Οικολογούντες και ηθικοπλάστες.

 

Οικολογούντες και ηθικοπλάστες.

"Η οικολογία είναι ένα πανέμορφο πεδίο γνώσης το οποίο ορισμένοι ειδήμονες ή μη καταφέρνουν να μετατρέψουν σε συνώνυμο καταστροφών και μνημοσύνων " 

γράφει ο Ν.Μάργαρης (καθηγητής Οικοσυστημάτων στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου)

Και έτσι είναι!
Ο φανατισμός κατοικοεδρεύει εκει που υπάρχει άγνοια ή ημιμάθεια και σε αυτό συμβάλουν τα μέγιστα τα ΜΜΕ με την επιδερμική και κάτω απο το "βάρος"ή την δημιουργία πολλές φορές της επικαιρότητας προς άγραν τηλεθεατών, μέσα σε ένα περιβάλλον ενος έντονου ανταγωνισμού που επικρατεί σήμερα στο εμπόριο της είδησης. Η απουσία ενος επιστημονικά τεκμηριωμένου λόγου στα "παράθυρα" ενημέρωσης είναι κάτι παραπάνω απο εμφανής . Ποιος εξάλλου ενδιαφέρεται για μια ορθολογιστική προσέγγιση και σε ποιον τομέα αλήθεια, σε μια χώρα που έχει αναγάγει την μιζέρια και την καταστροφολογία ως εθνικό της σπορ.? Σε μια χώρα που ο πολιτισμός στο μυαλό του μέσου Έλληνα είναι συνώνυμος με την "ηθική"και δη χριστιανικής , κατα πως την ορίζουν οι εκάστοτε κοινωνικοπολιτικές συνθήκες!
Οικολογούντες λοιπόν και ηθικοπλάστες.

1. Κυνήγι και Κυνηγός
Ας δούμε λίγο το προφιλ του έλληνα κυνηγού μέσα απο αριθμούς
Μέλη: 250.000
Οργανόγραμμα της ΚΣΕ:
Κυνηγετική περίοδος:(συνήθως) 20/8 έως 29/2
Κυνηγετικές Προτιμήσεις ( αποτελέσματα προγράμματος Άρτεμις σε 9 κυνηγετικές περιόδους με καταγραφή του 15% των καθημερινών εξορμήσεων σε πανελλήνιο επίπεδο ) :

2. Κυνήγι και περιβάλλον
Το κυνήγι σαν δραστηριότητα είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το περιβάλλον και ο κυνηγός είναι ο πρώτος που αντιλαμβάνεται αλλά και πληρώνει τις συνέπειες μιας υποβάθμιση του.
Η ανάγκη του να συνυπάρξει με την φύση και η αγάπη του για την ομορφιά του φυσικού μας πλούτου , (μέρους του οποίου είναι και η πανίδα που ζει μόνιμα ή επισκέπτεται την χώρα μας) αλλά και η συσσωρευμένη εμπειρία για τα κακώς κείμενα στο ζήτημα της προστασίας του περιβάλλοντος γρήγορα τον οδήγησε στην δημιουργία κυνηγετικών συλλόγων και ομοσπονδιών σε όλη την επικράτεια. Η δημιουργία μιας Κυνηγετικής συνομοσπονδίας ήρθε και έκλεισε την πυραμίδα ενος οργανογράμματος που στόχο είχε την διασφάλιση και ανάπτυξη της κυνηγετικής δραστηριότητας , την βελτίωση και αναβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος και την διατήρηση της άγριας πανίδας , χωρίς την οποία δεν νοείται κυνήγι!
Αυτό το οποίο είναι πλέον κατανοητό απ όλους ( εκτός απο τις εγχώριες οικολογικές οργανώσεις ) είναι οτι η διατήρηση της άγριας πανίδας δεν επιτυγχάνεται πλέον μέσα απο την "προστασία" , όρος που έγινε σύνθημα για πολλούς σχετικούς και άσχετους οικολογούντες , αλλά μέσα απο μια "αειφόρο ανάπτυξη" .
Ανάπτυξη βασισμένη στην εκπόνηση και εφαρμογή προγραμμάτων "διαχείρισης" των βιοτόπων στην Ελλάδα αλλά και στις άλλες Ευρωπαικές χώρες.

Στα πλαίσια λοιπόν αυτής της ανάπτυξης δεν θα μπορούσαν οι κυνηγετικές οργανώσεις να μείνουν αμέτοχες ( πως θα μπορούσαν άλλωστε!!) .
Το πρόγραμμα ΑΡΤΕΜΙΣ (του οποίου στόχος είναι η κοινή εφαρμογή σε όλες τις χώρες στην Ευρώπη με σκοπό να προκύψουν επιστημονικά δεδομένα , τα οποία είναι σχεδόν ανύπαρκτα σήμερα , τέτοια που θα καθορίσουν την διαχείριση της άγριας πανίδας σε Ευρωπαικό επίπεδο και της αφθονίας των θηραματικών ειδών στην Ελλάδα) και η συμμετοχή στο Πρόγραμμα LEADER (pdf) είναι κάποια απο τα δείγματα γραφής της τεχνικής αλλά και της επιστημονικής προσέγγισης και κατάρτισης των Κυνηγετικών ομοσπονδιών στην Ελλάδα.
Μέσα από αυτή την στρατηγική , την διαφύλαξη δηλαδή της άγριας πανίδας σαν κόρη οφθαλμού, η ΣΤ' ΚΟΜΑΘ (Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα το οποίο ελέγχεται από την Δ/νση Δασών Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας. Ο έλεγχος αφορά τόσο τις δραστηριότητές της όσο και τη διαχείριση των οικονομικών πόρων, που προέρχονται αποκλειστικά από τα χρήματα των περίπου 60.000 κυνηγών - μελών των 62 Κυνηγετικών Συλλόγων της Μακεδονίας και Θράκης) προχώρησε στην , πρωτοφανή για τα Ελληνικά δεδομένα, ίδρυση του Σώματος Ομοσπονδιακής Θηροφυλακής( που αριθμεί σήμερα 60 Ομοσπονδιακούς Θηροφύλακες ) την οικονομική στήριξη της οποίας έχουν αναλάβει αποκλειστικά οι Έλληνες κυνηγοί!
Και όχι μόνο.
Σε εξέλιξη βρίσκονται διάφορα προγράμματα διάσωσης της άγριας πανίδας και του περιβάλλοντος όπως:
Διάσωση του Κολχικού Φασιανού
οι Συντονισμένες δράσεις για την προστασία της Ροδόπης και άπειρα άλλα σε Πανελλήνιο επίπεδο που η απαρίθμηση τους μόνο βαρετή θα είναι για τον αναγνώστη.
Εξάλλου το ΙΝΤΕΡΝΕΤ δίνει την δυνατότητα σε όποιον θέλει και επιθυμεί την ολοκληρωμένη ενημέρωση του, να το κάνει με μεγάλη ευκολία με την γνώση που διανέμεται δωρεάν σήμερα.

3. Κυνήγι και οικολογικές οργανώσεις
Για τις οικολογικές οργανώσεις τι να πω εγώ!
Τα έχει πει κατ επανάληψη ο καθηγ. περιβάλλοντος Ν. Μάργαρης σε πολλές περιπτώσεις, που η καταστροφολογία και η επιχείρηση τρομοκράτησης για την διεκδίκηση ενός ρόλου ρυθμιστή στην Ελληνική πολιτική σκηνή ήταν κάτι παραπάνω απο εμφανής στον κοινό νου.
Δεν θέλω να επιχειρηματολογήσω-εύκολα, σαν μετα Χριστόν προφήτης- εις βάρος τους με αφορμή την πρωταγωνιστική δράση τους στο ζήτημα της εκτέλεσης των Ολυμπιακών έργων( και την σημαντική καθυστέρηση που "πέτυχαν" με τον Έλληνα πολίτη να πληρώσει τον τελικό φουσκωμένο λογαριασμό) με αποκορύφωση βεβαίως την υστερία που μετέδωσε στο κοινό στην περίπτωση του Σχινιά!
Και μόνο η στάση τους και οι εμμονές τους γύρω απο την τεκμηρίωση των κατα καιρούς αιτημάτων τους μου φτάνουν και μου περισσεύουν.
Βεβαίως πρέπει να δεχτώ οτι αρωγός εν πολλοίς της προσπάθειας τους να αναγάγουν το κυνήγι σαν την πρώτη τη τάξη απειλή (!!) του οικοσυστήματος είναι τα Ελληνικά ΜΜΕ.
Φαίνεται οτι μετά τη μήνυση και καταδίκη του MEGA GHANEL τον Σεπτέμβριο του 1999 για υπόθεση διάδοσης ψευδών ειδήσεων κατά των "οικολογικών" οργανώσεων που απελευθέρωσαν λύκους στην περιοχή των Σερρών οι οποίοι και κατασπάραξαν πάνω απο 20 πρόβατα, οι σχέσεις των δύο πλευρών βελτιώθηκαν σημαντικά (με ότι αυτό συνεπάγεται).

Σε αυτά-τα ΜΜΕ- εξάλλου οφείλεται και η παντελής άγνοια ενος μεγάλου κομματιού της Ελληνικής κοινωνίας για το τι σημαίνει προστασία του περιβάλλοντος, ποια ζώα και γιατι κινδυνεύουν, ποιο είναι το μερίδιο ευθύνης του , ποιος ο ρόλος του κυνηγιού στην διαχείριση του, ποιες και που οι πολιτικές ευθύνες κλπ.
Η προσφιλής μέθοδος εξάλλου της εύρεσης εξιλαστήριου θύματος είναι γνωστή τοις πάσι.
Με την διαφορά ότι στην συγκεκριμένη περίπτωση χτύπησαν λάθος πόρτα.
Αυτό με τον καιρό έγινε αντιληπτό και απο τις οικολογικές οργανώσεις, οι οποίες σε μια έκρηξη συγκαλυμμένης ειλικρίνειας έγραφαν στην "οικολογική επιθεώρηση":
" Παρόλο που οι ανησυχίες είναι απολύτως δικαιολογημένες, εμείς από τη μεριά μας οφείλουμε να σημειώσουμε ότι η υποκίνησή μιας διαμάχης οικολόγων - κυνηγών εξυπηρετεί πολιτικές σκοπιμότητες, και ότι αυτή η τεχνητά συντηρούμενη ένταση δεν ωφελεί τελικά ούτε το περιβάλλον ούτε το οικολογικό κίνημα. Θα εξηγήσουμε το γιατί: Αρκετοί παρατήρησαν ότι ενώ πολλές φορές είναι δυνατόν να συμφωνήσει κανείς με σχεδόν κάθε απλό κυνηγό ότι τα "θηράματα" λιγοστεύουν δραματικά γρήγορα και ότι χρειάζεται να μπουν κάποια όρια στην εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου, αντίθετα, οι συλλογικοί εκπρόσωποι των κυνηγών υιοθετούν έναν ακραία συγκρουσιακό τρόπο συμπεριφοράς, κατά το παράδειγμα του πλανητάρχη: ή αυτοί ή εμείς, εμείς είμαστε πραγματικοί φυσιολάτρες ενώ αυτοί είναι αστοί που θέλουν να μας επιβάλουν συμπεριφορές, οι οικολόγοι θέλουν να καταργήσουν το κυνήγι, οι οικολόγοι ελευθερώνουν φίδια (!) στην ύπαιθρο κλπ.Είναι γνωστό ότι ο καλύτερος τρόπος για να ενισχύσεις τη συνοχή μίας χαλαρής ομάδας είναι να εφεύρεις έναν "θανάσιμο" αντίπαλο. Οι κυνηγοί είναι άνθρωποι με ένα κοινό χόμπι, ενώ κατά τα άλλα δεν συνδέονται μεταξύ τους με άλλους δεσμούς ιδεολογίας ή κοινού ενδιαφέροντος. Είναι επομένως δύσκολο να πείσεις τόσο κόσμο ότι ξαφνικά απειλούνται τα ζωτικά συμφέροντά του, χωρίς μια ικανή δόση συκοφαντίας και υπερβολής.Η αντιπαλότητα κυνηγών - οικολόγων έδωσε την ευκαιρία σε πολλούς παράγοντες των κυνηγετικών συλλόγων, που παλαιότερα είχαν ελάχιστη δυνατότητα παρέμβασης στα κοινά, να αποκτήσουν ξαφνικά πολιτική σημασία και να γίνουν χρήσιμοι συνομιλητές της πολιτικής ηγεσίας.Στο ερώτημα εάν αυτό ξεκίνησε αρχικά αυθόρμητα, ως αντίδραση στις υπερβολές μερικών φυσιολατρικών τάσεων μέσα στο οικολογικό κίνημα, ή εάν ήταν μια εξέλιξη που υποκινήθηκε από κομματικούς παράγοντες, οι οποίοι θορυβήθηκαν από την ξαφνική εμφάνιση των οικολόγων στη Βουλή, δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε την απάντηση. Αντίθετα, με βεβαιότητα μπορούμε να πούμε ότι η αντιπαλότητα αυτή συντηρείται συστηματικά και υπολογισμένα, τόσο βεβαίως από τους προαναφερθέντες παράγοντες των κυνηγετικών συλλόγων, όσο και από κάποιους πολιτικούς, πιθανόν διαφόρων κομμάτων και οπωσδήποτε του κυβερνώντος κόμματος"
Και ο νοών νοήτω!
Η προστασία του περιβάλλοντος είναι κατ εξοχήν πολιτική υπόθεση, γεγονός που έγινε κατανοητό γρήγορα με αποτέλεσμα το οικολογικό ενδιαφέρον να μετεξελίχθη σε πολιτικό λόγο. Και ασφαλώς δεν υπαινίσσομαι οτι ο ρόλος του πολίτη πρέπει να είναι ανύπαρκτος, το αντίθετο! Αλλά ακόμη και οι σημαντικές πρωτοβουλίες μιας οργανωμένης κοινωνικής ομάδας όπως είναι οι κυνηγοί χρειάζονται, για να πετύχουν τους στόχους τους , την αμέριστη αρωγή της Πολιτείας. Αλλιώς δεν γίνεται τίποτα και όσα θετικά αποτελέσματα κι αν επιτευχθούν θα έχουν προσωρινό χαρακτήρα.
Ναι, έχουν γίνει σοβαρά βήματα προς την κατευθυνση της προστασίας της άγριας πανίδας του τόπου μας αλλά δεν φτάνουν. Δεν μπορεί ο Έλληνας κυνηγός να πληρώνει απο την τσέπη του θηροφύλακες, να φτιάχνει ποτίστρες, να εμπλουτίζει την εγχώρια πανίδα με άτομα που εκτρέφει ο ίδιος , να αφιερώνει αμέτρητες εργατοώρες στην παρακολούθηση και την καταγραφή των ειδών και των μετακινήσεων τους με την εκπόνηση αρκετών επιστημονικών μελετών κλπ και να έρχεται μια καταστροφική φωτιά και να τα εξαφανίζει όλα!! Και ακόμη χειρότερα να ακούει μαλακίες περι ασύμμετρης απειλής!!
Τέτοια μυαλά σίγουρα είναι μια ασύμμετρη απειλή.
Για την χώρα μας.
"Το συνετό κυνήγι αποτελεί μέρος της λύσης και ΟΧΙ μέρος των προβλημάτων που ταλαιπωρούν την φύση" ανέφερε σε ομιλία του ο επίτροπος Περιβάλλοντος Κ Σταύρος Δήμας σε αντίθεση με την επικρατούσα άποψη των οικολογικών οργανώσεων και της μερίδας των ΜΜΕ που αυτές επηρεάζουν και εγω θα συμφωνήσω μαζί του.
Για τις οργανώσεις Greenpeace και WWF δεν θα πω τίποτα μιας και έχουν αναγάγει την ενασχόληση τους και το ενδιαφέρον τους για το περιβάλλον, "σχεδόν" σε επάγγελμα.

4. Κυνήγι και ... χορτοφαγία.
Είναι αλήθεια οτι τον τελευταίο καιρό πληθαίνουν οι οργανώσεις της "υγιεινής" διατροφής και δεν μιλώ μόνο στην Ελληνική περιφέρεια.
Ο όρος "συμπονετική διατροφή" όσο πάει και ακούγεται περισσότερο στα περιξ και έρχεται να γεφυρώσει βουδιστικές , ινδουιστικές ή άλλες θρησκευτικές απόψεις και ιδεολογίες με τον δυτικό σύστημα αξιών. Η διατροφή και η ιδεολογική της προσέγγιση( κατα βάση ανθρωποκεντρική ή καλύτερα εγωκεντρική μιας και ο στόχος είναι η ευτυχία μέσα από την μακροημέρευση του εαυτού τους) βρίσκει ευφορο έδαφος σε ένα σύστημα κατα βάση καπιταλιστικό που η υπερκατανάλωση δημιουργεί σειρά προβλημάτων στο συναισθηματικό αλλά και στο βιοτικό επίπεδο. Το στρες σε συνδυασμό με την κάκιστη ποιοτικά τροφή έχει φέρει την κοινωνία σε κατάσταση νευρικής κρίσης.
Ο στόχος της "αθανασίας" τους , είτε μέσα απο συμμετοχές σε θρησκευτικές οργανώσεις ( με έπαθλο την αναγνώριση και την επιβραβευση απο το "ανώτερο όν" της προσπάθειας μιας "εντιμης" και "ηθικής" ζωής) είτε μέσα απο την -όσο το δυνατόν -επιμήκυνση της γηινης  (με κλεφτές ματιες στο υπερπέραν) ζωής τους μέσα απο τρόπους ζωής και διατροφής , αποτελεί χρέος προς τον εαυτό του κάθε φοβισμένου αστού που τρέμει στην ιδέα του χαμού του.
Έχοντας ζήσει απο πολύ κοντά τον "διαλογισμό" και την "μακροβιοτική" σαν δύο συστήματα που συνδέονται άμεσα ( σχεδόν απόλυτα θα έλεγα) με την απουσία "πτωματοφαγίας" και ζωικού προιόντος ή υποπροιόντος στην διατροφή που επιβάλλουν, δεν με ξενίζει ο "ιδεολογικός" λόγος που εκφράζεται ΚΑΙ ενάντια στο κυνήγι.
Έχοντας αντικαταστήσει στην πράξη τον όρο "ζωοφιλία" με τον όρο "ζωολατρεία", έχοντας αναγάγει τα ζώα κυριολεκτικά σε φίλους ή και θεότητες (στην Ινδία η αγελάδα είναι Ιερή) πως θα μπορούσαν να μην είναι αντίθετοι με πάσης φύσεως ζωικής διατροφής (και όχι μόνο της άγριας πανίδας). Τους φίλους δεν μπορεί να τους φάει κανείς!!
Ούτε και πεθαμένους ή ακόμη χειρότερα σκοτωμένους!!
Αυτοαποκαλούμενες "Οικολογικές οργανώσεις" ( που μόνο με το περιβάλον δεν έχουν σχέση) όπως η Sea Shepherd , ενθαρρύνουν τον κόσμο να εξασκεί τη χορτοφαγία σε ιδιόκτητα πλοία ( είναι πολύ το χρήμα λέμε μανδαμ) που τους ταξιδεύουν στις θάλασσες με στόχο "την ...προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος" και όχι μόνο!
Στην Ελλάδα , η Ένωση Vegan Ελλάδος (Hellenic Vegan Society) και xortofagia.blogspot καλεί όλους τους Έλληνες "να επανεξετάσουν τις διατροφικές τους επιλογές και να σκεφτούν εάν τους αρέσει να συμμετέχουν στον σφαγιασμό δισεκατομμυρίων αισθανομένων (sentient) πλασμάτων ετησίως. 

Η Ένωση Vegan Ελλάδος δημιουργήθηκε για να υποστηρίξει, με την παροχή έγκυρης ενημέρωσης και εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων, όσους σκέφτονται να επιλέξουν μία πιο συμπονετική διατροφή με όρους ανθρώπινους.
Έστειλαν και μια επιστολή -ερωτηματολόγιο 22 ερωτήσεων στον "ΟΡΙΩΝ" σημειώνοντας στο τέλος μάλιστα οτι :
"Οι απαντήσεις στο παραπάνω ερωτηματολόγιο θα διαβιβαστούν στους ζωοφιλικούς συλλόγους της Ελλάδας και κυρίως σε εκείνους που έχουν μια αντι-κυνηγετική ταυτότητα" Γιατί το γράφω αυτό θα μου πείτε και τι σχέση έχει με το θέμα που αναπτύσσω?
Έχει και παρα έχει!!
Τις τελευταίες μέρες συμμετείχα σε μια κουβέντα που άνοιξε ο φίλος "δείμος του πολίτη" με ένα ποστ ο τίτλος του οποίου ήταν "κυνήγι: άθλος ή δολοφονία;"
Συμμετείχα παρα το γεγονός οτι διαφωνούσα κάθετα με την προσέγγιση του (μάλλον επηρεάστηκε αρκετα απο το σπάνιο, αν αναλογιστεί κανείς τις χιλιάδες ημερήσιες εξόδους των κυνηγών, περιστατικό τραυματισμού ενος κυνηγού και την επικαιρότητα των ημερών) και την εν πολλοίς λανθασμένη εντύπωση που είχε για την οπλοκατοχή και τους κινδύνους που διατρέχει ο κυνηγός και η Ελληνική κοινωνίας γενικότερα, αγνοώντας ενδεχομένως την άριστη οργάνωση και σοβαρή τεχνική και επιστημονική κατάρτιση των Ελλήνων κυνηγών.

Με μια λοιπόν απλή ματιά στα σχόλια και την επιχειρηματολογία των συνομιλητών είναι εύκολο να καταλάβει κανείς τις βαρύτατες ευθύνες που έχουν τα ΜΜΕ αλλά και όλες αυτές οι "οικολογικές οργανώσεις" στην περιορισμένη ή και διαστρεβλωμένη ενημέρωση ακόμη και σε βασικά ζητήματα που έχουν να κάνουν με το περιβάλλον όπως είναι η προστασία της άγριας πανίδας του τόπου μας. Τα ερωτήματα που δέχθηκα σωρηδόν ήταν παρόμοια ,να μην πω, ίδια με αυτά που διατύπωσε η Κυρία Μάριζα Χριστοδούλου- Μέλος της ΜΚΟ «ΧΟΡΤΟΦΑΓΙΑ-ΣΤΑΣΗ ΖΩΗΣ»!!
Σίγουρα τυχαίο γεγονός αλλά δείχνει την προσπάθεια επηρεασμού της κοινής γνώμης και το μέγεθος της επιτυχίας τους.

5. Κυνήγι και διαχείριση θηραμάτων ( παράδειγμα)
Αντιγράφω:
"Ας γίνει επιτέλους κατανοητό οτι η αρμονική συνυπαρξη θηρευτή-λείας στα φυσικά μας οικοσυστήματα την επηρεάσαν καθοριστικά στο πέρασμα του χρόνου , οι ανθρωπογενείς και ανεπανόρθωτες αλλοιώσεις στην δομή και την λειτουργία τους. Επομένως καλείται σήμερα ο άνθρωπος (οι κυνηγετικές οργανώσεις σε συνεργασία με τις δασικές αρχές) ως αναπόσπαστο κομμάτι της βιοκοινότητας να παρέμβει ουσιαστικά και να αποκαταστήσει όπου επιβάλλεται την ισορροπία στο κύκλο των πληθυσμιακών μεταβολών άρπαγα (αλεπού-κουτάβι) και θηράματος με μέσα τέτοια (ελεγχόμενη δολοθέτηση) που κατα το παρελθόν αποδείχθηκαν σωτήρια για την θηραματοπανίδα του τόπου μας με την μείωση του υπερπληθυσμού των αρπάγων"

Με απλά Ελληνικά αυτό που διαβάσατε είναι μια έκκληση για την θήρευση πάση θυσία της αλεπούς σε περιοχές που ο υπερπληθυσμός της έχει επιφέρει σημαντική υποβάθμιση στην ποιότητα της άγριας πανίδας.
Η αλεπού είναι ένας ευρυφάγος περιστασιακός άρπαγας με μεγάλη ποικιλία ειδών στο διαιτολόγιο τα οποία είναι διαθέσιμα εποχιακά. Η υψηλή συμμετοχή του λαγού στο διαιτολόγιο της με βάση τη σχετική συχνότητα εμφάνισης( απο αποτελέσματα του προγράματος "Άρτεμις") 31,05% στο σύνολο των αναλυθέντων στομαχιών αποτελεί τη μεγαλύτερη τιμή στην πρόσφατη Ευρωπαϊκή βιβλιογραφία. Δευτερο σε συχνότητα εμφάνισης είδος είναι τα πουλιά με 18,72% και τρίτο ο μαυροποντικός με 14,16%. Αξίζει να αναφερθούν οι εμφανίσεις και μεγάλων θηλαστικών όπως αγριόχοιρος (12,33%), ζαρκάδι (5,48%), Ελάφι (2,28%) όπως και σαρκοφάγων όπως πετροκούναβο (12,33%), νυφίτσα (12,79%) και βρωμοκούναβο (8,16%). 

Σε υψηλά ποσοστά βέβαια βρέθηκαν τα διαφορά φυτικά είδη με κυριότερο τα γκόρτσα. Είναι αποδεδειγμένη και επιστημονικά η αρνητική επίδραση της αλεπούς στον λαγό και στα πτηνά. Υπάρχει βέβαια και η ωφελιμότητα της με την κατανάλωση των τρωκτικών στα γεωργικά περιβάλλοντα.
Στα παλαιότερα χρόνια η Ελληνική πολιτεία ΠΛΗΡΩΝΕ κυνηγούς για να την σκοτώσουν και μάλιστα με καλά λεφτά στο κεφάλι. Τώρα δεν την κυνηγά κανείς με αποτέλεσμα να χρησιμοποιούνται δηλητηριασμένα δολώματα, με αποτέλεσμα να υπάρχουν ανάμεσα στα θύματα ΚΑΙ άλλα θηράματα ( λύκοι, σκυλιά , γάτες κλπ)
Η αλεπού είναι και ο βασικός φορέας του ιού της λύσσας.
Τα «επιβλαβή» ή οι "άρπαγες"(επίσημος ορισμός) δεν κυνηγιούνται και ο πολύς κόσμος πιστεύει οτι κινδυνεύουν άμεσα!! Σχετική τοποθέτηση έκανα σε σχόλιο στον Δείμο και ουδείς βρέθηκε να μου πει οτι συμβαίνει το αντίθετο γεγονός που αποδεικνύει περίτρανα το μέγεθος της άγνοιας που επικρατεί ακόμη και απο τους φανατικούς( ονόματα δεν λέμε) πολέμιους του κυνηγιού. Την εξαφάνιση του ελαφιού στην Πάρνηθα όμως όλοι την ξέρουν(???) .
Γιατί???

Λίγα λινκ για περαιτέρω ενημέρωση :
Οι άρπαγες της Ελλάδας [πανελλαδική έρευνα]
Η Διαχείριση της Κυνηγετικής Κάρπωσης
Ποιότητα Θήρας
Παράδειγμα υποβάθμισης περιβάλλοντος στο φαράγγι του Δημοσάρη
Μαυρόγυπας
Γυπαετός
Μαυροπετρίτης
Νανόχυνα
Πρόταση αλλαγής του Νόμου που αφορά τις ποινές για λαθροθηρία.
Το φαινόμενο της μετανάστευσης και οι σύγχρονες κλιματικές αλλαγές
Λόγοι και παραδείγματα κατάργησης καταφυγίων θηραμάτων


"Ο κακός"
(Ελπίζω να μην σας κούρασα :))
για το τι συμβαίνει στην θάλασσα κάποια άλλη φορά)