της Όλγας Αυγητίδου (facebook 9/7/2022).
Πριν διαβασετε το παρακάτω κείμενο που έγραψα, θέλω να ξέρετε πως δεν είμαι φανατική πουτινιστρια. Εγώ απλά θαυμάζω έναν έξυπνο άνθρωπο, ο οποίος είναι Θεός στον αυτοέλεγχο και στην πειθαρχία και του οποίου οι κινήσεις και αποφάσεις προκύπτουν από βαθιά ανάλυση και μελέτη.
Ο Πούτιν ήταν πράκτορας της КГБ. Δούλεψε πολλά χρόνια στην Ανατολική Γερμανία. (Δεν είναι τυχαίο που ειχε καλές σχέσεις και ένα ιδιαίτερο δεσιμο με την Ανγκελα Μερκελ, η οποία επίσης έζησε πολλά χρόνια στην Ανατολική Γερμανία). Και επειδή πολλοί λένε πως ΞΑΦΝΙΚΑ ο Πουτιν έγινε σοσιαλιστής, εγώ λέω πως δεν έγινε, ήταν παντα!
Ας ξεκινήσουμε από το γεγονός πως γεννήθηκε στην ΕΣΣΔ και τελείωσε Σοβιετική Σχολή.
Είχε σοβιετική παιδεία.
Το '91 που επέστρεψε στην Ρωσία, δεν χρειάζεται να ξαναπούμε σε τι κατάσταση την βρήκε.
Υπηρέτησε σε διάφορες σημαντικές θέσεις μέχρι που το '99 ορίστηκε πρωθυπουργός από τον Γιέλτσιν και έτσι ξεκίνησε και επίσημα την πολιτική του πλεον καριέρα.
Η μαφία, όλοι αυτοί που με την περεστρόικα της νομενκλατούρας εγιναν Κροίσοι με εγκληματικους τρόπους και κατασπαραξαν την Ρωσία, δεν άφησαν τίποτα όρθιο. Με 10 ρούβλια "αγόραζαν" ολόκληρα εργοστάσια, χιλιάδες στρέμματα και ολόκληρες συνοικίες σε μεγάλες πόλεις. Επικρατούσε ο νόμος της ζούγκλας. Δολοφονίες, όπλα, ναρκωτικά, "προστασίες", νονοί της νύχτας, απαγωγές, εκβιασμοί κλπ.
Άνθρωποι επιστήμονες για να έχουν να ταΐσουν τις οικογένειες τους, αναγκάζονταν να γίνουν μικροπωλητές στις λαϊκές. Οι νέες γυναίκες έπεφταν θύματα των εμπόρων λευκής σαρκός. Τα νέα παιδιά όλα κατέληγαν να γίνουν "κρέας", όπως τους αποκαλούσαν, των μαφιόζων.
Τα μεγάλα μυαλά η Δύση φυσικά και δεν τα άφησε να πάνε χαμένα. Κατάφεραν να τους δελεάσουν με συμβόλαια της πλάκας και εκμεταλλεύονταν τις γνώσεις και τα μυαλά τους προς δικό τους όφελος.
Οι υπόλοιποι, οι λιγότερο τυχεροί, πέρασαν απλά απερίγραπτα δύσκολα χρόνια.
Και ο Πούτιν ήταν αυτός που τους κράτησε όρθιους.
Δε φαντάζεστε πόσο μεγάλη αντίσταση βρήκε στο εσωτερικό της χώρας, όταν αυτοί οι λύκοι δεν δέχονταν με τίποτα να αφήσουν τις περιουσίες τους, τα κλοπιμαια, για να είμαι πιο ακριβής. Τι έκανε ο Πουτιν; Κάθισε στο τραπέζι και μίλησε μαζί τους.
Αυτό τι σημαίνει, πως ήταν εγκληματίας, πως ήταν μαφιόζος, όπως τον παρουσιάζει η Δύση;...
Όχι βέβαια. Αλλά ήξερε πως πρέπει να μιλήσει στην γλώσσα τους για να τον καταλάβουν. Και τον κατάλαβαν. Και όχι, μην νομίζετε πως τους χαρίστηκε.
Δεν πήγε με τα νερά τους. Οι περισσότεροι από αυτούς λογοδοτησαν για τα εγκληματα τους και μιλάω γι'αυτους που δεν κατάφεραν να διαφύγουν στο εξωτερικό, όπου αγόρασαν ξένες υπηκοότητες.
Μετά προέκυψε ο πόλεμος της Τσετσενίας.
Όλοι πια ξέρουν ποιος κινούσε τα νήματα αυτών των τρομοκρατών. Άγρια τα χρόνια του πολέμου αλλά και αυτά που ακολούθησαν με τα μεγάλα τρομοκρατικα χτυπήματα. Κάθε χρόνο και από δύο τρία.
Νορντ Οστ, Μπεσλαν, Ντομοντέντοβο , βόμβες στο μετρό κλπ. Τι έκανε ο Πούτιν; Μα φυσικά έκατσε και μίλησε μαζί τους. Και τι σημαίνει αυτο, ηταν τρομοκράτης;
Όχι φυσικά. Απλά μίλησε στην γλώσσα τους. Χαρίστηκε σε αυτούς που δεν δεχτηκαν να κάνουν διάλογο μαζί του επειδή πληρώνονταν για να τον ρίξουν; Όχι βέβαια.
Τους κυνήγησε, τους χτύπησε αλύπητα, τους εξολοθρευσε.
Ο πατέρας όμως του Καντίροβ κατάλαβε ποιο είναι το πραγματικό όφελος για τον τσετσενικο λαό και την Τσετσενια και επέλεξε την μεριά του Πούτιν. Τώρα το Γκροζνιι έχει γίνει πιο όμορφο από το Ντουμπάι. Οι Τσετσενοι που επι χρόνια ζούσαν ως πρόσφυγες στις ευρωπαϊκές χώρες, επιστρέφουν στην πατρίδα τους, επειδή νιώθουν ασφάλεια στην ανεπτυγμένη σε όλους τους τομείς Τσετσενια τους. Και βλέπουμε πόσο αφοσιωμένοι και πιστοί στον Πούτιν είναι ο τσετσενικος λαός. Οι στρατιώτες του Καντίροβ με αυταπάρνηση πολεμούν στο πλευρό του Πουτιν και είναι στα πιο δύσκολα σημεία του μετώπου.
Άλλο ένα τέρας που έπρεπε να αντιμετωπίσει ήταν οι ολιγάρχες. Οι οποίοι με παράνομους τρόπους έκλεψαν ό,τι έβρισκαν στον δρόμο τους και μετά φόρεσαν ακριβά κοστούμια και γραβάτες και έγιναν σε μια νύχτα δήμαρχοι, περιφερειαρχες, βουλευτές κλπ. Τι έκανε ο Πουτιν; Μα φυσικά και κάθισε να μιλήσει μαζί τους. Υπήρχε με όλους συνεννόηση; Όχι φυσικά. Κάποιοι πήραν τα εκατομμύρια τους και τα πήγαν σε offshore εταιρείες και τράπεζες του εξωτερικού.
Και τώρα τα κλαίνε τα λεφτά τους, που η Δύση κατεσχεσε με το έτσι θέλω και μάλιστα απειλούν να τα στείλουν ως βοήθεια στην Ουκρανία.
Και τώρα όσον αφορά την Δύση. Δεν σταμάτησε ποτέ να πιέζει την Σοβιετική Ένωση αρχικά και μετά την Ρωσία. Άλλωστε όλοι παρακολουθούμε το αμοκ της Δύσης στο οποίο έχει πέσει. Δεν μπορεί πλέον να συγκρατεί το μίσος και την λύσσα της. Σταμάτησε ποτέ ο Ψυχρός ο Πόλεμος?! Μην κοροϊδευομαστε. Ποτέ!
Ο Πουτιν δεν ήταν ποτέ φαντασιόπληκτος η ματαιόδοξος. Ναι μεν έχει μεγάλα όνειρα για την πατρίδα του, τα οποία σταθερά και αργά πραγματοποιεί, πάντα όμως ήταν απόλυτα ρεαλιστής.
Βλέπετε πως μπορεί με τις ώρες, χωρις να διαβάζει ή να ζητάει την βοήθεια ή συμβουλή κάποιου μέλους της ομάδας του, να απαντάει σε ερωτήσεις που αφορούν την Ρωσία. Ξέρει τόσο καλά την χώρα του, είναι ενήμερος για το καθε τι που συμβαίνει σε οποιονδήποτε τομέα, που σίγουρα δεν μπορούμε να τον κατηγορησουμε πως ζει με αυταπάτες ή έχει άγνοια. Ξέρει τα δυνατά σημεία της Ρωσίας, ξερει που ακριβώς υστερεί.
Γνωρίζει ποια σημεία επιδέχονται βελτίωση και γίνεται ιδιαίτερα απαιτητικός. Πάντα κρατάει τον λόγο του. Ακόμη και αν πρόκειται για μία υπόσχεση που έδωσε σε κάποιο παιδάκι, το οποίο για παράδειγμα είχε εκφράσει την επιθυμία να πιει μαζί του τσάι στο Κρεμλίνο.
Τον πιεζε λοιπόν τον Πούτιν η Δύση. Τον χτυπούσε από όλες τις πλευρές. Ο Πουτιν ξέροντας καλά πως δεν είναι ακόμη έτοιμος να έρθει σε ανοιχτή μετωπική σύγκρουση μαζί τους, απλά μιλούσε την γλώσσα τους. Γιατί οι περισσότεροι εχουν την αίσθηση πως εάν κάνεις διάλογο με την Δύση, τότε είσαι σαν αυτούς, είσαι μαζί τους?! Όχι, ο μεγάλος ηγέτης για το καλό της χώρας του, θα μιλήσει και θα διαπραγματευτει ακόμη και με τον ίδιο τον διάβολο. Όταν όμως ήρθε η ώρα που τον είχαν και πάλι στριμώξει, και αυτήν την φορά όμως ήταν έτοιμος να τους αντιμετωπίσει, δεν έχασε ούτε λεπτό.
Η συνεργασία, η συνεννόηση, η συμμαχία με χώρες όπως η Κίνα, Ινδία κλπ, δεν γίνονται από την μία μέρα στην άλλη. Πίσω από αυτό που βλέπουμε τώρα, υπάρχουν πολλά χρόνια προετοιμασίας και δουλειάς.
Και μπραβο του που Δύση δεν είχε μυριστεί αυτό το σχέδιο.
Και ξέρετε, για τον Πουτιν προέχει ο λαός του. Έπρεπε και ο λαός να είναι έτοιμος όταν η Ρωσία θα ερχόταν σε αντιπαράθεση με την Δύση. Ο κόσμος μέσα σε αυτά τα 30 χρόνια από την Περεστρόικα έπρεπε να πιστέψει στον ηγέτη του. Έπρεπε να συνειδητοποιησουν τι ήταν αυτό που στην πραγματικότητα αντιπροσωπευε η Δύση και φάνταζε στα μάτια τους ως παράδεισος, όσο είχαν κλειστές τις πόρτες και τα παράθυρα. Τώρα και ο λαός είδε την πραγματικότητα, διαπίστωσε πως όλα αυτά ήταν παλάτια από άμμο και πως τίποτα δεν είναι σαν την χώρα τους, την πατρίδα τους. Οι Ρώσοι ήταν σαν τα σκορπισμένα στον άνεμο των δέντρων τα φύλλα. Είχαν χάσει κάθε ελπίδα για μια δυνατή Ρωσία. Ήρθε όμως ο Πουτιν και τους μάζεψε και τους έκανε να γίνουν μια γροθιά. Και τους θύμισε το παρελθόν τους, την Ιστορια τους, το πόσο σπουδαίος λαός είναι και πόσο δυνατοί είναι οι Ρώσοι όταν είναι ενωμένοι.
Κέρδισε την εμπιστοσύνη τους και κατάλαβαν πως η γη της Επαγγελιας δεν είναι η Δύση, αλλά η ίδια τους η χώρα. Και τώρα πια δεν τους νοιάζει αν δεν τους θέλουν στην Δύση, γιατί δεν την έχουν ανάγκη.
Φυσικά και όλα αυτά δεν έγιναν σε μία μέρα. Έναν λαό μπορείς να τον κοροϊδέψεις για έναν δύο μήνες, όχι όμως για 22 χρόνια.
Έτσι έχουμε και λέμε, "ο Πούτιν είναι α) μαφιόζος, β) ολιγαρχης, γ)τρομοκράτης, δ)φίλος της Δύσης ο οποίος ...ΞΑΦΝΙΚΑ και μετά από 22 χρόνια έγινε σοσιαλιστής." Επιμένω πως δεν ισχύει κάτι τέτοιο και θα επαναλάβω την αγαπημένη μου φράση, ο Πούτιν είναι βαθιά Σοβιετικός Άνθρωπος.
Αν κάνω λάθος, θα το δείξει η πορεία και η Ιστορία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου