Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2011

Από την κεντρική ιστοσελίδα του ΕΠΑΜ:


Κίνηση Ανεξάρτητων Πολιτών Μίκης Θεοδωράκης. Από την εθνική ανεξαρτησία στην εθνική μειοδοσία…
Κίνηση Ανεξάρτητων Πολιτών Μίκης Θεοδωράκης
Από την εθνική ανεξαρτησία στην εθνική μειοδοσία…


Στις 26/9 στο επίσημο ιστολόγιο της Κίνησης Ανεξάρτητων Πολιτών Μίκης Θεοδωράκης δημοσιεύτηκε ένα άρθρο απολογητικής υπέρ του ευρώ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το άρθρο από μόνο του δεν έχει κανένα ενδιαφέρον μιας και επαναλαμβάνει όλα τα σικέ επιχειρήματα της επίσημης νεοκατοχικής προπαγάνδας. Το άρθρο είναι κάποιου Τσιφτσιάν, που αν δημοσιευόταν οπουδήποτε αλλού, απλά θα το αγνοούσαμε. Ο κύριος αυτός ανήκει στο γνωστό επιδοτούμενο συρφετό του λεβαντινοραγιαδισμού, που θέλει να μας πείσει ότι οι Έλληνες εκπολιτίστηκαν με την ένταξή τους στο ευρώ. Πριν από αυτό ο ελληνικός λαός κατοικούσε σε σπηλιές και δέντρα, φορούσε δέρματα, ζεσταινόταν με κοπριές και τρεφόταν με κουκουνάρια. Κι όλα αυτά γιατί πριν μας έρθει το ευρώ, δεν μπορούσαμε να εισάγουμε τίποτε γιατί είχαμε μια ξεφτιλισμένη δραχμή που δεν την δεχόταν κανείς. Όλα αυτά συνέβαιναν μέχρις ότου ο χοντρός Εμίλ με το πούρο από το Βερολίνο, ο λιμοκοντόρος Τομά με την υποψία μύστακος από το Παρίσι κι ένας ολόκληρος συρφετός ευρωπαίων γραφειοκρατών που ζουν σε βάρος των λαών της Ευρώπης, ήρθαν για να μας φέρουν τα φώτα του πολιτισμού.

Πώς να πάμε λοιπόν πίσω σε εθνικό νόμισμα; Θέλετε να γυρίσουμε πίσω στη λίθινη εποχή; Εκεί δηλαδή όπου βρισκόμασταν πριν το ευρώ. Θέλετε να μην μπορούμε να εισάγουμε πετρέλαιο και τρόφιμα γιατί κανένας δεν θα δέχεται το υποτιμημένο νόμισμά μας; Όπως ακριβώς συνέβαινε και πριν το ευρώ. Θέλετε να έρθουν να μας αγοράσουν όλους μπιρ παρά; Όπως ακριβώς κάνουν και τώρα με το ευρώ. Να γιατί τα υποπόδια της Μέρκελ και του Σαρκοζί φωνάζουν: για το καλό μας! Τώρα αν όλα αυτά τα παθαίνετε με το ευρώ, αν η ζωή σας έχει γίνει μαρτύριο με το ευρώ, αν η νέα γενιά οδηγείται στην μετανάστευση με το ευρώ και ο υπόλοιπος λαός σε ανοιχτή δουλοπαροικία, όλα αυτά δεν είναι παρά ευθύνη δικιά μας. Τι φταίει ο χοντρός Εμίλ, ο λιμοκοντόρος Τομά και ο συρφετός των γραφειοκρατών αν εμείς δεν γίναμε Ευρωπαίοι; Δηλαδή να μας βιάζουν απανωτά και εμείς να λέμε «κι άλλο, μ’ αρέσει»! Δεν βλέπουμε τα χάλια μας, μια ζωή οι ξένοι μας φταίνε, αντί να κάτσουμε στ’ αυγά μας και να τους αφήσουμε να μας ανασκολοπίσουν ήσυχα και ωραία.

Το ότι τα λέει ένα ακόμη παπαγαλάκι της απολογητικής του 4ου Ράιχ, δεν μας ξαφνιάζει. Αλλού είναι το ερώτημα: αυτή είναι η κατάληξη της γνωστής κίνησης του κ. Μίκη Θεοδωράκη; Από κίνημα για την εθνική ανεξαρτησία σε βήμα προπαγάνδας της εθνικής μειοδοσίας;

Μπορεί να μας εξηγήσει ο κ. Θεοδωράκης πώς συμβιβάζεται η εθνική ανεξαρτησία και η πάλη γι’ αυτήν με το ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση; Την εποχή μάλιστα που ο ίδιος έχει μιλήσει για 4ο Ράιχ. Ή μήπως οι ευαισθησίες για την εθνική ανεξαρτησία εξαντλούνται αποκλειστικά και μόνο απέναντι στον Νταβούτογλου και τον Ερντογκάν; Πώς κατάντησε μια κίνηση που ο κ. Θεοδωράκης υποτίθεται ότι ξεκίνησε για την εθνική αναγέννηση και ανεξαρτησία του ελληνικού λαού, να παπαγαλίζει την επίσημη κατοχική προπαγάνδα; Πώς θα γίνει η εθνική αναγέννηση; Με το ευρώ και υπό καθεστώς Μέρκελ;

Η γενιά του κ. Θεοδωράκη ήταν αληθινή δρακογενιά. Γέννησε αδάμαστους αγωνιστές που δεν λιγοψύχησαν μπροστά στον καταχτητή και τον ντόπιο δοσίλογο, ότι στολή ή φορεσιά κι αν φορούσε. Για φανταστείτε το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, που έντιμα υπηρέτησε κι ο ίδιος ο Μίκης, να έλεγε ότι παλεύει ενάντια στην κατοχή, αλλά όχι ενάντια στο ράιχσμαρκ, που αποτελούσε το ευρώ της κατεχόμενης Ευρώπης. Θα μπορούσε να μας πει ο κ. Θεοδωράκης αν θα υπήρχε έστω ΕΑΜ-ΕΛΑΣ αν έλεγε κάτι τέτοιο; Θα μπορούσε να μας πει τι έκανε το κίνημα αντίστασης σε όσους έλεγαν τέτοια πράγματα;

Ή για φανταστείτε όταν οι Βρετανοί καταχτητές που διαδέχτηκαν τους ναζί επέβαλαν με την συμφωνία του Λονδίνου (1944) στους απελευθερωμένους Έλληνες ως νόμισμα κυκλοφορίας την δική τους χρυσή λίρα με «καπάκι» τον ελληνικό χρυσό που έκλεψε λίγο πριν πέσει το μέτωπο ο βασιλιάς Γεώργιος, να έβγαινε το ΕΑΜικό κίνημα και να το δεχόταν. Τότε οι εκπρόσωποι των δωσίλογων της κατοχής, που έτρεξαν αμέσως να αλλάξουν στρατόπεδο, αλλά και οι επίορκοι της Μέσης Ανατολής, έλεγαν στον ελληνικό λαό ότι χωρίς ισχυρό ξένο νόμισμα, σαν την χρυσή λύρα, δεν μπορεί να γίνει ανασυγκρότηση της Ελλάδας. Ότι μας λένε σήμερα και τα παπαγαλάκια του ευρώ.

Πώς λοιπόν σήμερα μπορεί να υπάρξει αντιστασιακό κίνημα που να ευλογεί το ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση; Πώς είναι δυνατόν να μιλά κανείς για λαϊκή κυριαρχία και εθνική ανεξαρτησία και να αποδέχεται την αποικιοκρατία του ευρώ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Είναι αδύνατον. Όσο κι αν θέλουν οι ποικίλοιignoramus idiotus που στρατολογεί το καθεστώς κατοχής για να το κρύψουν πίσω από επιστημονικοφανείς διατυπώσεις για να εντυπωσιάσουν αδαείς και ανόητους.

Οι παλιοί συναγωνιστές του κ. Θεοδωράκη έλεγαν και ξαναέλεγαν ότι τα στερνά τιμούν τα πρώτα. Με άλλα λόγια, όσο ήρωας κι αν υπήρξες, η προδοσία που διαπράττεις στα στερνά σου είναι που θα μείνει στην ιστορική μνήμη. Πώς θέλει να τον θυμούνται στα στερνά του τον κ. Θεοδωράκη; Σαν τον άξιο μαχητή που νίκησε στα νιάτα του το 3ο Ράιχ για να μεταβληθεί σε απολογητή του 4ου Ράιχ στα στερνά του; Βόηθησε να πετάξουν με τις κλοτσιές τους κατακτητές από την πόρτα όταν ήταν νέος, για να βοηθήσει στα στερνά του να εγκατασταθούν πάλι οι ίδιοι κατακτητές από το παράθυρο; Έτσι θέλει να τον θυμούνται;

Πάντως ένα είναι σίγουρο ότι ο κόσμος δεν τρώει κουτόχορτο, ούτε περιμένει αυτόκλητους Οδηγητές (γερμανιστί Φύρερ) και επίδοξους σωτήρες. Ειδικά όταν εμφανίζονται σαν απολογητές του σύγχρονου καθεστώτος κατοχής του οποίου ένα από τα βασικά εργαλεία είναι το ευρώ.


Δήμος Τερλέγκας


ΥΓ: Ακόμη περιμένουμε επίσημη διάψευση από τον κ. Θεοδωράκη των φημών που διακινεί η ΝΔ στις εφημερίδες ότι βρίσκεται σε συζητήσεις μαζί του για το ψηφοδέλτιο της επικρατείας. Μήπως η αρθρογραφία των νεόκοπων Αγκαμπεκιάν έρχεται να προετοιμάσει μια ακόμη θεαματική πολιτική κολοτούμπα; Από τέτοιες άλλωστε μας έχει συνηθίσει ο γνωστός μουσικοσυνθέτης σ’ ολόκληρο τον πολιτικό του βίο.

Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2011

ΕΝΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟ/ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΠΑΡΑΘΕΤΟΥΜΕ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΚΕΙΜΕΝΟΥ,ΤΟ ΚΡΙΤΙΚΟ ΜΑΣ ΣΧΟΛΙΟ ΩΣ "ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ"


Η ΑΝΤΙΜΑΧΙΑ ΔΩΔΕΚΑΘΕΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΥΠΟ ΤΟ ΠΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

 
Παρατηρείται στις μέρες μας μια συνεχώς εντεινόμενη αντιπαλότητα μεταξύ δωδεκαθεϊστών και υπερασπιστών της αρχαίας Ελλάδος εν γένει, και των ορθοδόξων χριστιανών. Η διαπάλη αυτή , αρχαίου και χριστιανικού κόσμου δεν σταμάτησε ποτέ στην μακραίωνη ιστορία μας. Ουδέποτε η συμμαχία χριστιανικής θρησκείας και πολιτικής εξουσίας μπόρεσε να αφανίσει την αρχαία ψυχή που κρατούσε μέσα της αναμμένη τη φλόγα της αρχαίας Ελλάδος, είτε με την μορφή της ελεύθερης φιλοσοφίας , δηλαδή της φιλοσοφίας εκείνης που δεν είναι θεραπαινίδα (σριλανκέζα στη σύγχρονη γλώσσα) της θεολογίας , είτε με την μορφή της μνήμης των θεών. Από το γεγονός αυτό , η αρχαία πεποίθηση δικαιούται τον χαρακτηρισμό της ΖΩΣΑΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ. Ως εκ τούτου είναι ανεπίτρεπτο να καθυβρίζεται και να περιθωριοποιείται και να στιγματίζεται και να λοιδορείται από οποιαδήποτε άλλη θρησκεία , πόσο μάλλον όταν αυτή η θρησκεία είναι φορέας αλλότριων στοιχείων και συγκεκριμένα εβραϊκών .
Η χριστιανική θρησκεία επεβλήθη στον ελληνισμό με βίαια μέσα. Αυτό είναι μια αλήθεια που δεν αμφισβητείται επιστημονικά. Η άλλη αλήθεια είναι πως η ορθοδοξία αλλοίωσε και παρερμήνευσε την  φιλοσοφία των αρχαίων ελλήνων και κυρίως του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη. Αρκεί μόνο να αναφέρουμε πως η αληθινή ερμηνεία και προσέγγιση του Πλατωνισμού που επεχείρησε ο νεοπλατωνισμός ήταν κάθετα αντίθετη στην χριστιανική αντίληψη. Ο Αριστοτέλης επίσης απετέλεσε τη βάση της αναγέννησης στη Δύση.
Ανεξαρτήτως όμως του τρόπου που επεβλήθη ο χριστιανισμός ,  έτυχε στη συνέχεια μιας ψυχικής προσαρμογήςαπό τον ελληνισμό,  κυρίως σε λαϊκό επίπεδο με αποτέλεσμα να αποτελεί μέρος της παράδοσης του σύγχρονου ελληνισμού.
Είτε το θέλουμε είτε όχι είμαστε ένα έθνος δίθρησκο , χωρίς να αποκλείσουμε και την ύπαρξη άλλων θρησκειών σε περιορισμένη έκταση. Το γεγονός αυτό αποτελεί μεγάλο πρόβλημα για την πολιτική σκέψη . Στόχος είναι να διατηρήσουμε την εθνική ενότητα και να αποφύγουμε την σύγκρουση που καλλιεργεί ο φανατισμός και η μισαλλοδοξία.
Η πολιτική κοινωνία οφείλει να επιβληθεί δια του νόμου. Αυτή είναι η άμυνα της κατά του φανατισμού που συσκοτίζει το μυαλό των ανθρώπων. Ο δε νόμος πρέπει να υποστηρίξει την ανεξαρτησία της πολιτικής κοινωνίας από θρησκευτικά δόγματα και πεποιθήσεις (τούτη είναι η ουσία του κοσμικού κράτους). Αν το θεμέλιο της πολιτικής κοινωνίας είναι η ελευθερία του πνεύματος , τότε το κράτος δεν νοείται να ταυτίζεται με οποιαδήποτε θρησκεία, παρά μόνο με την ελευθερία. Για αυτό το κράτος έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση ως υπερασπιστής της ελευθερίας , να επιβάλει την ανεξιθρησκία στους νόμιμους πολίτες του και τη τήρηση ίσων αποστάσεων προς όλες τις θρησκευτικές πεποιθήσεις υπό τον όρο ότι δεν θα τις συντηρεί από τους φόρους του λαού.
Κάποιοι θα ισχυριστούν ότι με την ανεξιθρησκία επιτρέπουμε στο Ισλάμ να δυναμώσει στην Ελλάδα. Αυτό είναι λάθος και υποκρισία . Το Ισλάμ θα δυναμώσει με την αυξανόμενη είσοδο λαθρομεταναστών μουσουλμάνων που η ίδια η κοινωνία τους στηρίζει για να απολαμβάνει τα φτηνά μεροκάματα και την ανασφάλιστη εργασία.
Όταν το κράτος θα σταματήσει να πληρώνει τις θρησκευτικές οργανώσεις και να εξαρτά την παιδεία των πολιτών του από τα δόγματα και τα νομιζόμενα τους , τότε ο έλληνας θα επανέβρει την αληθινή ταυτότητα του. Θα ξαναγίνει πάλι ο στοχαστής του σύμπαντος , ο εφευρέτης και ο ποιητής.
Έτσι το κοσμικό εθνικοκοινωνικό κράτος θα επαναφέρει στο πνεύμα του γένους την ιερότητα της ζωής , την ιερότητα της ελευθερίας και της λαϊκής εργασίας.
Λουκάς Σταύρου.
                            ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΣΧΟΛΙΟ:
Συμφωνώ κατά βάσιν και ειδικά στο μέγα ζήτημα σύγκρουσης των δυο αλληλοαποκλειόμενων κοσμοαντιλήψεων:Της Ελληνικής,δηλαδή της διαμόρφωσης ελεύθερων Πολιτών μέσω της σφαιρικής παιδείας-φυσικής και πνευματικής καλλιέργειας,ελευθεροφροσύνης, κριτικής σκέψης, αγάπης για τη ζωή, την ομορφιά μορφής και περιεχομένου, διαλεκτική σκέψη κλπ, που πολεμήθηκε αγριότατα από την εξουσιαστική-αποβλακωτική (γιαυτό βίαια επιβληθείσα από αιμοσταγείς αυτοκράτορες,φεουδάρχες και τσάρους εβραιοχριστιανική αποχαύνωση:"Πίστευε και μη ερεύνα" ...ει μη μόνο τας...γραφάς...)"προπατορικό αμάρτημα" το ότι ο άνθρωπος,αφού όπως οι Έλληνες είπαν, "φύσει ορέγεται του ειδέναι"/...τόλμησε να γευτεί τον απαγορευμένο!!! καρπό της γνώσεως,"δούλος του Θεού", άρα...και των επίγειων "εκπροσώπων" του,διαπλεκόμενων αρχόντων ψυχών τε και σωμάτων... ψοφοδεής χειραγωγημένος ανθρωπάκος έτσι, υπάκουος υπήκοος,αρνητής των εγκοσμίων χάριν της..."μέλουσας ζωής", φανατικό πιόνι (και στις τρεις μορφές αυτής της αντίληψης,εβραϊκή,χριστιανική,μουσουλμανική,σε οποιαδήποτε σχέδια εγκληματιών αρχισφαγέων εξουσιαστών,από την εποχή των "προφητών" και των Δαβίδ και Μωυσή, ως του "αγίου" πολέμαρχου Κωνσταντίνου, του καταστροφέα του Ελληνισμού Θεοδόσιου,των σταυροφοριών,του άθλιου μεσαίωνα και της "ιεράς εξέτασης",του χιτλερομουσολινικού Βατικανού,ως των σύγχρονων θρησκευτικών ηγεσιών-σφογγοκωλάριων των ηθικών και υλικών αυτουργών όλων των πολέμων και αδικιών των ισχυρών της οικονομίας. Όμως η διέξοδος δεν είναι κάποια "επιστροφή στο δωδεκάθεο" ούτε σε κάποια φαντασιακή "τελειότητα" των αρχαίων Ελλήνων.Ο γίγας πχ της φιλοσοφικής σκέψης Ηράκλειτος,μα και οι πλείστοι των Ελλήνων φιλοσόφων (Αναξαγόρας,Αναξίμανδρος,Αναξιμένης,Δημόκριτος,Θαλής,Επίκουρος κλπκλπ...)απέρριπταν εντελώς την πλατωνική και θεοκρατική αντίληψη της "πρωταρχικότητας των ιδεών έναντι της ύλης"...Οι Αθηναίοι είχαν "άμεση δημοκρατία"μα... μόνο υπέρ των δημαγωγών συνήθως λειτουργούσε,σκότωσαν ή εξόρισαν τους καλύτερους Αθηναίους,κατέσφαξαν,έκαψαν,λεηλάτησαν,πούλησαν ως δούλους τους "συμμάχους" των Λέσβιους και Μήλιους όταν απλά θέλησαν να φύγουν από το ...ΝΑΤΟ της εποχής τους,την "Αθηναϊκή Συμμαχία"... Οι κορυφαίοι φιλόσοφοι Αριστοτέλης και (Αθηναίος...)Πλάτων,ο επίσης Αθηναίος Ξενοφών των "Μυρίων" και αμέτρητοι άλλοι,προπαντός οι φτωχότεροι των ελευθέρων πολιτών (όλοι βάρβαρα αποσιωπούμενοι σ΄αυτό από την δούλη των νυν εξουσιαστών ακαδημαϊκή τηβενοφόρο αγυρτεία)ήταν θαυμαστές της "Σπαρτιατικής Ευνομίας". Της πλήρους δηλαδή,δια του Λυκούργειου (και Μινωικού πιθανότατα)νόμου ισότητας κλήρων γης των "Ομοίων" ελεύθερων Σπαρτιατών. Που υπήρξαν φορείς θαυμαζόμενου από όλους τους Έλληνες πολιτισμού,παρά την ισοπέδωση της (δωδεκαθεϊστικής ακόμα τότε,παρά τους διωγμούς...)Σπάρτης τον 10ο αιώνα από τον μισθοφόρο-εντολοδόχο του χριστιανού αυτοκράτορα,Αλάριχο και τον "...όσιο Νίκωνα τον μετανοείτε". Παρά,επίσης, τον οχετό ιμπεριαλιστικής αθηναϊκής και νεότερης προπαγάνδας.(Βλ. ατράνταχτες αποσιωπούμενες αποδείξεις:"Η αρχαία Σπάρτη",Διαμ.Κούτουλα,εκδ.Δίον).Τυχαίο το ότι πχ ο ίδιος ο Παρθενώνας είναι Δωρικού ρυθμού;...Ότι ακόμα και οι Αθηναίοι έλεγαν: "το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν";...
-Τι θέλω να πώ με όλα τα προαναφερθέντα; Δημοκρατία/Ευνομία/Δικαιοσύνη δεν υπάρχει(όπως μας διαμηνούν και οι Λυκούργος-Αριστοτέλης-Πλάτων) χωρίς οικονομική ισότητα (ισότητα αφετηρίας,αμοιβή ανάλογα με την εργασία)όλων των πολιτών ενός κράτους.Τότε,δυστυχώς,πολίτες δεν ήταν η πλειοψηφία των κοινωνιών τους,οι δούλοι.Σήμερα που υποτίθεται ότι όλοι είμαστε (τυπικά, ναι...)ελεύθεροι, ας πάψουμε ν΄ανεχόμαστε να μας θεωρούν σαν δούλους της νέας παγκοσμιοποιημένης θρησκείας των "αγορών" και της βίαια επιβαλλόμενης και εξαγόμενης "δημοκρατίας" τους. Ας πάρουμε ό,τι καλύτερο δημιούργησε η (καθόλου ενιαία) αρχαιοελληνική (μα και άλλων λαών) σκέψη και πολιτική,ας απορρίψουμε τα αρνητικά στοιχεία της (μινωικής,αθηναϊκής, σπαρτιατικής,μακεδονικής κλπ,είτε εισαγόμενης,άλλων λαών)και να προχωρήσουμε στην αναγκαία-ελπιδοφόρα διαλεκτική ανασύνθεση, για μιαν Ελλάδα των ευγενέστερων ιδανικών και ονείρων μας... 


Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2011

Πρωτοβουλία Ανέργων Περιστερίου: Φωτογραφίες και βίντεο από το Δημοτικό Συμβούλιο Π...

Πρωτοβουλία Ανέργων Περιστερίου: Φωτογραφίες και βίντεο από το Δημοτικό Συμβούλιο Π...: Μερικές φωτογραφίες από την αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου Έναρξη διαδικασίας και εισήγηση από τον αντιδήμαρχο κ.Λύκο Ομιλία από μέλ...

Πρωτοβουλία Ανέργων Περιστερίου: Μ.Κ.Ο Made in Π.Α.Σ.Ο Κ.

Πρωτοβουλία Ανέργων Περιστερίου: Μ.Κ.Ο Made in Π.Α.Σ.Ο Κ.: Στην προηγούμενη ανάρτηση μας με τίτλο «Μ.Κ.Ο και κυβερνήτες δουλέμποροι της δυστυχίας των ανέργων» ,κάναμε τοποθέτηση για τον επαίσχυντο σχ...

Πρωτοβουλία Ανέργων Περιστερίου: ΟΙ «ΑΓΝΩΣΤΟΙ» ΠΛΟΥΣΙΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΓΝΩΣΤΟΙ ΕΞΑΘΛΙΩΜΕΝΟΙ...

Πρωτοβουλία Ανέργων Περιστερίου: ΟΙ «ΑΓΝΩΣΤΟΙ» ΠΛΟΥΣΙΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΓΝΩΣΤΟΙ ΕΞΑΘΛΙΩΜΕΝΟΙ...: Τα πλούτη τους = η φτώχεια μας Οι λιγοστές μέρες ανάπαυλας και αναψυχής - για όσους είχαν τη δυνατότητα - από το ...

Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 2011

Βαρυσήμαντη επιστολή ΕΛΛΗΝΩΝ Ακαδημαϊκών προς τον Κάρολο Παπούλια και τους Πολιτικούς Αρχηγούς, για Μνημόνιο και Εθνικά θέματα



Προς την Α. Ε. τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Κύριο Κάρολο Παπούλια
Κοινοποίηση προς:
- Τον Πρωθυπουργό της Ελλάδος και Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Κύριο Γεώργιο Παπανδρέου
- Τον Αρχηγό της Αξιωμ/ικής Αντιπολίτευσης και Πρόεδρο της ΝΔ, Κύριο Αντώνιο Σαμαρά
- Τη Γενική Γραμματέα του ΚΚΕ, Κυρία Αλέκα Παππαρήγα
- Τον Πρόεδρο του ΛΑΟΣ,  Κύριο Γεώργιο Καρατζαφέρη,
- Τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, Κύριο Αλέξη Τσίπρα,
- Τα Μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου
- Τα Μέλη της Βουλής των Ελλήνων
Εξοχότατε Κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας,
Με περισσή αγωνία για την τύχη της πατρίδας μας, αλλά και με αίσθημα εθνικής ευθύνης,  σας απευθύνουμε  την παρούσα επιστολή, με συγκεκριμένες προτάσεις  οι οποίες, με τον κατάλληλο χειρισμό και εφαρμογή θα οδηγήσουν στην έξοδο από την κρίση.
Η αδυναμία του Μνημονίου να επιτύχει τους στόχους του είναι πλέον δεδομένη. Συνέχιση  της ίδιας πολιτικής, με την οικονομική ύφεση και την …
περαιτέρω αύξηση του δημοσίου χρέους που προκαλεί,  θα οδηγήσει στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας (ίδε Αποκρατικοποιήσεις και Αξιοποίηση Δημόσιας Περιουσίας  στο προταθέν Μεσοπρόθεσμο Δημοσιονομικό Πλαίσιο), μεγαλύτερη εξαθλίωση του λαού λόγω περαιτέρω αύξησης του ποσοστού ανεργίας, ενώ οι Ελληνικές πόλεις θα καταστούν αβίωτες εξ αιτίας της αναπότρεπτης κοινωνικής έκρηξης.
Αν καταλήξουμε σε αναδιαπραγμάτευση/αναδιάρθρωση του χρέους μας υπό παρόμοιες συνθήκες, θα πρόκειται  για ελεγχόμενη πτώχευση υπό δυσμενέστατους όρους, υπαγορευμένους από άλλους. Για να προληφθούν αυτές οι δυσμενείς εξελίξεις, η Κυβέρνηση πρέπει χωρίς καθυστέρηση να πάρει την πρωτοβουλία και με αποφασιστικότητα να χαράξει ένα νέο δρόμο για την Ελλάδα.
Συγκεκριμένα, Κύριε Πρόεδρε, προτείνουμε:
· Να καταγγελθεί πάραυτα  το Μνημόνιο, προβάλλοντας νομικούς όρους και  ατέλειες κατά την υπογραφή του, την αντισυνταγματικότητα όρων του, και την απουσία αλληλεγγύης των πλουσίων/ανεπτυγμένων χωρών της ΕΕ προς την Ελλάδα.
· Επικαλούμενη το επαχθές-απεχθές  βάρος του χρέους για τον Ελληνικό λαό, η Κυβέρνηση να προχωρήσει σε προσδιορισμό των όρων της Ελλάδος γιά μία αναδιάρθρωσή του, η οποία απαραίτητα να περιλαμβάνει και ένα «κούρεμα» ύψους 30-40%,  επιδιώκοντας τη σύμφωνη γνώμη των εταίρων μας στην ΕΕ. Το  εναπομένον ποσό του χρέους πρέπει να εξυπηρετείται από τον κρατικό προϋπολογισμό, χωρίς τη δημιουργία νέων ελλειμμάτων.
· Να κηρυχθεί στάση εξωτερικών πληρωμών μέχρι να υπάρξει συμφωνία με τους δανειστές μας και την ΕΕ για τους ανωτέρω όρους της αναδιάρθρωσης.
· Η Κυβέρνηση να νομοθετήσει άμεσα την εσαεί λειτουργία του κράτους υπό καθεστώς μηδενικού ελλείμματος. Επί πλέον, εκφράζοντας τη γενικευμένη λαϊκή απαίτηση, να λάβει τα ακόλουθα μέτρα χρηστής και δίκαιης διακυβέρνησης: δίκαιη φορολόγηση εισοδημάτων και περιουσίας – συμπεριλαμβανομένων των καταθέσεων στο εξωτερικό, δήμευση της περιουσίας καταχραστών δημόσιας περιουσίας, δήμευση περιουσίας που δεν δικαιολογείται από δήλωση πόθεν έσχες του ιδιοκτήτη, και δραστική περιστολή των δαπανών, αρχίζοντας με περικοπή σε βαθμό τουλάχιστον 50% των δαπανών προς όφελος των εκλεγμένων αντιπροσώπων του λαού, βουλευτών, δημάρχων, αντιδημάρχων, κλπ.
· Η Κυβέρνηση να απαιτήσει άμεσα από την Γερμανική Κυβέρνηση την πληρωμή του κατοχικού δανείου και των πολεμικών επανορθώσεων που η Γερμανία οφείλει στην Ελλάδα από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η οποία πληρωμή θα κάλυπτε ένα πολύ υψηλό ποσοστό του Ελληνικού χρέους.
Κύριε Πρόεδρε, δεν παραβλέπουμε τον κίνδυνο η αναδιάρθρωση-επαναδιαπραγμάτευση,  με πρωτοβουλία της Ελλάδος, από κοινού με το «κούρεμα» και με την προσωρινή στάση πληρωμών, να μας θέσει εκτός της Ευρωζώνης.
Η πιθανότητα μιας τέτοιας εξέλιξης εκτιμάται πολύ μικρή, πρώτον διότι δεν πιστεύουμε ότι προβλέπεται αποβολή μέλους από την Ευρωζώνη, αλλά κυρίως γιατί κάτι τέτοιο θα σήμαινε σημαντικά προβλήματα για το ευρώ και τους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς της ΕΕ, ενώ θα αύξανε και το ρίσκο των δανειστών μας να απωλέσουν πολύ μεγαλύτερο ποσοστό των κεφαλαίων τους.
Ωστόσο, τίποτε δεν μπορεί να αποκλειστεί. Μια έξοδος, λοιπόν,  από την  Ευρωζώνη, αν και δεν έχει προηγούμενο,  μπορεί να μας επιβληθεί και να έχει  δυσάρεστες συνέπειες.  Υπάρχει σοβαρός  κίνδυνος να προκληθεί πανικός στις τράπεζες και προσωρινή απομόνωσή μας από τις αγορές.
Όμως, όλες οι αρνητικές συνέπειες μπορούν να ελεγχθούν σε ικανοποιητικό βαθμό και βαθμηδόν να εξουδετερωθούν, χάρη στις  δυνατότητες αντίδρασης  που εξασφαλίζει  ένα εθνικό νόμισμα ελεγχόμενο 100% από την Ελληνική Κυβέρνηση.
Τέλος, θα υπενθυμίσουμε την ανάγκη επαγρύπνησης στα εθνικά μας θέματα, των οποίων πολυάριθμες εξελίξεις μας  ανησυχούν στο έπακρον, καθώς  είναι αδύνατον να αντιμετωπισθούν μέσα στο καθεστώς  οικονομικής εξαθλίωσης που οδηγείται η χώρα από το Μνημόνιο.
Συνεπώς, κι αν ακόμη υπήρχαν κυρίαρχοι παράγοντες που θα μας επέβαλλαν παραμονή υπό το καθεστώς του Μνημονίου, αυτό θα έπρεπε να αποκλεισθεί με κάθε τρόπο και κάθε θυσία,  από τη στιγμή που  θέτει σε σοβαρό κίνδυνο την εθνική μας υπόσταση και κυριαρχία. Οι Έλληνες αυτή τη στιγμή αισθάνονται ταπεινωμένοι και ανίσχυροι.
Η έξοδος από την πολιτική των Μνημονίων θα ανυψώσει το ηθικό του λαού, απαραίτητη προϋπόθεση γιά την επαναφορά της χώρας σε τροχιά ανάπτυξης και για την περιφρούρηση των εθνικών μας συμφερόντων.
Εξοχότατε Κύριε Πρόεδρε, μαζί με την αποδοχή και άμεση εφαρμογή των ανωτέρω προτάσεων, κορυφαίο ζητούμενο γιά τη σωτηρία της χώρας είναι η ένωση των πολιτικών δυνάμεων, οι οποίες παρά τις πανθομολογούμενες ευθύνες τους συνεχίζουν να τραβούν το σχοινί της αδιαλλαξίας και να δρούν σύμφωνα με τα ιδιαίτερα  πολιτικά τους συμφέροντα.
Με το προσωπικό σας κύρος και την ηθική δύναμη της θέσης σας, προχωρήσετε άμεσα στις απαιτούμενες ενέργειες γιά την επιτυχία αυτών των στόχων, ώστε η Ελλάδα να ξαναγίνει κυρίαρχος του οίκου της και ο λαός μας να αποκτήσει πάλι αυτοπεποίθηση  για το μέλλον του.
Οι Υπογράφοντες ειναι ακαδημαϊκοί και επιστήμονες, η πλειοψηφία των οποίων είναι μέλη του Hellenic Electronic Center/Professors’ and Ph.D.s’ forum.
1.
 ΑΑθανασάκης Απόστολος, PhD, Professor of Classics, Argyropoulos Chair in Hellenic Studies, University of California, Santa Barbara, USA.
2. Αναγνωστόπουλος Σταύρος Α., PhD, Καθηγητής Πολιτικών Μηχανικών, Διευθυντής Τομέα Κατασκευών, Πανεπιστήμιο Πατρών, ΕΛΛΑΣ.
3. Αναστασοπούλου Ιωάννα, PhD, Καθηγήτρια, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, ΕΛΛΑΣ.
4. Ανδρεάτος Αντώνιος, PhD, Καθηγητής, Τομέας Πληροφορικής και Υπολογιστών, Σχολή Ικάρων, ΕΛΛΑΣ.
5. Antikas Theodore, G., PhD, Visiting Prof., Department of History, State University of Washington, Skagit Valley College, Science Dept., ΕΛΛΑΣ.
6. Αποστολόπουλος Χάρης, PhD, Πανεπιστήμιο Πατρών, ΕΛΛΑΣ.
7. Αρβανίτης Κώστας, Dr., PhD, Επ. Καθηγητής, Dep of Natural Resources Management and Agricultural Engineering, Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, ΕΛΛΑΣ.
8. Αρβανιτογιάννης Ιωάννης Σ., Dr, PhD, Associate Professor, School of Agricultural Sciences, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, ΕΛΛΑΣ.
9. Αρωνιάδου-Anderjaska Βασιλική, PhD, Διδάκτωρ Νευροεπιστημών, Dept. of Anatomy, Physiology, and Genetics, and Dept. of Psychiatry, USUHS, Bethesda, MD 20814, USA.
10. Ασημακόπουλος Βύρων, PhD, Επ. Καθηγητής, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, ΕΛΛΑΣ.
11. Βαρδουλάκης Αντώνης Ι.Γ., PhD, Καθηγητής, Τμήμα Μαθηματικών, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, ΕΛΛΑΣ.
12. Βελγάκης Μιχαήλ, PhD, Καθηγητής, Engineering Science Department, Πανεπιστήμιο Πατρών, ΕΛΛΑΣ.
13. Βερναδάκης Νικόλαος, PhD, Λέκτορας, Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής & Αθλητισμού, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, ΕΛΛΑΣ.
14. Burriel Angeliki R., PhD, Assistant Prof of Vet Microbiology, Department of Microbiology and Parasitology, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, ΕΛΛΑΣ.
15. Γερογιαννάκη–Χριστοπούλου Mαρία, PhD, Τμήμα Επιστήμης και Τεχνολογίας Τροφίμων, Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, ΕΛΛΑΣ.
16. Δημητρακόπουλος Γεώργιος, PhD, Λέκτορας, Department of Informatics and Telematics, Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ΕΛΛΑΣ.
17. Δασκαλοπούλου Στέλλα, MD, MSc, DIC, PhD, Assistant Professor in Medicine, Department of Medicine, McGill University, Montreal General Hospital, CANADA.
18. Eleftheriades George Savva, PhD, OAM, GCSCG, CETr, JP.  – ExarchOSETrAu, New South Wales, AUSTRALIA.
19. Ευαγγελίου Χρήστος K., PhD, Καθηγητής Ελληνικής Φιλοσοφίας, Επίτιμος Πρόεδρος της ΔΕΕΦ, ΕΛΛΑΣ.
20. Ζαφειροπούλου Μαρία, BScPhD, Καθηγήτρια Ψυχολογίας, Παιδαγωγικό Τμήμα Προσχολικής Εκπαίδευσης, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, ΕΛΛΑΣ.
21. Hatgil Paul Peter, PhD, Professor Emeritus, University of Texas, 2203 Onion Creek Pkwy#7, Austin, TX78747, USA.
22. Θραμπουλίδης Κλεάνθης, PhD, Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Πατρών, ΕΛΛΑΣ.
23. Ioannidis Paul, PhD, Director, Analytical Services / International Programs, RJ Lee Group, Inc., USA.
24. Καζαντζή Βάνια, PhD, Οικονομολόγος, Λόφου 16, 14671 Πολιτεία, Αθήνα, ΕΛΛΑΣ.
25. Κακούλη-Duarte Θωμαΐς, MSc, PhD, Καθηγήτρια Μοριακής Γενετικής, Department of Science and Health, Carlow Institute of Technology, και π. Πρόεδρος Ελληνικής Κοινότητας Ιρλανδίας, IRELAND.
26. Καλαματιανός Δημήτριος, PhD, Καθηγητής, Dept of Electronic Engineering, National University of Ireland Maynooth, IRELAND.
27. Καλογερόπουλος Νικόλαος, Δρ., International Official (retired), BSc (Εcon) ASOEE (Athens), London School of Economics, BSc (Philosophy), PhD, Geneva Univ., President The European League of Geneva (Think Tank), Geneva, SWITZERLAND.
28. Καραγιάννη Δέσποινα, Δρ., PhD, Επ. Καθηγήτρια Marketing, Πανεπιστήμιο Πατρών, ΕΛΛΑΣ.
29. Καραγιάννης Αναστάσιος, PhD, Καθηγητής, Department of Applied Human Sciences, Concordia University, Montreal, CANADA.
30. Καραφωτιάς Παναγιώτης, PhD, Καθηγητής και Πρόεδρος του Τομέα Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Ινδιανάπολης στην Αθήνα, π. Διευθύνων Σύμβουλος του Γραφείου του ΟΗΕ για Ελλάδα, Κύπρο και Ισραήλ, ΕΛΛΑΣ.
31. Κατσέτος Χρήστος Δ., MD, PhD, FRCPath, Καθηγητής Παθολογικής Ανατομικής, Drexel University College of Medicine and St. Christopher’s Hospital for Children, Philadelphia, Pennsylvania, USA.
32. Κατσιαδάκη Ιωάννα, PhD, MRCVS, MRSM, OVS, Science Leader Aquatic Health and Hygiene, Cefas Weymouth Laboratory, UK.
33. Κατσιφαράκης Κωνσταντίνος, PhD, Καθηγητής, Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, ΕΛΛΑΣ.
34. Κατσίφης Σπύρος, PhD, FACFE, Καθηγητής και Διευθυντής Τμήματος, Department of Biology, University of Bridgeport, CT, USA.
35. Κελεσίδης Βασίλειος Χ., PhD, Αν. Καθ. Τμ. Μηχανικών Ορυκτών Πόρων, Πολυτεχνείο Κρήτης, ΕΛΛΑΣ.
36. Κοκολάκης Γ., MSc, DIC, PhD, Καθηγητής Σχολής ΕΜΦΕ, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, ΕΛΛΑΣ.
37. Κοσματόπουλος Η., Αναπλ. Καθηγητής, Τμήμα ΗΜΜΥ, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, ΕΛΛΑΣ.
38. Kostas Demosthenes, Dr, PhD, MSc MBA, Greenwich CT, USA.
39. Κουρούμαλης Ηλίας, PhD, Καθηγητής Γαστρεντερολογίας Ιατρικού Τμήματος, Πανεπιστήμιο Κρήτης, Διευθυντής Γαστρεντερολογικής Κλινικής ΠΑΓΝΗ, ΕΛΛΑΣ.
40. Κουρτίδης Κωνσταντίνος, PhD, Αναπλ. Καθ. Τμήμα Μηχανικών Περιβάλλοντος, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, ΕΛΛΑΣ.
41. Κουτίτας Χριστόφορος, PhD, Καθηγητής, Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, ΕΛΛΑΣ.
42. Κυριακού Γεώργιος A., PhD, Καθηγητής, Department of Electrical and Computer Engineering, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, ΕΛΛΑΣ.
43. Lazaridis Anastas, Sc.D. Professor Emeritus, Widener University, Chester, PA, USA.
44. Liritzis Ioannis PhD (Edin.), Professor of Archaeometry, Dept. of Mediterranean Studies, Πανεπιστήμιο Αιγαίου, ΕΛΛΑΣ.
45. Μανώλης Σωτήρης Κ., Δρ., PhD, τ. Αναπληρωτής Καθηγητής, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, ΕΛΛΑΣ.
46. Μέρμηγκας Λευτέρης, PhD, Καθηγητής, The State University of New York at Buffalo, USA.
47. Metallinos-Katsaras Elizabeth, PhD RD, Associate Professor, Department of Nutrition, Simmons College, Boston, USA.
48. Μητρονίκας Επαμεινώνδας, PhD, Λέκτορας, Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών & Τεχνολογίας Υπολογιστών, Πανεπιστήμιο Πατρών, ΕΛΛΑΣ.
49. Μοσχοβάκης Αντώνης, MD, PhD, Καθηγητής Τμήματος Ιατρικής, Πανεπιστήμιο Κρήτης, ΕΛΛΑΣ.
50. Μπατρακούλης Θεόδωρος, PhD, Δικηγόρος, Αγαθίου 10-12, 11472, Αθήνα, ΕΛΛΑΣ.
51. Belbas Stavros A., PhD, Professor, Mathematics Dept., Tiscaloosa, AL. 35487-0350. USA.
52. Μπέσκος Δημήτριος, PhD, Καθηγητης, Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών, Πανεπιστήμιο Πατρών, ΕΛΛΑΣ.
53. Blytas George C., PhD, Physical Chemistry/ Chemical Engineering, Corporate R and D, Royal Dutch Shell (retired) and President, GCB Separations Consulting, (retired),   Houston, TX, 77079-6622, USA.
54. Μπότσας Ελευθέριος, PhD, Professor Emeritus, Economics Department, Oakland University, Rochester, Michigan, USA.
55. Μπουγάς Ιωάννης , PhD, Statistics Lecturer, Dept. of Math & Statistics, Concordia Univ. Montreal, QC, Dir. of Statistical Consulting, Bell Canada (Ret.), CANADA.
56. Νεγρεπόντη-Δελιβάνη Μαρία, PhD, πρ. Πρύτανης και Καθηγήτρια, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, ΕΛΛΑΣ.
57. Ντόκος Σωκράτης, PhD, Graduate School of Biomedical Engineering University of New South Wales, AUSTRALIA.
58. Πανοσκάλτσης Βασίλειος, MS, MA, PhD, Αναπλ. Καθηγητής, Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, ΕΛΛΑΣ.
59. Πανταζοπούλου Σ. Ι., PhD, Καθηγήτρια, Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, ΕΛΛΑΣ.
60. Παπακωνσταντίνου Βασίλειος, PhD, Ἐπ. Καθηγητής Μαθηματικῶν, Πανεπιστημίου Πατρῶν, ΕΛΛΑΣ.
61. Παπαμαρινόπουλος Σταύρος, Π., PhD, Καθηγητής, Τμήμα Γεωλογίας, Πανεπιστήμιο Πατρών, ΕΛΛΑΣ.
62. Παρίσης Ιωάννης, PhD, Διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, Υποστράτηγος ε.α., Αθήνα, ΕΛΛΑΣ.
63. Πολυχρονιάδης Ε. Κ., PhD, Καθηγητής, Τμήμα Φυσικής, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, ΕΛΛΑΣ.
64. Ρήγα Αικατερίνη, PhD, Director, Nematology Laboratory, Senior Research Scientist, 821 S. Chestnut, PO Box 3453, Pasco, WA 99301, USA.
65. Ρήγας Αλέξανδρος, PhD, Αν.Καθηγητής, Διευθυντής Τομέα Τηλεπικοινωνιών και Διαστημικής, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, ΕΛΛΑΣ.
66. Ρούσσος Πέτρος, PhD, Επ. Καθηγητής, Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, ΕΛΛΑΣ.
67. Σαμοθράκης Περίανδρος, PhD, PE, Senior Hydraulic Engineer, Frederick, Maryland, USA.
68. Σανδαλτζόπουλος Ραφαήλ, PhD, MBA, Αν. Καθηγητής, Τμήμα Μοριακής Βιολογίας και Γενετικής, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, ΕΛΛΑΣ.
69. Στυλιανός Σκιάς, PhD, Επικ. Καθηγητής, Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, ΕΛΛΑΣ.
70. Σταμπολιάδης Ηλίας, PhD, Καθηγητής, Πολυτεχνείο Κρήτης, ΕΛΛΑΣ.
71. Τζωρτζακάκης E., Δρ., PhD, Ερευνητής Β’, Εργαστήριο Νηματωδολογίας, Ινστιτούτο Προστασίας Φυτών, ΕΘ.Ι.ΑΓ.Ε., Ηράκλειο Κρήτης, ΕΛΛΑΣ.
72. Τσαουσίδης Βασίλης, PhD, Καθηγητής, Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, ΕΛΛΑΣ.
73. Τσουτσουλοπούλου Αναστασία Μαρία, Δρ., PhD, English Language and Literature, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, ΕΛΛΑΣ.
74. Χαμζάς Χριστόδουλος, PhD, Καθηγητής, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, ΕΛΛΑΣ.
75. Χατζόπουλος Ιωάννης N., PhD, Καθηγητής, Τμήμα Περιβάλλοντος, Πανεπιστήμιο Αιγαίου, ΕΛΛΑΣ.
76. Ψαράς, Γεώργιος Κ., PhD, Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Πατρών, ΕΛΛΑΣ.
77. Ψυχουντάκη Μαρία, PhD, Επικ. Καθηγήτρια Ψυχολογίας – Αθλητικής Ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο Αθηνών, ΕΛΛΑΣ.

ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ-GR: Γεννήθηκε η "Κίνηση 136" για να εξαγοράσουν οι ίδι...

ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ-GR: Γεννήθηκε η "Κίνηση 136" για να εξαγοράσουν οι ίδι...: Με
την καταβολή 136 ευρώ η κάθε οικογένεια της Θεσσαλονίκης μπορεί να
συμμετέχει στην εξαγορά της ΕΥΑΘ και η διαχείριση του νερο...

Γάλλος δημοσιογράφος: «Ποιοι αντάρτες; Αυτοί ήταν εξαφανισμένοι. Το ΝΑΤΟ κατέλαβε την Τρίπολη»!


Από το defencenet

Καταπέλτης ήταν σε ραδιοφωνική συνέντευξή του ο Γάλλος δημοσιογράφος Thierry Meyssan ο οποίος βρισκόταν στην Τρίπολη της Λιβύης την νύχτα που καταλήφθηκε από τις δυνάμεις όχι των «ανταρτών» αλλά του ΝΑΤΟ. Ο Γάλλος δημοσιογράφος εξηγεί ότι το όνομα της επιχείρησης κατάληψης της Τρίπολης ήταν «Σειρήνα» και αυτό από τα μεγάφωνα που χρησιμοποιούνται στα Τζαμιά.
Έτσι την πρώτη ημέρα, εξηγεί ο Meyssan από τα μεγάφωνα ορισμένων τζαμιών τα οποία ήταν υπό τον έλεγχο φανατικών μουσουλμάνων άρχισαν να μεταδίδονται κωδικοποιημένα μηνύματα προς ομάδες είτε των αντικαθεστωτικών είτε άλλων –χωρίς να διευκρινίζει ποιο μπορεί να ήταν αυτοί- και αμέσως άρχισαν να διατρέχουν όλη την Τρίπολη χωρίς όμως κάποιο φαινομενικό αντικειμενικό σκοπό αλλά μόνο πυροβολώντας στον αέρα.
Ο πραγματικός τους στόχος όμως ήταν να προκαλέσουν γενική σύγχυση ότι τάχα η Τρίπολη είχε καταληφθεί από τους αντικαθεστωτικούς μεταβατιστές αλλά δεν πραγματοποίησαν καμία κατάληψη κτιρίου ή κάποιων κυβερνητικών θέσεων. Ταυτόχρονα αεροσκάφη του ΝΑΤΟ βομβάρδισαν όλες τις κύριες οδικές αρτηρίες και συγκεντρώσεις κυβερνητικών δυνάμεων.
Το πρώτο βράδυ υπήρξαν 350 νεκροί συνολικά και χιλιάδες τραυματίες. Την επόμενη ημέρα οι αρχές αποκατέστησαν πλήρως τον έλεγχο της πόλης παρά τους ισχυρισμούς των μεταβατιστών – ισχυρισμοί οι οποίοι αναπαράχθηκαν διεθνώς από όλα τα κατευθυνόμενα ΜΜΕ όπως και στην Ελλάδα- ότι υπήρχε ανταρσία στους κόλπους των κυβερνητικών στρατευμάτων και ότι ο έλεγχος του αεροδρομίου είχε χαθεί. Την επόμενη ημέρα το ΝΑΤΟ εντατικοποίησε τους βομβαρδισμούς του –φυσικά πάντα για να «προστατέψει» τον άμαχο πληθυσμό ο οποίος σκοτωνόταν από τα λιβυκά στρατεύματα! – χτυπώντας στόχους που είχε ήδη καταστρέψει τους προηγούμενους έξι μήνες, ενώ ταυτόχρονα επιθετικά ελικόπτερα πετούσαν πάνω από την Τρίπολη πυροβολώντας πρακτικά οτιδήποτε κινείτο.
Η επόμενη φάση ήταν να εισέλθουν στην πόλη στρατεύματα του Κατάρ (!) και όχι φυσικά οι ένοπλοι πληρωμένοι αντικαθεστωτικοί. Τα στρατεύματα του Κατάρ όπως αναφέρει ο Γάλλος δημοσιογράφος υπέστησαν μεγάλες απώλειες από τα στρατεύματα της Λιβύης αλλά τελικά το ΝΑΤΟ πήρε τον έλεγχο της πόλης.
Ήταν μόνο τότε που αυτοί που είναι γνωστοί ως αντάρτες εισήλθαν στην πόλη όχι για να δώσουν μάχη αλλά απλά για να καταλάβουν θέσεις που οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ είχαν καταλάβει πρώτα. Ο ίδιος είπε ακόμη ότι δυνάμεις από τις ΗΠΑ, τη Βρετανία, την Ιταλία και τη Γαλλία ήταν επίσης μέσα στη Λιβύη όλο αυτό το διάστημα. Σε άλλο σημείο της συνέντευξής του ο Meyssan δήλωσε πως το ΝΑΤΟ στόχευε ηγετικά στελέχη της λιβυκής κυβέρνησης μέσω της δολοφονίας των οικογενειών τους κτυπώντας τα σπίτια τους, ενώ ο μεγαλύτερος αριθμός νεκρών αμάχων - αν όχι όλος-  προήλθε από τους ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς,

Τετάρτη 31 Αυγούστου 2011








--- Στις Τρίτ., 02/08/11, ο/η xenia petrou <xenia_petrou@hotmail.com> έγραψε:

Παρακαλώ  διαβάσετε Προσεκτικά το κείμενο της κ. Κατερίνας Μουντή του Υπουργείου  Αγροτικής Ανάπτυξης Τροφίμων! 
Στείλετε το τουλάχιστον σε τρείς φίλους σας και  παρακαλέσετε τους να το στείλουν και αυτοί σε άλλους τρείς ο καθένας . Αν  αυτό το επαναλάβουν οι φίλοι σας και οι φίλοι τους και αυτό γίνει μόνο για  μια δεκαριά επαναλήψεις ,τότε όλη η Ελλάδα θα μάθει τις βρομιές τους και  οι κύριοι αυτών των εταιριών θα καταλάβουν ότι ούτε κουμπάροι ούτε  κυβερνήσεις ούτε τα ΜΜΕ θα μπορούν να σκεπάζουν τις βρωμιές τους . Ας  ξεβρομίσουμε εμείς τον τόπο μας . Έχουμε πλέον στα χέρια μας τη δύναμη της  άμεσης επικοινωνίας πολύ ποιο δυνατή από την ψήφο.
 
ΜΗΝ ΑΓΓΙΖΕΤΕ ΤΟ ΓΑΛΑ ΤΗΣ ΦΑΓΕ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΕΛΤΑ!
ΚΟΨΤΕ ΤΟ ΓΑΛΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ  ΑΥΤΕΣ ΚΟΨΤΕ ΤΟΥΣ ΤΗΝ ΦΟΡΑ!
Κατερίνα Μουντή Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης  Τροφίμων Διοικητικός Τομέας Κοινοτικών Πόρων Υποδομών Διεύθυνση  Πληροφορικής Τμήμα ΙΙΙ
Τηλ.: 210  2125332, 210 2125332 210 2125332,210 2125332 FAX: 210 2019611
 ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΕ  !! ΔΙΑΛΑΛΗΣΤΕ ΤΟ ΣΕ ΟΠΟΙΟΝ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΜΕ ΟΠΟΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΣΑΣ ΔΙΝΕΤΑΙ. Α Ρ Κ  Ε Τ Α  Α Ν Ε Χ Τ Η Κ Α Μ Ε !!!!! ΑΦΟΥ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΜΕΣΑ  ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ. ΜΠΟΡΟΥΜΕ !!!!!  ΣΑΜΠΟΤΑΡΕΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΖΕΥΤΟΥΝ (ΑΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΤΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ  ΤΟΥΣ) ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΜΕ, ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΜΟΛΥΣΜΕΝΟ ΓΑΛΑ ΣΕ ΔΕΛΤΑ ΚΑΙ  ΦΑΓΕ! 
Η επικίνδυνη καρκινογόνος  ουσία αφλατοξίνη βρέθηκε σε ελέγχους κρατικών εργαστηρίων, ενώ είχε  περάσει απαρατήρητη από τους ελέγχους των εταιρειών .
Nέα αποκαλυπτικά στοιχεία από την απόρρητη  εισήγηση της Επιτροπής Ανταγωνισμού.
H συνωμοσία σιωπής για την προστασία του καρτέλ.  «Φρέσκο» γάλα, μολυσμένο με την επικίνδυνη καρκινογόνα ουσία αφλατοξίνη Μ1  έχει ανιχνευθεί σε δύο κορυφαίες εταιρείες από τα κρατικά εργαστήρια  ελέγχου, ενώ οι ίδιες οι βιομηχανίες στους δικούς τους ελέγχους το είχαν  βγάλει...καθαρό! Το συγκλονιστικό αυτό στοιχ είο, που αποκαλύπτεται σήμερα  από το «Π», έχει περιέλθει σε γνώση και της Επιτροπής Ανταγωνισμού, κατά  την έρευνά της για το καρτέλ των γαλακτο-βιομηχανιών, αλλά η υπόθεση έχει  καλυφθεί από πέπλο σιωπής από όλες τις αρμόδιες αρχές, ακόμη και από τις  δικαστικές.
Τα στοιχεία από την  απόρρητη εισήγηση της Γενικής Διεύθυνσης Ανταγωνισμού δείχνουν ότι σε  παλαιότερους ελέγχους το Γάλα που θα επεξεργάζονταν δύο κορυφαίες  βιομηχανίες για την παραγωγή του τελικού προϊόντος ήταν άκρως επικίνδυνο  για τη δημόσια υγεία:
Στη σελίδα  154 της εισήγησης, αναφέρονται στοιχεία που προκαλούν έντονες αμφιβολίες  για την αξιοπιστία του συστήματος αυτοελέγχου που είναι υποχρεωμένες να  εφαρμόζουν οι εταιρείες. Ειδικότερα, αναφέρεται ότι ένα στα τρία (6 στα  18) δείγματα της ΔΕΛΤΑ και της ΦΑΓΕ που είχαν ελεγχθεί από τα κρατικά  εργαστήρια του Ελληνικού Οργανισμού Γάλακτος είχαν βρεθεί θετικά στην  επικίνδυνη ουσία αφλατοξίνη Μ1. Σημειώνεται ότι το 2006, μετά την έρευνα  για το καρτέλ, η ΦΑΓΕ αποσύρθηκε από την αγορά του φρέσκου γάλακτος. Τα  ίδια δείγματα είχαν εξετασθεί από τις εταιρείες, στα δικά τους εργαστήρια  αυτοελέγχου, αλλά όλα είχαν περάσει το τεστ, χωρίς να διαπιστωθεί η  επιμόλυνση από την επικίνδυνη ουσία! Σχολιάζοντας αυτό το εύρημα, σε  υπόμνημά της προς την Επιτροπή Ανταγωνισμού, η ΜΕΒΓΑΛ υπογραμμίζει μεταξύ  άλλων ότι «η αφλατοξίνη Μ1 είναι μία άκρως επικίνδυνη καρκινογόνος ουσία,  η οποία τα τελευταία έτη ελέγχεται, ή εν πάση περιπτώσει θα έπρεπε να  ελέγχεται, από όλες τις γαλακτοβιομηχανίες». Η κατάθεση του κορυφαίου  στελέχους της Vivartia (ΔΕΛΤΑ) σχετικά με τον έλεγχο της αφλατοξίνης δεν  εμπνέει ιδιαίτερη αισιοδοξία για την αποτελεσματικό-τητά του. «Υπάρχει μία  ουσία που περνάει στο γάλα όταν οι ζωοτροφές δεν είναι σωστές, όταν έχουν  μεγάλη υγρασία, η οποία λέγεται αφλατοξίνη», αναφέρει ο κ. Γιαννακάκος.  «Δεν κάνω αφλατοξίνες τον Αύγουστο.. Θα κάνω μία φορά τον μήνα όταν η  περίοδος είναι συγκεκριμένη, π.χ. Σεπτέμβριος -Οκτώβριος», προσθέτει,  εννοώντας ότι την περίοδο αυτή είναι μεγαλύτεροι οι κίνδυνοι, λόγω της  αυξημένης υγρασίας. Όπως είχε αποκαλύψει το «ΠΟΝΤΊΚΙ» την περασμένη  εβδομάδα, στελέχη των γαλακτοβιομηχανιών έχουν ομολογήσει ότι διέθεταν  στην αγορά ως το 2004 μεγάλες ποσότητες ακατάλληλου γάλακτος, «παράνομου»  με βάση τις ευρωπαϊκές προδιαγραφές ποιότητας. Μάλιστα, ο κ. Γιαννακάκος  είχε παραδεχθεί στα μέσα του 2007, όταν έδωσε την κατάθεσή του, ότι το  σοβαρό πρόβλημα ποιότητας του ελληνικού φρέσκου γάλακτος ήταν και τότε  υπαρκτό! Μέχρι το 2004, «οι βιομηχανίες έπαιρναν ό,τι είχε έστω και λίγο  άσπρο χρώμα», έλεγε χαρακτηριστικά ο κ Γιαννακάκος, ενώ η ΜΕΒΓΑΛ σε  υπόμνημά της ομολογούσε ότι είναι «εσφαλμένη εντύπωση ότι το ''εκτός  προδιαγραφών'' νωπόν γάλα, δηλαδή το''παράνομο'' γάλα -πρώτη ύλη, δεν  περνάει στο τελικό προϊόν και ως εκ τούτου δεν ενέχει κινδύνους για την  υγεία των καταναλωτών (λ.χ.δηλητηριάσεις κ..ά.)».
Η αναφορά στην αφλατοξίνη, που περιλαμβάνεται στην  εισήγηση της Επιτροπής Ανταγωνισμού, δημιουργεί πολλά και σοβαρά  ερωτήματα: Τι έγινε όταν διαπιστώθηκε ότι σε τόσο μεγάλο ποσοστό δειγμάτων  τα εργαστήρια των εταιρειών είχαν αποτύχει να εντοπίσουν την αφλατοξίνη;  Τι έγινε όταν εντοπίσθηκε η ουσία; Καταστράφηκε το γάλα πριν φθάσει  στηνκατανάλωση; Σε ποιον βαθμό εντοπίζονται και καταστρέφονται έγκαιρα οι  ποσότητες με αφλατοξίνη; Ποια είναι τα αποτελέσματα των μεταγενέστερων  ελέγχων για την αφλατοξίνη; Δεδομένου ότι η αφλατοξίνη δημιουργείται από  κακή ποιότητα ζωοτροφών, στις οποίες αναπτύσσονται μύκητες, τι έχουν  δείξει οι έλεγχοι στις ζωοτροφές; Μήπως η εμφάνιση αφλατοξίνης στο  ελληνικό γάλα συνδέεται με φαινόμενα παράνομης πρόσμειξης με εισαγόμενο  γάλα, το οποίο προέρχεται από γειτονικές χώρες (Βουλγαρία,Σκόπια),  δεδομένου ότι οι έλεγχοι των ζωοτροφών στη χώρα μας θεωρούνται σε γενικές  γραμμές επαρκείς, ενώ και τα επίπεδα υγρασίας είναι αρκετά χαμηλά;
  
Πώς έχει κινηθεί η Δικαιοσύνη για την  τιμωρία των υπευθύνων για τη μόλυνση του γάλακτος;
Έχει στα χέρια του ο προϊστάμενος της Ει  σαγγελίας Πρωτοδικών όλα τα στοιχεία ή έχει κοινοποιηθεί από την Επιτροπή  μόνο το πόρισμα για το γάλα, που δεν τα περιλαμβάνει; Γιατί ως τώρα δεν  έχουν κινηθεί οι δικαστές που έχουν στα χέρια τους την «υπόθεση των  κουμπάρων», στη δικογραφία της οποίας περιλαμβάνονται τα επίμαχα  στοιχεία;
Σκάνδαλο στην  Κύπρο
 την ώρα που στην Ελλάδα  ουδείς διανοείται να συζητήσει για μολυσμένο γάλα για να μην θιγούν οι  εταιρείες (ακόμη και το αποκαλυπτικό δημοσίευμα του «Π» «θάφτηκε» από τον  Τύπο και τα ΜΜΕ, λέξη δεν γράφτηκε, λέξη δεν έβγαλε κανένα κανάλι ), στην  Κύπρο ξεσηκώθηκε θύελλα αντιδράσεων πριν από μερικές εβδομάδες, όταν  διαπιστώθηκε εκτεταμένη μόλυνση φρέσκου γάλακτος από αφλατοξίνη. Μεγάλες  ποσότητες γάλακτος, αλλά και παγωτού, καταστράφηκαν πριν φθάσουν στους  καταναλωτές, αλλά παρά την αντίδρασή τους αυτή, που στην Ελλάδα θα ήταν  αδιανόητη, οι αρχές επικρίθηκαν για καθυστερημένες, σπασμωδικές  αντιδράσεις και έλλειψη συντονισμού, ενώ χρειάσθηκε να παρέμβει και ο  ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας για να αντιμετωπιστεί η κρίση.  Σημειώνεται ότι οι αφλατοξίνες είναι οι πιο ευρέως γνωστές και οι πιο  εντατικά ερευνημένες μυκοτοξίνες στον κόσμο. Έχουν συνδεθεί με διάφορες  ασθένειες όπως η αφλατοξίνωση στα εκτρεφόμενα ζώα, τα κατοικίδια ζώα και  τους ανθρώπους, ενώ έχουν αποδεδειγμένη ισχυρή καρκινογόνο επίδραση σε  ευαίσθητα πειραματόζωα και οξύτατα τοξικολογικά αποτελέσματα στους  ανθρώπους.Ενοχοποιούνται για καρκίνο στο συκώτι,οξεία ηπατίτιδα, αλλά και  για γενετικές μεταλλάξεις. Μάλιστα, η αφλατοξίνη Μ1 δεν καταστρέφεται ούτε  με τη θερμική επεξεργασία του φρέσκου γάλακτος. 

TA ΚΕΡΔΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΜΜΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΤΗΣ  ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΑΛΑΚΤΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΔΙΣ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΜΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ ΝΑ  ΕΝΗΜΕΡΩΘΕΙΤΕ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑ ΚΑΝΑΛΙ Ή ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ
__________ Information from ESET NOD32 Antivirus, version of virus signature database 6308 (20110719) __________ The message was checked by ESET NOD32 Antivirus.http://www.eset.com

Η φιμωμένη είδηση του μήνα, που δεν προβλήθηκε από την ελληνική τηλεόραση!!!



Η δικαστής Γρεβενών κα Μαρία Μαργαρίτη, εκδιώχθηκε κακήν κακώς
από το δικαστικό σώμα, όταν έβγαλε στην φόρα παρτίδα κονδυλίωνπου προορίζονταν ως οικονομική ενίσχυση σε σεισμοπαθείς, τα οποία κατασπαράχθηκαν από κρατικούς και παρακρατικούς φορείς.
Παράλληλα, ξεμπρόστιασε ολόκληρο το δικαστικό σώμα, αποκαλύπτοντας
τον ΟΙΚΟ ΑΝΟΧΗΣ ΠΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΤΟΝ
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ. Εκατοντάδες ανήλικοι έχουν κακοποιηθεί σεξουαλικά (και πολλές φορές έναντι αμοιβής που απολαμβάνουν δικαστικοί και άλλοι μεσάζοντες) σε μυστικό χώρο, ειδικά διαμορφωμένο εντός τωνδικαστηρίων!
Η κα Μαρία Μαργαρίτη, προέβη σε απεργία πείνας έξω από το Μέγαρο
Μαξίμου, ζητώντας την πλήρη αποκατάστασή της και την ανάδειξη των
παραπάνω θεμάτων.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το συγκεκριμένο θέμα μέχρι αυτή την στιγμή ΔΕΝ
ΠΡΟΒΛΗΘΗΚΕ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑ ΣΧΕΔΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ
ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟ ΜΕΣΟ, παρά μόνο από το BBC, ενώ στο
YouTube η μαζική διανομή του βίντεο δεν επιτρέπεται (αναγράφεται η
ένδειξη 'Embedding disabled by request').

Δυστυχώς η τηλεόραση μόνο ρόλο υπνωτισμού παρέχει στην κοινωνία μας.

Αν μπορούμε να αντιδράσουμε κάπως με τα εφόδια που διαθέτουμε, είναι να
ενημερώσουμε όσους περισσότερους μπορούμε μέσω του Internet. Τέτοια
mail πρέπει να γίνονται forward.

Παρακαλώ στείλτε το σε όσους μπορείτε. Αυτή η είδηση ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ
ΘΑΦΤΕΙ επειδή το θέλουν τα συμφέροντα τους.

Κοσμάς Ν. Ζαχαράτος
Αναρτήθηκε από τη συνοδοιπορία στις 7/11/2011 11:45:00 μμ


Πέμπτη 25 Αυγούστου 2011


ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ;...ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΗ ΝΕΟΤΑΞΙΤΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΩΝ "ΒΕΛΟΥΔΙΝΩΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΝ"...

από τον Κώστας Ντουντουλάκης, Πέμπτη, 25 Αυγούστου 2011 στις 9:21 μ.μ.
Οι αλλαγές σας έχουν αποθηκευτεί.
Πόσο παιδαριώδης (όταν δεν είναι εκ του πονηρού) η άποψη ότι το κομματικό πολιτικό σύστημα είναι η μήτρα όλων των κακών! Το εργαλείο ...υπεύθυνο για την τέτοια ή άλλη χρήση του! Το επιφαινόμενο (ή έστω, το φαινόμενο) για το αίτιο! Η θεοποίηση του οικονομικού κέρδους,ο καπιταλισμός για να μιλάμε χωρίς ύποπτες περιστροφές,στο απυρόβλητο! Ή είναι δευτερεύουσα "λεπτομέρεια"...Τα κόμματά του είναι εξίσου υπεύθυνα με τα κόμματα που (κουτσά στραβά κι ανάποδα έστω) προσπαθούν να τον αντιπαλέψουν! Αλήθεια, αν λείψουν τα κόμματα, θα πάψει να υπάρχει απάνθρωπος,καταστροφικός της φύσης και των ανθρώπων,καπιταλισμός;Περίεργο! Δεν έγινε έτσι μετά την 21η Απριλίου 1967 στη Ελλάδα! Ούτε με τον Χίτλερ, τον Φράνκο, τον Σαλαζάρ, το Μουσολίνι,τον Πινοσέτ,τον Φαχντ κλπ σε Γερμανία,Ισπανία,Πορτογαλία,Ιταλία,Χιλή,Σαουδ. Αραβία!!! Πάντως τους καπιταλιστές μια χαρά τους βόλευαν αυτά τα ...ακομμάτιστα καθεστώτα... Προσοχή φίλοι στην έρπουσα,πρώην φασιστική, νυν νεοταξίτικη-άκρως καπιταλιστική πάντα όμως) τοιούτη φαιά προπαγάνδα!!
 Άλλο να θεωρείς ότι κανένα τωρινό κόμμα δεν σε εκφράζει(εμπίπτω κι ελόγου μου σ΄αυτή την περίπτωση) και άλλο το να τα θεωρείς όλα εξίσου υπόλογα ή ακόμα πιο επιπόλαια, επικίνδυνα επιπόλαια, να προπαγανδίζεις την απαγόρευση λειτουργίας όλων των κομμάτων,ακόμα και μελλοντικών,εντελώς άλλης δομής και ρόλου...Η κοινωνική ανατροπή π.χ. θα γίνει με εντελώς "αυθόρμητα" άναρχα ασυντόνιστα μπουλούκια εκτονονώμενων ατόμων, πανεύκολα χειραγωγήσιμα έτσι από μια φούχτα επιτήδειους και πράκτορες; Το είδαμε το έργο, έχει παιχτεί σε πολλές "βελούδινες" και μη "επαναστάσεις": Πολωνία,Ρουμανία,Γελτσινοσιατζίδικη Ρωσία,Ρουμανία,Ουκρανία,Τσεχία,Κόσσοβο,Βοσνία,Γεωργία,Λιβύη τώρα...
 ·  · Κοινοποιήστε · Διαγραφή

Τετάρτη 17 Αυγούστου 2011

Σεισαχθεια: Μια πολύ ευχάριστη έκπληξη

Σεισαχθεια: Μια πολύ ευχάριστη έκπληξη: "ΓΡΑΦΕΙ Ο Δημήτρης Καζάκης Το βιβλίο του Νίκου Μπογιόπουλου, «Είναι ο Καπιταλισμός, Ηλίθιε», εκδόσεις Λιβάνη, αποτελεί μια ευχάριστη έκπλη..."

Σεισαχθεια: Δ. Πατέλης.Χρέος - Κρίση και ψέματα.

Σεισαχθεια: Δ. Πατέλης.Χρέος - Κρίση και ψέματα.

ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ: "Με το ευρώ καλύτερα" - για όσους θέλουν τους λαού...

ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ: "Με το ευρώ καλύτερα" - για όσους θέλουν τους λαού...: Όπως αναμενόταν, η Γερμανία ήταν η "μεγάλη κερδισμένη" της συζήτησης Μέρκελ- Σαρκοζί, καθώς αν δούμε πέρα από τις διάφορες ανοησίες των ΜΜ...

Παρασκευή 12 Αυγούστου 2011

Το τελευταίο ανέκδοτο άρθρο του Αναστάσιου Πεπονή δημοσιεύει σήμερα η «Μακεδονία»: Η υφαλοκρηπίδα, η ΑΟΖ και το ζήτημα του Αιγαίου.




Ένα κείμενο-παρακαταθήκη για την Ελλάδα, που συμπυκνώνει πολλά από τα χαρακτηριστικά που ενέταξαν τον Αναστάσιο Πεπονή μεταξύ των μεγάλων ελλήνων πολιτικών ανδρών -τον ορθολογισμό, τον πατριωτισμό, την ακόρεστη βούληση προσφοράς στην πατρίδα- δημοσιεύει σήμερα (10/8/2011) η "Μ".
Πρόκειται για το τελευταίο κείμενο του Αναστάσιου Πεπονή, όπου ο εκλιπών πολιτικός παρουσιάζει με ενάργεια, διεισδυτικότητα, τόλμη και επεξηγηματική δεινότητα τα κρίσιμα και εξαιρετικά επίκαιρα θέματα της υφαλοκρηπίδας, της ΑΟΖ και του ζητήματος του Αιγαίου. "Οι ενδείξεις για την ύπαρξη κοιτασμάτων υδρογονανθράκων [στο Αιγαίο] είναι σοβαρές... Η εκτίμηση αν είναι όχι μόνο υπαρκτά αλλά και επιδεκτικά συμφέρουσας εκμετάλλευσης είναι ζήτημα ζωτικό για την οικονομία της Ελλάδας", γράφει χαρακτηριστικά ο Αναστάσιος Πεπονής, παραπέμποντας σχετικά σε δημοσίευση του καθηγητή Βασίλη Παπαγεωργίου από τα τέλη του 1998 στο περιοδικό "Δίαυλος". Το κείμενο φιλοξενείται, μαζί με άλλες εκλεκτές παρεμβάσεις, στον τόμο που εξέδωσε το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης για να τιμήσει τον ομότιμο καθηγητή Βασίλη Παπαγεωργίου για την προσφορά του επί 35 χρόνια στην επιστήμη, στο πανεπιστήμιο της πόλης και στην κοινωνία. Ο τιμητικός τόμος επιδόθηκε στον καθηγητή Παπαγεωργίου σε ειδική τελετή στο ΑΠΘ τον περασμένο Μάιο. Το κείμενο του Αναστάσιου Πεπονή δημοσιεύεται σήμερα στη "Μ" με την ευγενική άδεια του ιδίου και του πρύτανη του ΑΠΘ Γιάννη Μυλόπουλου.
Καθηγητής Βασίλης Παπαγεωργίου: "Ο Πεπονής ήταν ένας πολύ μεγάλος Έλληνας"
"Είχα το πολύ μεγάλο προνόμιο και την τιμή να γνωρίσω τον μεγάλο αυτόν έλληνα πολιτικό, τον Αναστάση Πεπονή, και να με συνδέσει μαζί του μία ειλικρινής, ανιδιοτελής και πολύ μεγάλη φιλία τα τελευταία είκοσι χρόνια. Οι συζητήσεις μαζί του μου φώτισαν πολλές δυσνόητες αλλά και σκοτεινές πλευρές για το ζήτημα του Αιγαίου και ειδικότερα για το θέμα των υδρογονανθράκων. Είχα την ευκαιρία μέσα από αυτές τις πολύ μεγάλες συζητήσεις να διαπιστώσω το μέγεθος του πατριωτισμού, της εντιμότητας, του ορθολογισμού του ανδρός. Ήταν ένας πολύ μεγάλος  Έλληνας και τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής μου θα με συντροφεύει η ανάμνηση αυτής της πολύ μεγάλης προσωπικότητας".

Η υφαλοκρηπίδα, η ΑΟΖ και το ζήτημα του Αιγαίου 
Περιορισμοί της ελεύθερης θάλασσας, επέκταση της κυριαρχίας των κρατών
Έως και τα μέσα του 20ού αιώνα κυριαρχούσε στο διεθνές δίκαιο η νομική διάκριση των θαλασσίων εκτάσεων της γης σε αιγιαλίτιδα ζώνη (χωρικά ύδατα) και ανοικτή, ή ελεύθερη, θάλασσα. Τα παράκτια κράτη ασκούσαν κυριαρχικά δικαιώματα μόνο στα χωρικά τους ύδατα. Σ' όλη την άλλη θαλάσσια έκταση ίσχυε η αρχή της ελευθερίας των θαλασσών με την οποία αποκλειόταν η άσκηση σ' αυτήν οιωνδήποτε κυριαρχικών δικαιωμάτων κράτους.
Τις κρατούσες αντιλήψεις για τον ρόλο και το νομικό καθεστώς των θαλασσών μετέβαλαν τεχνολογικές εφαρμογές πορισμάτων της επιστημονικής έρευνας, ιδίως από τα μέσα του 20ού αιώνα. Στον ρόλο της θάλασσας ως οδού επικοινωνίας (ναυτιλία) και ως πηγής τροφής (αλιεία), προστέθηκε η εκμετάλλευση πλούτου στον βυθό των θαλασσών και στο υπέδαφός του.
Η αυστηρή διάκριση σε χωρικά ύδατα και ελεύθερη θάλασσα έπαυσε να ισχύει από το 1958 με την εισαγωγή της υφαλοκρηπίδας ως νομικής έννοιας από τη σχετική με αυτήν Σύμβαση της Γενεύης. Με αυτή τη σύμβαση αναγνωρίστηκαν ειδικά κυριαρχικά δικαιώματα του παράκτιου κράτους στην υφαλοκρηπίδα, δηλαδή σε περιοχή του βυθού και του υπεδάφους του που εκτείνεται πέραν της αιγιαλίτιδας ζώνης σε βάθος έως 200 μέτρα. Αντικείμενο αυτών των ειδικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στην υφαλοκρηπίδα είναι η έρευνα και εκμετάλλευση μη ζώντων φυσικών πόρων, κυρίως φυσικού αερίου και πετρελαίου. Αναγνωρίστηκε έτσι ένας μερικός περιορισμός του εύρους της ελεύθερης θάλασσας(1).
Όταν το 1973 ενέργειες και κυβερνητικές πράξεις της Τουρκίας, με πρόσχημα έρευνες πετρελαίου, γέννησαν το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου, ίσχυαν οι διατάξεις της Σύμβασης της Γενεύης. Η Ελλάδα αναγνώριζε ως μόνο υπαρκτό και προς επίλυση ζήτημα μεταξύ των δύο χωρών την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας με εφαρμογή των διατάξεων της τότε ισχύουσας σύμβασης. Αυτή η σύμβαση ρητά όριζε ότι ο όρος "υφαλοκρηπίδα" χρησιμοποιείται και για τον βυθό της θάλασσας και το υπέδαφος των θαλάσσιων περιοχών που συνέχονται με τις ακτές νήσων. Οι πράξεις όμως παραχώρησης υποθαλάσσιων εκτάσεων της τουρκικής κυβέρνησης, καθώς και οι αντίστοιχοι χάρτες, αγνοούσαν την υφαλοκρηπίδα των νησιών μας και περιλάμβαναν στα όριά τους μεγάλα τμήματα της ελληνικής υφαλοκρηπίδας.
Επακολούθησε το 1982 η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας. Η Ελλάδα κύρωσε το 1995 με τον Ν. 2321 αυτή τη σύμβαση (εφεξής Σύμβ. Η.Ε.) η οποία, σύμφωνα με το άρθρο 28 παρ. 1 του Συντάγματος, αποτελεί μέρος του εσωτερικού μας δικαίου. Με το άρθρο 121, παρ. 2, η Σύμβ. Η.Ε. ορίζει, ανάμεσα σ' άλλα, ότι οι διατάξεις για την υφαλοκρηπίδα ισχύουν και για την υφαλοκρηπίδα μιας νήσου. Τρία μόνο κράτη, μεταξύ των οποίων η Τουρκία και οι ΗΠΑ, δεν έχουν προσυπογράψει αυτή τη σύμβαση, η οποία όμως εφαρμόζεται από το Διεθνές Δικαστήριο των Η.Ε. (Χάγης) σε σχετικές διαφορές που καλείται να επιλύσει. Αυτή τη σύμβαση θα ερμηνεύσει και θα εφαρμόσει το Δικαστήριο και στην περίπτωση που θα γίνει δεκτή η πρόταση της Ελλάδας να υπαχθεί στην κρίση του το ζήτημα της οριοθέτησης στο Αιγαίο.
Η Σύμβ. Η.Ε. όμως πρόσθεσε ακόμα έναν περιορισμό του εύρους της ελεύθερης θάλασσας με την αναγνώριση και άλλων ειδικών κυριαρχικών δικαιωμάτων του παράκτιου κράτους. Πρόκειται για την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, εφεξής ΑΟΖ, η οποία επίσης εκτείνεται πέρα από τα όρια της χωρικής θάλασσας. Η κύρια διαφορά της ΑΟΖ από την υφαλοκρηπίδα -όχι όμως η μόνη- έγκειται στο ότι, με το άρθρο 56 της Σύμβ. Η.Ε., το παράκτιο κράτος που θεσπίζει ΑΟΖ ασκεί ειδικά κυριαρχικά δικαιώματα έρευνας, εκμετάλλευσης, διαχείρισης, στον βυθό, το υπέδαφός του, αλλά και στα υπερκείμενα θαλάσσια ύδατα. Κατά συνέπεια όχι μόνο σε μη ζώντες φυσικούς πόρους (ορυκτά), αλλά και σε ζώντες, δηλαδή κυρίως αλιείας. Μια άλλη σημαντική διαφορά είναι ότι σύμφωνα με ρητές διατάξεις του άρθρου 77 της Σύμβ. Η.Ε., τα δικαιώματα στην υφαλοκρηπίδα υπάρχουν και διατηρούνται ανεξάρτητα απ' το εάν το παράκτιο κράτος την ερευνά ή την εκμεταλλεύεται και χωρίς να απαιτείται οιαδήποτε διακήρυξή του. Η ΑΟΖ όμως θεσπίζεται με διακήρυξη από το παράκτιο κράτος το οποίο, όπως θα εξηγηθεί παρακάτω, υποχρεούται σε συγκεκριμένα μέτρα.
Επιστήμονες ειδικοί σε ζητήματα έρευνας πετρελαίου, αλλά και έγκυροι αρθρογράφοι, υποστηρίζουν ως λανθασμένη την εμμονή της Ελλάδας στην έννοια της υφαλοκρηπίδας, την χαρακτηρίζουν ξεπερασμένη από την ΑΟΖ κι ακόμα ότι, αν η Ελλάδα προχωρήσει σε κήρυξη και οριοθέτηση ΑΟΖ, στο Αιγαίο η θέση της θα είναι πιο ισχυρή σε νομικό επίπεδο(2).
Οριοθέτηση και νησιά σε υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ
Όπως σημειώθηκε, σταθερή θέση της Ελλάδας είναι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. Εξετάζουμε λοιπόν, με τις αναφορές και τις σκέψεις που ακολουθούν, εάν και γιατί, στο ζήτημα του Αιγαίου(3) η μετακίνηση από την υφαλοκρηπίδα στην ΑΟΖ θα ενίσχυε τη θέση της Ελλάδας στο πολιτικό και στο νομικό επίπεδο, αλλά και ως προς το οικονομικό αντικείμενο των αντίστοιχων δικαιωμάτων.
Το μέγιστο εύρος της ΑΟΖ κάθε κράτους μπορεί να είναι 200 μίλια. Το ίδιο ισχύει, σύμφωνα με την ισχύουσα τώρα Σύμβ. Η.Ε., και για την υφαλοκρηπίδα. Τούτο σημαίνει ότι μόνο όπου η απόσταση των γραμμών από τις οποίες μετριέται το εύρος των χωρικών υδάτων αντίπερα χωρών είναι τουλάχιστον 400 μίλια, μπορεί κάθε κράτος να θεσπίσει ΑΟΖ χωρίς να γεννάται ζήτημα οριοθέτησης(4). Γι' αυτό τον λόγο το άρθρο 74 της Σύμβ. Η.Ε. καθορίζει τις διαδοχικές διαδικασίες με τις οποίες μπορεί να πραγματοποιηθεί η οριοθέτηση ΑΟΖ μεταξύ κρατών με έναντι ή προσκείμενες ακτές.
Μήπως όμως αυτές οι ρυθμίσεις για την οριοθέτηση της ΑΟΖ είναι ευνοϊκότερες για την Ελλάδα, σε σύγκριση με εκείνες που διέπουν την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας; Η απάντηση είναι αρνητική. Οι σχετικές διατάξεις του άρθρου 74 για την ΑΟΖ είναι ταυτόσημες με εκείνες του άρθρου 83 για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας.
Το συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι με τη θέσπιση ΑΟΖ το ζήτημα της οριοθέτησης στο Αιγαίο δεν ξεπερνιέται. Και με τις δύο εκδοχές, η οριοθέτηση και χάραξη της ΑΟΖ αντιμετωπίζονται υπό τις ίδιες γεωγραφικές προϋποθέσεις και με τις ίδιες διαδικασίες που ισχύουν και για την υφαλοκρηπίδα. Εξάλλου μπορεί να υποστηριχθεί ότι η γραμμή οριοθέτησης της ΑΟΖ δεν θα διέφερε από τη γραμμή οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας που τυχόν θα είναι προηγηθεί(5).
Όπως σημειώθηκε, το κράτος της Τουρκίας, με τις πράξεις εκχώρησης σε δική του εταιρεία (ΤΡΑΟ) θαλάσσιων περιοχών στο Αιγαίο για έρευνα πετρελαίου, καθώς και με τους συνοδεύοντες χάρτες, αγνοεί την υφαλοκρηπίδα των νησιών μας.
Η Τουρκία δεν υποστήριξε ευθέως κατά τις δεκαετίες 1970 και 1980, όταν δηλαδή η Ελλάδα δεν είχε ακόμα κυρώσει τη Σύμβ. Η.Ε. ότι τα νησιά του Αιγαίου δεν έχουν υφαλοκρηπίδα την οποία ρητά τους αναγνώριζε η Σύμβαση της Γενεύης του 1958. Τοποθετούσε και τοποθετεί το ζήτημα ως ζήτημα ειδικών συνθηκών και ισορροπίας δικαιωμάτων και συμφερόντων, επικαλούμενη και την έννοια της ευθυδικίας.
Η αναγνώριση της υφαλοκρηπίδας των νησιών αποτελεί σταθερό κανόνα του διεθνούς δικαίου της θάλασσας. Αυτός ο κανόνας επιβεβαιώνεται και με τη Σύμβαση της Γενεύης του 1958 και με τη Σύμβαση Η.Ε. Η διαφορά έγκειται στη διάκριση μεταξύ νήσων και βράχων στους οποίους η Σύμβ. Η.Ε. δεν αναγνωρίζει υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, όπως και εγκαταλείπει το βάθος των 200 μ. για τον υπολογισμό του εύρους της υφαλοκρηπίδας.
Η νομολογία του Διεθνούς Δικαστηρίου, σε ορισμένες περιπτώσεις, έχει λάβει υπόψη της ειδικές συνθήκες, όπως το μέγεθος νησιών με μικρότερο μήκος ακτών σε σύγκριση με εκείνες του άλλου διάδικου κράτους, ή νησιά απομονωμένα από την κύρια εδαφική περιοχή κράτους. Αυτές οι ειδικές συνθήκες αφορούν αποκλειστικά στον υπολογισμό του εύρους της υφαλοκρηπίδας. Απόφαση η οποία να μην αναγνωρίζει σε νησί υφαλοκρηπίδα δεν υπάρχει.
Στην περίπτωση όμως του Αιγαίου δεν πρόκειται για απομονωμένα νησιά. Έχουμε μια πυκνή και συνεχόμενη νησιωτική περιοχή η οποία καλύπτει σημαντικό τμήμα της εδαφικής έκτασης του ελληνικού κράτους, κατοικημένη από σημαντικό μέρος του πληθυσμού του. Σ' αυτές τις γεωγραφικές συνθήκες στο Αιγαίο στηρίζεται η έγκυρη εκτίμηση ότι "...τα κύρια ελληνικά νησιά όχι μόνο δεν θα αγνοηθούν, αλλά και θα παίξουν καθοριστικό ρόλο στην κατανομή της υφαλοκρηπίδας ανάμεσα στις δύο χώρες"(6).
Η εύλογη επιφύλαξη ως προς τη διάκριση που υποδηλώνει η αναφορά σε "κύρια" νησιά δεν μειώνει τη σημασία αυτής της εκτίμησης: οριοθέτηση από το Δικαστήριο της Χάγης θα είναι πάντως και οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας των ελληνικών νησιών του Αιγαίου.
Το ερώτημα είναι εάν η θέσπιση από την Ελλάδα ΑΟΖ ισχυροποιεί τη θέση της ως προς τα νησιά. Το άρθρο 121 της Σύμβασης Η.Ε. αναγνωρίζει στα νησιά και ΑΟΖ. Είναι όμως η ίδια διάταξη (παρ. 2) με την οποία αναγνωρίζεται στα νησιά και η υφαλοκρηπίδα, όπως επίσης χωρικά ύδατα και συνορεύουσα ζώνη(7). Άρα η θέσπιση ΑΟΖ δεν προσφέρει πρόσθετη υποστήριξη στο ζήτημα των νησιών, σε σύγκριση με κείνη που μας προσφέρει η έννοια της υφαλοκρηπίδας.
Τα ειδικά κυριαρχικά δικαιώματα που έχει αναγνωρίσει το διεθνές δίκαιο στα παράκτια κράτη ασκούνται κατά κύριο λόγο στο πεδίο της οικονομίας. Όπως σημειώθηκε, η ΑΟΖ θεσπίζει κυριαρχικά δικαιώματα με αντικείμενο την εξερεύνηση, εκμετάλλευση, διαχείριση, ζωντανών και μη ζωντανών φυσικών πόρων από την επιφάνεια της θάλασσας έως τον βυθό και το υπέδαφός του. Αλλά για τα δικαιώματα με αντικείμενο τον βυθό και το υπέδαφός του, δηλαδή για κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, δεν προβλέπονται ειδικές για την ΑΟΖ ρυθμίσεις - ισχύουν και εφαρμόζονται οι διατάξεις για την υφαλοκρηπίδα (Συμβ. Η.Ε., άρθρο 56, παρ. 3).
Το ζήτημα του Αιγαίου το δημιούργησε η Τουρκία με τις προαναφερθείσες πράξεις της περιόδου 1973-1974. Η εξαγγελία, τον Ιούνιο του 1974, ότι πραγματοποιήθηκαν έρευνες πετρελαίου δυτικά της Λέσβου από ένα μικρό υδρογραφικό σκάφος, το "Τσανταρλί", ακατάλληλο για αξιόπιστες έρευνες πετρελαίου, επιβεβαιώνει ότι το πετρέλαιο χρησίμευσε ως πρόσχημα για να γεννηθεί ζήτημα Αιγαίου(8). Ούτε αυτή η έρευνα, ούτε όσες ακολούθησαν, ούτε οι πράξεις εκχώρησης και οι χάρτες, μπορούν να έχουν οιαδήποτε νομική συνέπεια επί της υφαλοκρηπίδας, εις βάρος της Ελλάδας και υπέρ της Τουρκίας. Η Τουρκία απέβλεψε και πέτυχε να ανοίξει το ζήτημα του Αιγαίου και να το καταστήσει ζήτημα υπαρκτό και προς επίλυση, εξαρτώμενη όμως αυτή από τη δική της συναίνεση διότι η προσφυγή στο Δικαστήριο της Χάγης προϋποθέτει συνυποσχετικό, δηλαδή συμφωνία και συνυπογραφή της Τουρκίας(9).
Η οικονομική εκμετάλλευση - Υδρογονάνθρακες και ψάρια
Πρακτική συνέπεια αυτής της εκκρεμότητας για την οριοθέτηση είναι η αδράνεια της Ελλάδας για έρευνες πετρελαίου σε όλη την έκταση της ελληνικής υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου. Οι ενδείξεις για την ύπαρξη κοιτασμάτων υδρογονανθράκων σ' αυτή την περιοχή είναι σοβαρές(10). Η συστηματική έρευνα για τον ακριβή εντοπισμό τους, για το βάθος τους, για τις κατά προσέγγιση ποσότητες, για την ποιότητά τους, κοντολογίς η εκτίμηση αν είναι όχι μόνο υπαρκτά αλλά και επιδεκτικά συμφέρουσας εκμετάλλευσης, είναι ζήτημα ζωτικό για την οικονομία της Ελλάδας. Αυτή η εκτίμηση όμως προϋποθέτει ευχέρεια ερευνητικής δραστηριότητας, χωρίς περιορισμούς και διακρίσεις, σε όλη την έκταση της ελληνικής υφαλοκρηπίδας.
Είναι λοιπόν φανερό ότι η σημασία της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας, με εφαρμογή των κανόνων του διεθνούς δικαίου, δεν περιορίζεται στην ενεργοποίηση της ελληνικής κυριαρχίας επί της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου. Ανοίγει ενδεχομένως μια σημαντική προοπτική για τη διερεύνηση της παραγωγικής βάσης της οικονομίας μας στον τομέα της ενέργειας. Η Τουρκία προτείνει και επιδιώκει να συμφωνηθεί συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων. Ουσιαστικά, προτείνει να αποδεχθούμε, αντί για οριοθέτηση, συγκυριαρχία της υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο!
Τα ειδικά κυριαρχικά δικαιώματα του παράκτιου κράτους, που η άσκησή τους προϋποθέτει τη θέσπιση ΑΟΖ, δηλαδή αυτά που δεν καλύπτονται από τις διατάξεις για την υφαλοκρηπίδα, έχουν ως αντικείμενο υπερκείμενους του βυθού πόρους, με κυριότερους τους αλιευτικούς.
Η αλιεία αποτελεί σημαντικό τομέα της εθνικής μας οικονομίας. Το ερώτημα είναι αν η προστασία και εκμετάλλευση ζώντων πόρων στο θαλάσσιο στρώμα του Αιγαίου, καθώς και οι σχετικές έρευνες, εξαρτώνται σε κάποιο έστω βαθμό από τη θέσπιση ΑΟΖ.
Από έρευνες και εκθέσεις αρμοδίων και ειδικών προκύπτει ότι ένα πλέγμα αλιευτικών πρακτικών και διοικητικών αδυναμιών έχει ως συνέπεια την καταστροφή παραγωγικών οικότοπων, μείωση των ιχθυοαποθεμάτων και μαρασμό της παράκτιας αλιείας(11). Να σημειωθεί ότι η παράκτια αλιεία καλύπτει το 95% της αλιευτικής οικονομίας της Ελλάδας.
Η Ελλάδα δεν αντιμετωπίζει έως σήμερα στον τομέα της αλιείας προβλήματα που η επίλυσή τους προϋποθέτει τη θέσπιση ΑΟΖ.
Η ΑΟΖ και οι περίκλειστοι γείτονες - Η περίπτωση της ΠΓΔΜ και η Ενδιάμεση Συμφωνία του 1995
Στην υφαλοκρηπίδα η άσκηση δικαιωμάτων εξερεύνησης και εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων δεν υπόκειται σε περιορισμούς. Τα δικαιώματα του παράκτιου κράτους είναι αποκλειστικά και απόλυτα. Οιαδήποτε δραστηριότητα τρίτων (κράτους, επιχειρήσεων, ερευνητικών φορέων) εξαρτάται απολύτως από τη συναίνεση του παράκτιου κράτους (άρθρο 77, παρ. 2, Σύμβ. Η.Ε.). Πρόκειται για ένα σοβαρό συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι της ΑΟΖ.
Η θέσπιση της ΑΟΖ παρακολουθείται από ένα πλέγμα όχι μόνο δικαιοδοσιών και δικαιωμάτων, αλλά και υποχρεώσεων, σχετικά με τους ζώντες πόρους, δηλαδή με την αλιεία. Ιδιαίτερη σημασία για το Αιγαίο έχει η πρόβλεψη της Σύμβ. Η.Ε. (άρθρο 62) ότι το παράκτιο κράτος προσδιορίζει τις δυνατότητές του για την εκμετάλλευση ζώντων πόρων της ΑΟΖ. Στην περίπτωση δε που δεν έχει τη δυνατότητα να αλιεύσει όλο τον επιτρεπόμενο όγκο, παρέχει σε άλλα κράτη πρόσβαση στο πλεόνασμα του επιτρεπόμενου αλιεύματος. Η συμμετοχή στην εκμετάλλευση αυτού του πλεονάσματος είναι δικαίωμα για δύο κατηγορίες κρατών: α. για γεωγραφικά μειονεκτούντα κράτη, όπως προσδιορίζονται στο άρθρο 70 της Σύμβ. Η.Ε. και β. για τα κράτη χωρίς ακτές (άρθρο 69, Σύμβ. Η.Ε.).
Το γειτονικό μας κράτος που μπορεί να υπαχθεί στη δεύτερη κατηγορία είναι η ΠΓΔΜ. Η θέσπιση ΑΟΖ στο Αιγαίο προσφέρει σ' αυτό το χωρίς ακτές γειτονικό μας κράτος μια σημαντική νομιμοποίηση: να ζητήσει από την Ελλάδα τον καθορισμό του επιτρεπόμενου αλιεύματος και της δυνατότητάς να αλιεύει το σύνολό του. Στόχος του αιτήματος θα είναι να παρασχεθεί στο γειτονικό κράτος πρόσβαση στο τυχόν πλεόνασμα αλιεύματος σε ΑΟΖ που θα θεσπιζόταν για το Αιγαίο (άρθρο 62, παρ. 2, Σύμβ. Η.Ε.). Άρνηση της Ελλάδας να καθορίσει το επιτρεπόμενο αλίευμα ή να κατανείμει το τυχόν πλεόνασμα γεννά διάφορα προς επίλυση (άρθρο 297, παρ. 3β, Σύμβ. Η.Ε.) με τις προβλεπόμενες διαδικασίες.
Έχει υποστηριχθεί ότι "αναγνωρίζεται κατ' αρχήν δικαίωμα συμμετοχής του περίκλειστου κράτους σε περισσότερες από μία ΑΟΖ", δηλαδή, στην περίπτωση του γειτονικού κράτους, στο Αιγαίο και τον Εύξεινο ή και την Αδριατική, με την πρόσθετη παρατήρηση όμως ότι αυτό το δικαίωμα μπορεί να περιοριστεί εάν οι συνθήκες το επιβάλλουν(12).
Όμως, ανεξάρτητα από το ενδεχόμενο να προσφέρονται ΑΟΖ και άλλων κρατών, εκτός απ' αυτή του Αιγαίου, για το αίτημα πρόσβασης σε τυχόν πλεόνασμα αλιεύματος, η Ελλάδα έχει ήδη αποδεχθεί την εφαρμογή υπέρ της ΠΓΔΜ των διατάξεων της Σύμβ. Η.Ε., εάν συντρέξουν οι απαιτούμενες προϋποθέσεις.
Με το άρθρο 13 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας της 13ης Σεπτεμβρίου του 1995 μεταξύ Ελλάδος και ΠΓΔΜ έχει γίνει αποδεκτό ότι η δεύτερη συμβαλλόμενη υπάγεται στην περίπτωση του εδαφικά περίκλειστου κράτους (land-locked state) και ότι τα συμβαλλόμενα μέρη θα καθοδηγούνται από τις εφαρμόσιμες διατάξεις της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας κατά το δυνατό και στην πράξη και όταν θα συνάπτουν τις συμφωνίες που προβλέπονται στο άρθρο 12. Αυτό το άρθρο (12) προβλέπει και διμερείς συμφωνίες σε περιοχές κοινού ενδιαφέροντος. Είναι προφανές ότι η Ελλάδα αποδέχτηκε όρο που μόνο το αντισυμβαλλόμενο κράτος έχει συμφέρον να επικαλεστεί.
Η θέσπιση λοιπόν ΑΟΖ στο Αιγαίο προσφέρει στην ΠΓΔΜ την απαιτούμενη προϋπόθεση να επικαλεστεί τις προαναφερθείσες διατάξεις της Ενδιάμεσης Συμφωνίας και της Σύμβ. Η.Ε., να ζητήσει την τήρησή τους από την Ελλάδα, να προβάλει αμφισβητήσεις ως προς το τυχόν πλεόνασμα και να εγείρει αξιώσεις συμμετοχής. Θα θεμελίωνε έτσι ειδικά οικονομικά συμφέροντα στο Αιγαίο.
Το αίτημα για πρόσβαση σε πλεόνασμα του επιτρεπόμενου αλιεύματος έχει περιορισμένη σημασία, όταν είναι δεδομένες και αδιατάρακτες οι σχέσεις καλής γειτονίας μεταξύ του περίκλειστου και του παράλιου κράτους. Ενδεχομένως αυτή η πρόσβαση να ενισχύει κιόλας υφιστάμενες σχέσεις φιλίας και συνεργασίας. Κι ακόμα δεν προσθέτει ζητήματα εάν πρόκειται για θαλάσσια περιοχή ως προς την οποία δεν υφίστανται εκκρεμότητες με τρίτο κράτος.
Στην περίπτωση όμως του Αιγαίου δεν συντρέχει καμία απ' αυτές τις προϋποθέσεις. Η στάση των κυβερνήσεων της ΠΓΔΜ στο κρίσιμο θέμα της ονομασίας -με τις προεκτάσεις του- παραμένει αδιάλλακτη. Η θέσπιση λοιπόν ΑΟΖ στο Αιγαίο μπορεί να προσθέσει σ' αυτά τα ζητήματα και ζήτημα άσκησης αλιευτικών δικαιωμάτων. Ζήτημα που θα συναντούσε στο Αιγαίο το άλλο, το ήδη ανοικτό και κρίσιμης σημασίας, που έχουν γεννήσει οι ισχυρισμοί της Τουρκίας για την ίδια αυτή θάλασσα.
(1) Για την επίδραση του θεσμού της ηπειρωτικής υφαλοκρηπίδας στο καθεστώς της ελεύθερης θάλασσας και για τη μείωση του εύρους της βλ. Χρήστου Ροζάκη "Το Δίκαιο της Θάλασσας και η διαμόρφωσή του από τις διεκδικήσεις των παρακτίων κρατών", εκδ. Παπαζήση 1976, Κεφ. Πρώτο, Β, "Οι περιορισμοί της ελευθερίας των θαλασσών".
(2) Βλ. μεταξύ άλλων Σταύρο Λυγερό στο εβδομαδιαίο περιοδικό "Επίκαιρα" της 15-4-2010, σελ. 8. Επίσης Κωνστ. Νικολάου στην "Καθημερινή" της 28-2-2010 (ένθετο "Οικονομία").
(3) Οι διατάξεις της Σύμβ. Η.Ε. που αναγνωρίζουν και υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ στα νησιά ισχύουν και για το Καστελόριζο. Οι γεωγραφικές συνθήκες θέσπισης ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο (Καστελόριζο), διαφέρουν υπέρ της Ελλάδος σε σύγκριση με αυτές που ισχύουν στο Αιγαίο, στο οποίο και μόνο αναφέρεται το παρόν άρθρο.
(4) Βλ. σχετικά Χρ. Ροζάκη "Η ελληνική ηπειρωτική υφαλοκρηπίδα" στον τόμο "Το δίκαιο της θάλασσας και η εφαρμογή του στην Ελλάδα", εκδ. Ι. Σιδέρης, 2004, σ. 210.
(5) Αναστασία Στρατή "Η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη", ό.π., σ. 170-178.
(6) Χρ. Ροζάκης, ό.π., σ. 224-225.
(7) Με τη συνορεύουσα ζώνη αναγνωρίζεται στο παράκτιο κράτος η άσκηση ελεγκτικών αρμοδιοτήτων αστυνομικού χαρακτήρα, όπως για την αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης.
(8) Βλ. Α. Πεπονή "Για το Ζήτημα του Αιγαίου", εκδ. Α.Α. Λιβάνη, σ. 15-20 και 128-129.
(9) Βλ. Α. Πεπονή, ό.π., σ. 143-144.
(10) Βλ. Βασίλη Παπαγεωργίου, περιοδικό "Δίαυλος", τεύχ. Νοεμβρίου - Δεκεμβρίου 1998, ένθετο, σ. 40 και επ.
(11) Βλ. Αναστ. Μήλιου, πρεσβευτή της Ελλάδας στην ΕΕ για θέματα Αειοφόρου Θαλάσσιας Πολιτικής, στη http://kavopapas.gr/press/Ενότητα Ειδήσεις: 18 Νοεμβρίου 2009 καιhttp://www.kavopapas.gr./press/news/paremvasi_archipelagous.pdf. Επίσης http://oikologia.gr.
(12) Αναστασία Στρατή, ό.π., σ. 195.