Η κυβέρνηση σε θέλει τρομοκρατημένο, φτωχοποιημένο, εξαθλιωμένο, με όπλο την αδιάκοπη θανατολογία, την κατασκευή στοιχείων, τη γιγάντωση του επιδημιολογικού μπαμπούλα...

 

του παλαίμαχου δημ/φου Μιχάλη Στρατάκη

Άκου δύο κουβέντες που θέλω να σου πω. 

Αυτή η κυβέρνηση σε θέλει φτωχοποιημένο και το καταφέρνει με την ακρίβεια, τα χαράτσια, τις περικοπές μισθών και συντάξεων, τη συρρίκνωση του εισοδήματος σου. 

Αυτή η Κυβέρνηση σε θέλει εξαθλιωμένο και το καταφέρνει με τις απολύσεις, την αρπαγή της περιουσίας σου, τους πλειστηριασμούς. 

Αυτή η Κυβέρνηση σε θέλει φοβισμένο, και το καταφέρνει με τις απειλές, τα ακαταδίωκτα, την αστυνομική ασυδοσία, τη βία, τους εκβιασμούς, τον έλεγχο της Δικαιοσύνης, το διαρκές τάισμα των φερέφωνων τους που σπέρνουν τον πανικό. 

Αυτή η Κυβέρνηση σε θέλει τρομοκρατημένο, και το καταφέρνει με την αδιάκοπη θανατολογία, την κατασκευή στοιχείων, τη γιγάντωση του επιδημιολογικού μπαμπούλα, το μαγείρεμα της αλήθειας στις κουζίνες των συμφερόντων τους. 

Αυτή η Κυβέρνηση σε θέλει απελπισμένο, και το καταφέρνει με τη δολοφονία της κάθε ελπίδας σου, με την τσαλαπάτηση της αξιοπρέπειας σου, με την εξαφάνιση του χαμόγελου σου, με το ψέμα και τη δολοφονία χαρακτήρα καθενός που κουβαλά στους ώμους του ελπίδα. 

Αυτή η Κυβέρνηση σε θέλει εξαρτημένο απ’ αυτούς, και το καταφέρνει πείθοντας σε πως όλο και κάποιο κοκαλάκι θα σου πετάξουν για να μασήσεις, αν τους προσκυνάς και τους γλείφεις τα πόδια. 

Αυτή η Κυβέρνηση σε θέλει αποκτηνωμένο, και το καταφέρνει διαβεβαιώνοντας σε πως αν είσαι δικός τους, δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα για τις κτηνωδίες της. 

Αυτή η Κυβέρνηση σε θέλει εχθρό και πολέμιο των διαφορετικών απ’ αυτούς, και το καταφέρνει τάζοντας σου μερίδα από το πλιάτσικο του αλληλοσκοτωμού και θέσεις στο κουβέρνο και στον παράδεισο. 

Σε θέλει παραιτημένο από τη ζωή και γαντζωμένο στην επιβίωση, έστω της μιας μέρας, και το καταφέρνει με τις πολιτικές και τον τρόπο ζωής τους. 

Σε θέλει όργανό της, και το καταφέρνει κάνοντας σε να τρέμει το φυλλοκάρδι σου κάθε που χτυπά το τηλέφωνο σου, κάθε που βρίσκεις γράμμα στο γραμματοκιβώτιο σου, κάθε που κάποιος σου χτυπά την πόρτα. 

Σε θέλουν ποδάρι στο θρόνο τους, και μάλλον το καταφέρνουν, αφού καθόλου δεν αισθάνονται να κουνιέται ο θρόνος τους. 

Και μη με ρωτήσεις τι πρέπει να κάνεις. 

Αν με ρωτήσεις, θα αποδείξεις πως σ’ έχουν ήδη καταντήσει, ακριβώς έτσι όπως ήθελαν...