Δεκαετίες μετά τη νίκη του Νέλσον Μαντέλα κατά των φυλετικών διακρίσεων, ένα νέο απαρτχάιντ, πιο σκληρό και πιο απάνθρωπο από κείνο των Μπόερς, εξαπολύεται κατά του παλαιστινιακού λαού από το ναζιστικής νοοτροπίας και πρακτικής κράτος του Ισραήλ.
Η ρατσιστική κυβέρνηση του Μπενγιαμίν Νετανιάχου πέρασε ένα νόμο που αναγνωρίζει το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης μόνο στους εβραίους. Όλοι οι άλλοι που κατοικούν μέσα σ’ αυτό το κράτος –επίσημα πλέον- λογίζονται ως πολίτες β’ κατηγορίας. Ήδη αντιμετώπιζαν συνεχείς διακρίσεις, τους παρέχονται κατώτερης στάθμης δημόσιες υπηρεσίες, υπάρχει γι αυτούς άδικη κατανομή πόρων για την παιδεία, την υγεία, τη στέγη. Φανταστείτε τώρα τι πρόκειται να τους συμβεί.
Συγκεκριμένα ο νόμος που πέρασε με 62 υπέρ και 55 κατά από την Κνέσετ (το «κοινοβούλιο» του Ισραήλ) ορίζει πως «το Ισραήλ είναι η ιστορική πατρίδα του εβραϊκού λαού και αυτός έχει το αποκλειστικό δικαίωμα στην εθνική αυτοδιάθεση σε αυτό». Σε απλά… αραμαϊκά, αυτό σημαίνει πως οι περίπου 1,8 εκατομμύρια ισραηλινοί πολίτες παλαιστινιακής εθνότητας (περίπου το 20% του συνολικού πληθυσμού) μετατρέπονται δια νόμου σε ανδράποδα[1].
Πιο συγκεκριμένα, ο νόμος καταργεί την αναγνώριση της αραβικής ως επίσημης γλώσσας, ισότιμης με την εβραϊκή, υποβαθμίζοντάς τη σε ένα «ειδικό καθεστώς» ενώ προωθεί την εγκαθίδρυση αμιγών εβραϊκών κοινοτήτων.
Ο εμπνευστής και ενορχηστρωτής του ρατσιστικού νόμου Μπ. Νετανιάχου ήταν ιδιαίτερα κυνικός και αποκαλυπτικός όταν σημείωσε πως η ψήφιση του νόμου ήταν «μια καθοριστική στιγμή στα χρονικά του Σιωνισμού και στην ιστορία του Κράτους του Ισραήλ» που έγινε για «να εξασφαλιστεί ο εβραϊκός χαρακτήρας του κράτους μας για γενεές και γενεές».
Έτσι, 70 χρόνια από την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ και λίγο καιρό μετά την αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του από τον Τραμπ, το κράτος αυτό μετατρέπεται σε χιτλερικού τύπου «ράιχ» όπου οι μη «άρειοι» -ή, έστω, οι μη «περιούσιοι»- λαοί περιθωριοποιούνται μέχρι να τους δοθεί η «τελική λύση». Όλα όσα υπέστησαν οι πρόγονοι τους πριν από δεκαετίες από το γερμανικό «ράιχ» τα αντιγράφουν και τα επαναλαμβάνουν τώρα οι ηγέτες του ισραηλινού «ράιχ».
Ας μη σπεύσουν και πάλι να αντιδράσουν οι μονόπλευρα «ευαίσθητες» ισραηλιτικές κοινότητες όπως έκαναν για το σκίτσο του Κώστα Γρηγιοριάδη γιατί το «παραμύθι» της εξίσωσης του αντισιωνισμού με τον αντισημιτισμό, που προωθούν τεχνηέντως, πάλιωσε και είναι γεμάτο δράκους – τους δικούς τους δράκους. Αντί να κατηγορούν ως αντισημίτες όσους στηλιτεύουν το ρατσισμό του ισραηλιτικού κράτους κατά των «άλλων», ας τιμήσουν τους νεκρούς του Ολοκαυτώματος απομονώνοντας την πολιτική Νετανιάχου, την πολιτική του απαρτχάιντ και της εθνοκάθαρσης.
Το έκτρωμα που ξανάβαλε στις ζωές μας τις φυλετικές διακρίσεις είναι πια νόμος του ισραηλινού κράτους. Εναπόκειται στον παλαιστινιακό λαό να τον ανατρέψει όπως κάνει 7 δεκαετίες τώρα. Σ’ αυτό τον αγώνα όλοι οι προοδευτικοί άνθρωποι σε κάθε γωνιά της γης είναι στο πλευρό του. Κι όλοι μαζί ενώνουμε τη φωνή μας με την ηρωική πιτσιρίκα που απαγγέλει το «Zahrat Flestin Saghira», το «Μικρό λουλούδι της Παλαιστίνης» και –καθένας στη δική του γλώσσα- σιγομουρμουρίζουμε:
Παλαιστίνη, το όνομά μου είναι Παλαιστίνη
Έγραψα το όνομά μου σε όλα τα πεδία
με μια μοναδική γραμματοσειρά μεγαλύτερη από όλους τους τίτλους
Τα γράμματα του ονόματός μου, τα γράμματα του ονόματός μου,
ζουν μέσα μου, με τροφοδοτούν,
κουβαλούν την ψυχή και τη φωτιά μέσα στο σώμα μου
Τα βουνά του ποταμού, ξέρουν καλά ότι ξόδεψα όλη μου τη δύναμη
και ζήτησα βοήθεια από το έθνος μου
Και ο Σαλαχεντίν φωνάζει, φωνάζει μέσα μου
και η αραβική μου καταγωγή ζητά ελευθερία και εκδίκηση
Και εκείνες οι σημαίες που διπλώθηκαν στο Χατιίν (στη μάχη)
κι ο επισκέπτης του τεμένους Al Aqsa καλεί για βοήθεια
Και χιλιάδες αιχμάλωτοι ζητούν βοήθεια
καλώντας το μεγαλύτερο έθνος και καλώντας εκατομμύρια
Πηγαίνετε στο Al Quds (Ιερουσαλήμ),
στον πόλεμο που κάνουν οι καταπιεζόμενοι,
να σταματήσετε την αδικία του σιωνισμού
και να υψώσετε τη σημαία της Παλαιστίνης
Τα λόγια μου θα παραμείνουν τα ίδια:
Παλαιστίνη, Παλαιστίνη, Παλαιστίνη.
Και τραγουδάμε αυτό
κι αυτό
και φυσικά αυτό
[1] ανδράποδο (ουδέτερο):
- άνθρωπος (άνδρας, γυναίκα ή παιδί) που αιχμαλωτίζεται στον πόλεμο, και μεταβάλλεται σε δούλο
2. (μεταφορικά) αυτός που έχει το χαρακτήρα ανδράποδου, ο άβουλος, ο δουλοπρεπής: «στις εκφυλισμένες χώρες οι πολιτικοί καταντούν να είναι ανδράποδα των οικονομικών συμφερόντων». (el.wiktionary)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου