Πρωτοχρονιάτικες μαντινάδες

Εύχομαι τούτη τη χρονιά να πάψουν μίση κι έχθρες!
Τους πλανητάρχες  οι λαοί, να πάρουν με τις  πέτρες...

Στον ουρανό παράγγειλα, σαν έπεφτ΄ έν΄αστέρι, 
δύο χιλιάδες δεκαεννιά, ευχές μου να σου φέρει!

 Ευχήθηκα  σαν έπεφτε στον ουρανό τ΄ αστέρι,
  δυο χιλιάδες δεκαεννιά, καλά για να σου φέρει!

Εύχομαι όσες μπαλοτιές στην Κρήτη θα παιχτούνε, 
τόσες χαρές το δεκαεννιά  όλους  να μας ε-βρούνε!


(δικές μου, Κ.Ντ.)



-Εκλεκτές, διάφορων ριμαδόρων: 

Πρωτοχρονιά κι η σκέψη μου, τσι δρόμους έχει πιάσει,
να βρει τσ΄αθρώπους π΄αγαπώ, ευκές για να μοιράσει.

Δύο χιλιάδες δεκαεννιά χαρές να βρεις μπροστά σου!
Και άλλες τόσες ομορφιές ν΄ανθίζου΄ στην καρδιά σου!
(Σημ. Κ.Ντ: αγνώστου η αρχική, τροποποιημένη σε τέσσερις λέξεις από εμένα)

Του νέου χρόνου η χαραυγή να ΄ρθεί να σας ζεστάνει.
Κι αν άφησε ο παλιός πληγές, όλες να σας τσι γιάνει!
(Σημ. Κ.Ντ: έβαλα την λέξη χαραυγή αντί της λέξης ανατολή που είχε η αρχική μαντινάδα αγνώστου φίλου)

Ξημέρωμα πρωτοχρονιάς θέλω να πιάσεις άμμο
απού δεν έχει μετρημό ευχές να σου τσι κάμω!!!

Άλλαξ΄ ο χρόνος κι η καρδιά έχει χαρά μεγάλη,
γιατ΄έκαμες ποδαρικό, στη σκέψη μου και πάλι!

Ήθελα χρόνε να σε ιδώ γέρο του πεταμάτου
 και νά ΄μ΄ εγώ ντελικανής και νά ΄σαι του θανάτου! 

Χρόνια πολλά να προπατείς με τσ΄ αθρωπιάς το ζάλο,
στης γνώσης και της αρετής, το δρόμο το μεγάλο!

Νά ΄τανε κήπος η ζωή, χαρές να τη φυτέψω!
Το νέο χρόνο σε γνωστούς και φίλους να τσι μπέψω!

Καινούργιε χρόνε πού ΄ρχεσαι, μη μας-ε φέρεις πάθη!
Του περασμένου ανε μπορείς, να διορθώσεις λάθη...

Όσα χορτάρια  βρίσκονται στση Κρήτης τα σπαρμένα,
τόσες ετούτη τη χρονιά να ΄ρθούν χαρές σε σένα!

Καινούργιος χρόνος έφτασε κι εύχομαι να σου φέρει,
όσες αυτός που πέρασε  δεν έχει καταφέρει!

Ο νέος χρόνος πού ΄ρχεται, μόνο χαρές να δώσει!
Κι αν ήταν λίγες του παλιού, να σου τσι συμπληρώσει.

 Παίξε καμπόσες μπαλοτιές όντε θα  φεύγει ο χρόνος...
Μαζί μ΄αυτές να φύγουνε τα βάσανα κι ο πόνος!

Χρόνια πολλά θα σου ευχηθώ ΄που τση καρδιάς τσι τόπους. 
Απού δε παίνει ο καθείς, διαλέγω τσι αθρώπους!

Με τη(ν)  καρδιά και με το νου και όχι από συνήθεια,
στέλνω ευκές όπ΄αγαπώ και σέβομαι στ΄αλήθεια.