Σύγχρονος κοινωνικός ρεαλισμός,  αρχαίος ελληνικός, και "μοντέρνα τέχνη"

 Κοινωνικός Ρεαλισμός

Ο ρεαλισμός των αρχών τού 19ου αιώνα, ως λογοτεχνική και καλλιτεχνική θεωρία και πρακτική, ταυτίστηκε με την προσπάθεια της πιστής, λεπτομερειακής απεικόνισης της εξωτερικής πραγματικότητας. Μέχρι τις πρώτες δεκαετίες τού 20ου αιώνα συμπορεύτηκε με φιλοσοφικά ρεύματα που αποδέχονταν την αντικειμενική ύπαρξη και τη γνωσιμότητα των φυσικών και κοινωνικών φαινομένων (Αντικειμενικό ιδεαλισμό, διαλεκτικό υλισμό κ.α.), συνδέθηκε με τη μεθοδολογικά επιστημονική σκέψη και την ανάδυση ριζοσπαστικών πολιτικών δυνάμεων μέσα στην αστική κοινωνία· μαζί τους, αναπτύχθηκε, γιγαντώθηκε, επηρέασε άλλα καλλιτεχνικά κινήματα και επηρεάστηκε από αυτά, εξελίχθηκε και απέκτησε αμέτρητες εκδοχές, παραμένοντας πάντοτε -σε ένα γενικό πλαίσιο- η καλλιτεχνική τεχνοτροπία που υπηρετεί την αντικειμενική αναπαράσταση της πραγματικότητας -η μέθοδος, για την αποκάλυψη της αλήθειας με καλλιτεχνικά μέσα.

Παραδείγματα:

Πέρα από την ιστορική και συγκοινωνιακή σημασία του, το μετρό της Μόσχας είναι ένα μεγάλο μουσείο!
Λειτούργησε για πρώτη φορά το 1935. Είναι το δεύτερο μεγαλύτερο σε επιβατική κίνηση μέσο μαζικής μεταφοράς στον κόσμο μετά το μετρό του Τόκυο, μεταφέροντας καθημερινά περίπου 7 εκατομμύρια επιβάτες.
Οι πρώτοι σταθμοί αποτελούν ένα εκλεκτικό μείγμα μπαρόκ, κλασικισμού, σοβιετικού ρεαλισμού με παραστάσεις σημαντικών νικών και σκηνές από τον αθλητισμό, τη βιομηχανία, τη γεωργία, το πολεμικό παρελθόν και παρόν, το προσδοκώμενο φωτεινότερο μέλλον που ακολουθεί, και την ηρωική εργατική εργατική τάξη από διάφορες σοβιετικές εθνότητες.

Τα τεχνουργήματα περιλαμβάνουν ανάγλυφα, ζωφόρους, μαρμάρινα και χάλκινα αγάλματα, βιτρό παράθυρα και αμέτρητα ψηφιδωτά φτιαγμένα με γυαλί, μάρμαρο και γρανίτη.

"Η Μητέρα Πατρίδα Καλεί", ή αλλιώς Μητέρα Πατρίδα, Πατρίδα και το "Άγαλμα Πολεμιστή" ή "Το μνημείο του Μαμάγιεφ" είναι δυο αγάλματα στον λόφο Μαμάγιεφ στο Στάλινγκραντ-Βόλγογκραντ, μνημείο για την Μάχη του Στάλινγκραντ. Το άγαλμα άρχισε να κατασκευάζεται το 1959. Κύριος γλύπτης ήταν ο σερβικής καταγωγής Γιεβγκένι Βουτσέτιτς. 

A. Rylov. Επέκταση στο μπλε (1918)

Σύγκριση με έργα  "μοντέρνας τέχνης" : 

Η "μοντέρνα τέχνη" του 20ου αιώνα, με κύριο χαρακτηριστικό της την άρνηση της αναπαράστασης του εξωτερικού κόσμου, δημιούργησε μη παραστατικά έργα, τα οποία ονομάζουμε "αφηρημένη τέχνη".

Έχει τις ρίζες της στον Σεζάν, ο οποίος αναγνώριζε και απέδιδε την φύση με ...γεωμετρικά στερεά.

Με αφετηρία τα έργα του, ο Κυβισμός βρήκε υλικό για νέες αναζητήσεις που ολοκλήρωσε σε δυο φάσεις: την ανάλυση στις φόρμες (από την αναπαράσταση στην αφαίρεση) και τη σύνθεση της φόρμας (από την αφαίρεση στην ανασύνθεση του αντικειμένου σε μιαν άλλη, καινούργια εικόνα).
Η ζωγραφική άρχισε να "αποδεσμεύεται" από την αναπαράσταση της τρίτης διάστασης, αγνοώντας την προοπτική. Στη ζωγραφική επιφάνεια συνθέτονται γραμμές, σχήματα και χρώματα δημιουργώντας τις αξίες και την αισθητική της "αφηρημένης  ζωγραφικής"...

Οι ζωγράφοι των οποίων το έργο βασίστηκε στη νέα αντίληψη, ότι δηλαδή τα εκφραστικά μέσα της ζωγραφικής μπορούν να δημιουργήσουν εικόνες με υποκειμενική σημασία χωρίς να αναπαριστούν κάτι συγκεκριμένο είναι οι: Καντίνσκι, Μόντριαν, Μάλεβιτς, Πόλοκ, Σ. Φράνσις, Ντελονέ.

Σύγχρονος κοινωνικός ρεαλισμός :

   Ο περίφημος πίνακας "Το Τέταρτο Κράτος" (Τέταρτη ΕξουσίαIl Quarto Stato) του Giuseppe Pellizza da Volpedo.1901. Olio su tela, 2,85 x 5,43 m. Milano, Museo del Novecento.      

Το Έρως και Ψυχή (γαλλ. Psyché ranimée par le baiser de l'Amour, Η Ψυχή αναβιώνει με το φιλί του Έρωτα) είναι γλυπτό του Ιταλού Αντόνιο Κανόβα. Κατασκευάστηκε μεταξύ 1787 και 1793 

Βλ. και:

Émile Claus, Les Sarcleuses de Lin (Οι συλλέκτριες λιναριού), 1887. Oil on canvas, 128 x 198 cm. Musée Royal des Beaux-Arts d’Anvers, Antwerp

Μάθημα χορού, Έντγκαρ Ντεγκά (1871)

Γουίλιαμ Χόλμαν Χαντ Η Αφύπνιση της Συνείδησης (1853)

          Οκτώβρης του Ζυλ Μπαστιάν-Λεπάζ, 1878

"Ατενίζοντας...στη Λήθη του Μυαλού." Αννέτας Κακούρη-Κτενά (γεννήθηκε στην Αθήνα το 1974)

Κλασικός  ρεαλισμός :

Ο Αποξυόμενος, του Λυσίππου (περίπου 330 πΧ)

                               Μινωική Τοιχογραφία (περίπου 1500 πΧ)

                          Η Ουρανία
 Η νεότερη από όλες τις Μούσες. Μούσα της αστρονομίας , των μαθηματικών , των αναμνήσεων και της αστρολογίας .
  Κόρη του Δία και της Μνημοσύνης ,  ή του Ουρανού , γεννήθηκε χωρίς μητέρα.
Ήταν μητέρα του Λίνου ,  και του Ορφέα , του οποίου πατέρας ήταν ο Απόλλωνας . 

Η μούσα της αστρονομίας Ουρανία στο θόλο του πλανηταρίου στην πόλη του Βόλγκογκραντ-Στάλινγκραντ