Πρωί πρωί σήμερα συλλογιζόμουν διάφορα 😌 ...περί ευτυχίας.
Πιο συγκεκριμένα, γύρω από την πεζή, συνήθη καθημερινότητα και την επίδραση σ΄αυτήν κάποιων ευτυχισμένων φάσεων της ζωής μας...
Θαρρώ λοιπόν πως αυτό που συμβαίνει μεταξύ τους, μέσα μας, είναι η τροφοδότηση και ονειρική νοηματοδότηση της -αλλιώς εξοντωτικά καταθλιπτικής- πεζότητας και ανίας των περισσότερων ημερών μας, από τα χρώματα κι αρώματα και μελωδίες όμορφων στιγμών που αξιωθήκαμε να ζήσουμε.
Γιατί, στιγμές νομίζω είναι αυτό που αποκαλούμε ευτυχία.
Στιγμές-καταλύτες όμως για την τέτοια ή άλλη ποιότητα του υπόλοιπου χρόνου μας.
Η φαντασία γονιμοποιείται αρνητικά, καταθλιπτικά όμως, όταν καθηλωνόμαστε στη σύγκριση της σχεδόν καθημερινής φθοράς χρόνου κι έλλειψης ουσίας με τις περιόδους-όμορφες στιγμές ζωής μας...
Ας απλώνουμε λοιπόν τα φτερά της φαντασίας, ας ταξιδεύουμε, έστω νοερά, έξω απ΄τα αόρατα μα τόσο αποπνικτικά κελιά της απομόνωσής μας, σε χρόνους όμορφους, δυνητικά μελλοντικούς, μιας ζωής κατά πως της άξιζε να είναι, με πολύτιμα εφόδια όσα δημιουργικά κι αισθαντικά βιώματα μας έδωσαν καλές παλιές στιγμές...🌷
Κ.Ντ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου