Κρητικές Μαδάρες- Θωρώ τον κόσμο και δειλιώ,τη γης κι αναστενάζω

Ένα πανάρχαιο συγκλονιστικό αλλά και θλιμμένο Ριζίτικο-παράπονο λεβεντόγερου,  από τα Ριζίτικα "Του Κάτω Κόσμου και του Χάρου".

 Όταν ο λαός ζούσε κατά φύση και κοινωνικά, τότε που ήταν παραγωγός  πολιτισμού, όχι καταναλωτής όσων σερβίρει σήμερα η καθεστωτική υποκουλτούρα, έφτιαχνε τραγούδια για όλες τις πτυχές της ζωής και των σκέψεων και συναισθημάτων του, όχι-όπως οι περισσότεροι σημερινοί τραγουδοποιοί (ακόμα και των κρητικών δυστυχώς...) κοινότυπα "καψουροτράγουδα". 

Οι αυθεντικοί Ριζίτες και μαντιναδολόγοι και οι μιμητές τους (τουλάχιστον στην περιοχή των Χανίων) ακόμα και σήμερα τραγουδούμε στις συντροφιές φυσικά και για την Αγάπη ή τον Έρωτα,  μα ακόμα περισσότερο, το 90% των τραγουδιών και μαντινάδων στις παρέες μας είναι για την φιλία, θυμοσοφικά, γνωμικά, κοινωνικά, για την ομορφιά της φύσης, για την ανθρωπιά, φιλοφρονήσεις των ομοτράπεζων,επαινετικά, ιστορικά, για την παληκαριά, την εντιμότητα, για μεγάλες αξίες ζωής,. Επίσης πολλά είναι σατιρικά, καλοπροαίρετα πειραχτικά, άλλα είναι παραπονιάρικα για τη ζωή, μα και της θλίψης, και του "Κάτω Κόσμου, αντίστασης ή επιτίμησης ή παράπονων προς το Χάρο. Δηλαδή τραγουδάμε-εκφραζόμαστε κατά περίσταση για όλες τις φάσεις της ανθρώπινης ζωής χωρίς μονομανία σε μια κατηγορία τραγουδιών και για ένα μόνο θέμα... 

Το τραγούδι αυτό το αποδίδει άψογα η ιστορική χορωδία "Κρητικές Μαδάρες"! 

Η υπέροχη πρώτη φωνή  κάθε στροφής, είναι του αείμνηστου, αυθεντικού Ριζίτη,  ΛευτέρηΓερουλάκη (Γερούλιου), από τη Μαλάξα Κεραμειών. 

            Στίχοι:

        Θωρώ τον κόσμο και δειλιώ,τη γης κι αναστενάζω,

         λυπούμ' ως νιός τη νιότη μου και την παλικαριά μου,

         πώς θα με βάλουνε στη γή,σ' αραχνιασμένο Νάδη,

         κι έκειά θε να πρεμαζωχτούν του Νάδη τα σκουλήκια,

       *να φάνε πόδια γλήγορα,χέρια καμαρωμένα,

         να φάνε και τη γλώσσα μου την αηδονολαλούσα,

         να φάνε και λιγνό κορμί,θεριό και παλικάρι.

      *Ο στίχος αυτός λέγεται επίσης: 

       "να φάνε πόδια γλήγορα,χέρια καμαρωμένα"   

   ή: "να φάνε πόδια γλήγορα, κορμί κυπαρισσένιο"

Θωρώ:Βλέπω

Δειλιώ:Διστάζω,φοβάμαι

Νάδη:Άδη

Πρεμαζωχτούν:Μαζωχτούνε,μαζευτούνε (περί, με αναγραμματισμό του ερ σε ρε κι αποκοπή του ι  πρε+μαζευτούνε/μαζωχτούνε)

Γλήγορα:γρήγορα

Αηδονολαλούσα:Κελαϊδά (λαλεί) σαν το αηδόνι

Λιγνό:Λεπτό

https://youtu.be/ixAgfeIZhoI