Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ(US Federal Reserve)

(πηγή:antipliroforisi Τuesday, October 14, 2008)

Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (US Federal Reserve). Εμφανίζεται σαν ένα κλασσικό γραφειοκρατικό ίδρυμα. Όμως, αυτό το όνομα που μοιάζει να αντιπροσωπεύει έναν κρατικό οργανισμό, αποτελεί βιτρίνα για να μην μπορεί ο κόσμος να αναγνωρίσει την πραγματικότητα και την ουσία του γεγονότος ότι·πρόκειται για μια εταιρία ιδιωτικών συμφερόντων.

Για αυτούς που είναι ενήμεροι των εξουσιών της FED τα ακόλουθα συντελούν σε μια πραγματικά ενδιαφέρουσα αποκάλυψη.

"Σ' αυτή τη χώρα έχουμε το πιο διαφθαρμένο ίδρυμα που_ γνώρισε ποτέ ολόκληρος ο κόσμος. Αναφέρομαι στο Συμβούλιο των Ομοσπονδιακών Τραπεζών και τις Τράπεζες Ομοσπονδιακών Αποθεματικών, που από εδώ και πέρα θα αποκαλώ η FED...

...Δεν πρόκειται..για κυβερνητικές υπηρεσίες. Είναι ιδιωτικά μονοπώλια που,λυμαίνονται τον λαό των Ηνωμένων Πολιτειών προς όφελος των ξένων πελατών τους και δικό τους...

...Μέλη σ' αυτή την ομάδα των πειρατών της οικονομίας γίνονται αυτοί που θα μαχαίρωναν έναν άνθρωπο για να του πάρουν το μοναδικό δολάριο που έχει από την τσέπη του..."

Ο Εντιμότατος Λιουις Τ. ΜακΦεήντεν (Louis T. McFadden), Πρόεδρος για μια δεκαετία της Τραπεζικής και Νομισματικής Επιτροπής

Ερώτηση: Τι είναι η Τράπεζα Ομοσπονδιακών Αποθεματικών;

Απάντηση: Πρόκειται για την Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ ή αλλιώς την Τράπεζα των Τραπεζών.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες σε δώδεκα περιφέρειες, που η κάθε μια έχει τη δική της Τράπεζα Ομοσπονδιακών Αποθεματικών, πχ η Τράπεζα Ομοσπονδιακών Αποθεματικών του Σικάγο, η Τράπεζα Ομοσπονδιακών Αποθεματικών της Νέας Υόρκης κλπ.

Η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν έχει ούτε ένα μετοχικό, μερίδιο και δεν μετεχει στα κέρδη του Ομοσπονδιακού Αποθεματικού Συστήματος. Οι Τράπεζες Ομοσπονδιακών Αποθεματικών είναι ιδιωτικές πολυμετοχικές επιχειρήσεις που ανήκουν κατ' αποκλειστικότητα σε άλλους ιδιωτικούς οργανισμούς γνωστούς ως οι Τράπεζες Μέλη. Δεν πρόκειται, λοιπόν, για κάποια κρατική επιχείρηση.

Τράπεζα Μέλος του Ομοσπονδιακού Τραπεζικού Συστήματος είναι η τράπεζα της γειτονιάς σας με την οποία όλοι οι Αμερικανοί έχουμε άμεσες καθημερινές συναλλαγές.

Οι Τράπεζες-Μέλη είναι υποχρεωμένες να αγοράζουν μετοχές της Κεντρικής Τράπεζας της περιφέρειας τους. Το υψος της συμμετοχής στο κεφάλαιο της Κεντρικής Τράπεζας φθάνει στο 6% του συνολικού κεφαλαίου της. Κάθε Τράπεζα-Μέλος πρέπει να καταθέτει στο ταμείο της Τράπεζας Ομοσπονδιακών Αποθεματικών το 13% των καταθέσεων όψεως της και το 3% των προθεσμιακών καταθέσεων που κατέχει.

Αυτές οι καταθέσεις-παρακαταθήκες οι οποίες παραμένουν ιδιοκτησία των Τραπεζών-Μ ελών αποκαλούνται "τα αποθεματικά τους".

Όλες οι τοπικές Τράπεζες πρέπει να είναι μέλη του Ομοσπονδιακού Αποθεματικού Συστήματος.

Ο μέσος Αμερικανός που πάει στη δουλειά του με χρήματα στην τσέπη του τα έχει στη μορφή των 1 τραπεζογραμματίων τουΟμοσπονδιακού

Αποθεματικού. Αυτά τα προμηθεύει η Τράπεζα Ομοσπονδιακών Αποθεματικών στις τοπικές Τράπεζες-Μέλη της.

Οι Τράπεζες Ομοσπονδιακών Αποθεματικών εξασφαλίζουν τραπεζογραμμάτια του Ομοσπονδιακού Αποθεματικού δίνοντας στο Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ κρατικά ομόλογα ίσου ποσού με το αντίτιμο του πλήθους των χαρτονομισμάτων που χρειάζονται. Το Υπουργείο Οικονομικών τοποθετεί τα κρατικά ομόλογα σε σφραγισμένα κιβώτια που έχουν επάνω τους το όνομα της τράπεζας από την οποία προέρχονται. Η τράπεζα κατόπιν παραλαμβάνει από το Εθνικό Τυπογραφείο των ΗΠΑ τραπεζογραμμάτια Ομοσπονδιακού Αποθεματικού (μετρητά) ίσης αξίας με το ποσό των ομολόγων που απέστειλε στο Υπουργείο Οικονομικών. Καθώς τα χαρτονομίσματα μπαίνουν στην κυκλοφορία η τράπεζα που δέσμευσε τα ομολογά της εισπράττει το επιτόκιο τους ως εχέγγυο.

Αυτό που επισημαίνουμε είναι ότι οι Τράπεζες εξασφαλίζουν κρατικά ομόλογα κάνοντας, κυρίως, λογιστικές εγγραφές στα βιβλια τους.

Ακολούθως χρησιμοποιούν αυτά τα ομόλογα για να αποκομίσουν μετρητά από το Υπουργείο Οικονομικών. Τέλος εισπράττουν τον τόκο των ομολόγων που δέσμευσαν αλλά δεν πληρώνουν καθόλου τόκο για τα χρήματα που παρέλαβαν από το Υπουργείο!

Οι Τράπεζες Ομοσπονδιακών Αποθεματικών δεν πληρώνουν κανένα φόρο για τις επιχειρηματικές τους συναλλαγές καιδραστηριότητες αν και είναι ιδιωτικές επιχειρήσεις. (Νόμος περί Ομοσπονδιακού Αποθεματικού, τμήμα 7 παράγραφος 15)

Ο Πρόεδρος των_ΗΠΑ διορίζει τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της FED, οι Διευθυντές. των δώδεκα περιφερειακών Ομοσπονδιακών Τραπεζών_ δεν διορίζονται από κανένα πολιτικό σώμα.

Υπάρχουν εννέα Διευθυντές για κάθε περιφερειακή Τράπεζα Ομοσπονδιακών Αποθεματικών. Έξι διορίζονται από τους τοπικούς τραπεζίτες και τρεις από το Διοικητικό Συμβούλιο του Ομοσπονδιακού Αποθεματικού Συστήματος.

Αλλά αυτός που ελέγχει την Τράπεζα Ομοσπονδιακού Αποθεματικού της Νέας Υόρκης κρατάει όλους τους άσσους στα χέρια του.

Ο Eustace Mullins_στο βίβλιο του "Τα μυστικά της Ομοσπονδιακής Τράπεζας" (The Secrets of the Federal Reserve) ρίχνειάπλετο φως στο ποιος ελέγχει τις μετοχές αυτής της γιγαντιαίας επιχείρησης. Στη σελίδα 179 αποκαλύπτει ότι κατά την 26η Ιουλίου 1983 οι ακόλουθες τράπεζες έλεγχαν το 66% όλων των μετοχών της Τράπεζας Ομοσπονδιακού Αποθεματικού της Νέας Υόρκης:

Bankers Trust 6%

Bank of New York 2%

Chase Manhattan Bank 14%

Chemical Bank 8%

Citibank 15%

European Amer.Bk&.Tr 2%

J.Henry Schroder Bank 0,5%

Manufacturers Hanover Trust 7%

Morgan Guaranty 9%

National Bank of North America 2%

Ο κατάλογος μπορεί να φαίνεται φυσιολογικός όμως μόνο μέχρι να εκτιμήσετε την συνθέτη εμπλοκή που υπάρχει στον σχηματισμό των μεριδίων ελέγχου. Είναι σχεδόν αδύνατο να προσδιορίσετε το ποιος πραγματικά ελέγχει την κατάσταση.

'Ενας άλλος κατάλογος, που κυκλοφόρησε πριν από μερικά χρόνια, αποπειράται να καταδείξει τα πραγματικά αφεντικά της Ομοσπονδιακής Τράπεζας.

1. Rothschilds of London ·

2. Lazar Brothers of Paris

3. Israel Moses Seif of Italy

4. Warburg Bros of Hamburg

5. Lehman Brothers of New York

6. Kuhn Loeb of New York

7. Chase Manhattan of New York

8. Goldman Sachs of New York Από τις διαθέσιμες πληροφορίες φαίνεται ότι ο

παραπάνω κατάλογος αποδίδει την καθαρότερη εικόνα για τον ιδιοκτήτη της FED. Πρέπει να προσέξετε ότι οι μισοί από αυτούς δεν είναι καν Αμερικανοί.

Οι αφοσιωμένοι στην έρευνα, από εσάς, θα παρατηρήσετε ότι παρά την ολοφάνερη παρουσία της αυτοκρατορίας των Ροκφέλερ(Rockefeller) στη FED, οι

περισσότεροι από την παραπάνω λίστα είναι . πράκτορες-συνεργάτες Ρότσιλδ (Rothschilds).

Ακόμη και η γιγαντιαία σε μέγεθος επιρροή της αυτοκρατορίας των Ροκφέλερ ξεθωριάζει στην αφάνεια όταν συγκρίνεται με τον απίστευτο πλούτο των Ρότσιλδ.

Σε πολλούς, εκτός Αμερικής, το ιδιοκτησιακό καθεστώς της FED είναι κάτι αδιάφορο και φαντάζει σαν μια ασήμαντη λεπτομέρεια. Αλλά πόσο ασήμαντη μπορεί να είναι η συνειδητοποίηση του ότι δυο-τρεις^ οικογένειες τραπεζιτών είναι δυνατό να_ελέγχουν την παγκόσμια οικονομία.

Η αντίληψη ότι η ρευστότητα του παγκοσμίου χρήματος ελέγχεται από ιδιώτες προκαλεί την προσωπικότητα των περισσοτέρων και κάποιος είναι πραγματικά γενναίος αν αποδέχεται την υποδούλωση του στο οικονομικό σύστημα.

Αμερικάνικες τράπεζες (και ελληνικές...) : Όλα Όσα δεν ξέρεις

Το παρακάτω άρθρο ειναι ιδιαίτερα αποκαλυπτιικό και ενδιαφέρον γιατί μας αφορά όλους.
Αν νομίζετε οτι αφορά κάποιον άλλο λαό, κάπου μακριά απο εδώ μάλλον κάνετε λάθος όπως αποκαλύπτουν τα στοιχεία που παραθέτονται εδω αναλυτικά και τα βιντεο στο τέλος του άρθρου. Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΙΣΩΣ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΤΡΕΛΟΥΣ ΠΟΥ ΑΥΤΟΑΠΟΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΣΟΦΟΙ…που με τον ιδιο τρόπο της καταχρέωσης και εξ αυτού υποδούλωσης, όπως θα δουμε βήμα – βήμα να συνέβη στην Αμερική, συνέβη και στην Ελλάδα απο την πρώτη στιγμή της “απελευθέρωσης” μας.
Τα βίντεο είναι αποκαλυπτικά
http://www.youtube.com/user/kataggelies?feature=mhum&hl=el&hl=el#p/u/0/fAPyVcJ_qCk
http://www.youtube.com/user/kataggelies?feature=mhum&hl=el#p/u/6/cOyxM2Z9U98
καθώς και η εκπομπή αυτή “Το κουτί της πανδώρας” που αναφέρεται στην  Goldman Sachs και την Ελληνική κρίση
http://www.youtube.com/watch?v=lCp5SgxMxC8&list=FLNTAlULnNQoIiy43zWa01pQ&index=2&feature=plpp_video
“Η Τράπεζα που κυβερνά την Αμερικανική οικονομία, την οποία εμφανίζουν διαρκώς τα ΜΜΕ σαν κεντρική τράπεζα των Ηνωμένων Πολιτιών της Αμερικής FED ( Federal Reserve η Federal Reserve Bank) δεν ειναι άλλο από μια ιδιωτική εταιρία…κρυμμένη πίσω από ένα απατηλό τρανταχτό όνομα  που κάνει τον κόσμο -ακόμα και στην Αμερική- να νομίζει ότι πρόκειται για μια κρατική τράπεζα”
Οι μέτοχοι δεν μπορούν να φανούν γιατί κρύβονται πίσω απο την διαδικασία που λέγεται Nominee Offshore εταιρειών.
Είναι ουσιαστικά με απλά λόγια μια Offshore εταιρεία της οποίας δεν φαίνονται οι μέτοχοι αλλά οι θεματοφύλακες.
Εδώ υπάρχει επίσης μια τεράστια παραπληροφόρηση παγκοσμίως όπου αναφέρουν τους θεματοφύλακες ως μετόχους.
Αλλά σ αυτή την φάση ας μην ασχοληθούμε με το ποιοι είναι οι αδιαφανείς μέτοχοι και ας αρκεστούμε να αναφέρουμε ότι δεν είναι ο λαός ούτε το κράτος και ας ασχοληθούμε λίγο με την ενδιαφέρουσα δράση της που έχει ρίξει εδώ και 100 χρόνια την Αμερικάνικη οικονομία σε ένα φαύλο κύκλο χρέους, πτωχεύσεων των επιχειρήσεων και νοικοκυριών καθώς και την ανάγκη επιβολής διαρκώς περισσότερων δυσβάσταχτων φόρων προς ικανοποίηση των διαρκώς αυξημένων τόκων και δανείων από την ιδιωτική αυτή τράπεζα που δημιουργεί χρήματα από το τίποτα.
Η ομοσπονδιακή Τράπεζα των Ηνωμένων Πολιτειών (δηλαδή η Κεντρική Τράπεζα της Αμερικής) δεν είναι «σαν τις άλλες», στις οποίες την πλειοψηφία των μετοχών έχουν οι εθνικές κυβερνήσεις, που επιλέγουν τις διοικήσεις . (όπου βέβαια ισχύει αυτό μια και το κόλπο FED έχει επαναληφθεί και αλλού όπως θα δούμε παρακάτω και πολλές κυβερνήσεις έχουν τις μετοχές αλλά τον έλεγχο έχουν άλλοι).
Η Federal Reserve, (Fed), (Κεντρική Τράπεζα της Αμερικής η οποία ορίζει την τύχη της Αμερικάνικης οικονομίας και κατ επέκταση του Αμερικάνικου λαού και του κόσμου ολου)… είναι ΠΑΡΑΝΟΜΑ ιδιωτική.
Το άρθρο 1, παράγραφος 8, εδάφιο 5, του συντάγματος των Ηνωμένων Πολιτειών ορίζει ότι το Κογκρέσο έχει το δικαίωμα να εκδίδει νόμισμα και να ρυθμίσει την ισοτιμία του με τα ξένα νομίσματα.
Η συνταγματική αυτή πρόνοια ΜΕ ΔΟΛΟ ΠΑΡΑΚΑΜΦΘΗΚΕ και έμεινε στα χαρτιά.
(Όπως είχε γίνει και με τον πρόγονο της FED που με αγώνες κατάφεραν να σταματήσουν πραγματικοί ΗΡΩΕΣ το 1835)
Το απίστευτο σήμερα γεγονός όπως θα δούμε παρακάτω είναι ότι η έκδοση του δολαρίου δεν ανήκει στις αρμοδιότητες της αμερικανικής κυβέρνησης -όπως οφείλει και όπως νομίζει ο κόσμος διεθνώς- η οποία Αμερικάνικη κυβέρνηση δεν ελέγχει την κυκλοφορία του αμερικάνικου χρήματος.
Αυτές οι αρμοδιότητες έχουν εκχωρηθεί με δόλο σε μια ιδιωτική εταιρία με το όνομα FED. (Federal Reserve Bank την εταιρεία δηλαδή που αυτοαποκαλείται Κεντρική Τράπεζα η Ομσπονιδακή Τράπεζα).
Το Ομοσπονδιακό τραπεζικό σύστημα των ΗΠΑ, (η ιδιωτική εταιρεία FED η οποία κρυμένη πίσω απο τον τίτλο της ολοι νομίζουν κρατική), ξανα-δημιουργήθηκε με δόλεια άδεια από τον Πρόεδρο Woodrow Wilson το καλοκαίρι του 1913, με πρόφαση «να αντικαταστήσει και να ελέγχει την αναρχία των πολλών ιδιωτικών τραπεζών», (θεωρητικά), και «για να σταθεροποιήσει την κυκλοφορία τραπεζογραμματίων». Το προηγούμενο «φεουδαλικό» τραπεζικό σύστημα, επέτρεπε στους τραπεζίτες να εκδίδουν δικά τους τραπεζογραμμάτια και να ελέγχουν τις τοπικές κοινότητες.
Η αμερικάνικη κυβέρνηση δεν έκανε δηλαδή σχεδόν ποτέ (εκτός από την περίοδο του προέδρου Λινκολτ 1809 – 1865) αυτό που είχε υποχρέωση να κάνει. Να εκδίδει μόνη της τα εν κυκλοφορία τραπεζογραμμάτια (χαρτονομίσματα) ανάλογα με τις ανάγκες του λαού και του κράτους της αντί να τα δανείζεται από τους ιδιώτες που τα τυπώνουν και αυτοαποκαλούνται διεθνείς τραπεζίτες.
ΤΟ ΙΔΙΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΛΙΓΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ (εν έτη 1927)…
ΙΔΡΥΕΤΑΙ Η ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΕΛΛΑΔΟΣ (ΚτΕ), ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΙΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟΤΕ ΕΞΟΥΣΙΕΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΤΕ ΚΡΑΤΙΚΗ ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ και Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΧΑΝΕΙ ΕΠΙΣΗΣ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ.
(Διαβάστε περισσότερα εδώ: http://www.greek-politics.gr/archives/469 για να καταλάβετε ποιοι και πως κυβερνούν την Ελλάδα)
Έτσι, από το απόλυτο δημιουργημένο χάος, το σύστημα πέρασε από την «δικτατορία των πολλών τραπεζιτών», στην απόλυτη δικτατορία των λίγων. (Ρότσιλντ –Ροκφέλερ κ.α.)
Ο βουλευτής Charles Α. Lindberg, (πατέρας του διάσημου πιλότου τυχερού Λύντι), κατάλαβε το στημένο κόλπο της υπερχρέωσης και χειραγώγησης της χώρας του, (πίσω από το “Ομοσπονδιακό” όνομα του δανειστή που σε δανείζει και μάλιστα έντοκα αυτό που στην πραγματικότητα σου ανήκει δωρεάν), αντέδρασε στις προτάσεις του Woodrow Wilson και σε δημόσια ομιλία του ,στις 20 Ιανουαρίου 1915, είχε πει: «Το σύστημα είναι Καθαρά ιδιωτικό, και αποβλέπει σε έναν μόνο σκοπό, την μεγιστοποίηση των πιθανών κερδών από τη χρήση των χρημάτων άλλων ανθρώπων, προς όφελος των μετόχων και εκείνων που συνδέονται με αυτούς».
Η καρδιά του συστήματος του Wilson ήταν και είναι η ομοσπονδιακή τράπεζα της Νέας Υόρκης, Federal Reserve Bank of New York, οποία κατέχει το 53% της ομοσπονδιακής τράπεζας, και γύρω από αυτήν λειτουργούν 12 ακόμα περιφερειακές ομοσπονδιακές τράπεζες.
Η νομισματική πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών είναι αποκλειστική αρμοδιότητα της ομοσπονδιακής τράπεζας, δηλαδή των ιδιωτών και όχι της κυβέρνησης. Αυτή η πρακτική -εκτός από εξω κάθε λογικής- βρίσκεται και σε αντίφαση με το αμερικανικό σύνταγμα που εκχωρεί αυτή την αρμοδιότητα στο ομοσπονδιακό Κογκρέσο.
Η Βουλή των αντιπροσώπων μάλιστα και η Γερουσία προσπάθησαν το 1936 να ανακτήσουν αυτό το δικαίωμα χωρίς επιτυχία.
Όταν άρχισαν οι ακροάσεις η επιτροπή του Κογκρέσου εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση: «Το Κογκρέσο θεωρεί η μόνιμη ευημερία των ανθρώπων και η προστασία της οικονομικής ζωής του έθνους εξαρτώνται από την καθιέρωση ενός νομισματικού συστήματος που θα βρίσκεται πλήρως υπό τον έλεγχο του, το οποίο θα υποστηρίζει τα συμφέροντα των αγροτών, των εργαζομένων, της βιομηχανίας, και του εμπορίου, και που θα εξασφαλίζει επαρκή χρηματοδότηση, εμπόριο, σταθερή μέση αγοραστική δύναμη, και θα αποφύγει την υπερβολική επέκταση ή την καταστρεπτική περικοπή των πιστώσεων».
Ο καθηγητής Allen B. Brown, στην κατάθεσή του στο Κογκρέσο, είχε υποστηρίξει -όπως είναι λογικό και όπως είχε κάνει σωτήρια για την χώρα του ο δολοφονημένος πρόεδρος Λινκολτ αρκετά χρόνια πριν- την εκτύπωση από το κράτος του εθνικού νομίσματος αντί για τον έντοκο μάλιστα δανεισμό του, για την κάλυψη των ελλειμμάτων του ομοσπονδιακού προϋπολογισμού, τονίζοντας ότι ο αμερικανικός λαός πληρώνει με ιδρώτα και αίμα τους τόκους και κεφάλαια δανειζόμενος τα χρήματα που του ανήκουν. (Δηλαδή από όταν γεννιέται ένα παιδί χρωστάει στους ιδιώτες τραπεζίτες που τυπώνουν “γεννούν” αντίστοιχα το απαραίτητο χρήμα και μάλιστα έντοκα. Και ακόμα χειρότερα κατά την κρίση τους το αποσύρουν από την αγορά στραγγαλίζοντας την μεθοδευμένα).
Οι τράπεζες είχε πει ο καθηγητής δεν δανείζονται από το κράτος το δημόσιο χρήμα όπως θα όφειλαν, αλλά εκδίδουν εκ του μηδενός παράνομα χρήματα τα οποία στην συνέχεια δανείζουν και μάλιστα έντοκα. Για κάθε δολάριο που οι τραπεζίτες -αντί του κράτους- τυπώνουν και βάζουν στο πιστωτικό σύστημα, δημιουργούν -επίσης χωρίς να τα έχουν και πάλι εκ του μηδενός δηλαδή- αλλά 10 πιστωτικά δολάρια, που τα θεωρούν επίσης δικά τους, απλά και μόνο επειδή αυτοί τα δημοιούργησαν -παρακάμπτοντας και το ίδιο το σύνταγμα που την λειτουργία αυτή αναθέτει στο κράτος-, αν και τα πιστωτικά δολάρια στηρίζονται στον ανθρώπινο ιδρώτα και την εργασία και στις παραγωγικές ιδέες που δεν είναι δικιές τους. (Δηλαδή τα διμοιουργημένα “τυπωμένα” που χορηγήθικαν από τους τραπεζίτες και μάλιστα έντοκα αυτά δολάρια πρέπει μετά να εξωφληθούν μαζί με τους τόκους τους από την σκληρή δουλειά του λαού).   Τα σχόλια Allen B. Brown ήταν ένα άμεσο ράπισμα στο Ομοσπονδιακό σύστημα που ήταν μόνο 23 ετών, τότε.
Δηλαδή μέσω ενός φαινομενικά πολύπλοκου αλλά στην πράξη απλού κόλπου: Δημιουργεί (τυπώνει) η ιδιωτική FED αρχικά χρήματα και αντί να τα δανείζεται τυπώνει και δανείζει (απλά διαβάστε τι γράφει επάνω ένα δολάριο για να καταλάβετε ποιος το δημιούργησε και σε ποιόν ανήκει). Τα οποία στην συνέχεια και αυτά τα αρχικά δημιουργημένα οι μετέπειτα τράπεζες που τα δανείζονται έχουν το δικαίωμα με την σειρά τους να δανείζουν δεκαπλάσια από αυτά που δανείζονται από την αρχική δημιουργό FED. Έτσι όλοι οι τραπεζίτες τρώνε και δεν μιλά κανείς.
Οι πολιτικοί και ο λαος δεν καταλαβαίνουν την πλεκτάνη που έχει στηθεί εναντίων τους και το άρρωστο σύστημα διαιωνίζεται, γιγαντόνωντας ενα χρέος που ποτέ δεν μπορεί να εξοφλήσει ο λαός όσο σκληρά και αν φορολογείται απο τον εισπράκτορα του χρέους την εκεί φοβερή και τρομερή ομοσπονδιακή εφορία IRS η οποία εισπράτει με την σειρά της πολαπλάσια (λόγο τόκων) τα δολάρια που τύπωσε και έδωσε η επίσης ομοσπονδιακή FED.

Και οι λίγοι ορθά και για το κοινό καλό σκεπτόμενοι που αντιστέκονται στο ν ανοίκει το κράτος στην Κεντρική του Τράπεζα και οχι η Κεντρική Τράπεζα στο κράτος, έχουν την τύχη που θα δούμε παρακάτω:
(Οπως είχε γίνει και κατά το παρελθόν με τον πρόγονο της FED) Το 1881 ο τότε αμερικανός πρόεδρος Τζέιμς Γκάρφιλντ έκανε σημαντική ομιλία οπου αποκαλύπτει τα προαναφερόμενα, ότι όταν δηλαδή η έκδοση του χρήματος είναι από λίγους ιδιώτες που δανείζουν το κράτος και τον λαό, ασκούν και πολιτική κατά την βούληση τους και δημιουργούν τις ανόδους και πτώσεις της οικονομίας κατά τα συμφέροντα τους, την φτώχεια και τον πλούτο όποτε και σε όποιους θέλουν, μην αφήνοντας την οικονομία να ορθοποδήσει και να εδραιώσει μια σταθερά ανοδική πορεία.
Μερικές εβδομάδες μετά (2-7-1881) ο πρόεδρος Γκάρφιλντ δολοφονείται

Το ίδιο επαναλύφθηκε αρκετά χρόνια μετά όπου το 1963, επι της εποχής πλέον της σημερινής FED, ο Πρόεδρος John Kennedy αποφάσισε να κάνει τη μεγάλη πραγματική μεταρρύθμιση και να βάλει τα πράγματα στην θέση τους. Να σταματήσει τον κατήφορο του δανεισμού του Αμερικάνικου κράτους των χρημάτων που διανέμονται και αναλογούν στους πολίτες, και να καταργήσει το Ομοσπονδιακό Τραπεζικό Σύστημα FED.  (όπως είχε κατορθώσει επιτυχώς ο πρόεδρος Jacksonτο 1835 με τον πρόγονο της FED)

Ετσι υπέγραψε διάταγμα με το οποίο έδινε εντολή στην κυβέρνηση του, να αποκαταστήσει ξανά την συνταγματική τάξη για τον έλεγχο της εκδόσης του αμερικανικού νομίσματος, το οποίο θα επέστρεφε ξανά στο κράτος όπου ανοίκει και μαζί ο έλεγχος και η διακυβέρνηση της χώρας, όπως είχε κάνει και κατά το παρελθόν ο πρόεδρος Λινκολντ.
Ο Πρόεδρος Kennedy ήταν νεκρός τρεις εβδομάδες αργότερα.

Όταν ο επόμενος Πρόεδρος Lyndon Johnson ανέλαβε τα καθήκοντά του, ακύρωσε αμέσως το διάταγμα Kennedy και οι Ρότσιλντ – Ροκφέλερ κέρδισαν έναν ακόμα πόλεμο κατά της αμερικάνικης ελευθερίας και της ανθρωπότητας ολόκληρης.
Και όλα αυτά δηλαδή στην χώρα που διαφημίζει την ελευθερία της αλλά κρύβει επιμελώς οτι η ελευθερία αυτή βρίσκεται κάτω από την σκλαβιά των τραπεζιτών της.
Περισσότερο από το 50% των μετοχών της Federal Reserve Bank ανήκαν στις μεγάλες τράπεζες της νέας Υόρκης, η National City Bank του Ροκφέλερ, η National Bank of Commerce, η First National Bank, η Chase National Bank, και η Marine National Bank. Όταν η National City Bank του Ροκφέλερ συγχωνευθηκε με την J.P. Morgan – First National Bank το 1955, ο όμιλος Ροκφέλερ ελέγχε το 22% των μετοχών της Federal Reserve Bank of New York.
Οι βασικοί μέτοχοι της Federal Reserve Bank είναι:
1. Οι Τράπεζες Rothchild του Λονδίνου και του Βερολίνου. Οι ναυαρχίδες του συστήματος.
Ο πατριάρχης το συστήματος βαρόνος M. A. Rothschild είχε πει: «Δώστε μου τον έλεγχο του νομίσματος ενός έθνους και δεν με ενδιαφέρει ποιος κάνει τους νόμους».
2. Η επενδυτική Τράπεζα των αδελφών Lazard του Παρισιού, (Lazard Brothers Bank ) που ανήκει στο σύστημα Rothchild. Ιδρύθηκε το 1848, και μέχρι το 2005 ήταν ιδιωτική εταιρεία.
3. Οι Τράπεζες Warburg Bank του Αμβούργου και του Άμστερνταμ, που και αυτές ανήκουν στο σύστημα Rothchild. Οι τραπεζιτική δραστηριότητα της εβραϊκής οικογένειας Warburg ξεκίνησε με την ίδρυση της M.M. Warburg & Company, το 1798 . Οι αδελφοι Max και Sidney Warburg, ήταν οικονομικοί υποστηρικτές του Χίτλερ από το 1929. Από το ημερολόγιο του Αμερικανού πρέσβη στο Βερολίνο William Dodd, γνωρίζουμε ότι συναντήθηκαν το 1933 με τον καγκελάριο πια Χίτλερ και έκλεισαν «δουλειές» ο Henry Mann της National City Bank ,ο Winthrop W. Aldrich της Chase. Bank και ο διευθυντής δημοσίων σχέσεων του Rockefeller, Ivy Lee. (Ακούσατε ποτέ την Wall Street να καταγγέλλει το «Ολοκαύτωμα» των ομοθρήσκων και ομοεθνών τους, και τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως;). Ο Paul Moritz Warburg, που διορίστηκε από τον πρόεδρο Wilson στο πρώτο συμβούλιο της ομοσπονδιακής τράπεζας ,(1913-1918), εγκαταστάθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1902 και μπήκε συνεταίρος στην Kuhn, Loeb & Company όπου εργαζόταν σαν στέλεχος ο κουνιάδος της γυναίκας του, ο Jacob Schiff, ο οποίος αργότερα χρηματοδότησε με 20 εκατ. δολ, τον Τρότσκι, για να φέρει εις πέρας την επανάσταση των μπολσεβίκων. Ο Paul Moritz Warburg ήταν από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές της ανάγκης δημιουργίας της Federal Reserve. Ο Paul Moritz Warburg τοποθετήθηκε διευθυντής στο πρώτο συμβούλιο του περίφημου Council on Foreign Relations κατά την ίδρυση του,το 1921.
4. Η «Israel Moses Seif Bank» της Ιταλίας
5. Η Lehman Brothers Bank της Νέας Υόρκης, του συστήματος Ρότσιλντ (που χρεοκόπησε). Ο Henry Lehman, Εβραίος μετανάστης από τη Γερμανία εγκαταστάθηκε στο Montgomery της Alabama το 1844 και άνοιξε ένα μπακαλικάκι. Έξι χρόνια μετά ήρθαν κοντά του τα αδέλφια Emanuel και Mayer και έτσι δημιουργήθηκαν οι Lehman Brothers που ασχολήθηκαν με το βαμβάκι. Το 1858 ανοιξαν υποκατάστημα στη νέα Υόρκη, τους γνώρισαν οι Ρότσιλντ που προστάτευαν όλους τους Γερμανοεβραίους, και τους έκαναν τραπεζίτες. .
6. Η «Kuhn-Loeb bank» της Νέας Υόρκης
7. Η « New York Chase Manhattan Bank» των Ροκφέλερ , που ελέγχει τις άλλες 11 περιφερειακές ομοσπονδιακές τράπεζες.
8. Η «Goldman-Sachs» της Νέας Υόρκης.
Λίγοι Εβραίοι Τραπεζίτες, οι Lehman, Goldman, Sachs, Kuhn, Loeb, Rockefeller, Max, Sidney και Paul Warburg, Jacob Schiff, Henry Mann, Rothchild είναι αυτοί που σπέρνουν την καταστροφή , τον όλεθρο και τον πόλεμο, που ρουφάνε καθημερινά το αίμα των ανθρώπων για τους τόκους. Είναι αυτοί που δολοφόνησαν τον Τζον Κένεντι.
Αυτοί προκάλεσαν, την κρίση που θα πληρώσουμε όλοι μας.
Η μόνη λύση είναι εκείνη που προσπάθησε να επιβάλει ο πρόεδρος Κένεντι. Το εκδοτικό προνόμιο στο κράτος. Έκδοση νομίσματος, με κανόνες, και όχι δανεισμός για την κάλυψη του δημοσίου ελλείμματος.
Τέρμα στην ασυδοσία των τραπεζιτών. Ο έλεγχος της ευρωπαϊκής κεντρικής τράπεζας, πρέπει να περάσει στα κοινοβούλια. Τέρμα το « ποίημα» η για την δήθεν ανεξαρτησία της. Θυγατρική του συστήματος Ρότσιλντ –Ροκφέλερ είναι.
Και επιπλέον κρυμένοι πίσω απο το παραπλανιτικό τους όνομα, εβαλαν την εταιρεία τους στο απορόβλητο, και ετσι αυτοί που απομιζούν μια τεράστια ενωση πολιτιών όπως τις ΗΠΑ φορολογούν και δεν φορολογούνται.
Οι φόροι βλέπεις ειναι για μας τα κορίδα, για να εισπράτει το κράτος χρήματα για τους ξένους δανειστές μας και απο πάνω να είμαστε ακόμα πιο χρεωμένοι, οσο δυσβάστακτοι και αν είναι αυτοί οι φόροι.
Δημιουργούν ουσιαστικά χρήμα τυπώνοντας χαρτιά (χαρτονομίσματα, ομόλογα, κ.τ.λ.) τα οποία δανείζουν το κράτος και τον πολίτη φορτώνοντας τον με χρέος και υποχρέωση πληρωμής τόκων εν τη γένεση του. Με απλά λόγια σα να είναι ο τυπογράφος σου δανειστής σου με χρήματα το οποία τύπωσε ο ίδιος και εσύ απλά το κορόιδο που τα παίρνεις και μάλιστα έντοκα και τα νομιμοποιείς. Και έτσι με το απλό αυτό κόλπο βρίσκονται “αυτοί” πάντα από πάνω μια και το χρήμα που έπρεπε να δημιουργεί (τυπώνει) το κράτος -όπως οφείλει- για να καλύψει την ανάπτυξη και την αύξηση των γεννήσεων που δημιουργούν την ανάγκη για περισσότερο εν κυκλοφορία χρήμα, το δανείζετε ουσιαστικά από τον τυπογράφο που προαναφέραμε.
(Το ίδιο κόλπο έκαναν και σε άλλα κράτη και όποιοι πολιτικοί αρνήθηκαν τον έλεγχο του χρήματος -και κατ επέκταση του κράτους τους, τιμωρήθηκαν και εκτελέσθηκαν σαν προδότες η εχθροί του λαού)
Οι περισσότεροι αμερικανοί πρόεδροι που αγωνίστικάν ν αναλάβει πλέον η κυβέρνηση της Αμερικής -όπως οφείλει- την διαχείρηση του νομίσματος της, να το εκδίδει η ίδια ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΤΟ ΔΑΝΕΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΗ FED ΠΟΥ ΔΟΛΙΑ ΕΧΕΙ ΣΥΣΤΑΘΕΙ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ, ΔΗΜΟΙΟΥΡΓΕΙ ΑΤΕΛΕΙΩΤΑ ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΛΑΟ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΩΣ, κρατώντας όμοιρους στις διαθέσεις της, ολες της κυβερνήσεις του κόσμου.ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΑΝ.!!!

Μαρξιστική Συσπείρωση: Μεταναστευτικό.Ευδόκιμες "αριστερές" παροχές υπηρεσιών στις άρχου...

Μαρξιστική Συσπείρωση: Ευδόκιμες "αριστερές" παροχές υπηρεσιών στις άρχου...: Ο Ρούσβελτ προκειμένου να εφαρμόσει το Κεϋνσιανό του πρόγραμμα, που ενώ εξυπηρετούσε τα μακροπρόθεσμα συλλογικά συμφέροντα της Άρχουσας Τ...

Ο Γιάννης Ρίτσος, ο Οδυσσέας Ελύτης κι ο Νίκος Καβαδίας για τα «Δεκεμβριανά του ‘44»….

Γιάννης Ρίτσος
(απόσπασμα από το «Οι γειτονιές του κόσμου»)

“…Έτσι τέλειωσε ο Δεκέμβρης. Έριξε ο Λαός τον μπόγο του στον ώμο
κι έφυγε ο Λαός. Δεν τον σηκώνει ο τόπος.
Όπου δεν είναι λευτεριά δεν τον σηκώνει ο τόπος.
Τραβάει πιο πάνου να στήσει τοπ ταμπούρι του.
Έτσι τέλειωσε ο Δεκέμβρης. Η Αθήνα απόμεινε έρημη.
Κλεισμένα τα γραφεία του κόμματος, κλεισμένα τα γραφεία του ΕΑΜ
Κλεισμένα τα σπίτια, κλεισμένα τα στόματα, κλεισμένες οι καρδιές.
Κατέβηκαν οι σημαίες απ’ τα μπαλκόνια.
Κι η οδός Σταδίου μετονομάστηκε σε οδό Τσώρτσιλ.
…Οι γειτονιές είναι έρημες. Είναι γυμνές οι γειτονιές
Τα σπίτια είναι καμένα. Κείνο το ηρώο με τις ασβεστωμένες πέτρες
που κουβάλαγαν οι γριούλες έγινε στάχτη τώρα. Τον ξύλινο σταυρό
με τα πολλά ονόματα των λαϊκών ηρώων τον κάψαν στην πλατεία.
Μονάχα το κράνος το ελασίτικο δεν έλιωσε στη φλόγα-
απόμεινε πεταμένο στο δρόμο της έρημης γειτονιάς.
Μα εμείς θυμόμαστε τα ονόματα… Έβαλε ο Λαός τούτα τα ονόματα
στην καρδιά του… Έτσι νικήσαμε, Τομ, τους Γερμανούς-
με τούτα τα χέρια της κυρα- Λένης, με τούτη τη φούστα της κυρα- Καλής
με τούτα τα θλιμμένα αστέρια του Αλέκου, με τούτα τα γαλάζια μάτια του Βάσου
με τούτη τη στάχτη της Ηλέκτρας, με τούτο το χωνί, με τούτο το τραγούδι
με τούτο το χελιδόνι, με τούτα τα αγκάθια, με τούτη την ελπίδα των συντρόφων…
έτσι θα σας νικήσουμε και σας, τους τελευταίους εχθρούς μας
για να ανασάνει ο ήλιος μας μέσα στις γειτονιές του κόσμου…
δεν κάναμε τίποτα κ. Τσώρτσιλ. Τι να σκοτώσεις; Πόσους να σκοτώσεις;
Τούτη η πολιτεία δε χαμπαρίζει το θάνατο…”!
(Γ. Ρίτσος, Ποιήματα, τ. 5ος, εκδ. Κέδρος)

Οδυσσέας Ελύτης, «1944»

«… Εδώ, στο σπίτι όπου έχουμε καταφύγει ο αδελφός μου κι εγώ, οι συνθήκες επιτρέπουν τη διαφυγή σε ώρα κινδύνου. Με το πρώτο ύποπτο χτύπημα του κουδουνιού θ’ ανεβούμε από την ανεμόσκαλα στην ταράτσα, κι από κει, συνεννοημένοι με τους διπλανούς που μας τοποθέτησαν ένα τραπέζι για να πατήσουμε, θα πηδήξουμε στη γειτονική ταράτσα και θα ξεφύγουμε.

Σήμερα όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά. Όλες οι πληροφορίες μας από τις υπηρέτριες, που πηγαινοέρχονται στην αγγλοκρατούμενη ζώνη για να προμηθευτούνε καμιά κονσέρβα, βεβαιώνουν ότι τα μέτρα έχουν χαλαρώσει, κυρίως μετά την είδηση ότι φτάνει στην Αθήνα ο Τσώρτσιλ. Πρέπει να επωφεληθούμε, υποστηρίζει ο αδερφός μου, κι έχει δίκιο. Δεν μπορεί να βαστάξει επ’ άπειρον αυτή η κατάσταση. Μια απόφαση χρειάζεται: ή Κρώρα ή στην ελευθερία.

Δοκιμάζω μπροστά στον καθρέφτη μια παλιά ρεμπούμπλικα και το φθαρμένο πανωφόρι. Τα χάλια μου έχω. Πιο αξιοθρήνητος ακόμη ο αδελφός μου: έχει μείνει χωρίς γραβάτα, κι έχει ματώσει τα ούλα με το βουρτσάκι των δοντιών. Θα κρατάει μπροστά στο στόμα του ένα μαντίλι ματωμένο, τάχα ότι έπαθε αιμόπτυση, θα τον πηγαίνω σε γιατρό ή στην πλησιέστερη κλινική για πρώτες βοήθειες.

Το σπίτι όπου κρυβόμαστε βρίσκεται στην οδό Μηθύμνης. Αρχινά η έξοδος. Με το που βγαίνουμε στην Πατησίων, τα πράγματα ζορίζουν. Οι σφαίρες περνούν σφυρίζοντας ή χτυπούν στις πλάκες των πεζοδρομίων και εποστρακίζονται. Ο δρόμος έρημος. Ακούγονται από μακριά εκρήξεις όλμων. Καραδοκώ την κατάλληλη στιγμή και δίνω το σύνθημα: δυο τρία άλματα, και περνάμε στ’ απέναντι πεζοδρόμιο- δόξα τω Θεώ. Τώρα πρέπει από ένα δαίδαλο μικρών παρόδων να βγούμε ως την οδό της 3ης Σεπτεμβρίου, που έχω ακούσει ότι δε βάλλεται σχεδόν καθόλου. Πραγματικά, όταν φτάνουμε, βρίσκουμε πολύ πιο ήρεμη την ατμόσφαιρα. Κυκλοφορούν μερικοί άνθρωποι σιωπηλοί, άκρη άκρη, σχεδόν κολλητά στους τοίχους, κι όλοι τους με κατεύθυνση προς το κέντρο. Οι περισσότεροι έχουν ύφος μυστηριώδες, είναι τυλιγμένοι με κασκόλ και φοράνε μαύρα γυαλιά. Τη δική μας τη δουλειά κάνουν κι αυτοί, συλλογίζομαι- αλλά ως πότε; Ως πότε θα μας αφήνουν; Υπάρχουν εδώ κι εκεί Εαμίτες στις γωνιές, όλοι τους με γενειάδα, φυσεκλίκια κι αυτόματα στο χέρι, που μας κοιτάν με περιέργεια. Θα ‘θελαν πολύ να μας σταματήσουν, υποθέτω, αλλά δεν υπάρχει ανώτερος να τους δώσει την εντολή. Καλά πάμε. Τους κοιτάω κατάματα, δείχνω να υποβαστάζω με δυσκολία τον αδελφό μου, και με βήματα ομαλά προχωρούμε. Μακριά οι εκρήξεις εξακολουθούν να ακούγονται. Κάποτε και μερικές ριπές πλησιέστερα. Η πιο δύσκολη στιγμή βρίσκεται τώρα μπροστά μας: ν’ ανεβούμε από τις καθέτους και να φτάσουμε ως την Κλινική Σμπαρούνη, στη γωνία Χαριλάου Τρικούπη και Σόλωνος, απέναντι στο Χημείο. Μας τα έχουν εξηγήσει αυτά. Εκεί βρίσκονται γα σύνορα.

Προχωρούμε, υπάρχει ένα τελευταίο, λοξό δρομάκι, που ανεξήγητα βάλλεται πολύ, βροχή πέφτουν οι σφαίρες οι άτιμες, έτσι που αναγκαζόμαστε να πιάνουμε τοίχο με την πλάτη, και την κατάλληλη στιγμή να επιχειρούμε άλματα διαδοχικά.

Λίγο ακόμη, λίγο ακόμη και φτάσαμε. Δεν υπάρχει ψυχή γύρω μας. Σε κάποια στιγμή παρατηρώ μια πόρτα μισάνοιχτη, και δεν ξέρω πώς μου ‘ρχεται, και τη σπρώχνω να δω- πού ξέρεις; Υπάρχει μια εσωτερική αυλή, εγκαταλειμμένη βέβαια, και μια παλιά, ετοιμόρροπη σκάλα, που αρχινάω να την ανεβαίνω με προσοχή, παρά τις αντιρρήσεις του αδελφού μου, που διστάζει ν’ ακολουθήσει. “Τι θέλετε;”, ακούω ξαφνικά να ρωτά ένας γεράκος που βρίσκεται στο κεφαλόσκαλο. “Το γιατρό”, λέω αμέσως “που δουλεύει στην κλινική, το γιατρό Χρύσανθο”. “Περάστε από δω”, μου αποκρίνεται, ενώ η καρδιά μου χτύπαγε δυνατά. Τον ακολουθούμε. Σε ένα σημείο του σπιτιού βλέπω να έχουν ρίξει τον τοίχο, τα χώματα είναι σωρός τριγύρω, και απ’ αυτό το άνοιγμα καταλαβαίνω πως επικοινωνούνε με το διπλανό κτίριο, που είναι και η κλινική. Μπαίνουμε πλέον σε πλατείς διαδρόμους, κόσμος κυκλοφορεί, γυναίκες, άντρες, νοσοκόμες, γιατροί- σωθήκαμε. Ο γιατρός Χρύσανθος, οικογενειακός φίλος μας αγκαλιάζει: “Έχουμε δικό μας άνθρωπο, που θα σας περάσει από τους φρουρούς”, λέει, “μη σας νοιάζει. Πιέστε πρώτα έναν καφέ, να συνέλθετε”. Από το παράθυρο βλέπω τα πλήθη που συνωστίζονται μπρος από τη διαχωριστική γραμμή.»

(Οδυσσέας, Ελύτης, Εν λευκώ,

• Ο Νίκος Καββαδίας για τα Δεκεμβριανά:
• 
  Στο παιδικό μας βλέμμα πνίγονται οι στεριές
  Πρώτη σου αγάπη τα λιμάνια σβηούν κι εκείνα.
  Θάλασσα τρώει το βράχο απ’ όλες τις μεριές.
  Μάτια λοξά και τ’ αγαπάς: Κόκκινη Κίνα.
  Γιομάτα παν τα Ιταλικά στην Ερυθρά.
  Πουλιά σε αντιπερισπασμό- Μαύρη Μανία.
  Δόρατα μέσα στη νυχτιά παίζουν νωθρά.
  Λάμπει αρραβώνα στο δεξί σου: Αβησσυνία.
  Σε κρεμεζί, Νύφη λεβέντρα Ιβηρική.
  Ανάβουνε του Barrio Chino τα φανάρια.
  Σπανιόλοι μου θαλασσοβάτες και Γραικοί.
  Γκρέκο και Λόρκα-Ισπανία και Πασσιονάρια.
  Κύμα θανάτου ξαπολιούνται οι Γερμανοί.
  Τ’ άρματα ζώνεσαι μ’ αρχαία κραυγή πολέμου.
  Κυνήγι παίζουνε μαχαίρι και σκοινί,
  Οι κρεμασμένοι στα δεντρά , μπαίγνιο του ανέμου.
  Κι απέ Δεκέμβρη στην Αθήνα και Φωτιά.
  Τούτο της Γης το θαλασσόδαρτο αγκωνάρι,
  Λικνίζει κάτου από το Δρυ και την Ιτιά
  το Διάκο, τον Κολοκοτρώνη και τον Άρη.

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά ενός "ιδανικού ανθρώπου" κατά τον Αριστοτέλη;

"Όμως ο ιδανικός άνθρωπος κατά τον Αριστοτέλη -ο μεγαλόψυχος— δεν είναι ένας απλός μεταφυσικός φιλόσοφος.

Δεν εκθέτει τον εαυτό του σε κίνδυνο για ασήμαντους λόγους... αφού ελάχιστα είναι τα πράγματα που θεωρεί πολύτιμα. Όμως θα διακιν­δυνεύσει για έναν σημαντικό σκοπό, και θα είναι έτοιμος να θυσιάσει τη ζωή του, αφού πιστεύει ότι δεν αξίζει τον κόπο να προστατεύει κανείς τη ζωή του με οποιοδήποτε τίμημα.

Του αρέσει να ευεργετεί, αλλά ντρέπεται να τον ευεργετούν, γιατί το πρώτο είναι ένδειξη ανωτερότητας και το δεύτερο κατωτερότητας...

Δεν ανταγωνίζεται τους άλλους για τα κοινά αντικείμενα της φιλοδοξίας, ούτε πηγαίνει εκεί όπου άλλοι κατέχουν την πρώτη θέση...

Πρέπει να εκδηλώνει ανοιχτά και την αγάπη και το μίσος, αφού η απόκρυψη δείχνει δειλία...

Δεν μπορεί να αφήσει τη ζωή του να στρέφεται γύρω από κάποιον άλλο, εκτός αν είναι ένας φίλος, γιατί μια τέτοια συμπεριφορά θα ήταν δουλική...

Σπάνια θαυμάζει κάτι, αφού τίποτα δεν είναι σπουδαίο γι’ αυτόν...

Ούτε είναι μνησίκακος, γιατί δεν είναι ένδειξη μεγαλόψυχου ανθρώπου το να θυμάται τις αδικίες που έχει υποστεί αλλά το να τις παραβλέπει...

Δεν μιλά για τους ανθρώπους, ούτε για τον εαυτό του ούτε για τους άλλους, γιατί δεν επιθυμεί ούτε να επαινούν αυτόν ούτε να ψέγουν τους άλλους. Και ο ίδιος ούτε επαινεί ούτε κακολογεί, ούτε καν τους εχθρούς του, παρά μόνο αν προσβληθεί...

Για αναπόφευκτα ή ασήμαντα ζητήματα δεν διαμαρτύρεται ούτε ζητά βοήθεια, αφού μόνο όποιος τα θεωρεί σοβαρά θα φερόταν έτσι...

Η κίνησή του είναι αργή, η φωνή του βαριά και τα λόγια του μετρημένα. Γιατί δεν βιάζεται αυτός που ελάχιστα ζητήματα θεωρεί σοβαρά, ούτε εξάπτεται εκείνος που τίποτα δεν θεωρεί σπουδαίο. Γιατί στη βιασύνη και στην έξαψη οφείλεται η στριγκή φωνή και η βιασύνη...

Υπομένει κάθε είδους ατυχίες με αξιοπρέπεια, και κάνει πάντα ό,τι καλύτερο μπορεί ανάλογα με τις συνθήκες, όπως ο ικανός στρατηγός χρησιμοποιεί με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο τις δυνάμεις που έχει στη διάθεσή του...

Είναι ο καλύτερος φίλος του εαυτού του, και του αρέσει η απομόνωση, ενώ ο άνθρωπος χωρίς αρετή ή ικανότητες είναι ο χειρότερος φίλος του εαυτού του και φοβάται τη μοναξιά.

Αυτός, λοιπόν, είναι ο Υπεράνθρωπος του Αριστοτέλη "

********

Ηθικά Νικομάχεια, χ, 7. Και iv3

Απόσπασμα από το βιβλίο του Will Durant "H περιπέτεια της φιλοσοφίας" .
 Πηγή: antikleidi.com

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΝΤΟΚΥΜΑΝΤΕΡ*: Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ

ΒΙΣΑΛΤΗΣ: ΟΣΤΡΑΚΑ ΤΗΣ ΜΑΥΡΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ-Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΓ...: Tο ντοκιμαντέρ «Όστρακα της Mαύρης Θάλασσας - O Eλληνισμός της Bουλγαρίας» καταγράφει «όστρακα», σπαράγματα του ελληνικού πολιτισμού στα...

*Ντοκυμαντέρ, ντόκουμεντ κλπ: Λέξη ελληνικής προέλευσης, αντιδάνεια από την Γαλλική και Αγγλική που την μετέπλασαν, εκ του δοκώ/δοκούμενον κλπ παραγωγα

Υπόψιν: ΔΥΝΑΜΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΣΗ ΒΑΡΩΝ.: Ποιοί είμαστε:

ΔΥΝΑΜΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΣΗ ΒΑΡΩΝ.: Ποιοί είμαστε::   « ΔΥΝΑΜΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΣΗ ΒΑΡΩΝ .»   « Διακήρυξη Αρχών, Θέσεων και Δεσμεύσεων .»          Συγκροτήθηκε ...

Το ολοκαύτωμα της Μονής Αρκαδίου

Το ολοκαύτωμα της Μονής Αρκαδίου: Κορυφαία πράξη του απελευθερωτικού αγώνα των Κρητών, σύμβολο ηρωισμού και θυσίας. Είναι το σημαντικότερο επεισόδιο της Κρητικής Επανάστασης του 1866.

Η ιστορία του ήρωαλυράρη Θοδωρομανώλη και το ιστορικό τραγούδι του

Δασκαλάκης Ιάκωβος: Η άγνωστη ιστορία του Θοδωρομανώλη!!: Ο Μανώλης Θεοδωράκης ή Θοδωρομανώλης όπως είναι ευρύτερα γνωστός, είναι ο πρώτος ιστορικά καταγεγραμμένος και γνωστός λυράρης της Κρήτης. Γ...

ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ "THRIVE" - ΜΗΝ ΠΕΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΑΓΙΔΑ ΤΟΥ! (Η ταινία-απάτη "Thrive")

ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ "THRIVE" - ΜΗΝ ΠΕΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΑΓΙΔΑ ΤΟΥ!

Η μεγάλου προϋπολογισμού " ακτιβιστική " ταινία που ονομάζεται "Thrive" έκανε πρεμιέρα στις 11 Νοεμβρίου 2011 ( 11/11/11 ). Αυτό δεν είναι απλά μια ταινία. Είναι ένα κίνημα!

Η ταινία "Thrive : Τι στο καλό χρειάζεται; (What on Earth will it take?)", Thrive = Ευημερώ, αλλά... κάτι μου θυμίζει η σύνταξη του τίτλου...; Τι μου θυμίζει...;;;) είχε τεράστια διαφήμιση. Μεγάλα ονόματα. Μεγάλο μήνυμα. Μεγάλο προϋπολογισμό ... και μεγάλη "παραπληροφόρηση" - αχταρμάς με την αλήθεια.

Η απάτη του τρέηλερ

Ο Foster Gamble, ο παραγωγός του "Thrive : Τι στο καλό χρειάζεται;", ισχυρίζεται ότι πέρασε όλη τη ζωή του προσπαθώντας να καταλάβει τι προκάλεσε το συγκλονιστική αγωνία και τη στέρηση στον πλανήτη Γη. Αυτό είναι ένα χοντρό ψέμα. Ο Foster Gamble γνωρίζει την αιτία. Την γνωρίζει καλά την αιτία ολόκληρη τη ζωή του γιατί, η βρώμικη πλούσια, ασυνείδητη οικογένειά του βοήθησε να προκαλέσει το συγκλονιστική αγωνία και τη στέρηση στον πλανήτη Γη.

Τι πρόβλημα έχει αυτή η εικόνα;

Αυτή είναι η διαφημιστική αφίσα για την πρεμιέρα της ταινίας του Foster Gamble στις 11/11/11. Βλέπετε κανένα από τους συμβολισμούς; Τι λέτε για την προφανή αριθμολογία και τον illuminati συμβολισμό;

Η αφίσα δείχνει τον Σατανικό συμβολισμό του 'παντεπόπτη οφθαλμού' - που συνήθως γίνεται καλύπτοντας το ένα μάτι. Η εικόνα ενός φιδιού ( κόμπρα ) αντανακλάται επί της ίριδος του οφθαλμού. Ακόμα και τα εν μέρει κρυμμένα χέρια συμβολίζουν τον αριθμό " 666 " .

Αυτή η ταινία δεν είναι για να ξυπνήσει τον κόσμο. Είναι για να εξαπατήσει τον κόσμο και να πιστέψει ότι φτιάχτηκε για να τον ξυπνήσει, ενώ στην πραγματικότητα, στοχεύει να τον ρίξει σε βαθύτερο ύπνο.

Thrive : Πόσο στο καλό κόστισε;

Οι μεγάλου προϋπολογισμού ταινίες δεν γίνονται, δεν διαφημίζονται και δεν προβάλλονται στους κανονικούς κινηματογράφους διεθνώς χωρίς μεγάλη χρηματοδότηση και την στήριξη από τα μονοπώλια των τραπεζοληστών, που είναι επίσης κάτοχοι των ΜΜΕ, των διάσημων ηθοποιών και της Odeon Cineplex, όπου μπορείτε να παρακολουθήσετε ταινίες που υποστηρίζουν την ατζέντα τους.

Thrive : Ποιος στην ευχή είναι ο παραγωγός;

Ποιος είναι, λοιπόν, ο Foster Gamble και από που πήρε το παραδάκι για την παραγωγή "Thrive : Τι στο καλό χρειάζεται;"; Μήπως το όνομα 'Gamble' σας λέει κάτι; Τι λέτε για το όνομα Procter & Gamble; Για όσους δεν έχουν ακούσει ποτέ το Procter & Gamble, είναι η γνωστή αμερικανική πολυεθνική εταιρεία P&G που ανήκει στη λίστα Fortune 500. Μια από τις μεγαλύτερες, τις πιο τοξικές, ρυπαντικές εταιρείες του κόσμου, με ετήσιο κύκλο εργασιών πάνω από 68 δισ. δολάρια. Και ο Foster Gamble έχει κάποια σχέση με την Procter & Gamble; Μα φυσικά!

Ο Foster Gamble, ο δημιουργός / οικοδεσπότης / συν - συγγραφέας / παραγωγός του "Thrive : Τι στο καλό χρειάζεται;" (βρε τι μου θυμίζει ο τίτλος... είναι ο κληρονόμος και ο άμεση απόγονος του James Gamble της Procter and Gamble. Αυτός ο προνομιούχος παραγωγός ταινιών ήταν ένα παιδί της αδελφότητας Princeton και ο συνεργάτης του ένας πρώην δημοσιογράφος του περιοδικό Newsweek International και τα οποία συγχωνεύθηκαν με την The Daily Beast, το Νοέμβριο του 2010.

Το αρχικό λογότυπο της Procter & Gamble σχεδιάστηκε με σατανικό συμβολισμό. Κέρατα κριαριών. Ο αποκρυφιστικός αριθμός 13 που αντιπροσωπεύεται από 13 αστέρια. Ο ανεστραμμένος αριθμός 666 που είναι ο αριθμός του θηρίου.

Η πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων P & G εταιρεία αναγκάστηκε να αλλάξει το λογότυπό της, επειδή το κοινό είχε αρχίσει να αντιλαμβάνεται ότι ο γενειοφόρος άνδρας με τα κέρατα συμβόλιζε τον Σατανά.

Η αγριότητα της Procter & Gamble.

P & G έχει παραδεχθεί ότι χρησιμοποιεί ινδικά χοιρίδια, κουνέλια, χάμστερ, κουνάβια, αρουραίους και τα ποντίκια στο ... « ερευνητικό εργαστήριο », καθώς και οι γάτες και τα σκυλιά σε πειράματα διατροφής.

Έρευνες αποκαλύπτουν τη συνεχή συμμετοχή της P & G στην επώδυνη, βασανιστική και θανατηφόρα σειρά από δοκιμές σε ζώα για να φτιάξουν τα νέα προϊόντα της στην αγορά.

Η P & G ασκεί πιέσεις στις κυβερνήσεις για να εμποδίσει την απαγόρευση των δοκιμών σε ζώα για καλλυντικά και τα συστατικά των προϊόντων οικιακής χρήσης. Το βίντεο που ακολουθεί είναι από φιλοζωικές οργανώσεις που καλούν σε μποϋκοτάζ τα προϊόντα της.
https://www.youtube.com/watch?v=mYLkoYb3vOs

Έχει φάει και πολλές καταγγελίες από αυτές τις οργανώσεις για βάναυσα τεστ. Τα προϊόντα του είναι τοπ στη λίστα που κατηγορούνται για καρκινογόνα.

Ακόμα, η πρώτη οδοντόπαστα που κυκλοφόρησε με φλουοράιντ - προϊόν που πλέον γνωρίζουμε ότι είναι προς αποφυγή - είναι η πασίγνωστη Crest και μετά ακολούθησαν και άλλες.

Thrive για πάρτη του!

Μήπως ο Foster Gamble, ο κληρονόμος της περιουσίας Procter & Gamble, δεν γνωρίζει ότι η P & G κάνει εκατοντάδες εκατ. δολαρίων μπίζνες με το Πεντάγωνο και είναι μια εκ των κορυφαίων αναδόχων για πολεμικό τμήμα των ΗΠΑ; Δεν γνωρίζει ότι η P & G είχε δοσοληψίες με τη ναζιστική Γερμανία του Τρίτου Ράιχ; Μα φυσικά και τα γνωρίζει όλα αυτά!

Μήπως ο Foster Gamble δεν γνωρίζει ότι η P & G διανέμει Γενετικά Τροποποιημένα μολυσμένα τρόφιμα και ότι παράγει το αμφιλεγόμενο υποκατάστατο λίπους olestra, που διατίθενται στο εμπόριο με την ονομασία Olean ( ένα συνθετικός συνδυασμός λιπαρών οξέων και ζάχαρης που ενώνονται σε μόρια πολύ μεγάλα για το ανθρώπινο σώμα να τα απορροφήσει ή να αφομοιώσει; Μα φυσικά και τα γνωρίζει όλα αυτά!

Μήπως ο Foster Gamble δεν γνωρίζει ότι η P & G είναι η δημιουργός του απορρυπαντικού Tide που μολύνει το νερό, της φθοριούχου οδοντόκρεμας Crest και των αντι-περιβαλλοντικών Pampers; Δεν ξέρει ότι η P & G επιτίθεται στον Πλανήτης Γη σε παγκόσμιο επίπεδο; Οι πάνες μιας χρήσεως P & G συμβάλλουν στο 2% των στερεών αποβλήτων που εκτρέπονται σε χώρους υγειονομικής ταφής. Χρειάζονται 500 χρόνια για τις πάνες μιας χρήσεως P & G για να αποσυντεθούν σε μια πλαστική σακούλα σκουπιδιών θαμένη σε χώρους υγειονομικής ταφής. Μα φυσικά και τα γνωρίζει όλα αυτά!

Γιατί δεν είναι ο Foster Gamble ένας παραδειγματικός 'σώζω-τον-πλανήτη' οικολόγος, κάνοντας μια ταινία ενάντια στην Procter & Gamble; Γιατί αυτό θα έπρεπε να είναι το θέμα μιας ταινίας με τίτλο "Thrive : Τι στο καλό χρειάζεται;"

Οι... εξωγήινοι του Gamble - βρίσκονται εδώ, λέει!

Ποτέ μην υποτιμάτε την πονηριά και την εξυπνάδα της ασυνείδητης εταιρικής ολιγαρχίας. Ποτέ μην υποτιμάτε τους εταιρικούς ηγεμόνες οι οποίοι χρηματοδοτούν τους πολιτικούς στην εξουσία. Ποτέ μην υποτιμάτε την αφοσίωση τους στην ατζέντα για μια παγκόσμια διακυβέρνηση.

Κατά τη διάρκεια των αιώνων, η εταιρική ολιγαρχία έχει πει ψέματα, έχει εξαπατήσει, λεηλατήσει, μολύνει, σφάξει, καταδικάσει, βασανίσει, υποδουλώσει και ρίξει στη φτώχεια. Έχουν καταφέρει να ελέγχουν και να χρηματοδοτούν και τις δύο πλευρές του κάθε πολέμου, κάθε επανάσταση και κάθε κίνημα.

Και η ταινία "Thrive : Τι στο καλό χρειάζεται;" (βρε.. Τι στο καλό μου θυμίζει;) είναι ένα κίνημα -θρέμμα δικό τους . Έχει σχεδιαστεί για να ξεγελάσει τις μάζες στο να πιστέψουν ότι οι εξωγήινοι έρχονται - είτε για να μας σώσουν , είτε να μας καταστρέψουν. (Μάλλον δεν έχουν καταλήξει ακόμα σε ποιο από τα δυο ταμπλό θα παίξουν, αλλά το παραμύθι μαγειρεύεται πολλές δεκαετίες τώρα).

"Ο καλύτερος τρόπος για να ενώσει κανείς όλα τα έθνη σε αυτόν τον πλανήτη θα είναι η επίθεση από κάποιον άλλον πλανήτη. Στο πρόσωπο του εξωγήινου εχθρού, οι άνθρωποι θα απαντήσουν με μια αίσθηση ενότητας, κοινού συμφέροντος και σκοπού"
John Dewey, Νέα Υόρκη 1917

Δυστυχώς, οι άνθρωποι είναι ευκολόπιστοι από την ανάγκη τους να «πιστεύουν» σε κάτι. Κι έτσι κάποιοι εύκολα μπορούν να παρασυρθούν από τέτοιου είδους κινήματα, στα ίδια χνάρια και το Zeitgeist και το "The Venus Project" . Θέλουν να πιστεύουν ότι ο Foster Gamble δεν είναι τόσο άπληστος, αδίστακτος, διαβολικά σκληρός και με κρύα καρδιά -γνήσιο τέκνο των εταιρικών προγόνων του. Ρίξτε μια άλλη ματιά στην αφίσα της ταινίας. Θέλει ο Ιλλουμινάτι να κρυφτεί, αλλά η χαρά δεν τον αφήνει...

Thrive, λοιπόν και "Τι στο καλό χρειάζεται;" και Thrive ψηλά κι αγνάντευε και...!!!! ΤΩΡΑ θυμήθηκα τι μου θυμίζει ο τίτλος! Το "Τι στο καλό ψεκάζουν;" του Μάικλ Μέρφυ που με δύο πανάκριβες για ακτιβιστή ταινίες, προσπαθεί να μας πείσει ότι μας ψεκάζουν για δήθεν Γεωμηχανική, δηλαδή να σώσουν τον πλανήτη από την ηλιακή ακτινοβολία! Και μάλιστα, στο τέλος της δεύτερης ταινίας, στο "Γιατί", εμφανίζεται και ο εν λόγω σωτήρας μας Foster Gamble και λέει τα δικά του! Βρε βρε βρε... Βρε κάτι συμπτώσεις!!!Και πως μοιάζουν οι τίτλοι!! Τώρα αν έχουν και κοινό χρηματοδότη και 'μυστικό' παραγωγό, δεν θα μου κάνει και καμία αίσθηση! Bullshit η μία - Bullshit και η άλλη! Βρε μην καρφώνεστε τόσο εύκολα, κρυφτείτε και λιγάκι! Αλλά είπαμε, θέλει ο Ιλλουμινάτι να κρυφτεί, αλλά η χαρά δεν τον αφήνει...

Δείτε το τρέιλερ ... και αφεθείτε σε μια ακόμη αεροπειρατεία του ακτιβιστικού κινήματος από τις κυβερνώντες οικογένειες του παγκόσμιου εγκλήματος.
https://www.youtube.com/watch?v=OibqdwHyZxk

Αυτή είναι μια αεροπειρατεία!

Πηγή:http://www.allnewz.gr/matrix/-thrive

ΠΕΡΙΕΘΑΛΨΑ ΤΙΣ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΕΣ ΜΟΥ... (Άννα Μπιθικώτση)

της Άννας Μπιθικώτση, κόρης του αξέχαστου μεγάλου τραγουδιστή του  λαού μας,Γρηγόρη Μπιθικώτση

Έκανα επάγγελμα την κραυγή για να ταράξω τον ύπνο όλων 

αυτών που επιθυμούν να εκτελούν όνειρα.

Έκανα ραψωδία το βογκητό μου, άφησα να τρυπώσει στην καρδιά 

μου μια ευγενική πεταλούδα που μου είπε πως την λένε ελπίδα.

Περιέλθαλψα τις ευαισθησίες μου, τους ξυπόλυτους 

αναστεναγμούς μου, τα παιδικά μου παιχνίδια, το τέλος μιας αγάπης,

 ένα κήπο με ροδιές, ένα ονειροπαρμένο ζευγάρι, ένα σχολικό
  
 διάλειμμα, τον εθνικό μας ύμνο, την κοκκινοσκουφίτσα, ένα 

κλαδάκι ελιάς, τη φτωχογειτονιά  μου, ένα καΐκι… για να μην

 φοβάμαι τις μέρες που καταβροχθίζουν όνειρα, τις νύχτες που

 ματώνουνε ψυχές. 

Για να μπορώ ν΄ αντέξω στο βουνό της λύπης, τους ήχους της

 φλογέρας του τελευταίου ονειροπόλου βοσκού...

Για ν΄ αντέξω να μετρώ τα πέτρινα λόγια, για να μπορώ ακόμα να

 διακρίνω στην άκρη της μνήμης μου την άκρη της ζωής μου.

Μαλώνω το δάσος σου ζωή που είναι τόσο μαγικό και μάγεψε τις

 ανθρώπινες ματιές και τις έκανες να πετρώσουν , να μη μπορούν

 πια να το κοιτούν. 

Μαλώνω τις οάσεις σου έρημη καρδιά μου που ακόμα επιμένεις στις

 ψευδαισθήσεις τους.

Μπρος στους μαρμαρόχυτους ναούς σου Ελλαδα μου προσεύχομαι

 και τους φιλώ και λέω τι όμορφη που θα ήσουν στα άσπρα ντυμένη

 και όχι με καπνούς!

Πίνω τις ημέρες και τις νύχτες μου νερό και ακόμα διψάω.

Δικάστηκαν τα χείλη μου σ' αυτή τη δίψα.

Άραγε από μένα ή από αυτούς που μου έδειξαν λάθος πηγή;

Έκανα την δίψα μου κραυγή για να ξεδιψάσω τις σιωπές μου, για να 

μη ζητήσουνε ποτέ νερό οι θύμησες ούτε και συ καρδιά μου.

Ρώτησα το αστέρι που κοιτάζω όταν αναστενάζω τι να του

τραγουδήσω...

Και εκείνο έβαλε στο πικ-απ της νύχτας τραγούδια αγάπης...

Δύναμη πήρα.

Θέλω πάλι απ' την αρχή κόσμε να σ' αγαπήσω, τον άνθρωπο να δω

 πάλι άνθρωπο...

Καλύτερα, είπα, να σωπάσω για να γίνω κι εγώ από την αρχή

άνθρωπος που αντέχει, αγαπά και συγχωρεί.

Πανελλήνιο πρωτάθλημα διαχρονικών αρσιβαριστών: Νοσταλγία, συγκίνηση και θαυμασμός στο ΟΑΚΑ

Αθλητισμός και... άλλα: Νοσταλγία, συγκίνηση και θαυμασμός στο ΟΑΚΑ: Νατάσα Ακτύπη (φωτογραφία, κατηγορία ηλικίας 45-49 ετών), Μάγδα Ροϊλίδου (60-64), Κωνσταντίνα Σγούρου, Ειρήνη Πιπιτσούλη (αμφότερες 3...