Ο Λένιν για το Έθνος: "Να κάνετε το Έθνος υπόθεση του Λαού κι η υπόθεση του Λαού θα είναι εκείνη του Έθνους"

Ο Λένιν δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνείας του:

«Να κάνετε το Έθνος υπόθεση του Λαού κι η υπόθεση του Λαού θα είναι εκείνη του Έθνους...
Η αναγνώριση της υπεράσπισης της πατρίδας, σημαίνει την αναγνώριση ενός πολέμου δίκαιου ή άδικου.
Εμείς υπερασπιζόμαστε την πατρίδα από 25 Οκτώβρη 1917. Είναι ακριβώς για να ενισχύσουμε το δεσμό του προλεταριάτου με το διεθνές προλεταριάτο...» 

 Του Νίκου Κλειτσίκα*

Ο George Soros, ο πολυεκατομμυριούχος "φιλάνθρωπος" με θητεία στο ναζιστικό κίνημα, μετά τους "αντιρατσιστικούς" αγώνες του υπέρ της "μετανάστευσης", των δικαιωμάτων των ομοφυλοφύλων, των "πολύχρωμων επαναστάσεων", της "αραβικής άνοιξης", επιστρέφει με νέο μανιφέστο κι υπόσχεται να πολεμήσει με όλες του τις δυνάμεις τον εθνικισμό, τον οποίο χαρακτηρίζει «κυρίαρχη ιδεολογία» στον κόσμο.

Στη συνέντευξή του στους  Financial Times, ο πολυεκατομμυριούχος χρηματιστής υπογραμμίζει πως η οργάνωση Open Society Foundations -η "φιλανθρωπική" οργάνωση που έχει οργανώσει και μετά την πτώση της ΕΣΣΔ αγωνίζεται για τη "διάδοση της δημοκρατίας δυτικού τύπου"- μαζί με το προοδευτικό κίνημα πρέπει να κάνει τους λογαριασμούς -ν' αντιμετωπίσει- με ένα νέο κίνδυνο που περιγράφεται ως νέο κύμα «πατριωτισμού και λαϊκισμού».

Ο "νέος" πόλεμος που κήρυξε ο "φιλάνθρωπος" George Soros εναντίον του "εθνικισμού", εναντίον του νέου κύματος "πατριωτισμού και λαϊκισμού" όπως περιγράφει, έχει συγκεκριμένους εχθρούς: τους αγώνες των λαών για Εθνική Ανεξαρτησία και Κυριαρχία. Αυτό το "μανιφέστο" δεν μπορεί να αποδεχτεί πως μπορούν οι λαοί να διεκδικούν το δικαίωμα της Ανεξαρτησίας έξω από την παγκόσμια αποδοχή της δυτικής "δημοκρατίας" του υπερεθνικού κεφαλαίου, της "παγκοσμιοποίησης".

Πως μπορούν να διαταράσσουν την "παγκόσμια τάξη" λαοί και χώρες;
Με ποιο δικαίωμα ο λαός της Συρίας δεν επέτρεψε την επικράτηση της "αραβικής άνοιξης", του πιο παγωμένου σκοταδιστικού χειμώνα της ιστορίας;
Με ποιο δικαίωμα ο λαός της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας αντιστέκεται στους ιμπεριαλιστές;
Γιατί δεν υποκύπτει η Κούβα;
Πως επιτρέπεται να αντιστέκεται ο λαός της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κορέας;
Ποιος δίνει το δικαίωμα στο λαό της κατεχόμενης Παλαιστίνης να διεκδικεί την κλοπή της πατρίδας του;
Γιατί να μην έχουν δικαίωμα οι Κοσοβάροι ναρκέμποροι του UCK, με τη μεγαλύτερη αμερικάνικη βάση στα Βαλκάνια, να έχουν αυτονομία και κρατική οντότητα;
Γιατί ο "εθνικισμός" ορισμένων Ελλήνων να είναι αποτρεπτικός παράγοντας για τη "Μακεδονία" (Σκόπια), το προτεκτοράτο των ΗΠΑ;
Πως οι "εθνικιστές" του Ιράκ εναντιώνονται στη δημιουργία "Κουρδικού" κράτους στο Ερμπίλ, εκεί που επήλθε, μόλις το 1933, από τους Τσέτες (Κούρδους) η Γενοκτονία των Ασσυρίων;
Πως επιτρέπουμε στο λαό της Συρίας να αποτρέπει "Κουρδικό" κράτος στα εδάφη της Συρίας που φιλοξένησε και προστάτευσε Κούρδους;
Πως μπόρεσε, με ποιο δικαίωμα ο "εθνικιστής" Τάσσος, ο Βάσος Λυσσαρίδης δεν παρέδωσαν πατρίδα κι απέτρεψαν τη διχοτόμηση στην Κύπρο με το σχέδιο Ανάν παραβλέποντας τα "δικαιώματα" των εποίκων, των κατακτητών για "αυτοδιάθεση";
Ποιος "εθνικισμός" δεν διαπραγματεύεται το "δικαίωμα" αυτοδιάθεσης της Θράκης, την άρνηση "συνεργασίας στο Αιγαίο";
Μέρες που διανύουμε σήμερα με το "δικαίωμα" των Σκοπιανών να "αυτοπροσδιορίζονται" Μακεδόνες και το κομπραδόρικο πολιτικό σύστημα να "συζητάει και διαπραγματεύεται"... ας ρίξουμε μια ματιά στην Ιστορία κι ας μην επιτρέπουμε σε κανέναν "αριστερό" ή "δεξιό" πολιτικάντη υπάλληλο της παγκοσμιοποίησης του 4ου Ράιχ να την διαστρεβλώνει.

Ο Λένιν που έφυγε  δεν αφήνει περιθώρια:

«Να κάνετε το Έθνος υπόθεση του Λαού
κι η υπόθεση του Λαού θα είναι εκείνη του Έθνους...
Η αναγνώριση της υπεράσπισης της πατρίδας, σημαίνει την αναγνώριση ενός πολέμου δίκαιου ή άδικου.
Εμείς υπερασπιζόμαστε την πατρίδα από 25 Οκτώβρη 1917. Είναι ακριβώς για να ενισχύσουμε το δεσμό του προλεταριάτου με το διεθνές προλεταριάτο...»

Vladimir Lenin

(C. S. Caracciolo, εισαγωγή σε

"Il Marxismo e la questione nazionale" di Stalin 

["Ο Μαρξισμός κι η εθνική υπόθεση" του Στάλιν],

εκδόσεις Einaudi, 1949)

Ο Λένιν γράφει εναντίον των κομμουνιστών της δυτικής αριστεράς που ειρωνεύονται την «υπεράσπιση της σοσιαλιστικής πατρίδας» που τη θέτουν σε αντιπαράθεση με τον προλεταριακό διεθνισμό, αλλά κι εναντίον των ψευδοπατριωτών:
[...] Στον ψευδοπατριωτισμό ο Λένιν αντιπαραθέτει, ως νόμιμο λόγο περηφάνειας. τον πατριωτισμό των εργατών που έχει σαφώς προσδιορισμένο δημοκρατικό, προοδευτικό κι επαναστατικό χαρακτήρα και γράφει 

«Ίσως είναι ξένο σ' εμάς τους συνειδητούς προλετάριους, Μεγάλους-Ρώσους, το αίσθημα της εθνικής υπερηφάνειας; Σίγουρα όχι! Εμείς αγαπάμε τη γλώσσα μας και τη δική μας πατρίδα, εμείς εργαζόμαστε κυρίως για την ανόρθωση των εργαζόμενων μαζών στη ζωή ως συνειδητοί σοσιαλιστές και δημοκράτες. Εκείνο που μας πικραίνει περισσότερο είναι να βλέπουμε και να αισθανόμαστε τις βιαιότητες, την καταπίεση και σε ποια κατεύθυνση θέτουν οι χασάπηδες τσαρικοί, οι ευγενείς κι οι καπιταλιστές τη δική μας όμορφη πατρίδα. [...] Όλοι εμείς έχουμε καταληφθεί από το αίσθημα της εθνικής υπερηφάνειας γιατί το μεγάλο ρωσικό έθνος έχει δημιουργήσει και μια επαναστατική τάξη.» [...].

Κι ο Μεγάλος Τιμονιέρης δεν αφήνει περιθώριο παρερμηνειών για τον πατριωτισμό της αριστεράς:

[...] «Ένας κομμουνιστής που είναι διεθνιστής, μπορεί ταυτόχρονα να είναι πατριώτης; Εμείς πιστεύουμε πως όχι μόνον μπορεί, αλλά οφείλει να είναι... Υπάρχει ο δικός μας πατριωτισμός κι υπάρχει κι ο "πατριωτισμός" των επιτιθεμένων Γιαπωνέζων κι εκείνος του Χίτλερ, που οι κομμουνιστές οφείλουν να αντιταχθούν ριζικά. [...] Εμείς είμαστε ταυτοχρόνως διεθνιστές και πατριώτες και το πρόσταγμα μας είναι ο αγώνας για την υπεράσπιση της πατρίδας εναντίον του εισβολέα. Για εμάς η αδιαφορία είναι έγκλημα κι ο αγώνας για τη νίκη είναι καθήκον από το οποίο δεν μπορούμε να αποστασιοποιηθούμε....
Ο πατριωτισμός είναι λοιπόν μια εφαρμογή του διεθνισμού.» [...]

Mao Tse-Tung, 1938, 196.

Το 1960 ο Nguyen Tat Thanh, ο φωτισμένος επαναστάτης
Χο Τσι Μινχ εξηγεί:

«Η αξία που με ώθησε να πιστέψω στο Λένιν και στην Τρίτη Διεθνή ήταν ο πατριωτισμός κι όχι ο κομμουνισμός.
Η θεωρία του Λένιν στην εθνική κι αποικιοκρατική υπόθεση μου προκάλεσαν ισχυρή συγκίνηση που ξέσπασε σε δάκρυα χαράς...».

Στη διαθήκη του ο μεγάλος επαναστάτης το επαναλαμβάνει με ένταση:

«Υπηρέτησα όλη μου τη ζωή την Πατρίδα, την επανάσταση και το λαό».

Ο Palmiro Togliatti, ένας ευρωπαίος κομμουνιστής ηγέτης (Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ιταλίας), που σαν σήμερα -21 Γενάρη 1921- πριν 100 χρόνια μαζί με τον μεγάλο διανοητή Antonio Gramsci ίδρυσαν το κομμουνιστικό κόμμα στη διάσπαση του Σοσιαλιστικού Κόμματος Ιταλίας στο Λιβόρνο, ταυτίζεται με τον Λένιν στο ζήτημα του πατριωτισμού κι επισημαίνει:

«Πολύ συχνά οι εχθροί των εργαζομένων προσπαθούν ν' απαξιώσουν τον πατριωτισμό των κομμουνιστών και των σοσιαλιστών και να τον εμφανίσουν ως κοσμοπολιτισμό, αδιάφορο κι υποτιμητικό απέναντι στην πατρίδα. Πρόκειται για χυδαιότητα. Ο κομμουνισμός δεν έχει τίποτα το κοινό με τον κοσμοπολιτισμό...
Ο κομμουνισμός δεν είναι απέναντι αλλά συντονίζεται κι ενώνεται με τον πατριωτισμό και το διεθνισμό, διότι το ένα και το άλλο βασίζονται στο σεβασμό των δικαιωμάτων, των ελευθεριών, την ανεξαρτησία του κάθε λαού. Είναι πραγματικά γελοίο να σκεφθείς ότι η εργατική τάξη μπορεί ν' αποκοπεί, ν' αποσχιστεί από το έθνος. Η σύγχρονη εργατική τάξη είναι το νεύρο των εθνών...».

Rinascita - Rassegna di politica e di cultura Italiana,

Palmiro Togliatti, έτος II - φύλλο 7-8 Ιούλη-Αυγούστου1945

["Αναγέννηση", το περιοδικό του Κομμουνιστικού Κόμματος Ιταλίας]

Ο Kim II Sung, ο απελευθερωτής της Κορέας από τους Ιάπωνες αποικιοκράτες κι εμπνευστής-ίνδαλμα του Ernesto Che Guevara, επισημαίνει:

«Ο πατριωτισμός κι ο διεθνισμός είναι αδιάσπαστοι ο ένας από τον άλλον.
Όποιος δεν αγαπάει την πατρίδα του δεν μπορεί ν' ανταποκριθεί στο διεθνισμό...
Ένας αυθεντικός πατριώτης είναι ένας αυθεντικός διεθνιστής, είναι ένας Πατριώτης».

Kim II Sung

Θα ήταν πλεονασμός να γίνει εκτενής αναφορά στον μεγάλο Επαναστάτη Ernesto Che Guevara, τη μεγάλη Κουβανέζικη Επανάσταση, τη σοσιαλιστική Κούβα του Φιδέλ, γιατί το εθνικό νόμισμα της Κούβας "κραυγάζει" και δεν χρειάζεται επεξηγήσεις, ερμηνείες και ΚΑΜΙΑ παρερμηνεία: η απεικόνιση του Τσε κι η επιγραφή "ΠΑΤΡΙΔΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ"!

Η ομιλία του Lelio Basso, ενός από τους πατέρες του ιταλικού Συντάγματος, αντιφασίστα αντάρτη, σοσιαλιστή ηγέτη, πραγματοποιήθηκε στην Ιταλική Βουλή στις 13 Ιούλη 1949, στη συζήτηση για την ίδρυση αυτού του "οργανισμού" που σήμερα ονομάζουμε "Ευρωπαϊκή Ένωση", δηλαδή τη Συμφωνία για τη Δημιουργία του Συμβουλίου της Ευρώπης, που υπογράφηκε στο Λονδίνο 5 Μάη 1949:

«Πρόκειται σ' αυτή τη φάση ως εργαλείο της αμερικανικής κυριαρχίας, που γεννιέται και υλοποιείται το Γαλλικό σχέδιο μιας Ενωμένης Ευρώπης με επιμέρους απαρνήσεις ιδιαιτέρων ζητημάτων εθνικής κυριαρχίας και με ένα δικό της εκλεγμένο κοινοβούλιο [σημερινή ευρωβουλή].
(…)
Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για το οποίο συζητάμε είναι εργαλείο ατλαντικής πολιτικής και συνεπώς οφείλουμε να θεωρήσουμε τη δική μας συναίνεση ως εκδήλωση ατλαντικής πολιτικής.(…)
Οι δύο όροι, Ευρωπαϊκή Ένωση και κυριαρχία του αμερικάνικου κεφαλαίου, συμπίπτουν».

Πρακτικά Ιταλικής Βουλής, Συζήτηση στην Ολομέλεια 13 Ιούλη 1949

* Ο Νίκος Κλειτσίκας διατέλεσε μέλος της Εθνικής Καθοδήγησης του "Ιδρύματος Lelio Basso" και Γραμματέας του Ιδρύματος στην Περιφέρεια της Καμπανίας (Νάπολη Ιταλίας), των 8 εκατομμυρίων κατοίκων (1981-1983).

press-gr.com