Γιατί στην Δυτική Κρήτη έμειναν μέχρι το Ιούνιο-Ιούλιο του 1945 οι Γερμανοί; Η μυστική Συνθήκη της Λισαβόνας και η "περίεργη" συνθηκολόγηση στην βίλα Αριάδνη…

Η Βίλα Αριάδνη την οποία έχτισε ως κατοικία του  ο Έβανς στο Ηράκλειο, στην οποία υπεγράφη η υλοποίηση της αποκαλυφθείσας αργότερα, επαίσχυντης μυστικής αγγλογερμανικής Συμφωνίας της Λισαβόνας για την Κρήτη. 

1. Ο Άλμπερτ Σπέερ, υπουργός της Πολεμικής και Βιομηχανικής Παραγωγής του Χίτλερ, σε συνέντευξή του στον Β. Μαθιόπουλο αποκαλύπτει:

 " Είμαι αυτήκοος μάρτυρας ενός γεγονότος, που μας είχε προκαλέσει πολύ μεγάλη εντύπωση το φθινόπωρο του 1944. Θυμάμαι συγκεκριμένα ότι ο στρατηγός Γιόντλ, αρχηγός του Γενικού (γερμανικού) Επιτελείου, ήρθε μια μέρα και μου ανέφερε ότι επήλθε συμφωνία σε υψηλό επίπεδο μεταξύ Αγγλίας και Γερμανίας, που αφορούσε την Ελλάδα. Η συμφωνία αυτή, πρωτοφανής μέχρι τότε και όπως γνωρίζω ΜΟΝΑΔΙΚΗ σε όλο τον Β` Παγκόσμιο Πόλεμο, αφορούσε – όπως, τουλάχιστον, μου είπε ο Γιόντλ – την εκκένωση της Ελλάδας από τα γερμανικά στρατεύματα χωρίς βρετανική ενόχληση.
Όπως αποκαλύφθηκε αργότερα, είχε συναφθεί Αγγλογερμανική συμφωνία με αντάλλαγμα την παράδοση από τους Γερμανούς της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης.

Η συμφωνία αυτή έγινε στη Λισσαβόνα και το ποιος είχε την πρωτοβουλία δεν ξέρω, αλλά πιστεύω ότι δεν έγινε σε διπλωματικό επίπεδο, αλλά πολύ ψηλότερα, για να μην υπάρξουν ακριτομυθίες. Η πληροφορία για το περίεργο αυτό «τζέντλεμαν αγκρήμεντ» μεταξύ Λονδίνου και Βερολίνου προκάλεσε σε όσους το έμαθαν κατάπληξη. Και, πράγματι, οι Άγγλοι την τήρησαν.

 Τα γερμανικά πολεμικά και μεταγωγικά σκάφη φορτώθηκαν στρατό από τα ελληνικά νησιά – που εκκένωσαν – πέρασαν, το φθινόπωρο του 1944, ανενόχλητα μπροστά από τα μάτια των Βρετανών και ανάμεσα από τα βρετανικά υποβρύχια στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο. 

Το τίμημα της συμφωνίας, κατά τη γνώμη μου, ήταν να παραχωρήσουν οι Γερμανοί τη Θεσσαλονίκη στους Άγγλους αμαχητί και μ’ αυτόν το τρόπο η Ελλάδα να περιέλθει στο δυτικό στρατόπεδο. Και, βέβαια, ο Χίτλερ θα διατηρούσε ανέπαφες τις δικές του δυνάμεις, που κατείχαν το ελληνικό χώρο". (Βήμα 1976 )

Οκτώβρης 1944. Όλη η Ελλάδα, εκτός από ένα μικρό κομμάτι γης στην Κρήτη, είναι ελεύθερη.
Στην Κρήτη, απ’ τους 67.000 γερμανοϊταλούς που υπήρχαν στο νησί, οι 17.000, υπό τον υποστράτηγο Μπέντακ, αναπτύσσονται σε μια παραλιακή λωρίδα 65 χιλιομέτρων που περιλαμβάνει το λιμάνι της Σούδας, την πόλη των Χανίων, το αεροδρόμιο του Μάλεμε και ονομάζεται "Οχυρά Θέση Κρήτης"!

Διατηρούν την πειθαρχία τους, διαθέτουν βαρύ οπλισμό, άφθονα πυρομαχικά και λειτουργούν μέχρι και την τελευταία στιγμή της αναχώρησης τους ως κατακτητές.

Μάιος 1945. Μοιάζει απίστευτο αλλά 8 ολόκληρους μήνες μετά την αναχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων από την ηπειρωτική Ελλάδα, 1 μήνα μετά την άνευ όρων(!!!)   παράδοση της Γερμανίας στους συμμάχους, οι Γερμανοί στην Κρήτη βομβαρδίζουν χωριά, εκδίδουν διαταγές και εκτελούν αιχμάλωτους!!!

9 Μαΐου 1945. Οι Γερμανοί υπέγραψαν συμφωνία παράδοσης της Κρήτης, όχι με την ελληνική Κυβέρνηση, αλλά με τους Άγγλους...

 Στη συμφωνία που είχε συνταχθεί στα αγγλικά προβλέπεται ότι, μέχρι να παραλάβουν το νησί οι βρετανικές δυνάμεις, οι Γερμανοί θα διατηρούν τον οπλισμό τους και θα εκτελούν τις διαταγές τους!!!

Έτσι οι Γερμανοί έμειναν στην Κρήτη, κατά παγκόσμια πρωτοτυπία, “ένοπλοι αιχμάλωτοι”...

Η εφημερίδα  "Χανιώτικα Νέα" γράφει στις 23/5/2021 σε ειδικό αφιέρωμά της: 

"Ακόμη ο Άλμπερτ Σπέερ υπουργός εξοπλισμών του Χίτλερ και άνθρωπος του στενού περιβάλλοντός του, σε γραπτή ομολογία του αναφέρει για τη χρησιμοποίηση από τον γερμανικό στρατό των νησιών εναντίον του ΕΛΑΣ την Άνοιξη του 1944 (τότε που έγινε η απαγωγή του Γερμανού στρατηγού Κράιπε). Όπως επίσης ο ιστορικός Χάγκεν Φλάισερ κάνει λόγο «για περίεργη αγγλογερμανική συμμαχία στα Χανιά ως τον Ιούλιο του 1945».

Κι ενώ αυτά υπογράφονταν στη βίλλα Αριάδνη και κρατήθηκαν μυστικά από τον «εχθρό λαό», πως περνούσε αυτός ο ανυποψίαστος και βασανισμένος λαός, ο «πάντοτ᾿ ευκολοπίστευτος και πάντα προδομένος» (Διον. Σολωμός) στην Οχυρά θέση Κρήτη; 

Την εικόνα στην κοινωνία εκείνα τα χρόνια τη δίνει ανάγλυφα η εφημερίδα ΛΕΥΤΕΡΙΑ όργανο της Περιφερειακής Επιτροπής ν. Χανίων του ΚΚΕ στο πρώτο της φύλλο τη Δευτέρα 21-5-1945, έντεκα μέρες μετά τη «συμφωνία της Κνωσού». Γράφει με τίτλο ΑΞΙΩΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ:

«Η Γερμανία νικήθηκε, ο χιτλερισμός έσβυσε. Και οι αγέρωχοι ναζίδες που τρομοκράτησαν και σκόρπισαν τον όλεθρο στην Ευρώπη, σκύφτουν δουλόπρεπα κάτω από την δύναμη των νικητών συμμάχων. Οι Σκλάβοι Λαοί ελεύθεροι πανηγυρίζουν τώρα μεθυσμένοι από τη χαρά της Νίκης, της Λευτεριάς, της Ειρήνης. Πάνω από τα ερείπια, τις φρικαλεότητες και τα εγκλήματα της γερμανικής θηριωδίας, πνέει ένας ζωογόνος αέρας αναδημιουργίας κι ένας καινούργιος κόσμος αναγεννιέται από το μεγαλείο της θυσίας των αγωνιστών του αντιφασιστικού αγώνα, θεμελιωμένος στις βασικές αρχές των συμμάχων – ολοκληρωτική συντριβή του Φασισμού και Δημοκρατική Αναγέννηση των λαών. Εδώ όμως; Εδώ στα Χανιά συμβαίνουν παράξενα πράματα. Δώδεκα μέρες μετά την δίχως όρους παράδοση των Γερμανών, ο Λαός δεν μπόρεσε να χαρεί τη λευτεριά του. Οι Γερμανοί είναι ακόμα κύριοι, αφεντάδες, καταχτητές κι ο βασανισμένος, ο κουρασμένος λαός κατέχεται από ένα διαρκή εκνευρισμό και μια έντρομη αγωνία. Οι εγκληματίες πολέμου, οι δολοφόνοι του κρητικού Λαού που έδωσε τόσες θυσίες στον εθνικό και συμμαχικό αγώνα. Τα γερμανικά τανκς και τα πολυβόλα που τρομοκρατούσαν κι αιματοκύλισαν το Λαό, διασχίζουν τους δρόμους της πόλης. Εξασκείται η ίδια τρομοκρατία, σκοτώνονται οι πολίτες, η Γκεστάπο κατεβάζει με τη βία τις συμμαχικές σημαίες. Οι Γερμανοί μαζί με τα πυρομαχικά καίνε ολάκερα αυτοκίνητα φορτωμένα ξεπουλούν σαν νοικοκύρηδες στους συνεργάτες τους μαυραγορίτες τα είδη που έχουν ληστέψει και λεηλατήσει από το Λαό. Οι ελληνικές αρχές δεν εγκαθίστανται, ο ελληνικός στρατός κι η χωροφυλακή δεν έρχονται και στο μεταξύ παντού εκκρεμότητα, χάος. Ο λαός που έχει τσακισθεί από τη γερμανική βαρβαρότητα και τις συνέπειες της σκλαβιάς πεινά, αγωνιά και ζει μέσα στην ίδια εξαθλίωση. Κι όταν ο αιμόφυρτος αυτός λαός διαμαρτυρηθή, ρωτήση, του απαντά η αρμόδια συμμαχική υπηρεσία στερεότυπα: «Για λόγους τεχνικούς οι Γερμανοί εξακολουθούν να έχουν την διοικητική εξουσία». Και ο ηρωικός λαός που δεν καταλαβαίνει τίποτα απ’ αυτά, ο σεμνός κι αξιοπρεπής χανιώτικος Λαός εξανίσταται ακόμη και πικραίνεται. Πικραίνεται γιατί η συμβολή του στον αγώνα αξιούσε μεγαλύτερη τιμή, μεγαλύτερη προσοχή και προπάντων σεβασμό της εθνικής του φιλοτιμίας, του πόνου του. Δεν ανέχεται την γερμανική κατάκτηση. Οι τάφοι είναι ακόμα νωποί των χιλιάδων θυμάτων τους, ο Νομός των Χανίων κι ολάκερη η Κρήτη έχει βουτηχτεί στο πένθος και τον όλεθρο. Χωριά ολάκερα έχουν καταστραφεί από την μανία των Ούνων και οικογένειες ξεκληρίστηκαν. Ο λαός απαιτεί να παύσει αυτό το χάος, ν’ αφαιρεθεί η εξουσία από τους Γερμανούς. Να εγκατασταθούν οι ελληνικές αρχές, οι Γερμανοί να κλειστούν στα συρματοπλέγματα. Είναι ζήτημα τιμής για τον Κρητικό Λαό να δη τους δημίους του, σκλάβους ταπεινωμένους ρακένδυτους στα στρατόπεδα όπως κρατούσαν εκείνοι τα ελληνικά και τα συμμαχικά στρατεύματα. Να δικαστούν όλοι οι εγκληματίες πολέμου εδώ στα Χανιά. Οι στρατηγοί, τα επιτελεία, η Γκεστάπο, τα στρατοδικεία – κι αυτοί θα μαρτυρήσουν και τους συνενόχους των. Διαφορετικά εγκυμονούνται κίνδυνοι για την ησυχία και την τάξη, κίνδυνοι για τη ζωή του λαού. Ολάκερη η ανθρωπότητα φρικιά σήμερα για τα ακατονόμαστα εγκλήματά τους κι απαιτεί εκδίκηση, τιμωρία. Οι Χανιώτες μπαίνουν μέσα στην έκθεση του ελληνοβρετανικού τμήματος πληροφοριών και πιάνεται η αναπνοή τους μπροστά στις φρικαλεότητες των στρατοπέδων της Γερμανίας. Έξω συναντούν τα τέρατα αυτά πάνοπλα να κομπάζουν. Δαγκώνουν τα χείλη των και πίνουν το αίμα τους, για να συγκρατηθούν, για να πειθαρχήσουν στην εντολή των συμμαχικών στρατευμάτων. Μα η πρόκληση των δημίων είναι φοβερή και ο πονεμένος Λαός δεν ανέχεται πια την ερμαφρόδιτη αυτή κατάσταση. Οι σύμμαχοι έχουν υποχρέωση να καθαρίσουν την ατμόσφαιρα των Χανίων από το αποπνιχτικό άρωμα του γερμανισμού.

Με τον Οκτώβρη του 1944,  μετά την απελευθέρωση των υπόλοιπων νομών της Κρήτης, στο νομό Χανίων συνεχίστηκαν οι συγκρούσεις των δυνάμεων του ΕΛΑΣ με τους κατακτητές Γερμανούς οι οποίοι σε κάθε ευκαιρία συνεχίζουν να χτυπούν τους αντάρτες που αντιστέκονται.

 Οι πιο σημαντικές: 

Η Μάχη Μυλωνιανών Βαρυπέτρου (15-10-44), 

η Μάχη της Παναγιάς ή των Κεραμειών (12-11-44),

 η Μάχη του Βαφέ (8-12-44),

 η Μάχη Καμάρας Κολένι (26-3-45), 

η Μάχη στον Άστρικα (Μάρτης (1945),

 καθώς και 2 εκτελέσεις κατοίκων του Αλικιανού μετά τη Συμφωνία της Κνωσού. "

Πώς όμως εξηγούνται όλα αυτά ;

«Στις μάχες», γράφει ο ιστορικός Γ. Μαργαρίτης, «αποδείxτηκε ότι οι αντάρτες δεν ήταν σε θέση να απειλήσουν τους ισχυρά εξοπλισμένους και περιχαρακωμένους Γερμανούς. Σε μια απελπισμένη κίνηση έγινε προσπάθεια να οργανωθεί στην Αθήνα (με πρωτοβουλία του ίδιου του γραμματέα του ΚΚΕ, Γιώργη Σιάντου) εκστρατευτικό σώμα του ΕΛΑΣ για την Κρήτη... Οι εκρηκτικές εξελίξεις στην Αθήνα και το ξέσπασμα των Δεκεμβριανών -που προκάλεσαν συγκρούσεις και στην Κρήτη- ακύρωσαν όλα αυτά τα σχέδια»...

Εκ των υστέρων προκύπτει ότι για γενικότερους λόγους, που σχετίζονταν με τους υπολογισμούς των Άγγλων για την επόμενη μέρα, μετά την παράδοση της Γερμανίας, ήθελαν τη διατήρησή τους στο «Φρούριο». Βεβαίως, ενδιαφέρονταν και για την τύχη του οπλισμού τους, που δεν έπρεπε να πέσει σε κρητικά αντάρτικα χέρια (σ.σ: στον ΕΛΑΣ Κρήτης)...

Αλλά και όταν φάνηκε ότι οι υπολογισμοί αυτοί και κάποια «αδιανόητη επιχείρηση» του Τσόρτσιλ για τον έλεγχο της μεταπολεμικής κατάστασης στην Ευρώπη δεν ευοδώθηκαν, 

τους έθεσαν υπό την προστασία τους και τους φυγάδευσαν ουσιαστικά (Ιούνιος - Iούλιος 1945) με πλοία στη Μέση Ανατολή, μαζί με τον οπλισμό τους! 

Πρόκειται για πρωτοφανή στα χρονικά του πολέμου πράξη.

 Λες και τους μετέφεραν αλλού για να χρησιμοποιηθούν σε άλλο μέτωπο...

Οι Άγγλοι ήρθαν σε συμφωνία και χρησιμοποίησαν τα γερμανικά στρατεύματα που είχαν εγκλωβιστεί στην Κρήτη περιμένοντας την κατάληξη της εμφύλιας σύρραξης στην ηπειρωτική Ελλάδα.

Αν επικρατούσε το ΕΑΜ, οι Βρετανοί δεν θα επέτρεπαν την ενσωμάτωση της Κρήτης σε μια μη ελεγχόμενη από αυτούς  Ελλάδα...

Πολλές μαρτυρίες επιβεβαιώνουν ότι οι Άγγλοι προωθούσαν σχέδια  αυτονομίας της Κρήτης για μια τέτοια περίπτωση...

"Όσο πλησίαζε το τέλος της γερμανικής κατοχής στην Κρήτη, ιδιαίτερα στον νομό Ρεθύμνου άρχισε μια αγγλοκίνητη κίνηση γι’ «αυτονομία» της Κρήτης με επικεφαλής κάποιο Παπαδογιάννη ",  γράφει ο Δημ. Βλαντάς, μέλος της ηγεσίας του ΕΑΜ.

Ο (αντιεαμικός) οπλαρχηγός Εμμανουήλ Μπαντουβάς επίσης αναφέρει 

"...Μου προτάθηκε από τον πράκτορα της SOE Γουντχάουζ να ηγηθώ αυτονομιστικής κίνησης με την οικονομική στήριξη της Αγγλίας. Σε αντάλλαγμα θα χριζόμουν πρώτος πρόεδρος της αυτόνομης Κρήτης. Αρνήθηκα κατηγορηματικά..."  

Κι ο Ανδρέας Νενεδάκης γράφει στο βιβλίο του: 

"Τον Απρίλη 1943 ο Άγγλος αξιωματικός Φίλντινγκ προπαγάνδιζε πάνω στην Κρήτη για την προσάρτηση της στην Αγγλία με την θεωρία ότι οι Κρητικοί είναι Δωρικής καταγωγής ενώ οι άλλοι Έλληνες είναι Πελασγοί. Ότι οι Κρητικοί δεν είναι Έλληνες αλλά αποτελούν ξεχωριστή φυλή. Ότι οι Κρητικοί μαλώνουν διαρκώς με τους υπόλοιπους Έλληνες και γι’ αυτό καλό θα ήταν να αποτελέσουν ιδιαίτερο κράτος. Αλλά επειδή η Κρήτη είναι μικρή θα ευρίσκεται στη διάθεση των Μεγάλων και γι’ αυτό καλό θα είναι να μπει κάτω από την προστασία της Αγγλίας και να έχει ένα πολίτευμα παρόμοιο με της Αυστραλίας. Ρωτούσε μάλιστα: "Μήπως οι Αυστραλοί δεν είναι ελεύθεροι;"...

Ιούνιος-Ιούλιος 1945: Πάνω από οχτώ  ολόκληρους μήνες απ’ την απελευθέρωση της Αθήνας, πάνω από ένα μήνα μετά την ολοκληρωτική συντριβή  και άνευ όρων παράδοση των Γερμανών στο Βερολίνο σε ΕΣΣΔ και Συμμάχους, ο τελευταίος πλήρης σχηματισμός της Wehrmacht στον κόσμο παραδίδει οπλισμό και αναχωρεί από την Κρήτη με αγγλικά πλοία!!!

 Ο υποστράτηγος Μπέντακ συνελήφθη το 1945, δικάστηκε και κρίθηκε αθώος των κατηγοριών που του είχαν απαγγελθεί αφού 

"επιχειρούσε κάτω απ’ την εξουσία των Άγγλων για την τήρηση της τάξεως στην Κρήτη" 

στην οποία ήταν Διοικητής πριν και μετά το τέλος του πολέμου!!!

ΠΗΓΗ: kali.sfetsou    Δημοσιεύτηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2018 στο CretanMagazine

Γερμανοί του «Φρουρίου» αναχωρούν υπό την εποπτεία και με ευθύνη των Βρετανών από την Κρήτη το καλοκαίρι του 1945 με τον ατομικό οπλισμό τους. Τα βαριά όπλα φρόντισαν οι Αγγλοι να τα ρίξουν ανοιχτά στη θάλασσα, για να μην πέσουν στα χέρια των Κρητικών...

Επιλογή-επεξεργασία παρατιθέμενων κειμένων: Κώστας Σ. Ντουντουλάκης