Υπάρχουν δυο περιοχές στο χωριό της μητέρας μου με τα (πανάρχαιας ρίζας) ονόματα Αψάνισσα και Ακισηριάς, με ρώτησε για το πρώτο μήπως ξέρω την ετυμολογία του ένας συγχωριανός, γράφω λοιπόν και για τα δυο:
ΑΨΑΝΙΣΣΑ=μέρος με ψάμμο. Ψάμμος είναι η άμμος στα αρχαία ελληνικά. Έχει και ψαμόλιθους, τα βράχια της είναι ψαμόλιθοι. Ψαμόλιθος είναι ο λίθος ή βράχος από συμπιεσμένη ψάμμο, όταν αυτή προ εκατομμυρίων ετών ήταν σε πολύ μεγάλα βάθη υδάτων και αμμώδη βυθού.
Ψαμιακά/ψαμίαση επίσης λέμε την πάθηση που δημιουργεί ψάμμο/άμμο στα νεφρά.
Το αρχικό Α της λέξης είναι προσθετικό (α- αθροιστικό πρόθημα, που δηλώνει κατά το όμοιο ή μαζί με άλλο π.χ. α-δελφός α-θρόος, ά-πας)
όπως λέμε επίσης για την άλλη περιοχή που αναφέρω εισαγωγικά, ΑΚΙΣΗΡΙΑΣ = ο τόπος που έχει (και έχει όντως εκεί) κισήρια (ΚΙΣΗΡΙΣ=ελαφρόπετρα στην αρχαία ελληνική).
Τέλος, το ένρινο μ γίνεται συχνά ένρινο ν σε ελληνικές λέξεις.
Έτσι έχουμε
Α+ΨΑΜΙΣΣΑ>ΑΨΑΝΙΣΣΑ
και Α+ΚΙΣΗΡΙΑΣ=ΑΚΙΣΗΡΙΑΣ
Το αρχικό Α της λέξης είναι προσθετικό (α- αθροιστικό πρόθημα, που δηλώνει κατά το όμοιο ή μαζί με άλλο π.χ. α-δελφός α-θρόος, ά-πας)
όπως λέμε επίσης για την άλλη περιοχή που αναφέρω εισαγωγικά, ΑΚΙΣΗΡΙΑΣ = ο τόπος που έχει (και έχει όντως εκεί) κισήρια (ΚΙΣΗΡΙΣ=ελαφρόπετρα στην αρχαία ελληνική).
Τέλος, το ένρινο μ γίνεται συχνά ένρινο ν σε ελληνικές λέξεις.
Έτσι έχουμε
Α+ΨΑΜΙΣΣΑ>ΑΨΑΝΙΣΣΑ
και Α+ΚΙΣΗΡΙΑΣ=ΑΚΙΣΗΡΙΑΣ
Κώστας Ντουντουλάκης, συντ. δάσκαλος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου