Αριθμοί. Αυτοί καθ-ορίζουν το σύμπαν όλο.
Νούμερα: Χρήσιμοι κι άχρηστοι ανοήμονες, εξαιτίας των οποίων καταστρέφεται ό,τι δημιουργεί το σύμπαν...
«Γνῶμες, καρδιές, ὅσοι Ἕλληνες, ὅ,τι εἶστε μὴν ξεχνᾶτε, δὲν εἶστε ἀπὸ τὰ χέρια σας μονάχα, ὄχι! Χρωστᾶτε καὶ σὲ ὅσους ἦρθαν, πέρασαν, θὰ ᾿ρθοῦνε, θὰ περάσουν! Κριτές, θὰ μᾶς δικάσουν οἱ ἀγέννητοι, οἱ νεκροί.» Κωστής Παλαμάς
Αριθμοί. Αυτοί καθ-ορίζουν το σύμπαν όλο.
Νούμερα: Χρήσιμοι κι άχρηστοι ανοήμονες, εξαιτίας των οποίων καταστρέφεται ό,τι δημιουργεί το σύμπαν...
Η αναβίωση μιας αντιπαράθεσης 150 ετών...
Αναδημοσίευση ανάρτησης της 3ης Μαΐου 2020, της Karen Selick*.
Δεν αντιλαμβάνομαι την κρίση του
κορωνοϊού με τον ίδιο τρόπο όπως οι περισσότεροι άνθρωποι. Για μένα,
είναι μάλλον μια ευκαιρία να ξανανοίξουμε μια 150χρονη επιστημονική
διαμάχη, που οι περισσότερες δυτικές χώρες έχουν ξεχάσει.
Είναι γενικώς αποδεκτό ότι ο Γάλλος
επιστήμονας Louis Pasteur (1822-1895) είναι «ο πατέρας της θεωρίας των
παθογόνων μικροοργανισμών» – η ιδέα
ότι αρρωσταίνουμε όταν εισβάλλουν στα σώματά μας ξένοι οργανισμοί όπως
βακτήρια, μύκητες και φυσικά ιοί. Παρόλο που η ιδέα κυκλοφόρησε πολύ
πριν γίνει διαπρεπής ο Παστέρ, η εργαστηριακή του δουλειά τη δεκαετία
του 1860 έδωσε την εντύπωση ότι παρείχε τα επιστημονικά στοιχεία που
έλειπαν προηγουμένως.
Αυτό που είναι λιγότερο γνωστό, είναι ότι άλλοι Γάλλοι επιστήμονες που εργάζονταν εκείνη την εποχή στον ίδιο τομέα είχαν τουλάχιστον διαφορετικές πεποιθήσεις, γνωστές ως «θεωρίες του εδάφους (ή ιστού)».
Θεωρούσαν ότι ο πιο σημαντικός παράγοντας που καθορίζει εάν ένα άτομο αρρωσταίνει ή όχι δεν εξαρτάται από τη παρουσία ενός μικροβίου, αλλά βασίζεται στην ίδια τη διάθεση του εσωτερικού περιβάλλοντος του σώματος (“τοπική περιοχή” ή έδαφος) ) να προετοιμάζεται για να απωθήσει ή να καταστρέψει το εν λόγω μικρόβιο.
Ένας από τους κύριους επιστήμονες για τη θεωρία του εδάφους ήταν ο Antoine Béchamp (1816-1908). Οι Pasteur και Béchamp ήταν σκληροί αντίπαλοι γύρω από πολλά επιστημονικά ζητήματα.
Το βιβλίο του R.B. Pearson, που εκδόθηκε το 1942, Pasteur: Plagiarist, Imposter (Παστέρ, πλαστογράφος, σφετεριστής), υπονοεί ακόμη και ότι ο Pasteur αντέγραψε μέρος του έργου του Béchamp – γεγονός που αποτελεί για τον τελευταίο σημείο κατανοητής αμφισβήτησης και που τελικά πέθανε εντελώς λησμονημένος, ενώ ο Παστέρ κατάφερε να προωθήσει τον εαυτό του, σε σημείο που το όνομά του να γίνει κοινή λέξη πολύ πριν από το θάνατό του.
Σχόλιο: Ο Παστέρ, από
την άλλη πλευρά, δεν προωθήθηκε μόνος του. Είχε μια έντονη αίσθηση των
δημοσίων σχέσεων, και αν πάρουμε το πλαίσιο της εποχής όπου άνθισε
επίσης η θεωρία της εξέλιξης του Δαρβίνου, μπορούμε να καταλάβουμε ότι
ιδεολογικά ρεύματα είχαν –και εξακολουθούν να έχουν– πολύ συγκεκριμένα συμφέροντα για την προώθηση του Pasteur παρά του Béchamp .
Και οι δυο μαζί, Παστέρ και Δαρβίνος αποστείρωσαν κάθε αληθινή πνευματική έρευνα, περιορίζοντάς την σε υλιστικό και μηχανιστικό έδαφος . Μπορούμε
επίσης να κάνουμε τον παραλληλισμό μεταξύ αυτών των «επιστημονικών»
υλισμών και του φιλελεύθερου καπιταλισμού στον οποίο επιβάλλεται ο νόμος
της αγοράς, περιορισμένος στο νόμο της ζούγκλας όπου μόνο ο ισχυρότερος
μπορεί να επιβιώσει, ένας νόμος που διαχειρίζεται μόνο τις υλικές
σχέσεις μεταξύ διαφορετικών ζωντανών οργανισμών. Θάνατος για
τους αδύναμους, θάνατος στα άσχημα μικρόβια που μας επιτίθενται και που
ωστόσο χωρίς πολλά από αυτά, δεν θα ήμασταν καν εδώ για να μιλήσουμε για
αυτά .
Μπορούμε επίσης να αναρωτηθούμε για την ακριβή λειτουργία των μικροβίων στην πλανητική οικολογία και να διαπιστώσουμε ότι στην πραγματικότητα είναι απαραίτητα για την εξέλιξη της ζωής στη Γη . Καμία από αυτές τις απαντήσεις δεν μπορεί να βρεθεί στη Βιολογία του Παστέρ, η οποία είναι πλέον θρησκεία.
Ο άλλος μεγάλος υπερασπιστής της θεωρίας του εδάφους ήταν ο Claude Bernard (1813-1878), ο οποίος – παρά τις διαφορές τους στα επιστημονικά ζητήματα – ήταν στενός φίλος και συνεργάτης του Pasteur.
Στο τέλος της ζωής του, ο Παστέρ φαίνεται ότι αναγνώρισε τη σημασία αυτού που ο Μπέρναρντ είχε προσπαθήσει να του πει, λέγοντας ότι «ο Μπερνάρ είχε δίκιο. Το μικρόβιο δεν είναι τίποτα, το έδαφος είναι το παν».
Το 1982, η Γαλλίδα ερευνήτρια Marie Nonclercq δημοσίευσε τη διδακτορική της διατριβή για τον Béchamp, ισχυριζόμενη ότι ο Pasteur δεν ήταν μόνο λογοκλέφτης αλλά και απατεώνας και παραχαράκτης πειραματικών δεδομένων.
Αλλά όποια και αν είναι η προσωπικότητα του Παστέρ, και αν το έχει ή όχι παραδεχτεί στο τέλος της ζωής του, αυτό που μένει μετά από εκείνον είναι η κατάσταση του νου, η οποία είναι σαφώς ορατή στους περισσότερους επαγγελματίες και γραφειοκράτες της υγείας σήμερα , σύμφωνα με την οποία είναι το μικρόβιο – επίσημα γνωστό ως SARS-CoV-2 – που πρέπει να κυνηγηθεί, να απομονωθεί, να αποφευχθεί και να επαλειφθεί – και τίποτα άλλο δεν μετράει. Για τους συμβατικούς σύγχρονους στοχαστές, το «έδαφος» δεν είναι τίποτα.
Για παράδειγμα, στον ιστότοπο της
κυβέρνησης του Οντάριο που λέει στους πολίτες τι πρέπει να κάνουν για να
πολεμήσουν την Covid-19, οι συμβουλές που δίνονται αποτελούνται εξ
ολοκλήρου από μέτρα για την αποτροπή της επαφής των ανθρώπων με τον ιό:
μείνετε στο σπίτι, πλύνετε τα χέρια σας συχνά, μην αγγίζετε το πρόσωπό
σας, κρατήστε μια φυσική απόσταση και φοράτε μάσκα όταν πρέπει να βγείτε
έξω.
Δεν γίνεται καμία αναφορά στα μέτρα που
θα μπορούσαν να πάρουν τα άτομα για να διασφαλίσουν ότι το ανοσοποιητικό
τους σύστημα λειτουργεί με τη μεγίστη αποτελεσματικότητά – ή όπως θα έλεγαν οι Γάλλοι επιστήμονες Béchamp και Bernard – ότι
το έδαφος είναι καλά προετοιμασμένο για τη οργάνωση της ανοσολογικής
άμυνας.
Είναι σχεδόν σαν η κυβέρνηση του Οντάριο να πιστεύει ότι οι
άνθρωποι δεν έχουν ανοσοποιητικό σύστημα ή ότι το τελευταίο – εάν υπάρχει – δεν έχει
καμία απολύτως χρησιμότητα. Η μόνη ελπίδα αυτής της κυβέρνησης
βασίζεται στην ανακάλυψη – και προφανώς αμέσως μετά – στην κατοχύρωση
των πνευματικών δικαιωμάτων ενός εμβολίου που θα αναπτυχτεί από
φαρμακευτική εταιρεία, καθώς είναι – σύμφωνα με εκείνους – ο μόνος τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι μπορούν να αμυνθούν εναντίον ενός ιού.
Σχόλιο: Σε αυτήν την
υλιστική προσέγγιση, το ανοσοποιητικό μας σύστημα θα ήταν «ηλίθιο,
αφηρημένο και ασυνείδητο» που θα περίμενε εξωτερικούς παράγοντες μέσω
του εμβολίου για να αντιδράσει, στερώντας του με αυτόν τον τρόπο την
δυνατότητα να αντισταθεί, ενώ παράλληλα πρέπει να αποστειρωθεί το
εξωτερικό περιβάλλον που αποτελείται από μικροοργανισμούς με «επιβλαβή»
επίδραση.
Όμως, ποτέ δεν ξέρεις! Μερικές φορές κάποιοι ανάμεσα τους μας κάνουν πιο έξυπνους ή πιο δεκτικούς σε ορισμένες ιδέες ή πεποιθήσεις που βρίσκονται
έξω από την γραμμή που χαράσσεται από εκείνες τις αρχές, που βασίζονται
στην ιατρική παντοδυναμία, ωστόσο πολύ ανεπαρκείς για να διαφωτίσουν
εκείνους που αναζητούν την αλήθεια.
Αυτό το περιορισμένο όραμα της
ζωής είναι αποκλειστικώς γραμμικό, ανταγωνιστικό, ιατρογενές,
αναποτελεσματικό και είναι το αντικείμενο μιας λατρείας που ισχυρίζεται
ότι η ασθένεια είναι εξωτερική του οργανισμού και ότι δεν μπορεί ποτέ,
με οποιονδήποτε τρόπο, να προκύψει από μια εσωτερική ανισορροπία.
Στην πραγματικότητα, ο Οντάριο και ο
Καναδάς έχουν κάνει ό, τι μπορούσαν για να αποθαρρύνουν τους ανθρώπους
να προσπαθήσουν να βρουν τρόπους να βοηθήσουν τον ίδιο τον εαυτό τους. Ο
ιστότοπος του Οντάριο αναφέρει ότι «δεν υπάρχει συγκεκριμένη θεραπεία»
για τη Covid-19. Τέλος της ιστορίας.
Η δημόσια ραδιοτηλεοπτική εταιρεία του Καναδά, η CBC, δημοσίευσε πρόσφατα αυτό το άρθρο καταγγέλλοντας τα «ψευδή γιατροσόφια», ιδίως τη βιταμίνη C, τον ψευδάργυρο , τα φαρμακευτικά μανιτάρια και το λάδι ρίγανης.
Αυτή η επίσημη στάση είναι απολύτως παράλογη – υπάρχει πράγματι μια πληθώρα επιστημονικών αποδείξεων που υποστηρίζουν ότι διάφορα συμπληρώματα διατροφής βοηθούν στην προετοιμασία του ανοσοποιητικού συστήματος για την αντιμετώπιση των ιογενών λοιμώξεων.
Πάρτε για παράδειγμα τον ψευδάργυρο. Πολλοί ασθενείς με Covid-19 ανέφεραν απώλεια της όσφρησης και της γεύσης ως συμπτώματα. Σύμφωνα με το BBC , αυτά τα συμπτώματα επηρεάζουν έως και το 18% των ασθενών που έχουν προσβληθεί. Αυτό το άρθρο του CNN αναφέρει ότι θα χρειαστούν μέρες ή εβδομάδες για ορισμένους ανθρώπους να ξαναβρούν αυτές τις χαμένες αισθήσεις αφού επηρεαστούν από τον ιό, ενώ άλλοι θα χρειαστούν μήνες ή χρόνια.
Σχόλιο: Ο κατάλογος των
συμπτωμάτων της Covid-19 συνεχίζει να μεγαλώνει, έχει γίνει πολύ βολικό
σακίδιο για να διατηρεί έναν συνεχή και ατελείωτο φόβο. Κανείς δεν
αμφιβάλλει ότι ο κατάλογος θα συνεχίσει να αυξάνεται, και δεν πειράζει
εάν αυτό είναι εντελώς ασυνεπές, δεν πειράζει αν φτάσουμε στις κορυφές
της βρώμικης και με κακή πρόθεση ηλιθιότητας, εν τω μεταξύ, το κράτος
χτυπάει, τις ελευθερίες μας και ο κόσμος βυθίζεται στο χάος μιας νέας
παγκόσμιας τάξης που επιταχύνει όλα τα προγράμματά της.
Αλλά η απώλεια αυτών των αισθήσεων είναι ένα πολύ γνωστό σύμπτωμα ανεπάρκειας ψευδαργύρου,
γεγονός που δεν αναφέρεται σε κανένα από τα δύο προαναφερόμενα άρθρα,
και το οποίο προφανώς δεν είναι γνωστό στην πλειονότητα της συμβατικής
ιατρικής κοινότητας.
Ωστόσο, εδώ είναι μια μελέτη της PubMed που θέτει μια σύνδεση μεταξύ της ανεπάρκειας ψευδαργύρου και των «διαταραχών της όσφρησης και της γεύσης» . Εδώ είναι μια άλλη μελέτη που καθιερώνει μια συγκεκριμένη σχέση μεταξύ των “ηλικιωμένων ασθενών” και της ανεπάρκειας ψευδαργύρου που προκαλούν την απώλεια οξύτητας των αισθήσεων της γεύσης και της οσμής. Αυτές οι δύο μελέτες αναφέρουν επίσης ότι οι ελλείψεις ψευδαργύρου οδηγούν σε εξασθενημένη ανοσολογική λειτουργία ή σε αυξημένο κίνδυνο μόλυνσης . Δεν μπορούν οι “ειδικοί” και οι κυβερνήσεις να κάνουν τη σύνδεση;
Σχόλιο: Αυτή η σύνδεση
γίνεται όμως από άλλους, αλλά εκείνοι δεν αναφέρονται ως
“ειδικοί”. Ωστόσο, θεραπεύουν με επιτυχία ασθενείς με covid-19 με
υδροξυχλωροκίνη, αζιθρομυκίνη και οροτικό ψευδάργυρο.
Η βιταμίνη D είναι ένα άλλο θρεπτικό συστατικό – μια ορμόνη, στην πραγματικότητα – της οποίας οι επιστήμονες αναγνωρίζουν τα αντιικά οφέλη. Η
Google Scholar απαριθμεί 3.670 ερευνητικές εκθέσεις που δημοσιεύθηκαν
μόνο το 2020 και περιέχουν τις λέξεις “βιταμίνη D” και “ιός”.
Αλλά αντί να προτείνει στους Καναδούς
[σ.μτφ. θα μπορούσαμε να γράψουμε στους Έλληνες] επαρκείς ποσότητες
βιταμίνης D, η Health Canada [σ.μτφ. θα μπορούσαμε να γράψουμε το
ελληνικό υπουργείο Υγείας] έχει αποθαρρύνει για πολλά χρόνια τον
πληθυσμό να πάρει συμπληρώματα διατροφής. “Οι περισσότεροι Καναδοί
λαμβάνουν αρκετή βιταμίνη D”, λέει αυτός ο ιστότοπος της κυβέρνησης ,
ο οποίος συνιστά στα άτομα άνω των 50 να λαμβάνουν μόνο την ελάχιστη
ποσότητα 400 διεθνών μονάδων (IU) την ημέρα. Άλλες σελίδες της καναδικής
κυβέρνησης προτείνουν λίγο περισσότερο. Αυτή, για παράδειγμα, υποδεικνύει
ότι οι ενήλικες άνω των 70 ετών θα έπρεπε να λαμβάνουν έως 800 IU την
ημέρα. Οι συστάσεις τους δεν πλησιάζουν ποτέ αυτές της Εταιρίας της
Βιταμίνης D, μια κοινοπραξία επιστημόνων που μελετούν αυτό το θέμα. Το φυλλάδιο FAQ τους προτείνει τουλάχιστον 4.000 IU την ημέρα για τη διατήρηση επαρκούς επιπέδου ορού βιταμίνης D.
Αλλά υπάρχει χειρότερο. Η βιταμίνη D είναι στην ουσία δωρεάν, εάν οι άνθρωποι έβγαιναν έξω ακόμη μόνο και το καλοκαίρι και εκτίθενται σωστά στον Ήλιο μας. Σήμερα,
υπάρχουν ακόμη και εφαρμογές για κινητά τηλέφωνα που σας λένε πότε ο
Ήλιος βρίσκεται στη σωστή θέση για την τοποθεσία σας, πόσο καιρό πρέπει
να μείνετε έξω και πόσο από το σώμα σας πρέπει να εκτεθεί για να πάρει
τη σωστή δοσολογία. Αυτές οι εφαρμογές μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν
για τον προσδιορισμό του τρόπου αποφυγής εγκαυμάτων.
Αντί να λένε στους Καναδούς πώς να αποκτήσουν αυτήν την δωρεάν προσβάσιμη βιταμίνη, η Health Canada τους λέει εδώ και χρόνια να κάνουν το ακριβώς αντίθετο: να φοράνε αντηλιακό κάθε φορά που βγαίνουν έξω το καλοκαίρι και να μην εκθέσουν το σώμα τους στον Ήλιο.
Σχόλιο: θα φτάναμε στο
σημείο να πιστεύουμε ότι όλα όσα μας λένε αυτοί οι “ειδικοί” θα πρέπει
να θεωρούνται ακριβώς αντίθετα! Τι μασκαράτα. Η γνώση προστατεύει…
Πόσοι Καναδοί έχουν πεθάνει και θα συνεχίσουν να πεθαίνουν από παθολογικές νόσους – συμπεριλαμβανομένου της Covid-19 ή της γρίπης – επειδή η κυβέρνησή τους τούς έδωσε αυτή την εξαιρετικά κακή συμβουλή;
Οι Αμερικανοί δεν είναι καλύτεροι. Το
ενημερωτικό δελτίο των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας (National Institutes
of Health) για τη Βιταμίνης D προτείνει το ίδιο μέγιστο των 800 IU με
αυτό που συνίσταται ο Καναδάς. Και λέει:
«Η Αμερικανική Ακαδημία Δερματολογίας
συνιστά τη λήψη μέτρων φωτο-προστασίας, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης
αντηλιακού, κάθε φορά που εκτίθεστε στον Ήλιο. “
Δεν αποτελεί έκπληξη. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ
είναι ακόμη πιο άνετη από την καναδική κυβέρνηση με τις φαρμακευτικές
εταιρείες που θα έχουν τελικά την άδεια να παράγουν το ιερό εμβόλιο.
Αλλά, ενώ το πνεύμα της μικροβιακής
θεωρίας του Pasteur κυριαρχεί στη διοίκηση, οι ενημερωμένοι καταναλωτές
φαίνεται να ακολουθούν τον Béchamp και τον Bernard, χωρίς ίσως να τους
έχουν ακούσει ποτέ. Η βιταμίνη C, οι παστίλιες ψευδαργύρου και τα
εξωτικά συμπληρώματα διατροφής όπως η μονολαυρίνη – ένα παράγωγο του ελαίου καρύδας το οποίο, σε εργαστηριακές δοκιμές, καταστρέφει το ιικό περίβλημα όπως το κάνει το σαπούνι – πωλούνται
σαν ψωμάκια και εξαφανίζονται από τα ράφια των καταστημάτων.
Οι διαδικτυακοί πωλητές πωλούν τόσο πολύ, που τα αποθέματά τους εξαντλούνται, καθώς πολλαπλασιάζονται οι άνθρωποι που εμπιστεύονται περισσότερο αυτούς παρά την κυβέρνησή τους.
Οι επιδημιολόγοι συζητούν ενεργά τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του περιορισμού και των μασκών για τον έλεγχο της εξάπλωσης του ιού, αλλά δεν έχω δει ακόμα αναφορές από οποιονδήποτε που σκέφτηκε να συγκρίνει τα επίπεδα βιταμίνης D στον ορό σε εκείνους που έχουν πεθάνει, σε σύγκριση με εκείνους που έχουν αναρρώσει και σε σύγκριση με εκείνους που δεν έχουν μολυνθεί ποτέ.
Αυτό
είναι το είδος των δεδομένων που θα έπρεπε να εξετάζουν, αλλά
εμποτισμένοι με τη νοοτροπία της θεωρίας των μικροβίων, αφήνουν αυτές
τις πολύτιμες πληροφορίες στην άκρη.
Ελπίζω ότι αυτό το άρθρο θα σας βοηθήσει να την αλλάξετε.
————-
Σχόλιο:
Ακολουθούν μερικά αποσπάσματα από το έργο του Dr Éric Ancelet, To finish with Pasteur (να τελειώσουμε με τον Παστέρ) (σελίδες 83, 84, 85, 87, 90, 91).
Ο Παστέρ, καλά εισαγόμενος στους
προθάλαμους της εξουσίας, θα επιβάλει τις απόψεις του σε ένα άλλο θέμα,
αυτό της αυθόρμητης γενιάς, της οποίας θα σφάξει τους υπερασπιστές με τη
συνήθη οργή του. Οι επιστήμονες σπάνια συγκρούονται με ηρεμία.
Η υπερηφάνεια και οι προκαταλήψεις
αναμιγνύονται, όπως και η ανάγκη εξασφάλισης της σταδιοδρομίας του, των
τίτλων του και των επιδοτήσεων του. […]
Η άρνηση του Παστέρ για μια «αυθόρμητη γενιά» από την αδρανή ύλη ήταν επομένως δικαιολογημένη στην εποχή του, αλλά τον οδήγησε να
αρνηθεί στο σύνολό της οποιαδήποτε πιθανότητα μεταμόρφωσης της
οργανικής ύλης και να σχεδιάσει την εσφαλμένη θεωρία του βακτηριακού
μονομορφισμού. Τα είδη υπό την δαρβινιστική έννοια, και
ειδικότερα τα «μικροβιακά είδη», είναι για εκείνον και τους διαδόχους
του αμετάβλητες οντότητες, ικανές να μεταλλάσσονται αλλά σε καμία
περίπτωση δεν μετατρέπονται σε «κάτι άλλο». Αλλά οι Béchamp και Tissot
πρότειναν τότε την ακριβώς αντίθετη θέση, τις πιθανές
αναστρέψιμες μεταμορφώσεις ιών σε βακτήρια και βακτηρίων σε μυκοβακτήρια
(μύκητες), ανάλογα με το ψυχοβιολογικό πλαίσιο . […]
Αυτό το τελευταίο απόσπασμα είναι πολύ ενδιαφέρον αν σκεφτούμε ότι ” Ό,τι είναι επάνω είναι σαν αυτό που είναι κάτω ” ή η εντυπωσιακή ομοιότητα μεταξύ των πιθανών αναστρέψιμων μεταμορφώσεων αυτών των μικροοργανισμών και των αστεροειδών που μπορούν να γίνουν κομήτες (και να επιστρέψουν στην κατάσταση ενός αστεροειδούς ή όχι), που οι ίδιοι μπορούν να γίνουν πλανήτες, όλα ανάλογα με το κοσμικό ηλεκτρικό πεδίο στο οποίο αυτοί και αυτές προχωρούν .
Δείτε: Πλανήτης X, κομήτες και αλλαγές στη γη από τον James M. McCanney – Τι υπάρχει στον ορίζοντα
Για να επιστρέψουμε στο βιβλίο του Dr. Éric Ancelet, ας συνεχίσουμε.
Από αυτές τις συζητήσεις προκύπτουν δύο ριζικά αντίθετες αντιλήψεις της μικροβιακής οικολογίας.
Για τον Pasteur, το μικρόβιο δημιουργεί
την ασθένεια. […] “Σε κάθε μικρόβιο, μια ασθένεια “. […] «Για κάθε
ασθένεια ένα εμβόλιο». […]
Για τον Béchamp, η ασθένεια ενεργοποιεί το μικρόβιο. […]
Λοιπόν, Pasteur ή Béchamp;
Είδαμε γιατί στη Γαλλία του περασμένου αιώνα χρειαζόταν ο Παστέρ να έχει δίκιο. Πολύ καλύτερα από τον Béchamp, διακριτό επιστήμονα και ελάχιστα «προβεβλημένο στα μίντια», ο Pasteur ήταν σε θέση να διαδραματίσει τον πολιτικό ρόλο της αιχμής μιας ρεπουμπλικανικής Γαλλίας που δοκιμαζόταν βαθιά στην εθνική της υπερηφάνεια.
Ωστόσο,
Μόλις το 1877, ο 55χρονος Παστέρ […] άρχισε να ερευνά μικροοργανισμούς «υπεύθυνους» για ανθρώπινες και ζωικές ασθένειες.
Πριν από αυτό, ο Παστέρ αντέγραφε τις
εργασίες του Béchamp, αφιερωμένες στην έρευνα για ασθένειες των
μεταξοσκωλήκων. Θα παρουσιάσει τα αποτελέσματα αυτών των έργων σαν δικά
του χωρίς να αναφέρει ποτέ τον Béchamp και θα δηλώσει ότι τα έργα του
προηγούνται εκείνων του Béchamp. Περαιτέρω, και για να υποστηρίξει τα
πάντα, ως “καλός διπλωμάτης και ρήτορας” που ήταν, ο Πάστερ “θα
αφιερώσει την πραγματεία του για τις ασθένειες των μεταξοσκώληκων στην
Αυτοκράτειρα”.
Τότε συμβαίνει ένα σημαντικό γεγονός στην ανθρώπινη ζωή, ειδικά υπό το πρίσμα μιας «νέας ιατρικής» η οποία, σε κάθε ασθένεια, συνδέει, όχι ένα παθογόνο μικρόβιο ή ένα ελαττωματικό γονίδιο, αλλά μια σύγκρουση ψυχο-συναισθηματικής φύσης.
Στις 19 Οκτωβρίου 1868, σε ηλικία 46 ετών, ο Λούι Παστέρ δέχτηκε επίθεση από ημιπληγία που παρέλυσε την αριστερή του πλευρά.
Σύμφωνα με τους βιολογικούς νόμους του
Doctor RG Hammer, θα μπορούσε να ήταν μια «επιλεπτοϊδή κρίση» που
αποκαλύφτηκε στη φάση επούλωσης από εγκεφαλικό οίδημα που βρίσκεται στο
δεξί ημισφαίριο, στο επίπεδο των κινητικών κέντρων. Θεραπεία από
τι; Στον δεξιόχειρα άνθρωπο, αυτό το μέρος του εγκεφάλου σχετίζεται στενά με συγκρούσεις του εδάφους. Ο Pasteur μόλις έχει επιβάλει in extremis την προτεραιότητά του στον Bechamp!
Πρέπει επίσης να επισημάνουμε ότι το δεξί
ημισφαίριο και η αριστερή πλευρά του σώματος, οριστικά εκτός κυκλώματος
στον Pasteur, αντιστοιχούν κλασικά στο γυναικείο μέρος της ύπαρξης, στο
πάθος, στην καλλιτεχνική έννοια, στη διαίσθηση, στις ικανότητες της
σύνθεσης που επιτρέπουν ένα παγκόσμιο όραμα του κόσμου. Μήπως
αυτό σημαίνει ότι όλη η μικροβιολογία βασίστηκε σε αμιγώς αρσενικές
αξίες, τη δράση, την αντιπαράθεση, την ανάλυση, τη λογική, ότι όλη η
μετα-παστέρ βιολογία είναι ανάπηρη, ημιπληγική από γέννηση;
Δεν μπορούμε να πιστέψουμε αυτό που συμβαίνει … Ο Παστέρ ήταν ημιπληγικός για εννέα χρόνια όταν αναλαμβάνει τις έρευνες για τις οποίες έγινε “γνωστός”.
πηγή: https://fr.sott.net
ΥΓ- Σ.τ.Μ
*Σχετικά με την συγγραφέα:
Η Karen Selick πήρε
πτυχίο νομικής από το Πανεπιστήμιο του Τορόντο το 1976. Αποσύρθηκε από
την άσκηση του επαγγέλματός της το 2015 και στη συνέχεια πέρασε δύο
χρόνια μελετώντας την ολιστική διατροφή στο Edison Institute of
Nutrition. Είναι ανεξάρτητη συγγραφέας για πάνω από 30 χρόνια. Το έργο
της έχει δημοσιευτεί στο The Freeman, στο Fraser Forum, στο The National Post, στο The Globe and Mail, στο περιοδικό Canadian Lawyer και αλλού.
Πηγή του άρθρου που δημοσιεύθηκε αρχικά στις 20 Απριλίου 2020: LewRockwell
Μετάφραση αγγλικά-γαλλικά: Sott.net
Μετάφραση γαλλικά-ελληνικά: Κριστιάν Ακκυριά
*Αναδημοσίευση από: Infognomon Politics Απόψεις , Κορωνοϊός - Covid-19 , Υγεία 15 Ιουλίου 2021
********
Μερικά από τα σχόλια:
Ακολουθούν μερικά αποσπάσματα από το έργο του Dr Éric Ancelet, To finish with Pasteur (να τελειώσουμε με τον Παστέρ) (σελίδες 83, 84, 85, 87, 90, 91).
Ο Παστέρ, καλά εισαγόμενος στους
προθάλαμους της εξουσίας, θα επιβάλει τις απόψεις του σε ένα άλλο θέμα,
αυτό της αυθόρμητης γενιάς, της οποίας θα σφάξει τους υπερασπιστές με τη
συνήθη οργή του. Οι επιστήμονες σπάνια συγκρούονται με ηρεμία.
Η υπερηφάνεια και οι προκαταλήψεις
αναμιγνύονται, όπως και η ανάγκη εξασφάλισης της σταδιοδρομίας του, των
τίτλων του και των επιδοτήσεων του. […]
Η άρνηση του Παστέρ για μια «αυθόρμητη γενιά» από την αδρανή ύλη ήταν επομένως δικαιολογημένη στην εποχή του, αλλά τον οδήγησε να
αρνηθεί στο σύνολό της οποιαδήποτε πιθανότητα μεταμόρφωσης της
οργανικής ύλης και να σχεδιάσει την εσφαλμένη θεωρία του βακτηριακού
μονομορφισμού. Τα είδη υπό την δαρβινιστική έννοια, και
ειδικότερα τα «μικροβιακά είδη», είναι για εκείνον και τους διαδόχους
του αμετάβλητες οντότητες, ικανές να μεταλλάσσονται αλλά σε καμία
περίπτωση δεν μετατρέπονται σε «κάτι άλλο». Αλλά οι Béchamp και Tissot
πρότειναν τότε την ακριβώς αντίθετη θέση, τις πιθανές
αναστρέψιμες μεταμορφώσεις ιών σε βακτήρια και βακτηρίων σε μυκοβακτήρια
(μύκητες), ανάλογα με το ψυχοβιολογικό πλαίσιο . […]
Αυτό το τελευταίο απόσπασμα είναι πολύ ενδιαφέρον αν σκεφτούμε ότι ” Ό,τι είναι επάνω είναι σαν αυτό που είναι κάτω ” ή η εντυπωσιακή ομοιότητα μεταξύ των πιθανών αναστρέψιμων μεταμορφώσεων αυτών των μικροοργανισμών και των αστεροειδών που μπορούν να γίνουν κομήτες (και να επιστρέψουν στην κατάσταση ενός αστεροειδούς ή όχι), που οι ίδιοι μπορούν να γίνουν πλανήτες, όλα ανάλογα με το κοσμικό ηλεκτρικό πεδίο στο οποίο αυτοί και αυτές προχωρούν .
Δείτε: Πλανήτης X, κομήτες και αλλαγές στη γη από τον James M. McCanney – Τι υπάρχει στον ορίζοντα
Για να επιστρέψουμε στο βιβλίο του Dr. Éric Ancelet, ας συνεχίσουμε.
Από αυτές τις συζητήσεις προκύπτουν δύο ριζικά αντίθετες αντιλήψεις της μικροβιακής οικολογίας.
Για τον Pasteur, το μικρόβιο δημιουργεί
την ασθένεια. […] “Σε κάθε μικρόβιο, μια ασθένεια “. […] «Για κάθε
ασθένεια ένα εμβόλιο». […]
Για τον Béchamp, η ασθένεια ενεργοποιεί το μικρόβιο. […]
Λοιπόν, Pasteur ή Béchamp;
Είδαμε γιατί στη Γαλλία του περασμένου αιώνα χρειαζόταν ο Παστέρ να έχει δίκιο. Πολύ καλύτερα από τον Béchamp, διακριτό επιστήμονα και ελάχιστα «προβεβλημένο στα μίντια», ο Pasteur ήταν σε θέση να διαδραματίσει τον πολιτικό ρόλο της αιχμής μιας ρεπουμπλικανικής Γαλλίας που δοκιμαζόταν βαθιά στην εθνική της υπερηφάνεια.
Ωστόσο,
Μόλις το 1877, ο 55χρονος Παστέρ […] άρχισε να ερευνά μικροοργανισμούς «υπεύθυνους» για ανθρώπινες και ζωικές ασθένειες.
Πριν από αυτό, ο Παστέρ αντέγραφε τις
εργασίες του Béchamp, αφιερωμένες στην έρευνα για ασθένειες των
μεταξοσκωλήκων. Θα παρουσιάσει τα αποτελέσματα αυτών των έργων σαν δικά
του χωρίς να αναφέρει ποτέ τον Béchamp και θα δηλώσει ότι τα έργα του
προηγούνται εκείνων του Béchamp. Περαιτέρω, και για να υποστηρίξει τα
πάντα, ως “καλός διπλωμάτης και ρήτορας” που ήταν, ο Πάστερ “θα
αφιερώσει την πραγματεία του για τις ασθένειες των μεταξοσκώληκων στην
Αυτοκράτειρα”.
Τότε συμβαίνει ένα σημαντικό γεγονός στην ανθρώπινη ζωή, ειδικά υπό το πρίσμα μιας «νέας ιατρικής» η οποία, σε κάθε ασθένεια, συνδέει, όχι ένα παθογόνο μικρόβιο ή ένα ελαττωματικό γονίδιο, αλλά μια σύγκρουση ψυχο-συναισθηματικής φύσης.
Στις 19 Οκτωβρίου 1868, σε ηλικία 46 ετών, ο Λούι Παστέρ δέχτηκε επίθεση από ημιπληγία που παρέλυσε την αριστερή του πλευρά.
Σύμφωνα με τους βιολογικούς νόμους του
Doctor RG Hammer, θα μπορούσε να ήταν μια «επιλεπτοϊδή κρίση» που
αποκαλύφτηκε στη φάση επούλωσης από εγκεφαλικό οίδημα που βρίσκεται στο
δεξί ημισφαίριο, στο επίπεδο των κινητικών κέντρων. Θεραπεία από
τι; Στον δεξιόχειρα άνθρωπο, αυτό το μέρος του εγκεφάλου σχετίζεται στενά με συγκρούσεις του εδάφους. Ο Pasteur μόλις έχει επιβάλει in extremis την προτεραιότητά του στον Bechamp!
Πρέπει επίσης να επισημάνουμε ότι το δεξί
ημισφαίριο και η αριστερή πλευρά του σώματος, οριστικά εκτός κυκλώματος
στον Pasteur, αντιστοιχούν κλασικά στο γυναικείο μέρος της ύπαρξης, στο
πάθος, στην καλλιτεχνική έννοια, στη διαίσθηση, στις ικανότητες της
σύνθεσης που επιτρέπουν ένα παγκόσμιο όραμα του κόσμου. Μήπως
αυτό σημαίνει ότι όλη η μικροβιολογία βασίστηκε σε αμιγώς αρσενικές
αξίες, τη δράση, την αντιπαράθεση, την ανάλυση, τη λογική, ότι όλη η
μετα-παστέρ βιολογία είναι ανάπηρη, ημιπληγική από γέννηση;
Δεν μπορούμε να πιστέψουμε αυτό που συμβαίνει … Ο Παστέρ ήταν ημιπληγικός για εννέα χρόνια όταν αναλαμβάνει τις έρευνες για τις οποίες έγινε “γνωστός”.
πηγή: https://fr.sott.net
ΥΓ- Σ.τ.Μ
Καμία διατροφή από μόνη της δεν μπορεί να αντικαταστήσει το όφελος των εμβολίων. Παίζει τεράστιο ρόλο η καλή διατροφή (μαζί με την άσκηση και γενικά το γενετικό σου υλικό που διαφέρει σε κάθε άνθρωπο) αλλά τα εμβόλια είναι μία τεράστια επιστημονική ανακάλυψη.
Το θέμα είναι ότι σε σχέση με όλα τα άλλα εμβόλια, τα εμβόλια για τον Covid είναι νέας τεχνολογίας και δεν έχουν ξαναδοκιμαστεί ότι και να πει οποιοσδήποτε. Δεν μιλάω για..."τσιπάκια" κτλ.
https://sputniknews.gr/2021...
https://rumble.com/vjcavz-p...
Υπάρχει
λοιπόν ιστορικό φαρμάκων που στη συνέχεια αποδείχθηκε ότι είχαν
παρενέργειες, όχι μόνο βραχυπρόθεσμες αλλά σε βάθος χρόνου....δεκαετίες
μετά.
Αυτό κανένας "ειδικός" καθηγητής "τηλεαστέρας" ή
μεγαλοδημοσιογράφος, δεν μπορεί να το αμφισβητήσει. Και κανένας υπουργός
που απλά δεν του αρέσει ότι ένα σημαντικό ποσοστό κόσμου δεν
εμβολιάζεται με τα συγκεκριμένα εμβόλια και τους χαρακτηρίζει "εκτός
πραγματικότητας".
Ας θυμηθεί ο υπουργός τι λέγανε κάποιοι "ειδικοί" για το ASTRAZENECA.
Που
ήδη πριν κυκλοφορήσει, από τις κλινικές δοκιμές είχαν φανεί κάποιες
επικίνδυνες ενδείξεις για το συγκεκριμένο. Κι όσοι ήμασταν επιφυλακτικοί
ειδικά για το Βρετανικό εμβόλιο, επιβεβαιωθήκαμε.
Ας θυμηθεί τη 40αρα γυναίκα που πέθανε από το συγκεκριμένο εμβόλιο, τα 2 παιδιά της και τον σύζυγο της τι έχουν να αντιμετωπίσουν που την χάσανε, τον 60αρη με το πρόβλημα στο μάτι και τους τριαντάρηδες που τους τρέχανε να τους σώσουν κι αρκετούς άλλους που τα συγκεκριμένα εμβόλια συνδυαστικά με κάποια παθολογική τάση τους, τους δημιούργησαν οξύ πρόβλημα (πχ εγκεφαλικό).
Μάλλον λοιπόν κάποιοι άλλοι είναι εκτός πραγματικότητας όσο κι αν δεν τους αρέσει να τα ακούν.
Μιλάμε για ανθρώπους, όχι για ποντίκια.
Το δικαίωμα επιλογής γιατρού και φαρμάκου είναι ιερό και απαραβίαστο.
Οι παρενέργειες δεν είναι τόσες πολλές ώστε να κοπούν τα συγκεκριμένα νέας τεχνολογίας εμβόλια αλλά ασφαλώς και είναι περισσότερες σε σχέση με άλλα. Μην δουλευόμαστε. Έτσι?
Κι όταν μιλάω για παρενέργειες δεν εννοώ το πρηξιματάκι στο σημείο του τσιμπήματος, ούτε τα δέκατα μιας μέρας. Αυτά δεν είναι παρενέργειες, είναι άνευ σημασίας, τα έχουμε και σε κάποια από τα κλασσικά εμβόλια αυτά και μικρά παιδάκια με δέκατα χορεύαμε πάνω στον καναπέ.
Όταν όμως κάτι είναι καινούργιο και
προκαλεί μέχρι και θανάτους, το να λες ως επιχείρημα "στατιστικά τα
οφέλη είναι περισσότερα από τους κινδύνους"(που κανείς δεν το αρνήθηκε
αυτό, αλίμονο αν 1 στους 2 που το έκανε πέθαινε) και να θες να
υποχρεώσεις όλους να το κάνουν, ε είναι ο ορισμός του φασισμού.
Εκτός αν η προσέγγιση τους για τις απώλειες είναι όπως σε κανονικό πόλεμο. Να το πουν πιο καθαρά.
Έτσι κι αλλιώς όποιος εμβολιάζεται, στατιστικά είναι (από καλά μέχρι 100%) προστατευμένος και να νοσήσει.
Αυτό για την...στατιστική που τόσο αρέσει σε κάποιους.
Με το εμβόλιο της Astrazeneca και τον χειρισμό του θέματος χάσανε πολύ από την αξιοπιστία τους.
Ένα εμβόλιο που σε άλλες χώρες το σταμάτησαν όταν είδαν το πρόβλημα ενώ εδώ οι "ειδικοί" και η κυβέρνηση επιμένανε.
Μόνο η κυρία Λινού βρήκε το θάρρος και είπε σε μας τους τριαντάρηδες να το αποφύγουμε το συγκεκριμένο.
Ξέρετε δεν υπάρχουν μόνο οι Έλληνες καθηγητές ή μόνο αυτοί που βγαίνουν στον Ευαγγελάτο. Υπάρχουν κι άλλοι καθηγητές μέχρι και από το ΜΙΤ όπως προανανέφερα. Ούτε είναι ανάγκη να ναι καθηγητής κάποιος. Κανένας δεν έχει το αλάθητο του Πάπα κι αυτό ήδη έχει αποδειχθεί και με άλλα φάρμακα στο παρελθόν αλλά και με το Βρετανικό εμβόλιο.
Με το διάγγελμα Μητσοτάκη και τον τρόπο που επέλεξαν χάσανε κι άλλο από αξιοπιστία. Δεν φοβούνται οι λαοί τις κυβερνήσεις αλλά οι κυβερνήσεις τους λαούς. Ότι και να κάνουν αν συνεχίσουν με λάθος τρόπο θα υποστούν τις συνέπειες. Αν δεν το βλέπουν το πρόβλημα είναι δικό τους.
Τουλάχιστον κάντε κάτι πραγματικά καλό για την πατρίδα:
Κάντε παραγγελία σημαντικές ποσότητες από το γαλλικό εμβόλιο Valneva που βρίσκεται στην τρίτη φάση δοκιμών. Μην τρέχουμε πάλι τελευταία στιγμή.
Το έχω ξαναπεί...με το συγκεκριμένο ίσως σώσετε πραγματικά το πρόγραμμα εμβολιασμού.
Πολλοί άνθρωποι(μεταξύ των οποίων φίλος μου βιολόγος αλλά δεν το κρύβω κι εγώ προσωπικά) το περιμένουν, επειδή είναι "κλασσικής" τεχνολογίας εμβολίων- αδρανής έκδοση ολόκληρου του ιου και "πιάνει" τον ιό σε περισσότερα σημεία κι όχι μόνο στην πρωτεΐνη ακίδα.
Έτσι θα πετύχετε:
1) Δικαίωμα (με τον οικογενειακό γιατρό) της επιλογής του φαρμάκου από τον κάθε άνθρωπο/ ασθενή. Κάτι που είναι ιερό και απαραβίαστο. Τα επιχειρήματα του τύπου "το καλύτερο εμβόλιο είναι το πιο γρήγορο εμβόλιο" είναι για συσκέψεις σε συμβούλια για οικονομικούς δείκτες. Όταν πρέπει να πείσεις κόσμο αυτά ξεχάστε τα. Όπως και τα 150ευρα και τις 5νθημερες άδειες. Αν επιμείνεις μόνο με αυτά συνδυαστικά με μέτρα πίεσης τότε θα υποστείς το τίμημα την ημέρα των εκλογών κι όχι μόνο.
2) Να μπορέσετε να αντιμετωπίσετε με πραγματικά επιχειρήματα τους αρνητές όλων των εμβολίων κάθε τύπου γενικά, που είναι στην πραγματικότητα λίγοι.
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΑΠΑΙΤΟΥΝΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΙΜΟΙ ΟΙ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΙ;
Τα επιστημονικά στοιχεία που θα έπρεπε να υπάρχουν είναι τα εξής:
1. Απόδειξη ύπαρξης του ιού (απομόνωση, φωτογράφιση με ηλεκτρονικό μικροσκόπιο και βιοχημικός χαρακτηρισμός).
2. Απόδειξη της παθογόνου δράσης του (ότι δηλαδή, ΑΝ υπάρχει, ότι μπορεί να προκαλεί συγκεκριμένη ασθένεια.
Αυτά τα δύο θα αρκούσαν, αν και στην πραγματικότητα κανένας επιστήμονας,κανένας ιατρικός σύλλογος και κανένα υπουργείο υγείας δεν διαθέτει ούτετο πρώτο από τα δύο !!!
H απομόνωση του ιού Covid 19 den egine pouthena !
Avto einai to provlima.To Alignment einai mia methodo pou pernei ena komati apo opoiodipote kitaro kai epeksergazete hlektonika me computer. Diladh den egine απομόνωση mono Alignment
Paidia diavasete Stefan Lanka !
Ο διεθνούς κύρους καθηγητής C.Perrone* στην συνέντευξή του λέει πως,
«δεν είναι οι ανεμβολίαστοι που μολύνουν αλλά οι εμβολιασμένοι και πρέπει να απομονωθούν»,
ενώ αποκάλυψε πως στο Ισραήλ το εμβόλιο σταμάτησε να είναι υποχρεωτικό σε υγειονομικούς, φοιτητές γιατί έφτασαν τα πρόθυρα του εμφυλίου τσακώνονταν μέσα στις οικογένειες.
«Συμμετείχα λοιπόν στη διαχείριση αρκετών επιδημιών και πανδημιών, με διαφορετικές κυβερνήσεις, και όταν είδα πώς διαχειριζόταν η επιδημία από τον Φεβρουάριο-Μάρτιο του 2020, έμεινα έκπληκτος. Είδα ότι ήταν εντελώς τρελό.
Γι' αυτό μίλησα στα ΜΜΕ, αλλά τώρα λογοκρίνομαι στα ΜΜΕ. Δεν είμαι αντι-εμβoλιαστής, γιατί έγραψα την πολιτική εμβολίων της Γαλλίας για πολλά, πολλά χρόνια.
Αλλά το πρόβλημα είναι ότι τα προϊόντα που ονομάζουν «εμβόλια» κατά του Covid-19 δεν είναι πραγματικά εμβόλια. Αυτό είναι το πρόβλημά μου», είπε ο C.Perronne.
Ο δημοσιογράφος Brian Gerrish τον ρώτησε: «Αν δεν είναι εμβόλια, πώς θα τα ονομάζατε;»
Αλλά όταν εγχύετε μηνυματοδότη RNA για να παράγει μια τεράστια ποσότητα πρωτεΐνης, ένα κομμάτι του ιού SARS-CoV-2, δεν μπορείτε να ελέγξετε τη διαδικασία», απάντησε ο καθηγητής. «Ίσως γενετικοί τροποποιητές. Δεν είμαι σίγουρος ποιος είναι ο σωστός όρος από επιστημονική άποψη.
Και συνέχισε: «Και το πρόβλημα είναι ότι, στα ανθρώπινα κύτταρα, γνωρίζουμε ότι το RNA μπορεί να επιστρέψει στο DNA, συνήθως πηγαίνει από DNA σε RNA αυτό μπορεί να είναι λίγο δύσκολο να το καταλάβει ένα γενικό κοινό αλλά μπορεί να γίνει και αντίστροφα, επειδή έχουμε στα χρωμοσώματά μας, στο γονιδίωμά μας, γονίδια στο DNA μας από ρετροϊούς, ζωικής προέλευσης αιώνες ή χιλιετίες πριν, και αυτά μπορούν να κωδικοποιήσουν ένζυμα προς την αντίστροφη κατεύθυνση.
Νομίζω ότι πρέπει να κάνετε αυτήν την ερώτηση στους πολιτικούς, γιατί στην ιστορία της ιατρικής των μολυσματικών ασθενειών, δεν έχει συμβεί ποτέ ένα κράτος ή πολιτικοί να συστήσουν τον συστηματικό εμβολιασμό δισεκατομμυρίων ανθρώπων στον πλανήτη για μια ασθένεια της οποίας το ποσοστό θνησιμότητας είναι 0,05% όπως είναι σήμερα. Αυτό είναι πολύ χαμηλό ποσοστό θανάτων!Έτσι γνωρίζουμε τώρα (δημοσιεύτηκε επίσημα) και τώρα βρίσκουμε, στο ανθρώπινο γονιδίωμα, αλληλουχίες DNA που αντιστοιχούν στο RNA του ιού. Αυτό είναι απόδειξη ότι επιβεβαιώθηκε τώρα αυτό που είπα σε ανοιχτή επιστολή τον Δεκέμβριο [2020], λέγοντας ότι ήταν επικίνδυνο να εγχυθούν αυτά τα προϊόντα. Και όλες οι κυβερνήσεις συνεχίζουν! Για μένα αυτό είναι ένα μεγάλο λάθος.
Έτσι δεν καταλαβαίνω γιατί οι πολιτικοί και οι διάφορες αρχές των διαφορετικών χωρών ζητούν μαζικούς εμβολιασμούς όταν η ασθένεια είναι τόσο ήπια. Και γνωρίζουμε ότι πάνω από το 90% των κρουσμάτων αφορούν πολύ ηλικιωμένους.Και όλοι ανησυχούν ότι υπάρχει μια νέα λεγόμενη “παραλλαγή Delta” που προέρχεται από την Ινδία, αλλά στην πραγματικότητα όλες αυτές οι παραλλαγές είναι όλο και λιγότερο μολυσματικές και τώρα γνωρίζουμε ότι [με] το λεγόμενο “εμβόλιο”, ο πληθυσμός που εμβολιάζεται μαζικά, είναι σε αυτούς τους ανθρώπους που εμφανίζονται οι παραλλαγές.
Και μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε: έχουμε θεραπείες. Υπάρχουν εκατοντάδες δημοσιεύσεις που δείχνουν ότι οι πρώτες θεραπείες λειτουργούν: υπάρχει υδροξυχλωροκίνη, αζιθρομυκίνη, ιβερμεκτίνη, ψευδάργυρος, βιταμίνη D και ούτω καθεξής – λειτουργούν!
Σε πολιτείες όπου οι άνθρωποι έλαβαν θεραπεία με ιβερμεκτίνη, ψευδάργυρο, δοξυκυκλίνη και βιταμίνη D, η επιδημία παρέμεινε σε πολύ χαμηλό ρυθμό και έληξε αρκετά γρήγορα.Υπάρχουν δημοσιεύσεις, οπότε όλα αυτά τα προϊόντα, αυτά τα λεγόμενα «εμβόλια» είναι άχρηστα, επειδή μπορείτε να ελέγξετε τέλεια μια επιδημία.
Αλλά στις πολιτείες όπου απαγορεύθηκαν αυτές οι αντιβιοτικές και αντιικές θεραπείες που δρουν στον ιό, και όπου προωθήθηκε το «εμβόλιο» και επίσης το Remdesivir (προερχόμενο από τη Γαλλία και το Βέλγιο, επειδή το Remdesivir ήταν τόσο τοξικό και αναποτελεσματικό) το βλέπουμε υπάρχει επανεμφάνιση της επιδημίας, με νέους νεκρούς.
Τα εμβολιασμένα άτομα εκτίθενται σε νέες παραλλαγές, έχει αποδειχθεί σε πολλές χώρες ότι τα εμβολιασμένα άτομα πρέπει να τεθούν σε καραντίνα και να απομονωθούν από την κοινωνία.
Τα μη εμβολιασμένα άτομα δεν είναι επικίνδυνα. Τα εμβολιασμένα είναι επικίνδυνα για τους άλλους. Αυτό έχει αποδειχθεί στο Ισραήλ, όπου έχω συνεχή επαφή με πολλούς γιατρούς».
Για τις μεταλλάξεις είπε:
«Έχουν μεγάλα προβλήματα στο Ισραήλ τώρα: σοβαρά κρούσματα στα νοσοκομεία είναι μεταξύ εκείνων που εμβολιάστηκαν. Και στο Ηνωμένο Βασίλειο, το πρόγραμμα εμβολιασμού ήταν μεγαλύτερο και υπάρχουν προβλήματα αλλά επίσης οι “παραλλαγές” δεν είναι πολύ επικίνδυνες. Όλες οι “παραλλαγές” από πέρυσι είναι όλο και λιγότερο μολυσματικές.
Αυτή είναι πάντα η ιστορία με τις μολυσματικές ασθένειες... Φυσικά, η επιδημία συνεχίστηκε, αλλά οι “παραλλαγές” ήταν όλο και λιγότερο μολυσματικές. Ξέρετε, τον Αύγουστο του 2020 είπαν, “Η” ισπανική παραλλαγή “θα σκοτώσει όλη την Ευρώπη!” – αλλά τελικά, δεν υπήρχε κανένα πραγματικό πρόβλημα.
Μετά από αυτό, είπαν: “Η βρετανική παραλλαγή!”, και μετά από αυτό, “Η παραλλαγή της Νέας Ζηλανδίας!”, και “Η αμερικανική παραλλαγή!”, και “Η Νοτιοαφρικάνικη παραλλαγή! “, και ούτω καθεξής. Όλα αυτά είναι απλώς υλικό πολυμέσων.
Δεν είναι επιστημονικό. Η “παραλλαγή Δέλτα” είναι πολύ χαμηλής μολυσματικότητας. Αν κοιτάξετε τα επίσημα ποσοστά ασθενειών και θανάτων στη Βραζιλία και την Ινδία, οι οποίες ήταν οι δύο τελευταίες χώρες στον κόσμο με ενεργή μετάδοση της νόσου, όλες οι καμπύλες έχουν πέσει.
Και τώρα η επιδημία έχει σχεδόν τελειώσει σε πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο. Ωστόσο, οι κυβερνήσεις αναγκάζουν τους πολίτες τους να εμβολιαστούν με αυτά τα λεγόμενα “εμβόλια” και σε χώρες όπου έχει τελειώσει».
Τι είπε για τα ΜΜΕ
«Και είμαι βαθιά σοκαρισμένος από όλους αυτούς τους αποκαλούμενους “ειδικούς” που είναι σύμβουλοι των αρχών μας, οι οποίοι είναι καθημερινά στην τηλεόραση, οι περισσότεροι από αυτούς εκφράζουν τεράστιες συγκρούσεις συμφερόντων με τις φαρμακευτικές εταιρείες.
Είναι ένα μεγάλο σκάνδαλο. Νομίζω ότι όλοι αυτοί οι τύποι στα ΜΜΕ πρέπει να απολυθούν, αν πρέπει να ακολουθήσουμε τη γαλλική νομοθεσία, και επίσης εκείνοι από άλλες ευρωπαϊκές χώρες θα πρέπει να απολυθούν από επίσημες επιτροπές. Δεν πρέπει πλέον να είναι σύμβουλοι δεν πρέπει να είναι πρόεδροι ομάδων.
Ήμουν πρόεδρος του Ανώτατου Συμβουλίου Δημόσιας Υγείας για τις Λοιμώδεις Νόσους για δεκαπέντε χρόνια, οπότε τα ξέρω όλα αυτά. Γνωρίζω όλο το σύστημα. Για μένα, είναι ένα μεγάλο σκάνδαλο».
Για τις παρενέργειες
«Στο παρελθόν, με άλλα πραγματικά εμβόλια, υπήρχαν κάποιες κρίσεις, προβλήματα με ορισμένες παρενέργειες, αλλά ούτε για μένα ούτε ανάμεσα στους φίλους και την οικογένειά μου δεν έχω δει ποτέ τόσο σοβαρές παρενέργειες.
Γνωρίζω ακόμη και δύο θανάτους στο περιβάλλον μου τη μητέρα ενός φίλου και έναν άντρα που ήταν ξάδερφος ενός άλλου φίλου, ο οποίος πέθανε από το “εμβόλιο”. Προσωπικά, ως Γάλλος πολίτης, βλέπω γύρω μου περιπτώσεις θανάτου, περιπτώσεις παράλυσης.
Μια γυναίκα, γειτόνισσα που εμβολιάστηκε λίγες ημέρες αργότερα, ανέπτυξε κακοήθη υπέρταση. Δεν είχε ποτέ υπέρταση υψηλή αρτηριακή πίεση σε όλη της τη ζωή. Αρκετές θρομβώσεις, μερική παράλυση, αρθραλγικά προβλήματα πόνος στις αρθρώσεις, γύρω μου έχω δει πολλές περιπτώσεις.
Νομίζω ότι οι βάσεις δεδομένων [ανεπιθύμητων ενεργειών] σε ορισμένες χώρες δεν είναι ακριβείς, γιατί σε περίπτωση που μπόρεσα να δω, το ξέρω οι γενικοί ιατροί οικογενειακοί γιατροί δεν ήθελαν να αναφέρουν τον θάνατο ή την παρενέργεια στις αρχές, λέγοντας: “Όχι, αυτό είναι απλώς σύμπτωση!”.
Πολλές, πολλές παρενέργειες δεν αναφέρθηκαν. Εάν υπάρχει εγκεφαλικό επεισόδιο, λένε: “Ω, όχι, δεν είναι το εμβόλιο. Είναι [μόνο] εγκεφαλικό επεισόδιο. Αυτό το άτομο ήταν ηλικιωμένο, οπότε είναι φυσιολογικό να πάθει εγκεφαλικό επεισόδιο.”
Επειδή μιλάω με τους ασθενείς μου (έχω ασθενείς που είναι κορυφαία στελέχη εταιρειών), ξέρω μου λένε ότι οι γιατροί των μεγάλων εταιρειών όπου έχουν «εμβολιαστεί» πολλοί εργαζόμενοι (δεν μου αρέσει να χρησιμοποιώ αυτόν τον όρο «εμβολιασμένος») είδαν ότι είχαν προβλήματα, αλλά οι γιατροί εργασίας δεν ήθελαν να αναφέρουν τα περιστατικά στη γαλλική αρχή.
Συνεπώς, δεν υπάρχει σύνδεση με το “εμβόλιο”, αλλά μια “σύμπτωση”.
Αν συγκρίνουμε τη γαλλική βάση δεδομένων με την ολλανδική βάση δεδομένων, με το ίδιο ποσοστό εμβολιασμένων ασθενών και στους δύο πληθυσμούς, το ποσοστό αναφοράς είναι πολύ χαμηλότερο στη Γαλλία όπως αναφέρθηκε από το News Column του Ηνωμένου Βασιλείου στις 30 Ιουλίου 2021 από τις 10:50 μ.μ.
Δεν είναι φυσιολογικό!
Αλλά αν κοιτάξουμε τότε σε ευρωπαϊκό επίπεδο, βλέπουμε ότι υπάρχουν πολλοί θάνατοι και σοβαρές παρενέργειες.
Γνωρίζουμε αυτό αναγνωρίζεται επίσημα από το CDC, τα Κέντρα Ελέγχου Νοσημάτων στις Ηνωμένες Πολιτείες ότι πολλοί νέοι που «εμβολιάστηκαν» είχαν καρδιακά προβλήματα: μυοκαρδίτιδα, φλεγμονή του καρδιακού μυός ή περικαρδίτιδα, φλεγμονή γύρω από την καρδιά.
Είναι λοιπόν επίσημο, αναφέρεται σε όλο τον κόσμο και αν κοιτάξουμε τη σύγκριση του ποσοστού θνησιμότητας αλλού, βλέπουμε ότι στα εμβολιασμένα παιδιά θα μπορούσε να είναι κοντά. Όπως γνωρίζουμε, τα παιδιά δεν αναπτύσσουν τη νόσο [Covid-19] σε υψηλή συχνότητα και πολύ λίγα παιδιά είχαν σοβαρά κρούσματα και το ποσοστό θανάτου [Covid] στα παιδιά είναι κοντά στο μηδέν.
Γνωρίζουμε τώρα ότι ο κίνδυνος θανάτου και σοβαρά προβλήματα είναι πολύ υψηλότερος εάν είστε εμβολιασμένος από ό, τι εάν δεν είστε [ως παιδί]. Και τώρα βλέπουμε σε ορισμένες χώρες ότι τα περισσότερα προβλήματα, των περιπτώσεων προέρχονται από εμβολιασμένα άτομα που μεταδίδουν την ασθένεια.
Και φυσικά, αυτός δεν είναι ο επίσημος λόγος, αλλά στη Γαλλία η κυβέρνηση λέει ψέματα: λένε: «Αν και έχουμε δει μερικές περιπτώσεις, φταίνε οι μη εμβολιασμένοι που μολύνουν τον εμβολιασμένο».
*Ο καθηγητής Perronne είναι επικεφαλής της ιατρικής υπηρεσίας στο νοσοκομείο Raymond Poincaré στο Garches, το πανεπιστημιακό νοσοκομείο των Βερσαλλιών-St Quentin κοντά στο Παρίσι.
Ήταν επίσης αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Συμβουλευτικής Ομάδας του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.
Σε εθνικό επίπεδο στην Γαλλία, πρόεδρος του Κολλεγίου Λοιμωδών και Τροπικών Νοσημάτων (CMIT), της Ομοσπονδίας Λοιμωδών Νοσημάτων (FFI, που ίδρυσε), του Ανώτατου Συμβουλίου Δημόσιας Υγιεινής (CSHP) και του Εθνικού Οργανισμού για Ασφάλεια φαρμάκων και προϊόντων υγείας (ANSM, πρώην AFSSAPS), η οποία αξιολογεί τους κινδύνους για την υγεία των φαρμάκων και είναι ο μόνος γαλλικός ρυθμιστής βιοϊατρικής έρευνας. Μέχρι το 2013, ήταν μέλος του επιστημονικού συμβουλίου του Γαλλικού Ινστιτούτου Έρευνας για τη Μικροβιολογία και τις Λοιμώδεις Παθήσεις (IMMI / INSERM).
Κατά τον άγιο Αμβρόσιο,
Επίσκοπο Μεδιολάνων, το όνομα Μαρία σημαίνει «πέλαγος» και στα λατινικά Maria σημαίνει «θάλασσα».
Και αυτό είναι συμβολικό, διότι, όπως η θάλασσα περιέχει το σύνολο των υδάτων
και όλοι οι ποταμοί χύνονται σε αυτή, έτσι και η πάναγνος κόρη της Ναζαρέτ
ονομάσθηκε Μαρία.
Ποια η προέλευση του λατινικού Maria όμως;
Τι λέει ο καθηγητής Σ. Θεοφανίδης
Το όνομα Μαίρα ή Μαρία έχει ως ρίζα το αρχαίο ελληνικό ρήμα μαρμαίρω που σημαίνει την λάμπουσα ή ακτινοβολούσα.
(Oμηρικόν λεξικό Ε.Κοφινιώτου ) Μαρ-μαίρω = λάμπω, ακτινοβολώ.
Μαρία λοιπόν σημαίνει, η λάμπουσα, η ακτινοβολούσα, από το μαρ-μαίρω, εξ ού το μάρμαρο, η μαρμαρυγή και η λατινική λέξη mare = θάλασσα».
*Σημ. Αντίλογου: Και εξ αυτής η αγγλική marine κλπ…
Η παραπάνω εγκυκλοπαίδεια αναφέρεται σε μία ονομασία πόλη της Λακωνίας που ανήκε στους Περιοίκους και ύστερα στον Σύνδεσμο των Ελευθερολακώνων. Την αναφέρει και ο Παυσανίας. Βρισκόταν μάλλον βορειοανατολικά του Πάρνωνα και ανατολικά των Γερονθρών, ήταν μεσόγεια και είχε ένα ιερό κοινό για όλους τους θεούς, μέσα σε άλσος, και ένα ιερό της Άρτεμης.
3. Κόρη της Αντείας και του Προίτου. Ήταν ακόλουθος της Άρτεμης, η οποία τη σκότωσε με το τόξο της, επειδή καταπάτησε τον όρκο της για αγνότητα και γέννησε τον Λοκρό από τη σχέση της με τον Δία. Σύμφωνα με τον Όμηρο, στον Άδη ήταν σύντροφος της Κλυμένης και της Εριφύλης και γι’ αυτήν μιλούσε το έπος Νόστοι, που δεν διασώθηκε. Επίσης, ο Πολύγνωτος αφηγήθηκε τις περιπέτειες της Μαίρας σε μια τοιχογραφία της λέσχης των Κνιδίων, στους Δελφούς