αριστερά μπαρμπούνι, δεξιά γαϊτανίδα (που λαθεμένα την γράφουν γύλο στο ενυδρείο Ηρακλείου και αλλού) και στο κέντρο το νεοεμφανισθέν μετά το 2020 είδος μπαρμπουνιού, που μοιάζει πολύ σε σχήμα, κεφάλι και οριζόντια πλευρική γραμμή με γαϊτανίδα
τρία σφουγάρια, δεξιά τους μια, κάποτε σε αφθονία, πολύ σπάνια πια, πέρδικα (είδος χειλούς) δυο ροφοί και στο κέντρο ένας κέφαλος και ένας σκαρμός
σπάνιο, αν και υπάρχον από πολύ παλιά, είδος σμέρνας, με μικρό, κυρτό ρύγχος, μικρά δοντάκια και δέρμα καφετί χωρίς βούλες. Υπήρχαν και κατάμαυρες σμέρνες που σε όλα τα άλλα έμοιαζαν με τις συνήθεις, τις λέγανε επισκόπους οι παλιοί ψαράδες, αλλά, στην Κρήτη τουλάχιστον, εξαφανίστηκαν μετά το 1980-85 περίπου
τρεις κόκκινοι σκάροι, ένας μαύρος, στο κέντρο ένας γερμανός(αγριόσαρπα) και ψηλά, δίπλα στη μάσκα,ένα σφουγγάρι
σαλούβαρδος ή γάιδαρος, σπηλαιόβιο είδος βακαλάου των ρηχών νερών στην Κρήτη, σπάνιο πια-σημειωτέο πως ο βακαλάος επιστημονικά λέγεται και γάδος ή ονίσκος(γαϊδουράκος)...
σφουγγάρια, ένα καθαρισμένο και τέσσερα ανεπεξέργαστα, μπαρμπούνια, κεφαλόπουλα, σκάρος και δυο σουπιές
Τα καβούρια αυτά εμφανίστηκαν σε μεγάλους αριθμούς στα βραχάκια κάτω απ΄το νερό στα ρηχά στις παραλίες της Κρήτης από το 2.000 περίπου και μετά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου