100 χρόνια Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας! Στα επικίνδυνα και ενορχηστρωμένα πολεμικά παιχνίδια εναντίον της Κίνας οι ίσες αποστάσεις είναι ενοχή!

7/04/2021 

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας

«Όσον αφορά εμάς, είτε πρόκειται για ένα άτομο, για ένα κόμμα,
για ένα στράτευμα, ή για ένα σχολείο, πιστεύω ότι η... έλλειψη
επιθέσεων από τον εχθρό εναντίον μας είναι κακό πράγμα,
καθόσον σημαίνει ότι έχουμε κοινούς σκοπούς
και σχεδιασμούς με τον εχθρό.
Όταν μας επιτίθεται ο εχθρός, είναι καλό πράγμα,
καθώς δείχνει ότι έχουμε σχεδιάσει μια πολύ σαφή
γραμμή οριοθέτησης μεταξύ μας και του εχθρού.
Εάν ο εχθρός  μας επιτίθεται βίαια, ζωγραφίζοντας μας
με τα πιο σκοτεινά χρώματα και υποτιμώντας ό, τι κάνουμε,
είναι ακόμα καλύτερο, καθώς δείχνει όχι μόνο ότι έχουμε
δημιουργήσει μια σαφή διαχωριστική γραμμή μεταξύ του εχθρού
και μας, αλλά και ότι έχουμε σημειώσει αξιοσημείωτες επιτυχίες
στο έργο μας.»
Μάο Τσετούνγκ

Βλ.  Έργα Μάο Τσετούνγκ, τομ. VII, Εκδόσεις Κοινωνικών Σχέσεων, Μιλάνο 1992, σελ. 87.

Το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας συμπληρώνει 100 χρόνια ζωής και δράσης.
Ιδρύθηκε πριν από έναν αιώνα, με σαφή πρόθεση να ακολουθήσει το παράδειγμα του Μπολσεβίκικου Κόμματος και της Ρωσικής Επανάστασης του Οκτώβρη.
Το Κ.Κ.Κ. γεννήθηκε σε μια από τις πιο δύσκολες στιγμές για την Κίνα, γονατισμένη, υπόδουλη από τον δυτικό και τον ιαπωνικό ιμπεριαλισμό κι απειλούμενη από την πολιτική διάλυση και την εξουσία  των "κυρίων του πολέμου".
Από την αρχή, ο πατριωτικός αγώνας και ο αγώνας για τον σοσιαλισμό ήταν αλληλένδετοι.

«Στους πολέμους της εθνικής απελευθέρωσης,

ο πατριωτισμός είναι μια εφαρμογή του διεθνισμού»

Μάο Τσετούνγκ

[Βλέπε, σε: Η επανάσταση δεν είναι ένα γεύμα σε μια δεξίωση]

Το 1949, χάρη στο Κ.Κ.Κ. η Κίνα σηκώνεται μετά από έναν αιώνα ταπείνωσης και γίνεται Λαϊκή Δημοκρατία στο δρόμο προς τον σοσιαλισμό. Την 1η Οκτώβρη 1949... γεννιέται η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, που απελευθέρωσε την Κίνα από έναν ολόκληρο αιώνα ταπεινώσεις κι εκμετάλλευσης από ξένες δυνάμεις. Με τον σοσιαλισμό, ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι βγήκαν από την πείνα κι εξαθλίωση.

Τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα σ' ολόκληρο τον κόσμο βρίσκουν στην Κίνα του Μάο Τσετούνγκ τη συμπαράσταση που άλλαξε τη μοίρα εκατομμυρίων ανθρώπων σ' ολόκληρη τη γη.

Η Μεγάλη Προλεταριακή Πολιτιστική Επανάσταση σε ολόκληρη την Κίνα (1966) σηματοδότησε το οριστικό τέλος των ελπίδων της "δύσης" για επιστροφή στη φεουδαρχία, την αποικιοκρατία και χάραξε βαθιά τα κινήματα και κόμματα της αριστεράς στη δύση.

Σήμερα χάρη στην Κίνα, έναν θεμελιώδη εταίρο χωρών σ' ολόκληρο τον κόσμο, όπως η Κούβα, η Βενεζουέλα, η Βολιβία, το Ιράν, η Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας, η Συρία κι άλλες, μαζί με τη Ρωσία στο νέο αντιιμπεριαλιστικό Άξονα της Αντίστασης, είναι δυνατόν να συνεχίσουμε να σκεφτόμαστε και να πιστεύουμε σε μια εναλλακτική λύση έναντι του δυτικού ιμπεριαλιστικού μονοπολισμού.

Σήμερα, οι Κινέζοι κομμουνιστές ηγούνται για 72 χρόνια της πιο πυκνοκατοικημένης χώρας στον κόσμο, απέκλεισαν την πείνα, τη φτώχεια και την υπανάπτυξη, καθιστώντας την Κίνα τεχνολογική, επιστημονική και οικονομική πρωτοπορία.
Μια επιτυχία ιστορικής σημασίας, μέσα στην οποία εξακολουθούν να υπάρχουν αντιφάσεις και ανισορροπίες για τις οποίες το Κομμουνιστικό Κόμμα γνωρίζει και το οποίο σκοπεύει να επιλύσει τις επόμενες δεκαετίες, συνεχίζοντας στο δρόμο προς τον σοσιαλισμό. Όπως δήλωσε ο Πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ στις 4 Μάη 2018, όσο το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα ηγείται του ασιατικού γίγαντα «Η Κίνα θα συνεχίσει να υψώνει το έμβλημα του μαρξισμού και να εργάζεται για τη δημιουργία ενός κόσμου ειρήνης, στον οποίο η Εθνική Κυριαρχία όλων των λαών και εθνών θα είναι σεβαστή».

Οι παραπάνω σημειώσεις δεν αποτελούν πρόταση για "μοντέλα σοσιαλισμού", που η Νατοϊκή ευρωπαϊκή "αριστερά της εποχής μας", αλλά κι η εγχώρια κομμουνιστική αριστερά καταγγέλλουν συνεχώς κι αδιάκοπα. Απλώς αναδεικνύουν την πλήρη ενσωμάτωση της όλης "αριστεράς" κομμουνιστικής κι "ανανεωτικής" της πατρίδας μας στο άρμα του ιμπεριαλισμού. Μόνον ο αείμνηστος Θύμιος Παπανικολάου, η καρδιά κι ψυχή του περιοδικού "Ρεσάλτο", που μας άφησε πρόσφατα, μπόρεσε ν' αναδείξει πολιτικά αυτά τα ζητήματα των "ισαποστάκηδων" κι έγραφε "προφητικά" μεταξύ άλλων: «Η Κίνα σήμερα απειλεί καταλυτικά την κυριαρχία της ιμπεριαλιστικής Παγκοσμιοποίησης και της αμερικάνικης ηγεμονίας...Το ΥΠΕΡ-εθνικό κεφάλαιο, τα πολιτικά του επιτελεία και τα ιερατεία της Παγκοσμιοποίησης, συστηματικά και σταθερά, στοχεύουν και συκοφαντούν τη Ρωσία και την Κίνα...
Τα επιτελεία του πλανητικού ιμπεριαλισμού και της Παγκοσμιοποίησης, γνωρίζουν πολύ καλά, αυτό που δεν μπορούν να αντιληφτούν οι «αριστεροί» κάθε απόχρωσης…
Γνωρίζουν ότι τόσο η Ρωσία, όσο και η Κίνα (αυτή σε μεγαλύτερο βαθμό) δεν εντάσσονται και δεν λειτουργούν μέσα στο πλανητικό ιμπεριαλιστικό σύστημα, μέσα στο πλαίσιο της Παγκοσμιοποίησης... ΠΑΝΤΑ η λογική των «ίσων αποστάσεων» στήριζε, ΔΟΛΙΩΣ και εμμέσως, την πλανητική ιμπεριαλιστική κακουργία και τα θηριώδη ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ των καπιταλιστικών μαφιών του χρήματος…», βλέπε, 15 Μάη 2020, σε: Κίνα-Δύση: Η «αριστερή» λογική των «ίσων αποστάσεων»

Επίσης, ο Θύμιος Παπανικολάου έχει "προφητικά αναλύσει το "φαινόμενο της ιμπεριαλιστικής αριστεράς": «Έτσι, σήμερα, ζούμε νέα αποκαλυπτήρια. Οι «αντιρατσιστές» όλων των ειδών και αποχρώσεων, καθώς και τα μεγάλα καθεστωτικά λαρύγγια του «αντιρατσισμού» (ΜΜΕ), ΟΛΟΙ αυτοί οι μακιγιαρισμένοι Ιάγοι που για ψήλου πήδημα ούρλιαζαν «αντιρατσιστικά» και τρομοκρατούσαν ΥΣΤΕΡΙΚΑ το «ρατσιστή» ελληνικό λαό, έχουν καταπιεί τη γλώσσα τους, μπροστά στη ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΗ φρενοβλάβεια των δυνάμεων του 4ου Ράιχ, εναντίον της Κίνας!!!
Εδώ ξεδιπλώνεται ένα εφιαλτικό πολεμικό παιχνίδι φρενοβλαβούς ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ εναντίον της Κίνας από τα πλανητικά ιμπεριαλιστικά κέντρα και τους μηχανισμούς προπαγάνδας τους, ΚΑΙ οι υστερικοί «αντιρατσιστές» έχουν χάσει τη μιλιά τους, την όρασή τους και την ακοή τους… Σε αυτά τα επικίνδυνα και ενορχηστρωμένα πολεμικά παιχνίδια εναντίον της Κίνας δεν υπάρχει η πολυτέλεια της ΣΙΩΠΗΣ. Η ΣΙΩΠΗ είναι ΣΥΝΕΝΟΧΗ…», σε: Η «αντιρατσιστική» υστερία που κλείνει τα μάτια στη ρατσιστική φρενοβλάβεια

Έτσι, δεν χρήζει περαιτέρω αναφορά, ή σχολιασμοί για την ΟΛΗ αυτοαποκαλούμενη "ελληνική αριστερά", την ευνουχισμένη κοινοβουλευτική ή εξωκοινοβουλευτική των "ατομικών δικαιωμάτων", των "ανοικτών συνόρων", του κινδύνου της "κλιματικής αλλαγής", της "πράσινης ανάπτυξης" και πράσινα άλογα Γερμανικών ανεμογεννητριών, ενώ οι Γερμανοί αγοράζουν με ψίχουλα το "μαύρο χρυσό" μας: λιγνίτης... (φυσικά το δικαίωμα να μην εμ βολιαστεί ένας πολίτης με γενετικό πειραματικό φάρμακο, δεν συμπεριλαμβάνεται στα "ατομικά ανθρώπινα δικαιώματα", όπως η "τεκνοθεσία ομόφυλων", ενοικίαση μήτρας, γάμοι ομόφυλων, αλλαγή φύλου στα 15 κ.α.π.), στην Νατοϊκή "ευρωπαϊκή αριστερά της εποχής μας". Ακόμη και στο ΚΚΕ, που μέχρι σήμερα επιμένει να θέλει να εκφράσει το παγκόσμιο κομμουνιστικό και προοδευτικό κίνημα: "Η μάχη ΗΠΑ - Κίνας για την πρωτοκαθεδρία στο ιμπεριαλιστικό σύστημα", σε κεφάλαιο "Θέσεις της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ για το 21ο Συνέδριο". Δεν πρόκειται για σύμπτωση: Στην πρόσφατη Παγκόσμια Συνάντηση Κομμουνιστικών κι Εργατικών κομμάτων που οργάνωσε το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας, το κλείσιμο της παγκόσμιας αυτής σύσκεψης προσφέρθηκε από τους Κινέζους στο Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας, συμμετείχαν ΟΛΑ τα κομμουνιστικά κόμματα του πλανήτη πλην ΚΚΕ, παρότι σχεδόν όλα είναι αδελφά του ΚΚΕ κόμματα.

Ο "φερετζές" της Νατοϊκής αριστεράς παραμένει η σοσιαλιστική Κούβα. Όλοι οι νατοϊκοί "αριστεροί" στην Ελλάδα επαινούν το νησί της Καραϊβικής, της Κουβανικής σοσιαλιστικής επανάστασης και ταυτοχρόνως περιγράφουν τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας ως καπιταλιστική χώρα και ορισμένοι "ορθόδοξοι κομμουνιστές" τη θεωρούν και ιμπεριαλιστική, όπως τις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Όμως, οι Κουβανοί κομμουνιστές σκέφτονται πολύ διαφορετικά!
Με αφορμή την εκατονταετία του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας, ο Πρόεδρος Ντιάζ Κανέλ έστειλε ένα μήνυμα εξ ονόματος του λαού της σοσιαλιστικής Κούβας, συγχαίροντας τους Κινέζους συντρόφους για τα σημαντικά επιτεύγματα, υποστηρίζοντας ότι «Υπό την ηγεσία του Σι Τζινπίνγκ και του Κομμουνιστικού Κόμματος, ο κινεζικός λαός θα συνεχίσει να προχωρά στην οικοδόμηση μιας σοσιαλιστικής, δημοκρατικής, ευημερούσας, ισχυρής, σύγχρονης, αστικής, αρμονικής και όμορφης χώρας».
Έννοιες ήδη ξεκάθαρες και στο όγδοο συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κούβας, στο οποίο ο Ντιάζ Κανέλ, εκλεγμένος Γενικός Γραμματέας του κόμματος, δήλωσε ότι «Ο στρατηγός [Ραούλ Κάστρο] ανέφερε στην κεντρική εισήγηση τις εμπειρίες της Κίνας και του Βιετνάμ, με αναμφισβήτητη πρόοδο στην οικονομία και στο βιοτικό επίπεδο των πληθυσμών τους. Δύο διαδικασίες που επιβεβαιώνουν το υψηλό δυναμικό του σοσιαλιστικού σχεδιασμού».
Για τους Κουβανούς κομμουνιστές, επομένως, η πορεία που ακολουθεί το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας προς την κατεύθυνση του σοσιαλισμού είναι θετική και σωστή. Για τους εγχώριους κομμουνιστές και τη Νατοϊκή αριστερά έχουμε Κινεζικό καπιταλισμό, ή και ιμπεριαλισμό.

Ας θυμηθούμε τον Φιδέλ, που επισήμανε ήδη στις 4 Αυγούστου 2014, ότι «Ο Σι Τζίνπινγκ είναι ένας από τους πιο σταθερούς και ικανούς επαναστάτες ηγέτες που γνωρίζω στη ζωή μου!».
Εν ολίγοις, οι Κουβανοί και οι Κινέζοι Κομμουνιστές συνεχίζουν να βαδίζουν μαζί. Στην Ελλάδα: Στραβός λοιπόν είναι ο γιαλός, ή στραβά αρμενίζουμε;

Δεν υπάρχουν ίσες αποστάσεις, ή ουδετερότητα απεναντι στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό.

Στην Κορνουάλη (G7), ο Μπάιντεν απεύθυνε κάλεσμα στο ενωμένο "δυτικό μέτωπο" εναντίον της Κίνας.

Σήμερα για τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, ο κύριος εχθρός είναι η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, κατά την οποία, σύμφωνα με τον Μπάιντεν, οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να οικοδομήσουν ένα ενιαίο κοινό μέτωπο. Προφανώς για τις Ηνωμένες Πολιτείες είναι απαράδεκτο να υπάρχει μια ανεξάρτητη χώρα, που κυβερνάται από ένα Κομμουνιστικό Κόμμα, ικανή να αμφισβητήσει την μονοπολική κυριαρχία των Ηνωμένων Πολιτειών υπέρ ενός ειρηνικού και πολυπολικού κόσμου, και η οποία υποστηρίζει, με εμπορικές ανταλλαγές, υποδομές και ανθρωπιστική βοήθεια, όλες οι κυβερνήσεις που δεν ευθυγραμμίζονται με ιμπεριαλιστικούς υπαλλήλους από την Κούβα, τη Βενεζουέλα, τη Συρία, το Ιράν, το Βιετνάμ, τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας κι άλλες.

τη Βόρεια Κορέα.
Σ' αυτόν τον νέο ψυχρό πόλεμο που οι Ηνωμένες Πολιτείες θέλουν να επιβάλουν, οι πραγματικοί αντιιμπεριαλιστές δεν μπορούν να παραμείνουν ουδέτεροι.
Η καλλιέργεια της σινοφοβίας που προωθούν οι ιμπεριαλιστές με την δημοσιογραφική πορνεία, οι ίσες αποστάσεις είναι συνενοχή, στράτευση με τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό.

Φιδέλ Κάστρο: «Οι Δημοκρατικοί και οι Ρεπουμπλικάνοι είναι το ίδιο σκυλί, μόνον που έχουν κολάρο με διαφορετικά χρώματα!»

«Εάν δεν είστε προσεκτικοί, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης

θα σας κάνουν να μισείτε τους ανθρώπους που... καταπιέζονται

και να αγαπάτε αυτούς που καταπιέζουν!»

Μάλκολμ Χ

[Βλέπε, σε: Ο μύθος των δυτικών μυστικών υπηρεσιών και της Νατοϊκής "αριστεράς" για την "σφαγή στην πλατεία Τιενανμέν"!]

 

* Η εποχή της υποχώρησης τελείωσε! Η κόκκινη σημαία των πέντε αστέρων είναι σεβαστή σε όλο τον κόσμο

«Η επανάσταση δεν είναι ένα γεύμα σε μια δεξίωση,

δεν είναι ένα λογοτεχνικό έργο, ένας πίνακας, ένα κέντημα.

Εξίσου δεν έχει σχέση με την κομψότητα, την ηρεμία και λιχουδιά,

ή εξίσου με την γλυκύτητα, την ευγένεια, το σεβασμό και την μεγαλοπρέπεια.

Η επανάσταση είναι μια εξέγερση, μια βίαια πράξη με την οποία μια τάξη ανατρέπει άλλη.

Μπορεί ένας κομμουνιστής, ο οποίος ως εκ τούτου είναι διεθνιστής,

να είναι ταυτόχρονα πατριώτης;

Εμείς υποστηρίζουμε ότι όχι μόνο μπορεί να είναι πατριώτης,

αλλά πρέπει να είναι αγώνας για την υπεράσπιση της πατρίδας.

Μόνον με την πάλη για την υπεράσπιση της πατρίδας μπορούμε

να συντρίψουμε τους επιτιθέμενους και

να κατακτήσουμε την εθνική απελευθέρωση.

Και μόνον με την εθνική απελευθέρωση, το προλεταριάτο

κι οι άλλοι εργαζόμενοι μπορούν να φτάσουν στη χειραφέτηση. 

Στους πολέμους της εθνικής απελευθέρωσης,

ο πατριωτισμός είναι επομένως μια εφαρμογή του διεθνισμού»

Μάο Τσετούνγκ

[Βλέπε σε: Η επανάσταση δεν είναι ένα γεύμα σε μια δεξίωση]

 

* Να μην ξεχνάμε τον "Μεγάλο Τιμονιέρη" και τις παρακαταθήκες του

 

«Αν ένας άνθρωπος, που δεν έχει μέσα του κουλτούρα [πολιτική συνείδηση, παιδεία…], εξεγερθεί, δεν θα γίνει ποτέ επαναστάτης.

Θα παραμείνει πάντα εξεγερμένος [αγανακτισμένος].

Μόνον όποιος διαθέτει κουλτούρα γνωρίζει που θέλει να φθάσει και τι σημαίνει επανάσταση.

Ο άνθρωπος που παραμένει στην κατάσταση του εξεγερμένου είναι όπως ένα άδειο σακί. Όταν στη διάρκεια της επανάστασης φυσάει ο άνεμος, αυτός φουσκώνει και εμφανίζεται επαναστάτης. Αλλά όταν βρέχει και βρέχει συχνά στην επανάσταση, εκείνο το άδειο σακί μουσκεύει, το βρίσκεις καταγής στα πόδια σου.

Δεν θα μπορέσετε ποτέ να κάνετε επανάσταση χωρίς επαναστάτες.

Όμως, προσοχή στους αγανακτισμένους. Σε κάνουν να σκοντάφτεις κι είναι οι πρώτοι που καταστρέφουν την επανάσταση»