Μετάφραση -επιμέλεια: Ελευθέριος Αναστασιάδης
Η μαζική μετανάστευση είναι ένα φαινόμενο του οποίου τα αίτια εξακολουθούν να κρύβονται έξυπνα από το σύστημα, και η πολυπολιτισμική προπαγάνδα προσπαθεί ψευδώς να την παρουσιάσει ως αναπόφευκτη. Με αυτό το άρθρο σκοπεύουμε να αποδείξουμε μια για πάντα, ότι δεν είναι ένα αυθόρμητο φαινόμενο. Αυτό που θέλουν να εμφανίσουν ως ένα "αναπόφευκτο αποτέλεσμα της ιστορίας", είναι στην πραγματικότητα ένα σχέδιο μελετημένο γύρω από ένα τραπέζι και προετοιμασμένο εδώ και δεκαετίες, για να καταστρέψει εντελώς το πρόσωπο της Γηραιάς Ηπείρου.
Λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν ότι ένας από τους βασικούς εμπνευστές της διαδικασίας της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, ήταν επίσης ο άνθρωπος που σχεδίασε την προγραμματισμένη γενοκτονία των λαών της Ευρώπης. Πρόκειται για ένα σκοτεινό πρόσωπο, του οποίου οι μάζες αγνοούν την ύπαρξη, αλλά οι ισχυροί τον θεωρούν ως τον ιδρυτή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το όνομά του είναι Richard Coudenhove Kalergi. Ο πατέρας του ήταν ο Αυστριακός διπλωμάτης Heinrich vonCoudenhove-Kalergi με κάποιες ρίζες από την βυζαντινή οικογένεια των Καλέργηδων* και η μητέρα του η Γιαπωνέζα Mitsuko Aoyama.
(*σημ. Αντίλογου: Οι Καλέργηδες ήταν από την οικογένεια των ρωμαιοβυζαντινών Φωκάδων. Φωκάς ήταν ένας από τους 12 άρχοντες που διόρισαν οι βυζαντινοί στην Κρήτη. Μετονομάστηκαν σε Καλέργηδες από τους Ενετούς αργότερα για τα "καλά έργα" που τους προσέφερε ο άρχοντας Αλέξιος Φωκάς-"Καλέργης", που από ηγέτης επανάστασης εναντίον τους, κατέληξε υπερασπιστής της Ενετοκρατίας...)
(*σημ. Αντίλογου: Οι Καλέργηδες ήταν από την οικογένεια των ρωμαιοβυζαντινών Φωκάδων. Φωκάς ήταν ένας από τους 12 άρχοντες που διόρισαν οι βυζαντινοί στην Κρήτη. Μετονομάστηκαν σε Καλέργηδες από τους Ενετούς αργότερα για τα "καλά έργα" που τους προσέφερε ο άρχοντας Αλέξιος Φωκάς-"Καλέργης", που από ηγέτης επανάστασης εναντίον τους, κατέληξε υπερασπιστής της Ενετοκρατίας...)
Ο Kalergi λοιπόν, έχοντας στενές επαφές με όλη την ευρωπαϊκή αριστοκρατία και τους Ευρωπαίους πολιτικούς, εξ αιτίας των διασυνδέσεων του αριστοκράτη -διπλωμάτη πατέρα του, κινούμενος στα παρασκήνια, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, κατάφερε να προσελκύσει στα σχέδιά του τους πιο σημαντικούς αρχηγούς κρατών, κάνοντάς τους υποστηρικτές και συνεργάτες του στο «έργο της ευρωπαϊκής ενοποίησης».
Ο Richard Nikolaus Eijiro von Coudenhove-Kalergi γεννήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 1894 και πέθανε στις 27 Ιουλίου 1972.
Ήταν ο ιδρυτής και ο πρόεδρος για 49 χρόνια, της Πανευρωπαϊκής Ένωσης. Θρησκευτικά, ανατράφηκε ως Καθολικός. Όπως λέει η βιογραφία του, ο πατέρας του - που στα νιάτα του ήταν «αντισημίτης», αλλά μετά άλλαξε και έγινε ένθερμος υποστηρικτής των Εβραίων - τον πήγαινε κάθε Κυριακή στην εκκλησία. Μια Μεγάλη Παρασκευή, την ώρα που ακουγόταν στην καθολική Θεία Λειτουργία η προτροπή "oremus et pro perfidis Judaeis"
(«Ας προσευχηθούμε επίσης για τους άπιστους Εβραίους»), ο Richard σηκώθηκε και αποχώρησε από την εκκλησία, ως διαμαρτυρία εναντίον αυτής της δήθεν έκφρασης «αντισημιτισμού».
Το 1922 ίδρυσε το κίνημα «Πανευρώπη» στη Βιέννη, που στόχευε στη δημιουργία μιας Νέας Παγκόσμιας Τάξης, βασισμένης σε μια ομοσπονδία των εθνών υπό την ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών. Η Ευρωπαϊκή ενοποίηση θα αποτελούσε το πρώτο βήμα για την δημιουργία μιας παγκόσμιας κυβέρνησης.
Μεταξύ των πρώτων οπαδών του, συγκαταλέγονται οι Τσέχοι πολιτικοί Tomáš Masarykκαι Edvard Beneš καθώς και ο τραπεζίτης Max Warburg, ο οποίος διέθεσε τα πρώτα 60.000 μάρκα. Ο Αυστριακός καγκελάριος IgnazSeipel και ο επόμενος πρόεδρος της Αυστρίας Karl Renner ανέλαβαν στην συνέχεια υπεύθυνοι για την καθοδήγηση του κινήματος της «Πανευρώπης». Αργότερα θα προσφέρουν την βοήθειά τους Γάλλοι πολιτικοί, όπως ο Léon Bloum, ο Aristide Briand, ο Ιταλός πολικός Alcide De Casperi και άλλοι.
Με την άνοδο του Φασισμού στην Ευρώπη, το σχέδιο τίθεται υπό νάρκωση, και η «Πανευρωπαϊκή» κίνηση αναγκάζεται να διαλυθεί, αλλά μετά από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ο Kalergi , χάρη σε μία ξέφρενη και ακούραστη δραστηριότητα, καθώς και την υποστήριξη του Winston Churchill, της ιουδαϊκής μασονικής στοάς B'nai B'rith και σημαντικών εφημερίδων, όπως οι New York Times, καταφέρνει το σχέδιο του να γίνει αποδεκτό από την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών.
Στην συνέχεια η CIA αναλαμβάνει την αποπεράτωση του σχεδίου της ενωμένης Ευρώπης.
Η πεμπτουσία του σχεδίου Kalergi.
Στο βιβλίο του «Praktischer Idealismus», ο Kalergi δηλώνει ότι οι κάτοικοι των μελλοντικών "Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης" δεν θα είναι οι παλαιοί λαοί της Γηραιάς Ηπείρου, αλλά ένα είδος υπανθρώπων που θα προέρχονται από επιμιξία. Δηλώνει ξεκάθαρα, ότι θα πρέπει οι λαοί της Ευρώπης να διασταυρωθούν με ασιατικές και έγχρωμες φυλές, έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα πολυεθνικό κοπάδι χωρίς ποιότητα και εύκολα ελεγχόμενο από την άρχουσα τάξη.
Ο Kalergi διακηρύσσει την κατάργηση του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης των λαών και, στη συνέχεια, την εξάλειψη των εθνών μέσω των εθνοτικών αυτονομιστικών κινημάτων ή με την μαζική μετανάστευση.
Προκειμένου η Ευρώπη να είναι ελεγχόμενη από μία ελίτ, θέλει να μετατρέψει τους ομοιογενείς λαούς σε μία μικτή φυλή μαύρων, λευκών, και Ασιατών.
Ποια όμως είναι αυτή η ελίτ; Ο Kalergi είναι ιδιαίτερα διαφωτιστικός επ' αυτού: «O άνθρωπος του μέλλοντος θα είναι μικτής φυλετικής καταγωγής.Οι φυλές και οι τάξεις του σήμερα θα εξαφανισθούν σταδιακά λόγω της εξάλειψης του χώρου, του χρόνου και της προκατάληψης.
Η ευρωασιατική-νεγροϊδής φυλή του μέλλοντος, όμοια στην εμφάνιση της με τους αρχαίους Αιγύπτιους, θα αντικαταστήσει την διαφορετικότητα των λαών και την διαφορετικότητα των ατόμων. Αντί της καταστροφής του ευρωπαϊκού ιουδαϊσμού, η Ευρώπη, ενάντια στην θέλησή της, εξευγένισε και μόρφωσε αυτόν τον λαό, οδηγώντας τον στο μελλοντικό του στάτους ως ηγετικό έθνος (!!!) διαμέσου αυτής της τεχνητής εξελικτικής διαδικασίας. Δεν προξενεί κατάπληξη ότι αυτός ο λαός που δραπέτευσε από τα Γκέττο-φυλακές, εξελίχθηκε σε μία πνευματική αριστοκρατία της Ευρώπης. (!!!)
Συνεπώς η ευσπλαχνική πρόνοια έδωσε στην Ευρώπη μια νέα φυλή αριστοκρατίας με τη χάρη του πνεύματος. (!!!)
Αυτό συνέβη τη στιγμή που η Ευρωπαϊκή φεουδαλική αριστοκρατία κατέπεσε, λόγω της χειραφέτησης των Ιουδαίων (εννοείται με τις διαταγές και τα μέτρα που πήρε η γαλλική επανάσταση)».
-Αν και κανένα σχολικό βιβλίο δεν μιλά για τον Kalergi, οι ιδέες του είναι οι κατευθυντήριες αρχές της σημερινής Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η πεποίθηση ότι οι λαοί της Ευρώπης θα πρέπει να αναμιχθούν με Αφρικανούς και Ασιάτες, για να καταστραφεί η ταυτότητα και να δημιουργηθεί μια ενιαία φυλή μιγάδων, είναι η βάση όλων των κοινοτικών πολιτικών που στοχεύουν στην ένταξη και την προστασία των μειονοτήτων. Αυτό δεν γίνεται για ανθρωπιστικούς λόγους, αλλά εξαιτίας οδηγιών που έχουν εκδοθεί με αδίστακτη αποφασιστικότητα, για να επιτευχθεί η μεγαλύτερη γενοκτονία στην ιστορία.
Προς τιμήν του ιδρύθηκε το ευρωπαϊκό βραβείο Coudenhove- Kalergi, με το οποίο βραβεύονται κάθε δύο χρόνια, οι Ευρωπαίοι οι οποίοι έχουν διαπρέψει στην προώθηση του εγκληματικού σχεδίου του
. Μεταξύ αυτών που βραβεύτηκαν είναι η Angela Merkel και ο Herman Van Rompuy.
Η προτροπή σε γενοκτονία, αποτελεί επίσης την βάση των συνεχών εκκλήσεων των Ηνωμένων Εθνών, για να γίνουν δεκτά εκατομμύρια μεταναστών, έτσι ώστε να αντισταθμιστεί το χαμηλό ποσοστό γεννήσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σύμφωνα με μία έκθεση που δημοσιεύθηκε στις αρχές της νέας χιλιετίας, τον Ιανουάριο του 2000, στην αναφορά «Population division» των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη, με τίτλο «Μετανάστευση αντικατάστασης: Μία λύση για την μείωση και γήρανση του πληθυσμού», η Ευρώπη θα έχει ανάγκη έως το 2025 από 159.000.000 μετανάστες. Αναρωτιέται κανείς, πώς θα ήταν δυνατό να γίνουν τόσο ακριβείς εκτιμήσεις για τη μετανάστευση, αν δεν ήταν ένα προμελετημένο σχέδιο. Είναι βέβαιο ότι το χαμηλό ποσοστό γεννήσεων θα μπορούσε εύκολα να αντιστραφεί μέσω των κατάλληλων μέτρων για την στήριξη των οικογενειών. Είναι εξίσου σαφές, ότι δεν είναι με την ("αντιρατσιστικά" ρατσιστικότατη) συμβολή ...ξένων γονιδίων που θα προστατευθεί η γενετική κληρονομιά της Ευρώπης, αλλά ότι με αυτό τον τρόπο επιτυγχάνεται η εξαφάνισή της.
Μοναδικός σκοπός αυτών των μέτρων είναι να στρεβλώσει εντελώς έναν λαό, να τον μετατρέψει σε ένα σύνολο ατόμων χωρίς καμία εθνική, ιστορική και πολιτισμική συνοχή.
Εν ολίγοις, οι θέσεις του σχεδίου Kalergi ήταν και εξακολουθούν να είναι, η βάση των επισήμων πολιτικών των κυβερνήσεων που αποσκοπούν στην γενοκτονία των λαών της Ευρώπης, μέσω της μαζικής μετανάστευσης.
Ο G. Brock Chisholm, πρώην διευθυντής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας(WHO)
αποδεικνύει ότι έχει μάθει καλά το μάθημα του Kalergi όταν λέει:
«Αυτό που σε όλους τους τόπους οι άνθρωποι πρέπει να κάνουν είναι να εφαρμόσουν τον περιορισμό των γεννήσεων και να τελούν μικτούς γάμους (μεταξύ διαφορετικών φυλών), και αυτό με σκοπό να δημιουργηθεί μια ενιαία φυλή σε ένα κόσμο που θα κατευθύνεται από μια κεντρική αρχή.»
Συμπεράσματα
Αν κοιτάξουμε γύρω μας, το σχέδιο του Kalergi φαίνεται να υλοποιείται πλήρως.
Είμαστε αντιμέτωποι με μία πραγματική τριτοκοσμοποίηση της Ευρώπης. Η μάστιγα της επιμειξίας παράγει κάθε χρόνο χιλιάδες νέα άτομα μιγάδες: «Τα παιδιά του Kalergi».
Υπό τη διπλή πίεση της παραπληροφόρησης και την ανθρωπιστική αποβλάκωση που καλλιεργείται από τα μέσα μαζικής πληροφόρησης, διδάσκεται στους Ευρωπαίους να απαρνηθούν την καταγωγή τους, να απαρνηθούν την εθνική τους ταυτότητα.
Οι υποστηρικτές της παγκοσμιοποίησης προσπαθούν να μας πείσουν ότι το να απαρνηθούμε την ταυτότητά μας, είναι μια προοδευτική και ανθρωπιστική πράξη, ότι ο "ρατσισμός" είναι λάθος, αλλά μόνο και μόνο επειδή θέλουν να μας κάνoυν όλους τυφλούς καταναλωτές.
Είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαίο σε αυτούς τους καιρούς να αντιδράσουμε στα ψέματα του συστήματος, να αφυπνιστεί το πνεύμα της εξέγερσης στους Ευρωπαίους.
Θα πρέπει να τεθεί μπροστά στα μάτια όλων το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Ένταξη, ισοδυναμεί με γενοκτονία.
Σημείωση του μεταφραστή: Αν και τα αίτια των προσωπικών επιλογών του Kalergi, δεν μας ενδιαφέρουν ιδιαίτερα, ωστόσο θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε σε ένα ερώτημα, που σίγουρα θα διαμορφώθηκε στο μυαλό των αναγνωστών:
Γιατί ένας Ευρωπαίος αριστοκράτης με Φλαμανδικές, Πολωνικές, Ελληνικές- Βυζαντινές ρίζες, ακόμη και με αίμα Σαμουράι στις φλέβες του (από την μητέρα του) έγινε φορέας τέτοιων σχεδίων και όργανο στα χέρια σκοτεινών δυνάμεων; Οι λόγοι, κατά την γνώμη μας, είναι πολλαπλοί: ιδιοσυγκρασιακοί, ψυχολογικοί και...γυναικείων επιδράσεων.
Παρατηρούμε λοιπόν μία προσωπικότητα με έντονα σνομπ συμπεριφορές, υπεροψία, και έναν, ας μου επιτραπεί ο όρος, «εκφυλισμένο ελιτισμό». Επίσης, το γεγονός ότι η μητέρα του ήταν Ασιάτισσα, ίσως του δημιούργησε εσωτερικές συγκρούσεις και απωθημένα, κάτι που μπορεί να συμβεί σε άτομα με τέτοια ιδιοσυγκρασία. Όμως ο πιο αποφασιστικός παράγοντας, πρέπει να ήταν η «κατάλληλη έφηβη», που όλως τυχαίως φυσικά, βρέθηκε δίπλα του, και έγινε η πρώτη γυναίκα του (σε ηλικία 13 ετών): η Ιουδαία Ida Roland (φώτο) που αργότερα θα γίνει φημισμένη ηθοποιός. Περιβάλλοντα και επιρροές, πολύ ιδιαίτερες...
Από την ιστοσελίδα του ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ:
" Στις 16 Νοεμβρίου 2012, απονεμήθηκε στον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου κ. Herman Van Rompuy το ευρωπαϊκό βραβείο Coudenhove-Kalergi 2012, σε ειδικό συνέδριο στη Βιέννη, για τον εορτασμό των 90 χρόνων του πανευρωπαϊκού κινήματος.
Το βραβείο απονέμεται ανά διετία σε ηγετικές προσωπικότητες, για την εξαίρετη συμβολή τους στη διαδικασία της ευρωπαϊκής ενοποίησης.
Αποφασιστικός παράγοντας για την απονομή του βραβείου ήταν ο ισορροπημένος τρόπος με τον οποίο ο Πρόεδρος Van Rompuy άσκησε τα καθήκοντά του στη νέα θέση του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, η οποία καθιερώθηκε με τη Συνθήκη της Λισσαβώνας. Διεκπεραίωσε αυτόν τον ιδιαίτερα ευαίσθητο ηγετικό και συντονιστικό ρόλο με πνεύμα αποφασιστικότητας και συμφιλίωσης, ενώ έμφαση δόθηκε επίσης στην δεξιοτεχνική διαιτησία του επί ευρωπαϊκών υποθέσεων και την αδιάπτωτη δέσμευσή του στις ευρωπαϊκές ηθικές αξίες.
Στον λόγο αποδοχής του, ο κ. Van Rompuy περιέγραψε την ενοποίηση της Ευρώπης ως έργο ειρήνης. Η σημασία της εν λόγω ιδέας, η οποία ήταν επίσης στο επίκεντρο του έργου του Coudenhove-Kalergi, παραμένει το ίδιο επίκαιρη ύστερα από 90 έτη.
Το βραβείο φέρει το όνομα του κόμη Richard Nicolaus von Coudenhove-Kalergi (1894-1972), φιλοσόφου, διπλωμάτη, εκδότη και ιδρυτή του πανευρωπαϊκού κινήματος (1923). Ο Coudenhove-Kalergi υπήρξε πρωτοπόρος της ευρωπαϊκής ενοποίησης και διέδωσε την ιδέα μιας ομοσπονδίας ευρωπαϊκών κρατών στα έργα του.
Από το 2000, μεταξύ των νικητών του βραβείου συγκαταλέγονται η Καγκελάριος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας Angela Merkel (2010) και ο Πρόεδρος της Λετονίας Vaira Vike-Freiberga, (2006)."
Καλέργκι και Ελ. Βενιζέλος...
*Σημ. Αντίλογου: Να και η περί Πανευρώπης-Καλέργη (αυτο)αποκάλυψη με στοιχεία για τον στενότατο δεσμό Καλέργη-Βενιζέλου! του θαυμαστή του, "αριστερού" ευρωβουλευτή κ Νότη Μαριά (Χανιώτικα Νέα 9 Ιουλίου 2010 7:11 πμ)
"Ο Κουντενχόβε – Καλλέργης και η Πανευρώπη
Του Νότη Μαριά*
Ο γνωστός ευρωπαίος οραματιστής Ριχάρδος Νικόλαος Κουντενχόβε -Καλλέργης γεννήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 1894 στο Τόκιο της Ιαπωνίας όπου ο πατέρας του Heinrich υπηρετούσε ως διπλωμάτης. Η μητέρα του ήταν Γιαπωνέζα. Πέθανε σε ηλικία 78 ετών στις 27 Ιουλίου 1972 στο Schruns της Αυστρίας. Η καταγωγή του Κουντενχόβε – Καλλέργη ανιχνεύεται στην Κρήτη, καθώς ήταν απόγονος της γνωστής οικογένειας των Καλλέργηδων που προέρχεται από τη Βυζαντινή οικογένεια Φωκά που εγκαταστάθηκε στην Κρήτη το 1182 μ.Χ.
Οι Έλληνες πρόγονοι του Kουντενχόβε – Καλλέργη είχαν συμμετάσχει τόσο στην ελληνική επανάσταση του 1821 όσο και στην επανάσταση της 3ης του Σεπτέμβρη του 1843. Την ελληνική του καταγωγή αναλύει στα κείμενα του και ο ίδιος ο Κουντενχόβε ? Καλλέργης και επισημαίνει ότι οι Κουντενχόβε ως οικογένεια ήταν συντηρητικοί που ακολούθησαν τους βασιλείς και τους δούκες τους από την Ολλανδία στο Βέλγιο και εν συνεχεία στην Αυστρία.
Αντίθετα οι «Καλλέργηδες ήταν παραδοσιακοί επαναστάτες που πολεμούσαν και πέθαιναν αδιάλειπτα για την ελευθερία στο νησί της καταγωγής τους στην Κρήτη, πρώτα κατά των Βενετών και εν συνεχεία κατά των Τούρκων κατακτητών».
Η ΠανευρΩπη
Τον Οκτώβριο του 1923 o Κουντενχόβε – Καλλέργης γράφει στα γερμανικά το περίφημο βιβλίο του «Πανευρώπη» που δημιούργησε τρομερή αίσθηση την εποχή εκείνη, διότι υποστήριζε ότι η λύση στο ζήτημα της ειρήνης στην Ευρώπη περνούσε μόνο μέσα από την ενοποίηση της γηραιάς ηπείρου. Με τον τρόπο αυτό πίστευε ότι θα μπορούσε να υπάρξει οικονομική ανάπτυξη και ευημερία στην Ευρώπη και ταυτόχρονα η Ευρώπη θα μπορούσε να αντιμετωπίσει τον ανταγωνισμό με την Αμερική και τη Βρετανική Αυτοκρατορία.
Η έκταση και τα όρια της Πανευρώπης του Κουντενχόβε-Καλλέργη ταυτίζεται σε μεγάλο βαθμό με τη σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση των 27. Δεν συμπεριλάμβανε το σημερινό Ηνωμένο Βασίλειο και την Ιρλανδία.
Τα κυρίαρχα κράτη που θα απάρτιζαν την Πανευρώπη ήταν η Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Πολωνία, Ισπανία, Ρουμανία, Τσεχοσλοβακία, Σερβία, Ουγγαρία, Βέλγιο, Κάτω Χώρες, Αυστρία, Πορτογαλία, Ελλάδα, Βουλγαρία, Ελβετία, Φιλανδία, Δανία, Νορβηγία, Λιθουανία, Λετονία Εσθονία, Αλβανία, Λουξεμβούργο και Ισλανδία.
Κατά τον Κουντενχόβε – Καλλέργη το ευρωπαϊκό πρόβλημα, θα μπορούσε να βρει τη λύση του μόνο με τη συγχώνευση των λαών της Ευρώπης οικειοθελώς με την ίδρυση μιας Πανευρωπαϊκής Ομοσπονδίας.
Η Πανευρώπη στην ουσία θα μπορούσε να συμπυκνώσει ένα αναγκαίο συμβιβασμό που θα στηριζόταν σε πλήρη αυτονομία των κυρίαρχων κρατών στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εξωτερικά δε σε πλήρη ομοσπονδία. Άλλωστε η διπλή μέθοδος της αυτονομίας και της ομοσπονδίας είχε ήδη αποδειχθεί επιτυχής και σε άλλες περιπτώσεις συγκρότησης και λειτουργίας πολυεθνικών «συγκροτημάτων».
ΠανευρωπαϊσμΟς ή παΓγερμανισμΟς;
Ο Κουντενχόβε – Καλλέργης κάνει ιδιαίτερα αισθητή την παρουσία του από τη στιγμή που αποφάσισε να ιδρύσει ένα πανευρωπαϊκό κίνημα.
Ιδρύει λοιπόν το 1922 την Πανευρωπαϊκή Ένωση.
Στο οργανωτικό σχήμα της Πανευρωπαϊκής Ένωσης εντάσσονται κορυφαίοι πολιτικοί όπως ήταν ο Γάλλος υπουργός εξωτερικών και μετέπειτα πρωθυπουργός Μπριάν, ο Αντενάουερ αλλά και ο Ελευθέριος Βενιζέλος.
Επίσης εντάχθηκαν στην Πανευρωπαϊκή Ένωση και διανοούμενοι όπως ο Sigmunt Freud, o Albert Einstein, o Thomas Mann κ.λπ.
Κατά το διάστημα 1924 – 1932 βασικός στόχος του Κουντενχόβε – Καλλέργη ήταν η γαλλογερμανική προσέγγιση. Η στρατηγική του αυτή άλλαξε όταν στις 30 Ιανουαρίου 1933 ο Χίτλερ έγινε καγκελάριος της Γερμανίας. Από εκείνη τη στιγμή η Πανευρωπαϊκή Ένωση ανέλαβε εκστρατεία κατά του ναζισμού και του παγγερμανικού κινήματος.
Στον παγγερμανισμό ο Κουντενχόβε – Καλλέργης αντέταξε τον πανευρωπαϊσμό.
Αυτή η παράμετρος είναι ιδιαίτερα επίκαιρη και σήμερα.
Η Πανευρωπαϊκή Ένωση δραστηριοποιήθηκε ιδιαίτερα κατά το διάστημα 1925 – 1933 με εθνικές επιτροπές σχεδόν σε κάθε ευρωπαϊκή πρωτεύουσα. Όμως μετά το 1933 απαγορεύτηκε η λειτουργία της στη Γερμανία και υπέστη στην πορεία σωρεία διώξεων, αφού αυτή άλλωστε αποτελούσε μια από τις βασικές οργανώσεις που πάλευε σε ευρωπαϊκό επίπεδο κατά του ναζισμού.
Κατά τη διάρκεια του πολέμου βρέθηκε στις ΗΠΑ και μετά τη λήξη του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου επιστρέφει στην Ευρώπη και ιδρύει την Πανευρωπαϊκή Κοινοβουλευτική Ένωση με στόχο να προωθήσει την ευρωπαϊκή ενοποίηση.
Ο ΕλευθΕριος ΒενιζΕλος
και η ΤουρκΙα
Με την Ελλάδα ο Κουντενχόβε-Καλλέργης διατηρούσε πάντοτε δεσμούς κυρίως μέσω Ελλήνων πολιτικών και διανοουμένων που στήριξαν την προσπάθεια του. Σ? αυτούς περιλαμβάνονται εκτός από τον Ελευθέριο Βενιζέλο και οι Νικόλαος Πολίτης, Ανδρέας Μιχαλακόπουλος, Λέων Μακκάς και άλλοι πολιτικοί.
Με τον Ελευθέριο Βενιζέλο ο οποίος άλλωστε κατά τον Κουντενχόβε-Καλλέργη του μιλούσε «σαν παλιός φίλος, σχεδόν σαν συμπατριώτης αφού το επώνυμο Καλλέργης είχε ιδιαίτερα στενούς δεσμούς με την Κρήτη», εγκαινίασε μια ιδιαίτερα στενή συνεργασία ιδίως σε σχέση με το ζήτημα της ευρωπαϊκής πορείας της Τουρκίας δεδομένου ότι ο Βενιζέλος μετά την προσέγγισή του με τον Ατατούρκ το 1930 υποστήριζε ότι η Τουρκία θα πρέπει να αποτελέσει μέρος της Ευρώπης ενώ ο Κουντενχόβε – Καλλέργης πίστευε ότι η Τουρκία ως χώρα ασιατική δεν είχε καμία θέση στην Ενωμένη Ευρώπη. Μάλιστα ο Βενιζέλος του επεσήμανε ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να συνεργαστεί με την πανευρωπαϊκή πολιτική του κίνηση μόνο εάν συμπεριλαμβανόταν και η Τουρκία.
Τελικά φαίνεται ότι ο Βενιζέλος έπεισε τον Κουντενχόβε – Καλλέργη, ο οποίος σε μεταγενέστερο έργο του συμπεριέλαβε και την Τουρκία στην Πανευρώπη.
Το πανευρωπαϊκΟ
κΙνημα των πολιτΩν
Αυτό όμως που πρέπει να συγκρατήσει κανείς από τις σκέψεις του Κουντενχόβε – Καλλέργη σε σχέση με την οργάνωση της πολιτικής δράσης σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι η μεγάλη σημασία που επέδιδε στο ρόλο που μπορούν να διαδραματίσουν οι πολίτες στην οικοδόμηση της Ενωμένης Ευρώπης. Για τον λόγο αυτό προσπάθησε να δημιουργήσει και να οργανώσει ένα πανευρωπαϊκό κίνημα με οργανωτικές ρίζες σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες.
Η Πανευρωπαϊκή Ένωση απέκτησε γραφεία και παραρτήματα σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες και προχώρησε μάλιστα και στη διοργάνωση πανευρωπαϊκών συνεδρίων.
Ο Κουντενχόβε – Καλλέργης δε στηρίχθηκε σε υπάρχοντα εθνικά πολιτικά κόμματα και σχηματισμούς για την προώθηση της Ενωμένης Ευρώπης. Ζήτησε τη βοήθεια και τη στράτευση βεβαίως σημαντικών πολιτικών προσωπικοτήτων της Ευρώπης αλλά πάντοτε στο πλαίσιο μιας πολιτικής κίνησης που είχε υπερεθνικά πολιτικά και οργανωτικά χαρακτηριστικά.
Μήπως άραγε και η Ευρώπη του μέλλοντος μας θα μπορέσει τελικά να οικοδομηθεί μόνο αν στηριχθεί κυρίως σε πολιτικά κόμματα και κινήσεις πολιτών που βασικό χαρακτηριστικό τους θα είναι η υπερεθνική οργανωτική τους συγκρότηση;
–
*Αναπληρωτή καθηγητή Θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης,
Τμήμα Οικονομικών Επιστημών, Πανεπιστημίου Κρήτης
marias@econ.soc.uoc.gr "
4 ΣΧΟΛΙΑ
Ο γνωστός ευρωπαίος οραματιστής Ριχάρδος Νικόλαος Κουντενχόβε -Καλλέργης γεννήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 1894 στο Τόκιο της Ιαπωνίας όπου ο πατέρας του Heinrich υπηρετούσε ως διπλωμάτης. Η μητέρα του ήταν Γιαπωνέζα. Πέθανε σε ηλικία 78 ετών στις 27 Ιουλίου 1972 στο Schruns της Αυστρίας. Η καταγωγή του Κουντενχόβε – Καλλέργη ανιχνεύεται στην Κρήτη, καθώς ήταν απόγονος της γνωστής οικογένειας των Καλλέργηδων που προέρχεται από τη Βυζαντινή οικογένεια Φωκά που εγκαταστάθηκε στην Κρήτη το 1182 μ.Χ.
Οι Έλληνες πρόγονοι του Kουντενχόβε – Καλλέργη είχαν συμμετάσχει τόσο στην ελληνική επανάσταση του 1821 όσο και στην επανάσταση της 3ης του Σεπτέμβρη του 1843. Την ελληνική του καταγωγή αναλύει στα κείμενα του και ο ίδιος ο Κουντενχόβε ? Καλλέργης και επισημαίνει ότι οι Κουντενχόβε ως οικογένεια ήταν συντηρητικοί που ακολούθησαν τους βασιλείς και τους δούκες τους από την Ολλανδία στο Βέλγιο και εν συνεχεία στην Αυστρία.
Αντίθετα οι «Καλλέργηδες ήταν παραδοσιακοί επαναστάτες που πολεμούσαν και πέθαιναν αδιάλειπτα για την ελευθερία στο νησί της καταγωγής τους στην Κρήτη, πρώτα κατά των Βενετών και εν συνεχεία κατά των Τούρκων κατακτητών».
Η ΠανευρΩπη
Τον Οκτώβριο του 1923 o Κουντενχόβε – Καλλέργης γράφει στα γερμανικά το περίφημο βιβλίο του «Πανευρώπη» που δημιούργησε τρομερή αίσθηση την εποχή εκείνη, διότι υποστήριζε ότι η λύση στο ζήτημα της ειρήνης στην Ευρώπη περνούσε μόνο μέσα από την ενοποίηση της γηραιάς ηπείρου. Με τον τρόπο αυτό πίστευε ότι θα μπορούσε να υπάρξει οικονομική ανάπτυξη και ευημερία στην Ευρώπη και ταυτόχρονα η Ευρώπη θα μπορούσε να αντιμετωπίσει τον ανταγωνισμό με την Αμερική και τη Βρετανική Αυτοκρατορία.
Η έκταση και τα όρια της Πανευρώπης του Κουντενχόβε-Καλλέργη ταυτίζεται σε μεγάλο βαθμό με τη σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση των 27. Δεν συμπεριλάμβανε το σημερινό Ηνωμένο Βασίλειο και την Ιρλανδία.
Τα κυρίαρχα κράτη που θα απάρτιζαν την Πανευρώπη ήταν η Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Πολωνία, Ισπανία, Ρουμανία, Τσεχοσλοβακία, Σερβία, Ουγγαρία, Βέλγιο, Κάτω Χώρες, Αυστρία, Πορτογαλία, Ελλάδα, Βουλγαρία, Ελβετία, Φιλανδία, Δανία, Νορβηγία, Λιθουανία, Λετονία Εσθονία, Αλβανία, Λουξεμβούργο και Ισλανδία.
Κατά τον Κουντενχόβε – Καλλέργη το ευρωπαϊκό πρόβλημα, θα μπορούσε να βρει τη λύση του μόνο με τη συγχώνευση των λαών της Ευρώπης οικειοθελώς με την ίδρυση μιας Πανευρωπαϊκής Ομοσπονδίας.
Η Πανευρώπη στην ουσία θα μπορούσε να συμπυκνώσει ένα αναγκαίο συμβιβασμό που θα στηριζόταν σε πλήρη αυτονομία των κυρίαρχων κρατών στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εξωτερικά δε σε πλήρη ομοσπονδία. Άλλωστε η διπλή μέθοδος της αυτονομίας και της ομοσπονδίας είχε ήδη αποδειχθεί επιτυχής και σε άλλες περιπτώσεις συγκρότησης και λειτουργίας πολυεθνικών «συγκροτημάτων».
ΠανευρωπαϊσμΟς ή παΓγερμανισμΟς;
Ο Κουντενχόβε – Καλλέργης κάνει ιδιαίτερα αισθητή την παρουσία του από τη στιγμή που αποφάσισε να ιδρύσει ένα πανευρωπαϊκό κίνημα.
Ιδρύει λοιπόν το 1922 την Πανευρωπαϊκή Ένωση.
Στο οργανωτικό σχήμα της Πανευρωπαϊκής Ένωσης εντάσσονται κορυφαίοι πολιτικοί όπως ήταν ο Γάλλος υπουργός εξωτερικών και μετέπειτα πρωθυπουργός Μπριάν, ο Αντενάουερ αλλά και ο Ελευθέριος Βενιζέλος.
Επίσης εντάχθηκαν στην Πανευρωπαϊκή Ένωση και διανοούμενοι όπως ο Sigmunt Freud, o Albert Einstein, o Thomas Mann κ.λπ.
Κατά το διάστημα 1924 – 1932 βασικός στόχος του Κουντενχόβε – Καλλέργη ήταν η γαλλογερμανική προσέγγιση. Η στρατηγική του αυτή άλλαξε όταν στις 30 Ιανουαρίου 1933 ο Χίτλερ έγινε καγκελάριος της Γερμανίας. Από εκείνη τη στιγμή η Πανευρωπαϊκή Ένωση ανέλαβε εκστρατεία κατά του ναζισμού και του παγγερμανικού κινήματος.
Στον παγγερμανισμό ο Κουντενχόβε – Καλλέργης αντέταξε τον πανευρωπαϊσμό.
Αυτή η παράμετρος είναι ιδιαίτερα επίκαιρη και σήμερα.
Η Πανευρωπαϊκή Ένωση δραστηριοποιήθηκε ιδιαίτερα κατά το διάστημα 1925 – 1933 με εθνικές επιτροπές σχεδόν σε κάθε ευρωπαϊκή πρωτεύουσα. Όμως μετά το 1933 απαγορεύτηκε η λειτουργία της στη Γερμανία και υπέστη στην πορεία σωρεία διώξεων, αφού αυτή άλλωστε αποτελούσε μια από τις βασικές οργανώσεις που πάλευε σε ευρωπαϊκό επίπεδο κατά του ναζισμού.
Κατά τη διάρκεια του πολέμου βρέθηκε στις ΗΠΑ και μετά τη λήξη του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου επιστρέφει στην Ευρώπη και ιδρύει την Πανευρωπαϊκή Κοινοβουλευτική Ένωση με στόχο να προωθήσει την ευρωπαϊκή ενοποίηση.
Ο ΕλευθΕριος ΒενιζΕλος
και η ΤουρκΙα
Με την Ελλάδα ο Κουντενχόβε-Καλλέργης διατηρούσε πάντοτε δεσμούς κυρίως μέσω Ελλήνων πολιτικών και διανοουμένων που στήριξαν την προσπάθεια του. Σ? αυτούς περιλαμβάνονται εκτός από τον Ελευθέριο Βενιζέλο και οι Νικόλαος Πολίτης, Ανδρέας Μιχαλακόπουλος, Λέων Μακκάς και άλλοι πολιτικοί.
Με τον Ελευθέριο Βενιζέλο ο οποίος άλλωστε κατά τον Κουντενχόβε-Καλλέργη του μιλούσε «σαν παλιός φίλος, σχεδόν σαν συμπατριώτης αφού το επώνυμο Καλλέργης είχε ιδιαίτερα στενούς δεσμούς με την Κρήτη», εγκαινίασε μια ιδιαίτερα στενή συνεργασία ιδίως σε σχέση με το ζήτημα της ευρωπαϊκής πορείας της Τουρκίας δεδομένου ότι ο Βενιζέλος μετά την προσέγγισή του με τον Ατατούρκ το 1930 υποστήριζε ότι η Τουρκία θα πρέπει να αποτελέσει μέρος της Ευρώπης ενώ ο Κουντενχόβε – Καλλέργης πίστευε ότι η Τουρκία ως χώρα ασιατική δεν είχε καμία θέση στην Ενωμένη Ευρώπη. Μάλιστα ο Βενιζέλος του επεσήμανε ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να συνεργαστεί με την πανευρωπαϊκή πολιτική του κίνηση μόνο εάν συμπεριλαμβανόταν και η Τουρκία.
Τελικά φαίνεται ότι ο Βενιζέλος έπεισε τον Κουντενχόβε – Καλλέργη, ο οποίος σε μεταγενέστερο έργο του συμπεριέλαβε και την Τουρκία στην Πανευρώπη.
Το πανευρωπαϊκΟ
κΙνημα των πολιτΩν
Αυτό όμως που πρέπει να συγκρατήσει κανείς από τις σκέψεις του Κουντενχόβε – Καλλέργη σε σχέση με την οργάνωση της πολιτικής δράσης σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι η μεγάλη σημασία που επέδιδε στο ρόλο που μπορούν να διαδραματίσουν οι πολίτες στην οικοδόμηση της Ενωμένης Ευρώπης. Για τον λόγο αυτό προσπάθησε να δημιουργήσει και να οργανώσει ένα πανευρωπαϊκό κίνημα με οργανωτικές ρίζες σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες.
Η Πανευρωπαϊκή Ένωση απέκτησε γραφεία και παραρτήματα σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες και προχώρησε μάλιστα και στη διοργάνωση πανευρωπαϊκών συνεδρίων.
Ο Κουντενχόβε – Καλλέργης δε στηρίχθηκε σε υπάρχοντα εθνικά πολιτικά κόμματα και σχηματισμούς για την προώθηση της Ενωμένης Ευρώπης. Ζήτησε τη βοήθεια και τη στράτευση βεβαίως σημαντικών πολιτικών προσωπικοτήτων της Ευρώπης αλλά πάντοτε στο πλαίσιο μιας πολιτικής κίνησης που είχε υπερεθνικά πολιτικά και οργανωτικά χαρακτηριστικά.
Μήπως άραγε και η Ευρώπη του μέλλοντος μας θα μπορέσει τελικά να οικοδομηθεί μόνο αν στηριχθεί κυρίως σε πολιτικά κόμματα και κινήσεις πολιτών που βασικό χαρακτηριστικό τους θα είναι η υπερεθνική οργανωτική τους συγκρότηση;
–
*Αναπληρωτή καθηγητή Θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης,
Τμήμα Οικονομικών Επιστημών, Πανεπιστημίου Κρήτης
marias@econ.soc.uoc.gr "
4 ΣΧΟΛΙΑ
– Η ευρωασιατική-νεγροϊδής φυλή του μέλλοντος, όμοια στην εμφάνιση της με τους αρχαίους Αιγύπτιους, θα αντικαταστήσει την διαφορετικότητα των λαών και την διαφορετικότητα των ατόμων.
– Ο πόλεμος μεταξύ του Καπιταλισμού και του Κομμουνισμού για την κληρονομιά της εκλιπαρούσης αριστοκρατίας του αίματος είναι ένας πόλεμος φατριών της νικηφόρας αριστοκρατίας του πνεύματος, ένας αγώνας μεταξύ ατομισμού και του σοσιαλισμού, του εγωισμού και του αλτρουισμού, του ειδωλολατρικού και του χριστιανικού πνεύματος. Το γενικό επιτελείο αμφοτέρων στρατολογείται από την πνευματική αρχηγική φυλή της Ευρώπης [Führerrasse] τους Εβραίους.
– Οι Ευρωπαίοι είναι άνθρωποι της ποσότητος και οι Εβραίοι άνθρωποι ποιότητος!
Δημήτρης Τσουκαλάς
Το βραβείο Kalergi έλαβαν ο κ. Ρομπάι και η κυρία Μέρκελ.
Γνωρίζετε αν ο -Πανευρωπαισμός- διδάσκεται σε κάποια σχολεία;
Διοτι, ας μη γελιομαστε Κε Μαρια, δεν εχει σημασια πλεον το τι εισαι αλλα το ποιος εισαι και προωθεις οποιοδηποτε σχεδιο “ειρηνης” αναμεσα στους λαους.
Υπαρχουν αραγε σημερα ΑΝθρωποι που αγαπουν τον πολεμο Κε Μαριά? Η απαντηση ειναι ΝΑΙ. Και ειναι αυτοι η ιδιοι που ‘αγαπουν” την ειρηνη ! (βλεπε χρηματοδοτηση 1ου κ’ 2ου Π.Π. και οχι μονο.
Κε Μαριά αυτη η Λουριανη Καμπαλα πρεπει να καταργηθει οπως μας εχουν επιβαλει να καταργησουμε την Ιστορια μας (την πραγματικη και οχι την πλαστη η την παραποιημενη).
Δηλωνω οτι δεν ειμαι αντισημιτης αλλα αγαπω ΟΛΟ τον κοσμο στο βαθμο που με αγαπουν και με σεβοντε γι’αυτο που ειμαι.
Κε Μαρια ενας ειναι ο εχθρος ! η υπεροψια , το ναθεωρεις τον εαυτον σου ανωτερο απο τους αλλους ωστε να τους επιβουλευεσαι ειναι οτι χειροτερο για το ανθρωπινο ον.
Ο Ιησους ηταν Ελληνας και ας γεννηθηκε στην Ιουδαια…………………………………..