Henry Kissinger: 10 συγκρούσεις, χώρες που ορίζουν μια αιματοβαμμένη κληρονομιά
Ο κύριος της ψυχρής ρεαλπολιτικής άφησε μια κληρονομιά καταστροφής που εξακολουθεί να διαδραματίζεται σε όλο τον κόσμο.
Για κάποιους, ήταν τιτάνας της εξωτερικής πολιτικής, ο επιζών του Ολοκαυτώματος που έχτισε μια λαμπερή καριέρα ως ο κορυφαίος διπλωμάτης των Ηνωμένων Πολιτειών και σύμβουλος εθνικής ασφάλειας επί κυβερνήσεων των προέδρων Ρίτσαρντ Νίξον και Τζέραλντ Φορντ, αφήνοντας διαρκές σημάδι στην ιστορία.
Αλλά για άλλους, ο Χένρι Κίσινγκερ ήταν ένας εγκληματίας πολέμου, του οποίου η βάναυση άσκηση της ρεαλπολιτικής άφησε ένα ίχνος αίματος σε όλο τον κόσμο – υπολογίζεται ότι 3 εκατομμύρια πτώματα σε απομακρυσμένα μέρη από την Αργεντινή μέχρι το Ανατολικό Τιμόρ.
ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
λίστα με 4 στοιχείαΟ Σι της Κίνας καλωσορίζει τον «παλιό φίλο» Χένρι Κίσινγκερ στο Πεκίνο
Χένρι Κίσινγκερ: Ο νομπελίστας «πολεμιστής» πέθανε σε ηλικία 100 ετών
Ο Χένρι Κίσινγκερ πέθανε στα 100: Ο κόσμος αντιδρά στο θάνατο ενός διχαστικού διπλωμάτη
Το Κίεβο επικρίνει τον Κίσινγκερ για την έκκληση να διαπραγματευτεί με τη Ρωσία για ειρήνη
Όπως έγραψε κάποτε ο αείμνηστος Βρετανός συγγραφέας και δημοσιογράφος Κρίστοφερ Χίτσενς: «Ο Χένρι Κίσινγκερ πρέπει να έχει την πόρτα κλειστή στο πρόσωπό του από κάθε αξιοπρεπή άνθρωπο και να ντρέπεται, να εξοστρακίζεται και να αποκλείεται».
Εδώ είναι 10 έθνη, περιοχές και συγκρούσεις στις οποίες παρενέβη ο Κίσινγκερ, αφήνοντας μια συχνά αιματοβαμμένη κληρονομιά που σε πολλές περιπτώσεις εξακολουθεί να ζει.
Βιετνάμ
Ο Κίσινγκερ κέρδισε το Νόμπελ Ειρήνης για διαπραγματεύσεις για κατάπαυση του πυρός στο Βιετνάμ το 1973. Αλλά αυτός ο πόλεμος θα μπορούσε στην πραγματικότητα να είχε τελειώσει τέσσερα χρόνια νωρίτερα, αν δεν επέτρεπε στο σχέδιο του Νίξον να «μαζέψει» τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις του Προέδρου Λίντον Μπ Τζόνσον. Το 1969, ο Νίξον εξελέγη πρόεδρος και ο Κίσινγκερ προήχθη στο ρόλο του συμβούλου εθνικής ασφάλειας. Ο παρατεταμένος πόλεμος στοίχισε τη ζωή σε εκατομμύρια Βιετναμέζους, Καμποτζιανούς και Λάοτους.
Καμπότζη
Η επέκταση του πολέμου από τον Κίσινγκερ δημιούργησε το σκηνικό για τη γενοκτονική κυριαρχία των Ερυθρών Χμερ στην Καμπότζη, η οποία κατέλαβε την εξουσία από ένα στρατιωτικό καθεστώς που υποστηρίχθηκε από τις ΗΠΑ και συνέχισε να σκοτώνει το ένα πέμπτο του πληθυσμού – δύο εκατομμύρια ανθρώπους. Οι Καμποτζιανοί είχαν οδηγηθεί στα χέρια του κομμουνιστικού κινήματος από την εκστρατεία βομβαρδισμού με χαλιά του Κίσινγκερ και του Νίξον, που σκότωσε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους. Μέχρι σήμερα, άνθρωποι εξακολουθούν να πεθαίνουν από μηχανήματα που δεν έχουν εκραγεί.
Μπαγκλαντές
Το 1970, οι εθνικιστές της Βεγγάλης στο τότε γνωστό Ανατολικό Πακιστάν κέρδισαν τις εκλογές. Φοβούμενη απώλεια του ελέγχου, η στρατιωτική κυβέρνηση στο Δυτικό Πακιστάν ξεκίνησε μια δολοφονική καταστολή. Ο Κίσινγκερ και ο Νίξον στάθηκαν σταθερά πίσω από τη σφαγή, επιλέγοντας να μην προειδοποιήσουν τους στρατηγούς να συγκρατηθούν. Υποκινούμενος από τη χρησιμότητα του Πακιστάν ως αντίβαρο στην Κίνα και στην Ινδία με σοβιετική κλίση, ο Κίσινγκερ δεν συγκινήθηκε από τη δολοφονία 300.000 έως τριών εκατομμυρίων ανθρώπων . Συνελήφθη σε μια μυστική ηχογράφηση, εξέφρασε την περιφρόνηση για τους ανθρώπους που «αιμορραγούν» για «τους ετοιμοθάνατους Βεγγαλούς».
Xιλή
Ο Νίξον και ο Κίσινγκερ αποδοκίμασαν τον Σαλβαδόρ Αλιέντε, έναν αυτοαποκαλούμενο μαρξιστή, ο οποίος εξελέγη δημοκρατικά πρόεδρος της Χιλής το 1970. Τα τρία επόμενα χρόνια επένδυσαν εκατομμύρια δολάρια για να υποδαυλίσουν ένα πραξικόπημα. Ο τότε αρχηγός της CIA Ουίλιαμ Κόλμπι είπε σε μια μυστική ακρόαση του 1974 της Ειδικής Υποεπιτροπής Πληροφοριών των Ενόπλων Υπηρεσιών στη Βουλή των Αντιπροσώπων ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ είχε ξοδέψει 11 εκατομμύρια δολάρια για να «αποσταθεροποιήσει» την κυβέρνηση του Αλιέντε. Αυτό περιλάμβανε 1,5 εκατομμύρια δολάρια που διοχέτευσε η CIA στην εφημερίδα του Σαντιάγο El Mercurio, η οποία ήταν αντίθετη με τον Αλιέντε. Οι πράκτορες της CIA σφυρηλάτησαν επίσης δεσμούς με τον στρατό της Χιλής. Το 1973, ο στρατηγός Αουγκούστο Πινοσέτ ήρθε στην εξουσία με στρατιωτικό πραξικόπημα. Κατά τη διάρκεια της 17χρονης διακυβέρνησής του, περισσότεροι από 3.000 άνθρωποι εξαφανίστηκαν ή σκοτώθηκαν και δεκάδες χιλιάδες αντίπαλοι φυλακίστηκαν. Όπως είπε ο Κίσινγκερ στον Νίξον: «Δεν το κάναμε. Εννοώ ότι τους βοηθήσαμε». Περισσότερο από τρεις δεκαετίες μετά την οριστική παραίτηση του Πινοσέτ από το αξίωμα, η Χιλή εξακολουθεί να παλεύει με την κληρονομιά του πρώην δικτάτορα που επέτρεψε στις ΗΠΑ.
Κύπρος
Σπίτι ελληνικών και τουρκικών πληθυσμών, η Κύπρος είχε βιώσει εθνοτική βία κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960. Το 1974, μετά από πραξικόπημα της κυβερνώσας στρατιωτικής κυβέρνησης της Ελλάδας, τουρκικά στρατεύματα εισήλθαν. Ο Κίσινγκερ ενθάρρυνε ουσιαστικά μια κρίση μεταξύ των δύο συμμάχων του ΝΑΤΟ, συμβουλεύοντας τον νεοσύστατο Πρόεδρο Φορντ να κατευνάσει την Τουρκία. «Οι τουρκικές τακτικές είναι σωστές – αρπάξτε ό,τι θέλουν και μετά διαπραγματευτείτε με βάση την κατοχή», φέρεται να είπε. Μαζί, το ελληνικό πραξικόπημα και η τουρκική εισβολή είχαν ως αποτέλεσμα χιλιάδες θύματα.
Ανατολικό Τιμόρ
Το 1975, ο Κίσινγκερ άναψε με πράσινο φως τον Πρόεδρο Σουχάρτο της εισβολής της Ινδονησίας στο Ανατολικό Τιμόρ, μια πρώην πορτογαλική αποικία που κινείται προς την ανεξαρτησία. Κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης στην Τζακάρτα, ο Κίσινγκερ και ο Φορντ είπαν στον Σουχάρτο, έναν βάναυσο δικτάτορα και στενό σύμμαχο στη μάχη κατά του κομμουνισμού, ότι κατανοούσαν τους λόγους του, συμβουλεύοντάς τον να το ξεπεράσει και να το τελειώσει γρήγορα. Την επόμενη μέρα, ο Σουχάρτο μετακόμισε με τον εξοπλισμένο από τις ΗΠΑ στρατό του, σκοτώνοντας 200.000 Ανατολικούς Τιμόρ.
Εγγραφείτε στο Al Jazeera
Εβδομάδα στη Μέση Ανατολή
Ισραήλ
Όταν ξέσπασε ο Οκτωβριανός πόλεμος το 1973 όταν ένας συνασπισμός αραβικών εθνών με επικεφαλής την Αίγυπτο και τη Συρία επιτέθηκε στο Ισραήλ, ο Κίσινγκερ ηγήθηκε της απάντησης της κυβέρνησης Νίξον. Απώθησε ενάντια στις προσπάθειες του Πενταγώνου να καθυστερήσει την αποστολή όπλων στο Ισραήλ, ορμώντας μέσω όπλων που βοήθησαν τον ισραηλινό στρατό να αντιστρέψει τις πρώτες απώλειες και να φτάσει σε απόσταση 100 χιλιομέτρων (62 μίλια) από το Κάιρο. Ακολούθησε κατάπαυση του πυρός. Η διπλωματία του μεταξύ της Αιγύπτου, άλλων αραβικών εθνών και του Ισραήλ πιστώνεται συχνά ότι άνοιξε το δρόμο για την τελική υπογραφή των Συμφωνιών του Καμπ Ντέιβιντ το 1978. Μέχρι τότε, ο Κίσινγκερ ήταν εκτός γραφείου, αλλά το 1981 εξήγησε ότι στην καρδιά του Η διπλωματία του στη Μέση Ανατολή ήταν ένας απλός στόχος πολιτικής — να «απομονώσει τους Παλαιστίνιους» από τους Άραβες γείτονες και φίλους τους.
Αργεντίνη
Καθώς δεν ήταν πλέον στην εξουσία, αφού ο Τζίμι Κάρτερ διαδέχθηκε τον Φορντ ως πρόεδρος το 1976, ο Κίσινγκερ συνέχισε να υποστηρίζει τη δολοφονία, δίνοντας τη σφραγίδα της έγκρισής του στον νεοφασιστικό στρατό της Αργεντινής, ο οποίος είχε ανατρέψει την κυβέρνηση του προέδρου Ιζαμπέλ Περόν την ίδια χρονιά. Η στρατιωτική κυβέρνηση διεξήγαγε έναν βρώμικο πόλεμο εναντίον των αριστερών, χαρακτηρίζοντας τους διαφωνούντες ως «τρομοκράτες». Κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης στην Αργεντινή το 1978, ο Κίσινγκερ κολάκευσε τον δικτάτορα Χόρχε Ραφαέλ Βιντέλα, επαινώντας τον για τις προσπάθειές του στην καταπολέμηση της «τρομοκρατίας». Ο Βιντέλα θα επέβλεπε την εξαφάνιση έως και 30.000 αντιπάλων. Περίπου 10.000 άνθρωποι πέθαναν κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής διακυβέρνησης, η οποία διήρκεσε μέχρι το 1983.
Νότιος Αφρική
Κατά το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου του στις κυβερνήσεις Νίξον και Φορντ, ο Κίσινγκερ δεν φαινόταν να έχει σκεφτεί πολύ την Αφρική. Αλλά το 1976, καθώς ο χρόνος του στην εξουσία πλησίαζε στο τέλος του, επισκέφτηκε τη Νότια Αφρική, δίνοντας πολιτική νομιμοποίηση στην κυβέρνηση του απαρτχάιντ λίγο μετά την εξέγερση του Soweto, όπου σκοτώθηκαν μαύροι μαθητές και άλλοι από την αστυνομία. Ενώ όντως ανάγκασε τον Πρωθυπουργό της Ρόδου Ίαν Σμιθ να αποδεχθεί την κυριαρχία των Μαύρων της πλειοψηφίας, έμεινε κοντά στην κυβέρνηση του απαρτχάιντ της Νότιας Αφρικής για την υποστήριξή της στους αντάρτες Unita που πολεμούσαν το Μαρξιστικό-Λενινιστικό Λαϊκό Κίνημα για την Απελευθέρωση της Αγκόλα. Αυτός ο πόλεμος διήρκεσε 27 χρόνια, ένας από τους μεγαλύτερους και πιο βάναυσους του περασμένου αιώνα.
Κίνα
Ο Κίσινγκερ επαινείται συχνά για τη διαμεσολάβηση της ύφεσης ΗΠΑ-Κίνας. Μετά από μια πρώτη επίσκεψη στο Πεκίνο το 1972, βοήθησε στην αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων το 1979. Ο Κινέζος πρόεδρος Xi Jinping τον έχει περιγράψει ως «παλιό φίλο». Ωστόσο, οι διαδηλωτές που κατασκήνωσαν στην πλατεία Τιενανμέν το 1989 τον θυμούνται λιγότερο με αγάπη. Αμέσως μετά πρόσφερε μια γεύση από την ψυχρή, σκληρή ρεαλπολιτική που χαρακτήριζε την προσέγγισή του στη διπλωματία. Η καταστολή, είπε, ήταν « αναπόφευκτη ». «Καμία κυβέρνηση στον κόσμο δεν θα ανεχόταν να καταληφθεί η κεντρική πλατεία της πρωτεύουσάς της για οκτώ εβδομάδες από δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές», είπε. Η Κίνα, είπε, χρειάζεται τις ΗΠΑ και οι ΗΠΑ την Κίνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου