Στις 5 Δεκεμβρίου του 1935, γεννιέται ο Γιούρι Βλασόφ, ένας διαφορετικός Ολυμπιονίκης της άρσης βαρών. Είναι χαρακτηριστικό πως ο Σοβιετικός, που «έφυγε» τον περασμένο Φεβρουάριο από τη ζωή, απήγγειλε ποίηση πριν σηκώσει τα βάρη, ενώ όταν αποσύρθηκε από τη δράση, έγινε συγγραφέας και πολιτικός.

Ο Βλασόφ γεννήθηκε στην Ουκρανία και ο πατέρας του, Πιότρ Παρφιόνοβιτς ήταν αξιωματικός πληροφοριών και διπλωμάτης. Με το ξέσπασμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου μετακόμισε μαζί με τη μητέρα του και τον αδερφό του στα Ουράλια. Εκεί, η επικεφαλής μιας από τις βιβλιοθήκες της Μόσχας ενστάλαξε στα παιδιά της την αγάπη για τη λογοτεχνία.

Μπήκε στη Στρατιωτική Ακαδημία Μηχανικής N.E. Ζουκόφσκι, όμως, παράλληλα με τις σπουδές του, άρχισε να σημειώνει και τις πρώτες του επιτυχίες στον αθλητισμό. Το 1957 είχε έναν σοβαρό τραυματισμό στην σπονδυλική στήλη, αλλά δεν το έβαλε κάτω και επέστρεψε μετά από καιρό.

Από εκεί και μετά, ξεκίνησε η μεγάλη καριέρα του. Στις 10 Σεπτεμβρίου του 1960, ο Αφροαμερικανός, Τζέιμς Μπράντφορντ, και ο Σοβιετικός, Γιούρι Βλασόφ, που είχε τη φήμη του πιο δυνατού ανθρώπου στον κόσμο αναμετρήθηκαν. Ο ξανθός Ουκρανός, μάλιστα, άντλησε δύναμη από την ποίηση, ψιθυρίζοντας τους αγαπημένους του στίχους πριν από τον αγώνα. «Οι λέξεις είναι το καλύτερο είδος ντόπινγκ», είχε πει σε συνέντευξή του. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ρώμης θριάμβευσε, καταρρίπτοντας τρία παγκόσμια ρεκόρ, ενώ σε όλη του την καριέρα πέτυχε πάνω από 31, κατακτώντας επίσης τέσσερα παγκόσμια και έξι ευρωπαϊκά πρωταθλήματα.

Στο μεταξύ, όντας λάτρης της λογοτεχνίας από μικρός, είχε γίνει και ο ίδιος ποιητής και συγγραφέας. Μετά τις προπονήσεις επέστρεφε στο σπίτι και παρέα με μια κούπα καφέ έγραφε έως τις 4 τα ξημερώματα ποιήματα, νουβέλες και ιστορίες από την άρση βαρών. Επίσης, δεν έκρυψε ποτέ την αγάπη του για την υποκριτική, έχοντας ομολογήσει πως μετά τους Αγώνες της Ρώμης ήταν έτοιμος να παρατήσει τα γυμναστήρια και να κάνει καριέρα στον κινηματογράφο. Αν και κατάφερε, μάλιστα, να κερδίσει το ρόλο του Πιέρ Μπεζούκοφ στην ταινία «Πόλεμος και Ειρήνη», εντέλει ο σκηνοθέτης Σεργκέι Μπονταρτσούκ άλλαξε γνώμη και τον απέρριψε.

Έτσι, ο Γιούρι επέστρεψε στην άρση βαρών με βαριά καρδιά. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1964 απογοητεύτηκε από τη δεύτερη θέση, επέστρεψε στο ξενοδοχείο του στο Τόκιο και πέταξε το ασημένιο του μετάλλιο από το παράθυρο.

Εγκατέλειψε οριστικά τον αθλητισμό το 1968 και αφιερώθηκε στο γράψιμο. Γρήγορα απέκτησε θαυμαστές και πέραν του αθλητισμού και τότε αποφάσισε να δοκιμάσει την τύχη του ως πολιτικός. Ωστόσο, στην αρένα αυτή δεν πέτυχε πολλά.