τέλη του 19ου αι. και στις αρχές του 20ού. Επιπλέον η γενοκτονία των Ναζί (ολοκαύτωμα) έναντι των Εβραίων κατά τη διάρκεια του Β’ παγκοσμίου Πολέμου, που πιστεύεται ότι είχε σαν αποτέλεσμα την εξόντωση πάνω από έξι εκατομμυρίων Εβραίων (σημ. Αντίλογου: Ο αριθμός αυτός είναι αυθαίρετος, αρχικά μιλούσαν για 300 ως 600.000, μετά το 1947 σκόπιμα υπερδιογκωμένος για γεωπολιτική εκμετάλλευση από τους σιωνιστές όπως καταγγέλλουν και πολλοί Εβραίοι αντισιωνιστές ιστορικοί συγγραφείς και αφορά σε σύνολο εξακριβωμένων 50 εκατομμυρίων νεκρών του πολέμου στην Ευρώπη οι μισοί των οποίων στην ΕΣΣΔ κι άλλων 50 από την "ξεχασμένη" σε όλα τα βιβλία ιστορίας εισβολή της Ιαπωνίας στην Κίνα) συνηγόρησε στην εδραίωση της διεθνούς υποστήριξης για τη δημιουργία ενός Εβραϊκού Κράτους.
Αν και πολλοί Εβραίοι έγιναν σιωνιστές από τις αρχές του 20ού αι., μέχρι την άνοδο του Αδόλφου Χίτλερ και τη διαμόρφωση της “τελικής λύσης” –που σκόπευε να εξαλείψει τον εβραϊσμό– η πλειοψηφία των Εβραίων δεν είχαν γίνει ακόμη σιωνιστές.
Οι περισσότεροι ορθόδοξοι Εβραίοι ήταν μάλιστα αντί-σιωνιστές. Πίστευαν πως μόνο ο θεός θα συνένωνε πάλι τους Εβραίους στη γη της επαγγελίας και θεωρούσαν πως ο Σιωνισμός ήταν μια παραβίαση της θέλησης του Θεού. Κάποιοι Εβραίοι της διασποράς, περιλαμβανομένων και αυτών στις Η.Π.Α., αντιτίθενται στον Σιωνισμό θεωρώντας πως κινδύνευαν τα δικαιώματά τους στις χώρες που ζούσαν, εφόσον οι Εβραίοι θα αναγνωρίζονταν ως ξεχωριστή κρατική οντότητα.
Όμως οι τερατωδίες του ολοκαυτώματος μείωσαν κατά πολύ την αντίδραση των Εβραίων και την αντιπάθεια στον σιωνισμό, ενώ μετά τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο οι περισσότεροι Εβραίοι σε όλο τον κόσμο υποστήριξαν το σιωνιστικό κίνημα και το αίτημά του για δημιουργία ανεξάρτητου κράτους.
Όμως οι τερατωδίες του ολοκαυτώματος μείωσαν κατά πολύ την αντίδραση των Εβραίων και την αντιπάθεια στον σιωνισμό, ενώ μετά τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο οι περισσότεροι Εβραίοι σε όλο τον κόσμο υποστήριξαν το σιωνιστικό κίνημα και το αίτημά του για δημιουργία ανεξάρτητου κράτους.
Παρότι οι ορθόδοξοι Εβραίοι συνέχιζαν να αντιτίθενται στη δημιουργία του εβραϊκού κράτους για πολλές δεκαετίες ακόμα, ωστόσο υποστήριζαν τη μαζική εγκατάσταση Εβραίων στην Παλαιστίνη ως ένα μέσο για την προστασία και την ενίσχυση της κοινότητας. Μετά τον αραβοϊσραηλινό πόλεμο του 1967, οι περισσότεροι από αυτούς που προηγουμένως αντιδρούσαν στον σιωνισμό αποδέχτηκαν τελικά την άποψη ότι η (σημ. Αντίλογου: ελέω ΗΠΑ και άφθονων υπερσύγχρονων πολεμικών μέσων) ολοκληρωτική νίκη του Ισραήλ ήταν σημάδι της ...θεϊκής υποστήριξης!
Οι περιοχές που κατελήφθησαν το 1967, ειδικά η Δυτική Όχθη, είχαν ιδιαίτερη σημασία για τους θρησκευόμενους εβραίους γιατί αποτελούσαν τον πυρήνα της Βιβλικής γης του Ισραήλ (Ιουδαία και Σαμάρεια). Κατά συνέπεια, η νίκη του Ισραήλ το 1967 ενίσχυσε μια πλέον θρησκευτική εκδοχή του Σιωνισμού. Μερικά από τα υπαρκτά πολιτικά κόμματα που αντιπροσώπευαν τους Ορθοδόξους Εβραίους αποδέχτηκαν τον θρησκευτικό εθνικισμό, ενώ ιδρύθηκαν καινούργια κόμματα και κινήματα για να προωθήσουν τον μόνιμο έλεγχο και την επέκταση των εβραϊκών εγκαταστάσεων στη Δυτική όχθη και στη Γάζα.
Στην Διακήρυξη του Balfour μάλιστα θα δείτε ότι ο πρωθυπουργός της υπόδουλης στους τοκογλύφους Μεγάλης Βρετανίας απαντάει στον Λόρδο Rothschild θετικά για την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ, παρόλο που το απαγορεύει η εβραϊκή θρησκεία.
Στην τελευταία φράση του ο Πρωθυπουργός-υπηρέτρια των Rothschild γράφει:
Η αδιαφορία των Σιωνιστών στις εκκλήσεις για την διάσωση των Εβραίων στο Ολοκαύτωμα!
Το ακόλουθο μήνυμα, που αναφέρεται στους βομβαρδισμούς των στρατοπέδων συγκέντρωσης και σιδηροδρόμων, ήταν ένα από τα εκθέματα στην δικαστική υπόθεση λίβελου του Kasztner, που εκδικάστηκε στο Ισραήλ στην δεκαετία του 50. Είχε σταλεί από τον Ραββίνο Michael B. Weissmandel, οργανωτή των δραστηριοτήτων διάσωσης που λειτουργούσαν μέσα στο προδοτικό κράτος των Ναζί, την Σλοβακία.
Παρέχει σκανδαλιστικές και συνταρακτικές αποδείξεις για το πώς η Σιωνιστική ηγεσία αδιαφορούσε για τα αυξανόμενα τεκμήρια μαζικών δολοφονιών και εγκλημάτων εναντίον της ανθρωπότητας που διαπράττονταν εναντίον των Εβραίων της Ευρώπης.
Ακολουθεί το πρωτότυπο γράμμα του Ραββίνου Weissmandl:
Στοιχείο δικογραφίας: (Rabbi Michael Dov Weissmandel, Exhibit of the Defence, no. 36, State Attorney v. M. Grunwald, District Court, Jerusalem, CC124/53)
Παρέχει σκανδαλιστικές και συνταρακτικές αποδείξεις για το πώς η Σιωνιστική ηγεσία αδιαφορούσε για τα αυξανόμενα τεκμήρια μαζικών δολοφονιών και εγκλημάτων εναντίον της ανθρωπότητας που διαπράττονταν εναντίον των Εβραίων της Ευρώπης.
Ακολουθεί το πρωτότυπο γράμμα του Ραββίνου Weissmandl:
Στοιχείο δικογραφίας: (Rabbi Michael Dov Weissmandel, Exhibit of the Defence, no. 36, State Attorney v. M. Grunwald, District Court, Jerusalem, CC124/53)
Μετά από τον πόλεμο, ο Ραββίνος Weissmandel κατέθεσε την αγανάκτησή του μέσα στο έργο "The Holocaust Victims Accuse" (=Τα Θύματα του Ολοκαυτώματος Κατηγορούν) - ένα βιβλίο γραμμένο από τον Ραββίνο Moshe Shonfeld (Neturei Karta, USA, New York, 1977):
Απαντώντας σ’ αυτό, ο Ραββίνος Shonfeld παραθέτει τα λόγια του Σιωνιστή ηγέτη Yitzhak Greenbaum, ο οποίος, μετά τον πόλεμο, δήλωσε:
Κατά την διάρκεια της δικαστικής υπόθεσης Kasztner, ο Menachem Bader του Εβραϊκού Πρακτορείου ρωτήθηκε:
Αυτή όμως δεν ήταν μια απλή επιστολή. Ήταν από ένα Ραββίνο που ήταν αυτόπτης μάρτυρας του ολοκαυτώματος. Σημειώστε, πως ο Ραββίνος Weissmandel ζητούσε να βομβαρδιστούν τα κρεματόρια του Άουσβιτς από αέρος. Πως τους επισήμανε ότι αυτά ήσαν εξόχως ορατά – σαφώς δίνοντας πληροφορίες που ήλπιζε ότι θα προωθηθούν, για να βοηθήσουν τα Συμμαχικά αεροπορικά πληρώματα να βομβαρδίσουν τα φονικά αυτά στρατόπεδα.
Ο Ραββίνος Weissmandel είχε επίσης εσωκλείσει και ένα χάρτη των στρατοπέδων αυτών. Ο Ραββίνος Weissmandel ήξερε πως ένας τέτοιος βομβαρδισμός θα καθυστερούσε το έργο των Ναζί, και γι’ αυτό ζήτησε συγκεκριμένα από τους Συμμάχους να «βομβαρδίσουν επίμονα» όλους τους δρόμους που οδηγούσαν από την Ανατολική Ουγγαρία στην Πολωνία, καθώς και τις γέφυρες στα περίχωρα του Καρπατάρους.
Υπέδειξε στην Σιωνιστική ηγεσία να «αφήσουν ό,τι άλλο κάνουν, και να διεκπεραιώσουν αυτό…. Θυμηθείτε, πως μία μέρα απραξίας σας σκοτώνει δώδεκα χιλιάδες ψυχές». Το έκαναν αυτό; Οι συντριπτικές αποδείξεις φανερώνουν πως οι Σιωνιστές αδιαφόρησαν για αυτή την έκκληση αλλά και για τις άλλες εκκλήσεις για να σώσουν την πλειοψηφία των Εβραίων στην Ευρώπη από το Ολοκαύτωμα.
Αντ’ αυτού, ασχολήθηκαν με την πολιτική της οικοδόμησης του Σιωνιστικού ονείρου – την δημιουργία ενός Εβραϊκού κράτους μέσα στην Παλαιστίνη.
Αν τα παραπάνω σας φαίνονται ως υπερβολική αγωνία και δικαιολογημένο παράπονο ενός ανθρώπου που κινδυνεύει, και ότι υπήρξε απλώς ολιγωρία ή μη συνειδητή αδιαφορία για τις ζωές όλων αυτών των ανθρώπων, εκ μέρους των αρχηγών του Σιωνισμού, τότε διαβάστε και το κείμενο που ακολουθεί, όπου προβάλλει με συγκλονιστική ωμότητα ο πραγματικός λόγος που ο Σιωνισμός έκλεινε τα αυτιά του στις εκκλήσεις για βοήθεια...
Το απόσπασμα που ακολουθεί είναι μια αυτολεξί μετάφραση της επιστολής που έλαβε η Επιτροπή Διάσωσης Εβραίων (Jewish Rescue Committee) στην Τσεχοσλοβακία, από τα Διοικητικά Γραφεία του Σιωνιστικού «Εβραϊκού» Πρακτορείου στην Ελβετία.
Η επιστολή αυτή είναι η απάντηση του Πρακτορείου στην έκκληση για βοήθεια που είχε υποβάλλει η Επιτροπή Διάσωσης Εβραίων, συνοδευμένη μάλιστα από αποδεικτικά τεκμήρια για την τύχη των εκατομμυρίων Εβραίων στην κατακτημένη από τους Ναζί Ευρώπη:
Μόλις εξοικειώθηκα με το περίεργο αυτό γραπτό, άρχισα να τρέμω, συνειδητοποιώντας το νόημα της φράσης «RAK B'DAM TIHJE LANU HAAREZ». Όμως, πέρασαν πολλές εβδομάδες και συνέχιζε να με μπερδεύει το νόημα της φράσης «ATEM TAJLU». Μέχρι που μια μέρα, μου ήρθε σαν κεραμίδα.
Το «ATEM TAJLU» σήμαινε «ΕΣΥ ΔΡΑΠΕΤΕΥΣΕ», καθ’ ότι την λέξη "tiyul" (οδοιπορία) την χρησιμοποιούσαν οι ίδιοι κατ’ ευφημισμό, σαν κώδικα που σήμαινε «διαφυγή».
Άρα, αυτό που εννοούσαν ήταν: «Εσείς οι δεκαπέντε – είκοσι του κόμματος, να διαφύγετε από την Τσεχοσλοβακία και να σώσετε τα τομάρια σας. Το τίμημα του «Eretz Yisroel» είναι το αίμα των ανδρών και γυναικών, των πολιών σοφών και των βρεφών – ΟΧΙ όμως το δικό σας αίμα! Ας μην χαλάσουμε αυτό το σχέδιο, δίνοντας στον Άξονα την δυνατότητα να σώσει Εβραϊκές ζωές. Όμως για σας, σύντροφοι, σας εσωκλείω τα μεταφορικά για την διαφυγή σας.»
Τι εφιάλτης! Ο Σιωνιστής πράκτορας «διπλωμάτης» έρχεται στην Τσεχοσλοβακία και μας λέει: «Είναι πολύ κρίσιμη αυτή η ώρα. Αλλά συγκριτικά, δεν είναι καθόλου κρίσιμη για όλους εσάς τους παγιδευμένους Εβραίους, αφού υπάρχει μια κατάσταση ανάγκης πολύ μεγαλύτερων διαστάσεων, ήτοι, το BINYAN HA-ARETZ (=το έπαθλο που λέγεται Medinat Yisrael – το εκσυγχρονισμένο Ισραήλ). Χύστε το αίμα σας με χαρά, μιας και το αίμα σας είναι φθηνό. Χάρη στο αίμα σας, η Γη (του Ισραήλ) θα είναι δική μας!
Ένας από τους λόγους που μας ώθησαν στην σύνταξη αυτού του άρθρου ήταν η ανάγκη να απαντήσουμε σε ένα ερώτημα που τίθεται όλο και πιο επιτακτικά τον τελευταίο καιρό και στη χώρα μας: στην ενισχυόμενη πεποίθηση πως βρίσκεται σε εξέλιξη μια παγκόσμια σιωνιστική συνωμοσία, η οποία καθοδηγεί υποχθόνια τη “νέα τάξη”, οικονομική και πολιτική, που κυβερνάει τον πλανήτη μας.
Σε ό,τι αφορά την υπεραντιπροσώπευσή τους στον τραπεζιτικό και χρηματιστικό τομέα, είναι απολύτως "λογική", διότι οι Εβραίοι καθώς αποκλείονταν για εκατοντάδες χρόνια από παραγωγικές δραστηριότητες στράφηκαν ήδη από την ύστερη αρχαιότητα στο επάγγελμα του σαράφη, του τραπεζίτη, του αργυραμοιβού, του εμπόρου πολυτίμων λίθων.
Ως προς την ενισχυμένη αίσθηση της κοινότητας τα πράγματα είναι εξ’ ίσου απλά. Το εβραϊκό έθνος, μετά τη “βαβυλώνια αιχμαλωσία” και την καταστροφή της Ιερουσαλήμ από τον Τίτο, μεταβλήθηκε σε ένα “έθνος χωρίς πατρίδα”, οπότε το βασικό στοιχείο της συνοχής του γίνεται η θρησκεία. Ο εβραϊκός λαός είναι ο μοναδικός λαός του οποίου η ιστορία είναι ταυτισμένη με την θρησκεία του. Ζώντας ανάμεσα σε ξένους λαούς, διατήρησε την ταυτότητά του μέσα από την ισχυρή κοινοτική του αίσθηση. (σημ. Αντίλογου: όλα αυτά είναι μια μεγάλη ιστορική συζήτηση, πολλά δεν ευσταθούν, αλλά εδώ δεν είναι το κύριο ζήτημα).
Όσο για το μεγάλο ειδικό βάρος τους μεταξύ των διανοουμένων, των ακαδημαϊκών, των δημοσιογράφων και των καλλιτεχνών, τις ρίζες του φαινομένου θα πρέπει να τις αναζητήσουμε στη σχέση των Εβραίων με τη γνώση.
Άρα, αυτό που εννοούσαν ήταν: «Εσείς οι δεκαπέντε – είκοσι του κόμματος, να διαφύγετε από την Τσεχοσλοβακία και να σώσετε τα τομάρια σας. Το τίμημα του «Eretz Yisroel» είναι το αίμα των ανδρών και γυναικών, των πολιών σοφών και των βρεφών – ΟΧΙ όμως το δικό σας αίμα! Ας μην χαλάσουμε αυτό το σχέδιο, δίνοντας στον Άξονα την δυνατότητα να σώσει Εβραϊκές ζωές. Όμως για σας, σύντροφοι, σας εσωκλείω τα μεταφορικά για την διαφυγή σας.»
Τι εφιάλτης! Ο Σιωνιστής πράκτορας «διπλωμάτης» έρχεται στην Τσεχοσλοβακία και μας λέει: «Είναι πολύ κρίσιμη αυτή η ώρα. Αλλά συγκριτικά, δεν είναι καθόλου κρίσιμη για όλους εσάς τους παγιδευμένους Εβραίους, αφού υπάρχει μια κατάσταση ανάγκης πολύ μεγαλύτερων διαστάσεων, ήτοι, το BINYAN HA-ARETZ (=το έπαθλο που λέγεται Medinat Yisrael – το εκσυγχρονισμένο Ισραήλ). Χύστε το αίμα σας με χαρά, μιας και το αίμα σας είναι φθηνό. Χάρη στο αίμα σας, η Γη (του Ισραήλ) θα είναι δική μας!
Τελικώς υπάρχει Σιωνιστική Συνωμοσία;
Ένας από τους λόγους που μας ώθησαν στην σύνταξη αυτού του άρθρου ήταν η ανάγκη να απαντήσουμε σε ένα ερώτημα που τίθεται όλο και πιο επιτακτικά τον τελευταίο καιρό και στη χώρα μας: στην ενισχυόμενη πεποίθηση πως βρίσκεται σε εξέλιξη μια παγκόσμια σιωνιστική συνωμοσία, η οποία καθοδηγεί υποχθόνια τη “νέα τάξη”, οικονομική και πολιτική, που κυβερνάει τον πλανήτη μας.
Και όσο η κατεστημένη σκέψη θα αρνείται να υποβάλει σε οποιαδήποτε σοβαρή κριτική το κράτος του Ισραήλ και το σιωνιστικό λόμπι, τόσο περισσότερο θα ενισχύεται, ιδιαίτερα στα λαϊκά στρώματα, η πεποίθηση για την αυθεντικότητα μιας τέτοιας συνωμοσίας, όπως ήδη συμβαίνει στις ΗΠΑ, όπου μεγάλο μέρος των Αφροαμερικανών και ιδιαίτερα οι Black Muslims και ο Λούϊς Φάραχαν είναι ένθερμοι οπαδοί της θεωρίας της συνωμοσίας, για να μην αναφερθούμε στις μουσουλμανικές χώρες.
Ωστόσο το σιωνιστικό φαινόμενο και ο ρόλος του εβραϊκού λόμπι στις ΗΠΑ μπορεί να εξηγηθεί χωρίς να χρειαστεί να προσφύγουμε στη “θεωρία της συνωμοσίας”. Οι Εβραίοι δείχνουν πράγματι μια μεγάλη αλληλεγγύη μεταξύ τους, έχουν ιδιαίτερη και αυξημένη συμμετοχή στις τραπεζιτικές και χρηματιστικές δραστηριότητες, όπως επίσης και στη διανόηση και τα ΜΜΕ.
Ωστόσο το σιωνιστικό φαινόμενο και ο ρόλος του εβραϊκού λόμπι στις ΗΠΑ μπορεί να εξηγηθεί χωρίς να χρειαστεί να προσφύγουμε στη “θεωρία της συνωμοσίας”. Οι Εβραίοι δείχνουν πράγματι μια μεγάλη αλληλεγγύη μεταξύ τους, έχουν ιδιαίτερη και αυξημένη συμμετοχή στις τραπεζιτικές και χρηματιστικές δραστηριότητες, όπως επίσης και στη διανόηση και τα ΜΜΕ.
Σε ό,τι αφορά την υπεραντιπροσώπευσή τους στον τραπεζιτικό και χρηματιστικό τομέα, είναι απολύτως "λογική", διότι οι Εβραίοι καθώς αποκλείονταν για εκατοντάδες χρόνια από παραγωγικές δραστηριότητες στράφηκαν ήδη από την ύστερη αρχαιότητα στο επάγγελμα του σαράφη, του τραπεζίτη, του αργυραμοιβού, του εμπόρου πολυτίμων λίθων.
Ως προς την ενισχυμένη αίσθηση της κοινότητας τα πράγματα είναι εξ’ ίσου απλά. Το εβραϊκό έθνος, μετά τη “βαβυλώνια αιχμαλωσία” και την καταστροφή της Ιερουσαλήμ από τον Τίτο, μεταβλήθηκε σε ένα “έθνος χωρίς πατρίδα”, οπότε το βασικό στοιχείο της συνοχής του γίνεται η θρησκεία. Ο εβραϊκός λαός είναι ο μοναδικός λαός του οποίου η ιστορία είναι ταυτισμένη με την θρησκεία του. Ζώντας ανάμεσα σε ξένους λαούς, διατήρησε την ταυτότητά του μέσα από την ισχυρή κοινοτική του αίσθηση. (σημ. Αντίλογου: όλα αυτά είναι μια μεγάλη ιστορική συζήτηση, πολλά δεν ευσταθούν, αλλά εδώ δεν είναι το κύριο ζήτημα).
Οι Εβραίοι άντεξαν διώξεις και “εξόδους”, μόνο και μόνο γιατί διέπονταν από αυτή τη φοβερή συνοχή. Κατά συνέπεια όχι μόνο συνέχισαν να δείχνουν αλληλεγγύη μεταξύ τους αλλά καλλιέργησαν στον ύψιστο βαθμό την τεχνική της “απόκρυψης” και της συνωμοτικής τακτικής. Οι ντονμέδες στην Τουρκία (Εβραίοι που έγιναν τυπικά μουσουλμάνοι, διατηρώντας την εβραϊκή τους ταυτότητα) και οι μαράνοι στην Ιβηρική χερσόνησο είναι μόνο μερικά από τα παραδείγματα αυτής της αντοχής μέσα από την απόκρυψη (οι κρυπτοχριστιανοί της σημερινής Τουρκίας είναι ένα άλλο παράδειγμα σε χριστιανικούς πληθυσμούς).
Γι’ αυτό και θα συμμετέχουν σε υψηλά ποσοστά σε όλων των ειδών τις συνωμοτικές και επαναστατικές εταιρείες, είτε του φιλελευθερισμού (μασωνισμός), είτε του σοσιαλισμού (επαναστατικά κόμματα και οργανώσεις). Αυτή η ενισχυμένη συμμετοχή επέτρεψε στους αντισημίτες, ιδιαίτερα τους Γερμανούς ακροδεξιούς, να παρουσιάζουν τον φιλελευθερισμό και τον μπολσεβικισμό ως τις δύο όψεις της “παγκόσμιας εβραϊκής συνωμοσίας”.
Το γεγονός δε ότι, μέχρι τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, σχεδόν 2 εκατομμύρια Εβραίοι ζούσαν στη Σοβιετική Ένωση και 4,5 στην Αμερική, δηλαδή στο σοσιαλιστικό και το φιλελεύθερο κέντρο αντίστοιχα, αποτελούσε για τους Ναζί και την απόδειξη της συνωμοτικής τους θεωρίας.
Όσο για το μεγάλο ειδικό βάρος τους μεταξύ των διανοουμένων, των ακαδημαϊκών, των δημοσιογράφων και των καλλιτεχνών, τις ρίζες του φαινομένου θα πρέπει να τις αναζητήσουμε στη σχέση των Εβραίων με τη γνώση.
Κατ’ αρχάς, η διατήρηση της εθνικής-θρησκευτικής ταυτότητας προϋπέθετε τη γνώση των κειμένων της Τορά και του Ταλμούδ. Κατά συνέπεια ο αναλφαβητισμός ήταν πολύ μικρότερος στους Εβραίους απ’ ό,τι σε όλους τους άλλους λαούς, τουλάχιστον από τον Μεσαίωνα και μετά. (Θα είναι οι πρώτοι που θα φτιάξουν τυπογραφείο στην Οθωμανική Αυτοκρατορία). Αν σε αυτό προσθέσουμε και την ανάγκη τουλάχιστον στοιχειωδών γνώσεων για ένα λαό εμπόρων, καθώς και τον αποκλεισμό τους από πολλές παραγωγικές απασχολήσεις, που τους έστρεφε προς τα ελεύθερα επαγγέλματα, θα κατανοήσουμε το βάρος και τη σημασία της εκπαίδευσης γι’ αυτούς. Η κοινωνική άνοδος μέσω της γνώσης ήταν η δεύτερη μεγάλη λεωφόρος –παράλληλα με το χρήμα– για τους Εβραίους.
Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο αντισημιτισμός θα υποχωρήσει σε εκτεταμένη κλίμακα σε όλες τις δυτικές κοινωνίες, σαν συνέπεια του Ολοκαυτώματος και της ήττας των Ναζί. Το κράτος του Ισραήλ θα ιδρυθεί, “εξαγοράζοντας” σε μεγάλο βαθμό τις τύψεις των δυτικών, ενώ στην Αμερική θα συγκεντρωθεί το μεγαλύτερο μέρος των Εβραίων δεδομένου ό,τι στην Ευρώπη εξοντώθηκαν. Η κοινωνική άνοδος των Εβραίων θα είναι ταχύτατη.
Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο αντισημιτισμός θα υποχωρήσει σε εκτεταμένη κλίμακα σε όλες τις δυτικές κοινωνίες, σαν συνέπεια του Ολοκαυτώματος και της ήττας των Ναζί. Το κράτος του Ισραήλ θα ιδρυθεί, “εξαγοράζοντας” σε μεγάλο βαθμό τις τύψεις των δυτικών, ενώ στην Αμερική θα συγκεντρωθεί το μεγαλύτερο μέρος των Εβραίων δεδομένου ό,τι στην Ευρώπη εξοντώθηκαν. Η κοινωνική άνοδος των Εβραίων θα είναι ταχύτατη.
Μέχρι εκείνη τη στιγμή υπήρχαν, σχεδόν σε όλες τις χώρες, δύο μεγάλες κοινωνικές κατηγορίες της εβραϊκής κοινότητας: Μία που ανήκε στα μεσαία και ανώτερα αστικά στρώματα, λίγο-πολύ ενσωματωμένη στο κυρίαρχο σύστημα και μια άλλη, μικροαστική και προλεταριακή, που υφίστατο τη μεγαλύτερη πίεση του αντισημιτισμού. Η πρώτη ομάδα συγκροτούσε φιλελεύθερες εταιρείες και οργανώσεις, η δεύτερη συμμετείχε στα σοσιαλιστικά κόμματα, εξέδιδε έντυπα και προμήθευε τους περισσότερους μετανάστες για τη Σιών.
Μετά τον πόλεμο, ιδιαίτερα μετά το 1960 και την άρση κάθε διάκρισης και προκατάληψης σε βάρος τους, οι Εβραίοι θα ανέβουν ταχύτατα την κοινωνική κλίμακα (μια αντίστοιχη άνοδο αλλά πολύ πιο περιορισμένη θα πραγματοποιήσουν και οι Ελληνοαμερικανοί) και θα τείνουν να συγκροτήσουν μια ενιαία κοινωνική ομάδα μεσαίων και ανώτερων στρωμάτων. Παράλληλα, η εθνική τους εστία, το Ισραήλ, θα γίνει ο σημαντικότερος σύμμαχος των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή. Η πατροπαράδοτη αλληλεγγύη θα μεταβληθεί σε ένα πανίσχυρο λόμπι! Ένα λόμπι το οποίο θα ενισχύει την άνοδο των Εβραίων στις ΗΠΑ (και δευτερευόντως στη Γαλλία και την Αγγλία) και τον έλεγχο στρατηγικών θέσεων σε όλους τους τομείς των επιχειρήσεων και ιδιαιτέρως της πολιτικής και πνευματικής ζωής.
Μετά τον πόλεμο, ιδιαίτερα μετά το 1960 και την άρση κάθε διάκρισης και προκατάληψης σε βάρος τους, οι Εβραίοι θα ανέβουν ταχύτατα την κοινωνική κλίμακα (μια αντίστοιχη άνοδο αλλά πολύ πιο περιορισμένη θα πραγματοποιήσουν και οι Ελληνοαμερικανοί) και θα τείνουν να συγκροτήσουν μια ενιαία κοινωνική ομάδα μεσαίων και ανώτερων στρωμάτων. Παράλληλα, η εθνική τους εστία, το Ισραήλ, θα γίνει ο σημαντικότερος σύμμαχος των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή. Η πατροπαράδοτη αλληλεγγύη θα μεταβληθεί σε ένα πανίσχυρο λόμπι! Ένα λόμπι το οποίο θα ενισχύει την άνοδο των Εβραίων στις ΗΠΑ (και δευτερευόντως στη Γαλλία και την Αγγλία) και τον έλεγχο στρατηγικών θέσεων σε όλους τους τομείς των επιχειρήσεων και ιδιαιτέρως της πολιτικής και πνευματικής ζωής.
Και αυτός ο έλεγχος θα θεωρείται αναγκαίος για δύο λόγους:
Α. Για να μη ξαναβρεθούν ποτέ οι Εβραίοι σε μια θέση παρόμοια με εκείνη που οδήγησε στο Ολοκαύτωμα και
Β. Για να μπορούν κινητοποιηθούν αποτελεσματικά στην υπεράσπιση του κράτους του Ισραήλ.
Η υποτιθέμενη “σιωνιστική συνωμοσία” δεν είναι συνωμοσία γιατί οι ηγετικές ομάδες του σιωνισμού, που κυριάρχησε μεταξύ των εβραϊκών κοινοτήτων, δεν κρύβουν τους στόχους τους, ούτε δρουν με καλυμμένο πρόσωπο. Διαθέτουν ισχυρότατες οργανώσεις, κινητοποιούνται ανοιχτά για την υπεράσπιση του Ισραήλ και της “νέας τάξης πραγμάτων” την οποία θεωρούν προϋπόθεση για την επιβίωση του Ισραήλ, και διεκδικούν αλαζονικά την κυριαρχία τους.
Ωστόσο αυτή η μεταβολή τους σε μια οιονεί άρχουσα τάξη-έθνος, στα πλαίσια της νέας τάξης, αναγεννά τα παλαιά σύνδρομα σ’ έναν αυξανόμενο αριθμό χωρών και ομάδων. Ο Τρίτος Κόσμος, σχεδόν στο σύνολό του, στρέφεται εναντίον του Ισραήλ και των σιωνιστών υποστηρικτών του.
Α. Για να μη ξαναβρεθούν ποτέ οι Εβραίοι σε μια θέση παρόμοια με εκείνη που οδήγησε στο Ολοκαύτωμα και
Β. Για να μπορούν κινητοποιηθούν αποτελεσματικά στην υπεράσπιση του κράτους του Ισραήλ.
Η υποτιθέμενη “σιωνιστική συνωμοσία” δεν είναι συνωμοσία γιατί οι ηγετικές ομάδες του σιωνισμού, που κυριάρχησε μεταξύ των εβραϊκών κοινοτήτων, δεν κρύβουν τους στόχους τους, ούτε δρουν με καλυμμένο πρόσωπο. Διαθέτουν ισχυρότατες οργανώσεις, κινητοποιούνται ανοιχτά για την υπεράσπιση του Ισραήλ και της “νέας τάξης πραγμάτων” την οποία θεωρούν προϋπόθεση για την επιβίωση του Ισραήλ, και διεκδικούν αλαζονικά την κυριαρχία τους.
Ωστόσο αυτή η μεταβολή τους σε μια οιονεί άρχουσα τάξη-έθνος, στα πλαίσια της νέας τάξης, αναγεννά τα παλαιά σύνδρομα σ’ έναν αυξανόμενο αριθμό χωρών και ομάδων. Ο Τρίτος Κόσμος, σχεδόν στο σύνολό του, στρέφεται εναντίον του Ισραήλ και των σιωνιστών υποστηρικτών του.
Χαρακτηριστική υπήρξε η καταδίκη του Ισραήλ και του σιωνισμού ως ρατσιστικών το Καλοκαίρι του 2001 από τη διάσκεψη της Unesco. Στις ίδιες τις δυτικές χώρες, η μεταβολή της εβραϊκής κοινότητας σε τμήμα της άρχουσας τάξης και των ελίτ, και η αλαζονική διεκδίκηση αυτού του ρόλου, στρέφει εναντίον της ένα αυξανόμενο κομμάτι των φτωχών στρωμάτων και των διανοούμενων από άλλες κοινότητες και ομάδες που βρίσκουν “κλειστή την πόρτα” της ανόδου γι’ αυτούς. Αφροαμερικάνοι, λατίνοι, μουσουλμάνοι, κλπ., ομάδες που πριν 30 ή 40 χρόνια βρισκόταν στο ίδιο στρατόπεδο με τους Εβραίους στην διεκδίκηση των κοινών δικαιωμάτων, τώρα περνούν σταδιακά σε μια συνολική απόρριψη του σιωνισμού, που συχνά μεταφράζεται και στην υιοθέτηση της άποψης της “σιωνιστικής συνωμοσίας”. Και δεδομένου ότι το εβραϊκό προοδευτικό στρατόπεδο, που απορρίπτει τον σιωνισμό, αποτελώντας ένα φράγμα σε κάθε πρωτόγονο αντισημιτισμό, έχει αποδυναμωθεί τα τελευταία χρόνια, ο σιωνισμός με τη λογική του, της με κάθε τρόπο ανόδου και ενίσχυσης του Ισραήλ, κινδυνεύει να τροφοδοτήσει και πάλι τον λαϊκό αντισημιτισμό του παρελθόντος.
Πράγματι, όπως τόσο εύστοχα επισημαίνει ο Ισραήλ Σαχάκ, οι διώξεις κατά των Εβραίων, μέχρι τους ναζί, συχνά μπορούσαν να χρησιμοποιούν τον “λαϊκό αντισημιτισμό”, που τροφοδοτούνταν από το γεγονός ότι οι Εβραίοι ήταν προσκολλημένοι στις εκάστοτε άρχουσες τάξεις για την επιβίωσή τους, στην Ισπανία και την Πολωνία με τους ευγενείς, στην Οθωμανική Αυτοκρατορία με τους Τούρκους, κλπ. και χρησιμοποιούνταν από αυτούς για την εκμετάλλευση των αγροτικών πληθυσμών, για την είσπραξη των φόρων, κ.λπ.
Πράγματι, όπως τόσο εύστοχα επισημαίνει ο Ισραήλ Σαχάκ, οι διώξεις κατά των Εβραίων, μέχρι τους ναζί, συχνά μπορούσαν να χρησιμοποιούν τον “λαϊκό αντισημιτισμό”, που τροφοδοτούνταν από το γεγονός ότι οι Εβραίοι ήταν προσκολλημένοι στις εκάστοτε άρχουσες τάξεις για την επιβίωσή τους, στην Ισπανία και την Πολωνία με τους ευγενείς, στην Οθωμανική Αυτοκρατορία με τους Τούρκους, κλπ. και χρησιμοποιούνταν από αυτούς για την εκμετάλλευση των αγροτικών πληθυσμών, για την είσπραξη των φόρων, κ.λπ.
Έτσι το μίσος των εγχώριων πληθυσμών στρεφόταν κατά των Εβραίων, τους οποίους περιοδικά οι άρχουσες τάξεις παρέδιδαν ως εξιλαστήρια θύματα για την εκτόνωση των λαϊκών εξεγέρσεων.
Σήμερα, η προσκόλληση του σιωνισμού στη νέα τάξη των ΗΠΑ δεν κινδυνεύει να τους μετατρέψει πάλι σε εξιλαστήριο θύμα μιας παγκόσμιας λαϊκής αγανάκτησης; Οι σιωνιστές κάνουν ό,τι μπορούν για να επιβεβαιώσουν την αντίληψη της σιωνιστικής συνωμοσίας. Αυτό υποστηρίζουν οι Εβραίοι αντισιωνιστές που προσπαθούν, μέσα σε πολύ δύσκολες συνθήκες, να διατηρήσουν την προοδευτική εβραϊκή παράδοση, αποτρέποντάς μας ταυτόχρονα από την υιοθέτηση μιας αστυνομικής αντίληψης της ιστορίας.
Επιμέλεια: www.logiosermis.net
Πηγές:
1. Κείμενο που δημοσιεύθηκε στο Middle East Report, Άρδην τ. 33 - 34 - Μετάφραση: Νίκος Ντάσιος
Επιμέλεια: www.logiosermis.net
Πηγές:
1. Κείμενο που δημοσιεύθηκε στο Middle East Report, Άρδην τ. 33 - 34 - Μετάφραση: Νίκος Ντάσιος
2. Πηγή: http://www.jewsnotzionists.org/pleasignored.html
3. Απόσπασμα επιστολής από το MIN HAMETZAR (σελ. 92) του Ραββίνου Michael Dov Weissmandl ZT"L, Κοσμήτορος του Ιδρύματος Nitra Yeshiva
4. Πηγή: http://www.ardin.gr/node/2702 (Από το βιβλίο "Εβραίοι εναντίον του Σιωνισμού") Συγγραφέας: Γιώργος Καραμπελιάς
3. Απόσπασμα επιστολής από το MIN HAMETZAR (σελ. 92) του Ραββίνου Michael Dov Weissmandl ZT"L, Κοσμήτορος του Ιδρύματος Nitra Yeshiva
4. Πηγή: http://www.ardin.gr/node/2702 (Από το βιβλίο "Εβραίοι εναντίον του Σιωνισμού") Συγγραφέας: Γιώργος Καραμπελιάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου